Και τώρα ποιος θα στηρίξει την κυβέρνηση στο βαρύ της έργο, που είναι η σταθερή πορεία προς την εκπλήρωση των στόχων για την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ;

Ιδού το μέγα ερώτημα και η μεγάλη αγωνία του Στέφανου Μάνου, όπως τη διατύπωσε χτες το πρωί στο ραδιόφωνο του "Φλας". Ιδού και οι φόβοι του: Η εσωκομματική αντιπολίτευση θα πιέσει στην κατεύθυνση των παροχών, ενώ είναι πιθανό και η αξιωματική αντιπολίτευση να πιέσει προς μια τέτοια κατεύθυνση και μάλιστα σε μια περίοδο που πρόκειται να ανακοινωθεί η νέα εισοδηματική πολιτική...

Μάλλον υπερβολικοί είναι οι φόβοι του κ. Μάνου και για την εσωκομματική αντιπολίτευση του ΠΑΣΟΚ και προπαντός για την αξιωματική αντιπολίτευση, στελέχη της οποίας έσπευσαν να δηλώσουν το εντελώς αντίθετο, την πίστη και την υποταγή στο "μονόδρομο" της ΟΝΕ...

Πριν ακόμα αντηχήσει το χαστούκι στην κυβερνητική πολιτική, ο Στ. Μάνος, με άρθρο του στην "Καθημερινή" της Κυριακής, είχε καταθέσει "πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης για την ΟΝΕ". Ξεκινώντας από τη διαπίστωση ότι "δεν έχουμε την πολυτέλεια να θυσιάσουμε τον επόμενο χρόνο στο βωμό της διαμάχης για τη διατήρηση ή την κατάκτηση της εξουσίας από το ένα ή το άλλο κόμμα", ζήτησε το πρόγραμμα, μεταξύ άλλων, να περιλαμβάνει "ακόμα αυστηρότερη εισοδηματική πολιτική για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα το 1999, καμία μείωση της φορολογίας το 1999, απόλυτο πάγωμα κάθε νέας κρατικής δαπάνης, άμεση αποκρατικοποίηση της Εμπορικής", κ.ά.

Πρότεινε, μάλιστα, να ανακηρυχτεί το 1999 "έτος κομματικής εκεχειρίας" προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμετοχή στην ΟΝΕ.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή είναι η επιδίωξη και ο βασικός στόχος της κυρίαρχης τάξης. Είτε, όμως, το θέλουν είτε όχι, οι λαϊκές μάζες δείχνουν ότι δεν είναι διατεθειμένες να θυσιαστούν για χάρη των σχεδίων της οικονομικής ολιγαρχίας και της ΕΕ. Αυτό είναι το νέο ελπιδοφόρο δεδομένο που δημιούργησαν οι κάλπες και δεν μπορούν να το αγνοήσουν.

Θυμόσαστε τι έλεγαν πριν από τέσσερα χρόνια ακριβώς τα στελέχη του Συνασπισμού για να δικαιολογήσουν την κοινή τους κάθοδο, στις τότε δημοτικές εκλογές, με τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ;

Καθοριστικό γνώμονας για τις επιλογές μας, διατείνονταν οι πολιτικάντηδες, είναι η προσπάθειά μας να στηρίξουμε το θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και σ' αυτά τα πλαίσια στηρίζουμε τους αναγνωρισμένους από τις τοπικές κοινωνίες πετυχημένους και καταξιωμένους δημάρχους.

Οσοι τότε αποκαλύπταμε ότι το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να συμπράξουν απλά με το ΠΑΣΟΚ, στα πλαίσια μιας ιδιοτελούς συνεργασίας με το κυβερνών κόμμα, ή, στην καλύτερη περίπτωση, προκειμένου να ενισχύσουν τις γενικότερες τάσεις προσέγγισης των δύο κομμάτων, μας κατηγορούσαν για αυθαιρεσία, κακία κ.ο.κ.

Αραγε, τι έχουν να πουν τώρα, που στις φετινές εκλογές υπάρχουν περιπτώσεις που γύρισαν την πλάτη στους "πετυχημένους και καταξιωμένους δημάρχους", με τους οποίους είναι ακόμα σε διοικήσεις δήμων, επειδή μόνο και μόνο αυτοί δεν αποτελούσαν πλέον την επίσημη υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ, αλλά εμφανίστηκαν ως "αντάρτες";

Ψήφος έπεσε

σαν πέτρα

στης λιτότητας

τα "μέτρα",

ψήφος ίδια

με λιθάρι

στο χαράτσωμα

στα βάρη.

Ψήφος ίσια

στο κεφάλι

στο ξεπούλημα,

στο χάλι,

ψήφος όμοια

με σφαίρα

και αντίστασης

παντιέρα.

Ψήφος - μήνυμα

μεγάλο,

"ως εδώ

δεν πάει άλλο"

ψήφος πλέον

που σαλπίζει

πως η πάλη τώρα

αρχίζει!

Ο οίστρος

Δεν ηττήθηκαν τα κόμματά τους και η πολιτική τους, ούτε το πείραμα της κεντροδεξιάς, αλλά νίκησε ο Αβραμόπουλος... Αυτό ήταν το πρώτο μήνυμα, που θέλησαν να περάσουν προχτές το βράδυ, μέσα από τα διάφορα πάνελ των καναλιών, στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ και, μάλιστα, με τέτοια πρεμούρα, που, ουσιαστικά, άλλοι να τον "αγιοποιούν" και άλλοι να τον εμφανίζουν, ως άλλο σούπερμαν, ως χαρισματικό, ως αχτύπητο, τον - άλλοτε - "κύριο τίποτα"!Και μετά, ήρθαν οι χτεσινές εφημερίδες - οι προσκείμενες στη ΝΔ - για να συνεχίσουν στην ίδια ακριβώς πορεία και, πάνω - κάτω, με τα ίδια ...επιχειρήματα.

Και μπορούμε, βέβαια, να κατανοήσουμε την αμηχανία των πρώτων, όπως και τις σκοπιμότητες, στις οποίες υποτάσσονται οι δεύτεροι. Αλλά, τέτοια και τόση σύμπλευση στις εκτιμήσεις δεν είχαμε ξαναδεί. Είναι, πράγματι, εντυπωσιακό και αποκαλυπτικό, ταυτόχρονα.