Πριν ακόμα αντηχήσει το χαστούκι στην κυβερνητική πολιτική, ο Στ. Μάνος, με άρθρο του στην "Καθημερινή" της Κυριακής, είχε καταθέσει "πρόγραμμα έκτακτης ανάγκης για την ΟΝΕ". Ξεκινώντας από τη διαπίστωση ότι "δεν έχουμε την πολυτέλεια να θυσιάσουμε τον επόμενο χρόνο στο βωμό της διαμάχης για τη διατήρηση ή την κατάκτηση της εξουσίας από το ένα ή το άλλο κόμμα", ζήτησε το πρόγραμμα, μεταξύ άλλων, να περιλαμβάνει "ακόμα αυστηρότερη εισοδηματική πολιτική για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα το 1999, καμία μείωση της φορολογίας το 1999, απόλυτο πάγωμα κάθε νέας κρατικής δαπάνης, άμεση αποκρατικοποίηση της Εμπορικής", κ.ά.

Πρότεινε, μάλιστα, να ανακηρυχτεί το 1999 "έτος κομματικής εκεχειρίας" προκειμένου να εξασφαλιστεί η συμμετοχή στην ΟΝΕ.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτή είναι η επιδίωξη και ο βασικός στόχος της κυρίαρχης τάξης. Είτε, όμως, το θέλουν είτε όχι, οι λαϊκές μάζες δείχνουν ότι δεν είναι διατεθειμένες να θυσιαστούν για χάρη των σχεδίων της οικονομικής ολιγαρχίας και της ΕΕ. Αυτό είναι το νέο ελπιδοφόρο δεδομένο που δημιούργησαν οι κάλπες και δεν μπορούν να το αγνοήσουν.