ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 11 Μάη 2006
Σελ. /32
Επεσαν οι μάσκες

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενώ είμαστε ακόμα στην αρχή του «διαλόγου», σιγά - σιγά η κυβέρνηση ανοίγει τα χαρτιά της, προδιαγράφοντας τις μακροπρόθεσμες προθέσεις της. Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός χτες στη Βουλή ο υπουργός Απασχόλησης ορθά κοφτά αποφάνθηκε ότι για τις πενιχρές συντάξεις των περισσότερων συνταξιούχων αυτοί που φταίνε δεν είναι άλλοι από τους συνταξιούχους... Είναι, υποστήριξε, οι «ευνοημένοι», αυτοί που παίρνουν υψηλότερες συντάξεις από το συνολικό ύψος των εισφορών τους και βγαίνουν νωρίτερα στη σύνταξη σε σχέση με τη συντριπτική πλειοψηφία.

Με μια κουβέντα, ο υπουργός «στοχοποίησε» τα επόμενα θύματα της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Θα είναι το κομμάτι εκείνο των συνταξιούχων και των εργαζομένων που τα Ταμεία τους μέχρι στιγμής, τους εξασφαλίζουν κάποιο ανεκτό επίπεδο συντάξεων, πάνω από τις πενιχρές συντάξεις που παίρνει η συντριπτική πλειοψηφία. Θα είναι, επίσης, όσοι βγαίνουν στη σύνταξη νωρίτερα από το 65ο έτος της ηλικίας τους.

Ετσι, υποτίθεται, η κυβέρνηση θα αποκαταστήσει την «κοινωνική αδικία» του συστήματος. Οχι. Για τις πενιχρές συντάξεις δε φταίνε οι εισφοροδιαφεύγοντες επιχειρηματίες, δε φταίνε αυτοί που δεν πληρώνουν, δε φταίνε οι κυβερνήσεις που δεν έχουν λεφτά για τους συνταξιούχους. Οι κυβερνήσεις έχουν λεφτά μόνο για να μειώνουν τη φορολογία των επιχειρηματικών κερδών. Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, τα «ρετιρέ» και οι «προνομιούχοι» είναι και πάλι ο πραγματικός στόχος της κυβέρνησης όπως και της προηγούμενης.

Τα «καλά» της ελεύθερης αγοράς...

Αυξήσεις στις τιμές των λιπαντικών κατά 8% - 10% έχουν επιβάλει ήδη οι επιχειρήσεις με πρόσχημα την αύξηση της τιμής του πετρελαίου, ανακοίνωσε χτες ο εκπρόσωπος των μεταπωλητών υγρών καυσίμων μετά από συνάντηση με τον υφυπουργό Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου. Την ίδια στιγμή, οι ανατιμήσεις σε είδη καθημερινής κατανάλωσης, μικρότερες ή μεγαλύτερες, συνεχίζονται αδιάλειπτα με ή χωρίς προσχήματα, γονατίζοντας τα λαϊκά νοικοκυριά κάτω από το βάρος της αβάσταχτης ακρίβειας. Και ενώ η κερδοσκοπία ζει και βασιλεύει ο υφυπουργός Ανάπτυξης δήλωνε χτες ανέξοδα ότι το λιανεμπόριο απορροφά τις ανατιμήσεις στις τιμές των καυσίμων. Δεν παρέλειψε, μάλιστα, να «κλείσει» με τη γνωστή κορόνα ότι οι κερδοσκόποι θα βρουν την κυβέρνηση ...απέναντί τους. Αυτό, όμως, που παρέλειψε να διευκρινίσει είναι πώς προσδιορίζει η κυβέρνηση της «ελεύθερης αγοράς» τους «κερδοσκόπους». Γιατί, όπως οι πάντες γνωρίζουν, στην «ελεύθερη αγορά» οι ανατιμήσεις είναι κι αυτές «ελεύθερες».

Η «ευημερία» είναι ... δανεική

Κανέναν δεν πείθουν οι προσπάθειες του υπουργού Οικονομίας να αποδείξει - παίζοντας με τους αριθμούς - πως η γαλάζια λιτότητα είναι «καλύτερη» από την πράσινη. Τον διαψεύδουν τα ίδια τα στοιχεία που παρέθεσε ο ίδιος, από τα οποία προκύπτει πως η διατήρηση του ρυθμού ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας σε υψηλά επίπεδα, δεν οφείλεται στην αύξηση των πραγματικών αμοιβών των εργαζομένων, αλλά κυρίως στον υπερδανεισμό των νοικοκυριών στις τράπεζες. Στην ουσία, δηλαδή, ο κύριος υπουργός προσπάθησε να εμφανίσει την «ευημερία των αριθμών» σαν ...ευημερία των εργαζομένων!

Η πικρή αυτή αλήθεια προκύπτει και από διάφορα άλλα στοιχεία που παρέθεσε ο υπουργός Οικονομίας. Ετσι, στην προσπάθειά του να αποδείξει πως η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας οφείλεται στην αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων των εργαζομένων ο Γ. Αλογοσκούφης, ομολόγησε πως το 2005, τα δάνεια των νοικοκυριών (καταναλωτικά και στεγαστικά δάνεια) και των επιχειρήσεων αυξήθηκαν με ρυθμό κοντά στο 30%, που είναι διπλάσιος από τον αντίστοιχο της Ευρωζώνης.

Αν, λοιπόν, τα πραγματικά εισοδήματα των νοικοκυριών είχαν αυξηθεί το 2005 κατά 2,9% - όπως ισχυρίζεται ο υπουργός - δε θα είχαμε συνέχιση του υπερδανεισμού των λαϊκών νοικοκυριών στις τράπεζες (όπως συνέβη και πέρσι), γιατί δεν αποτελεί «χόμπι» των εργαζομένων ο τραπεζικός δανεισμός...

Το «χεράκι» του ΣΥΝ

Αντίθετος με την κυβέρνηση που προωθεί την κατάργηση των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ για τις προσλήψεις στις πρώην ΔΕΚΟ, εμφανίστηκε με δήλωσή του ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας του ΣΥΝ Αλέξης Τσίπρας. Αφού το κόμμα του αποδέχτηκε όλο εκείνο το πλαίσιο που δημιουργεί την «εργασιακή ανασφάλεια», τώρα «κλαψουρίζει» για τις συνέπειες. Υπερψήφισαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Αποδέχτηκαν τη λογική της «ανταγωνιστικότητας» (σ.σ.: που σημαίνει αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων). Αφού λοιπόν, συμφώνησαν στη δημιουργία όλων εκείνων των συνθηκών που οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση και το ξεπούλημα των πρώην ΔΕΚΟ, τώρα εμφανίζονται να ...διαφωνούν, γιατί εξαιρούνται από τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ οι προσλήψεις στις πρώην ΔΕΚΟ! Ε, λοιπόν, γι' αυτό το μέλλον που ετοιμάζουν για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, αλλά και για όσα ήδη βιώνουν, έχει βάλει το χεράκι του και ο ΣΥΝ. Να μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας ήταν που σχεδόν αμέσως μετά την ανακήρυξή του ως υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας, επικρότησε τις συμπράξεις του Δήμου με τους ιδιώτες...


... Ερωτας και ... βήχας

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕ ΛΕΜΕ, ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑΝ να κρυφτούν, να κοροϊδέψουν και να καθησυχάσουν, αλλά ...ο έρωτας, ο βήχας και ...οι προθέσεις κατάργησης της Κοινωνικής Ασφάλισης δεν κρύβονται.

Για τον περίφημο «διάλογο» ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που ξεκίνησε χτες για το Aσφαλιστικό, μιλάμε. Αυτόν, που θέλησαν να μας παρουσιάσουν ως «αθώα κουβεντούλα», που γίνεται χωρίς κανείς να ξέρει πού θα καταλήξει.

Πλην, όμως, όλοι για «ανταγωνιστικότητες», «βιωσιμότητες» και «αδικίες ανάμεσα στους εργαζόμενους», μιλούσαν. Τα υπονοούμενα πήγαιναν κι έρχονταν και έδειχναν μόνο προς μια κατεύθυνση.

Αυτήν που απαιτούν οι Βρυξέλλες, ο ΣΕΒ, οι εφοπλιστές και οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες.

ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ κανείς για την υπόθεση της τροπολογίας για τους απολυμένους των κλωστοϋφαντουργιών της Ημαθίας! Εξέθεσε πολλούς...

Κυβέρνηση, ΠΑΣΟΚ, ΣΕΒ, αλλά και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ «βγάζουν σπυράκια» και «τρέμουν» ακόμη και στη σκέψη να πάρει πρόωρη σύνταξη ένας απολυμένος εργάτης 50 και πλέον χρόνων, που η επιχείρησή του έκλεισε και η ανεργία στο νομό του οργιάζει.

Λες και πρόκειται να του δώσουν και καμιά σύνταξη της προκοπής, με την οποία θα μπορέσει να ζήσει αυτός και η οικογένειά του.

Φέρονται σαν την επόμενη μέρα που ο άνθρωπος αυτός θα συνταξιοδοτηθεί, θα καταρρεύσει η οικονομία της χώρας, θα καταβαραθρωθεί το Χρηματιστήριο, θα κλονιστούν συθέμελα τα «ιερά και όσια» της οικονομικής ζωής.

Και γι' αυτό κοροϊδεύουν τους απολυμένους τόσο της Ημαθίας, όσο και όλης της χώρας με απανωτές τροπολογίες, που αλλάζουν δυο και τρεις φορές.

Κι όμως, ουδόλως ανησυχούν όταν πολλαπλάσια κονδύλια καταλήγουν, μέσω προγραμμάτων, επιδοτήσεων, ενισχύσεων, σε εργοδότες, οι οποίοι την επόμενη μέρα εξαφανίζονται προς το Βορρά, αναζητώντας χαμηλά μεροκάματα και μεγαλύτερη εκμετάλλευση.

Γρηγοριάδης Κώστας

`Η μπορεί και να εξαφανίζονται γενικώς, μια και τέτοια φαινόμενα είναι συχνότατα στην «Ελλάδα της Ανάπτυξης» των τελευταίων 20 χρόνων.

Από κοινού στην αντεπίθεση

Οταν οι φοιτητές και η εργατιά σμίγουν και γίνονται «μια γροθιά», τότε η δύναμή τους πραγματικά πολλαπλασιάζεται, τότε μεγαλώνει η ελπίδα και η δυνατότητα να ορθώσουν ισχυρότερα φράγματα στην πολιτική που τσακίζει τα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας, στη μόρφωση και τη δουλιά. Οι ταξικές δυνάμεις του κινήματος των εργαζομένων, οι φοιτητές, οι σπουδαστές, σημειώνουν επανειλημμένα στα αγωνιστικά τους πλαίσια την ανάγκη κοινής δράσης, την ανάγκη να ενώσουν τις δυνάμεις τους απέναντι στον κοινό εχθρό. Χτες έκαναν ένα σημαντικό βήμα σ' αυτή την κατεύθυνση, συναντήθηκαν σε μια κοινή διαδήλωση, ένωσαν τις φωνές και τα αιτήματά τους και προγραμμάτισαν τα επόμενα κοινά τους βήματα σε χώρους δουλιάς και εργατογειτονιές.

Φοιτητές και σπουδαστές από τα Συντονιστικά και εργάτες από το ΠΑΜΕ θα αλωνίσουν τις επόμενες μέρες εργασιακούς χώρους, όπου συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός εργαζομένων και ιδιαίτερα νέων εργαζομένων, θα εξορμήσουν μαζικά και συντονισμένα στις γειτονιές της Αθήνας, στις λαϊκές οικογένειες που μοχθούν καθημερινά τόσο για το μεροκάματο όσο και για τη μόρφωση των παιδιών τους. Δεν είναι ξεχωριστά κι ασύνδετα αυτά τα προβλήματα μεταξύ τους. Είναι η έκφραση μιας ενιαίας πολιτικής που εξυπηρετεί τόσο με τις αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση όσο και στην εργασία, την ανάγκη του κεφαλαίου για «φθηνούς» και αναλώσιμους εργαζόμενους. Σ' αυτή την κατεύθυνση κινούνταν και κινούνται με στοχοπροσήλωση και η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είτε ως κυβέρνηση είτε ως αντιπολίτευση.

Ετσι, όσο είναι ανάγκη για το εργατικό κίνημα να αποκρούσει σήμερα αυτή την επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων, άλλο τόσο είναι ανάγκη να παλέψει για ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θ' ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες του λαού, που θα μορφώνει τους νέους, θα τους κάνει ολοκληρωμένες προσωπικότητες και θα βγάζει πραγματικούς επιστήμονες που μέλημά τους θα είναι η προκοπή του λαού κι όχι τα κέρδη των πολυεθνικών. Οσο είναι ανάγκη για τους φοιτητές να παλεύουν για δημόσιες, δωρεάν και πραγματικά ανώτατες σπουδές, άλλο τόσο είναι ανάγκη να αγωνιστούν και για το αντίκρισμα των σπουδών τους, για δουλιά με πλήρη δικαιώματα. Στη βάση, λοιπόν, των κοινών τους αναγκών, δυναμώνουν και τους κοινούς τους αγώνες.

Ομως, οι σύγχρονες ανάγκες του λαού και της νεολαίας στη μόρφωση και τη δουλιά δεν μπορούν να ικανοποιηθούν στο πλαίσιο αυτού του συστήματος. Γι' αυτό και οι κοινός βηματισμός του φοιτητικού και του εργατικού κινήματος είναι ανάγκη να συντονιστεί σε μαζικούς και δυναμικούς αγώνες με ξεκάθαρο ταξικό περιεχόμενο. Γιατί, το ζητούμενο δεν είναι μόνο η απόκρουση της επίθεσης που δέχεται σήμερα ο λαός, αλλά κυρίως η διαμόρφωση των όρων της αντεπίθεσής του, για να ανοίξει ο δρόμος για εκείνη την εξουσία που θα οικοδομήσει ο λαός, για την οικονομία που θα υπηρετεί τις δικές του ανάγκες.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ