- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Αίτηση πτώχευσης κατέθεσε τελικά, προχτές, η «Γιουνάιτεντ Ερλάινς», η δεύτερη σε μέγεθος αεροπορική εταιρία στον κόσμο. Και μαζί της, η μητρική εταιρία «UAL Corp» κι άλλες 26 θυγατρικές της τελευταίας. Και μπορεί, βέβαια, η «Γιουνάιτεντ Ερλάινς» να συνεχίσει τις πτήσεις της, αλλά δε θα συμβεί το ίδιο με τους 83.000 εργαζόμενους στην επιχείρηση. Οι τελευταίοι βρίσκονται, από προχτές, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, καθώς η διαδικασία πτώχευσης θα συνδυαστεί με αναδιάρθρωση της επιχείρησης, με στόχο «τη μείωση του κόστους», σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρίας, Γκλεν Τίλτον.
Η ιδιαίτερη σημασία, πάντως, της πτώχευσης της «Γιουνάιτεντ Ερλάινς» δε βρίσκεται μόνο στο μέγεθος της εταιρίας ή στα όσα αυτή φανερώνει για την ύφεση, που διέρχεται η αμερικανική οικονομία. Σηματοδοτεί, επίσης, κι ένα συντριπτικό χτύπημα στις αντιλήψεις και πρακτικές του «λαϊκού καπιταλισμού», αφού η προαναφερόμενη αεροπορική επιχείρηση ανήκει κατά 55% στο προσωπικό της και, κυρίως, στα συνδικάτα των πιλότων και των μηχανολόγων, τα οποία εκπροσωπούνται στο Διοικητικό Συμβούλιο, από το 1994.
Και για να καταλάβετε ακόμη καλύτερα το μέγεθος του προαναφερομένου χτυπήματος, αναφέρουμε και ορισμένες ακόμη πλευρές της όλης υπόθεσης.
Η «Γιουνάιτεντ Ερλάινς» παρουσίασε ζημιές από τις αρχές του 2001, ως συνέπεια του εντεινομένου ανταγωνισμού και των χαμηλών ναύλων από άλλες αεροπορικές εταιρίες. Η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο με το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτέμβρη, όταν δύο αεροπλάνα της εταιρίας έγιναν «όπλο» των τρομοκρατών. Τελικά, τα προηγούμενα και η γενικότερη ύφεση της αμερικανικής οικονομίας ανέβασαν τις ζημιές της «Γιουνάιτεντ Ερλάινς», για το 2001, στα 10 δισ. δολάρια. Τότε, οι ηγέτες των συνδικάτων της «Γιουνάιτεντ» συμφώνησαν σε μισθολογικές περικοπές ύψους 5,2 δισ. δολαρίων, σε 5,5 χρόνια, για να ανταποκριθεί η εταιρία στις απαιτήσεις του ανταγωνισμού. Η συμφωνία αυτή, όμως, τινάχτηκε στον αέρα, όταν στα τέλη Νοέμβρη οι απλοί μηχανικοί δεν αποδέχτηκαν να «φορτωθούν» το δικό τους μερίδιο περικοπών, ύψους 700 εκατ. Μετά την εξέλιξη αυτή και αφού οι εργαζόμενοι δεν αποδέχονταν να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης και του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, η κυβέρνηση των ΗΠΑ και ο Τζ. Μπους απέρριψαν την αίτηση δανείου δύο δισ. δολαρίων. Το γεγονός, αποτέλεσε τη σταγόνα, που ξεχείλισε το ποτήρι και οδήγησε νομοτελειακά πλέον στη διαδικασία της πτώχευσης.
Οπως καταλαβαίνετε, είτε έτσι είτε αλλιώς, οι εργαζόμενοι θα ζημίωναν. Γεγονός, το οποίο φανερώνει τα αδιέξοδα του «λαϊκού καπιταλισμού», ακόμη και για τους πλέον... επιφανείς εκπροσώπους του, όπως οι αμερικανοί πιλότοι.
Και φέτος πάλι οι τράπεζες, συνεχίζοντας την πολιτική των τελευταίων χρόνων, μας σκέφτηκαν και «προσφέρουν» προς το καταναλωτικό κοινό διάφορα «εορτοδάνεια», για να περάσουμε, λέει, πλουσιοπάροχα τις μέρες των γιορτών. Το ξέρουν το μυστικό οι τραπεζίτες. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι εκατοντάδες χιλιάδες εργατικές οικογένειες, θύματα της πολιτικής λιτότητας και της συνεχούς μείωσης της αγοραστικής δύναμης του εισοδήματός τους, θα μείνουν στο τέλος ταπί και δε θα μπορέσουν να τα βγάλουν εύκολα πέρα τις μέρες των γιορτών. Εμφανίζονται, λοιπόν, στην πιάτσα και μοιράζουν δάνεια, αναζητώντας στην πραγματικότητα θύματα, βάζοντας χέρι στα εισοδήματα που θα έχουν οι εργαζόμενοι τους επόμενους μήνες ή και χρόνια.
Με την ευκαιρία, καλό είναι να μη διαφεύγει της προσοχής ότι τα δάνεια που «προσφέρουν» οι τράπεζες είναι με ιδιαίτερα επαχθείς και τοκογλυφικούς όρους. Γιατί μόνο τοκογλυφικά μπορούν να χαρακτηριστούν επιτόκια της τάξης του 10 και 15% που ισχύουν για τα προσωπικά δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες σε καιρούς που ο πληθωρισμός κινείται περί το 3,7%...
Ποιος αγοράζει: Το ΝΑΤΟ!
Ηδη έχουν γίνει δύο συναντήσεις. Ο διοικητής της ΑΣΔΕΝ κάνει τις διαπραγματεύσεις για λογαριασμό του ΝΑΤΟ. Το παζάρι αφορά την τιμή των εκτάσεων και όχι το αν θα πουληθούν, κάτι που έχει ήδη συμφωνηθεί. Πρόκειται για τη δεύτερη μεγάλη αγορά στο νησί. Εχουν προηγηθεί τα 10.000 στρέμματα στους Μυτιληνιούς για πεδίο βολής που επισήμως ονομάζεται ήδη ΝΑΤΟικό.
Στο Μαραθόκαμπο «ακονίζουν μαχαίρια», καθώς βλέπουν να επεκτείνεται η στρατιωτική ζώνη από το ήδη υπάρχον πεδίο βολής στην τουριστική - αγροτική, ενώ φόβοι εκφράζονται και για τον ψαρότοπο. Είναι φανερό πως το θέμα δεν αφορά μόνο τις οικολογικές ανησυχίες ορισμένων. Επί της ουσίας όλο το νοτιοδυτικό ακρωτήρι του νησιού μετατρέπεται σε στρατιωτική ζώνη.
Παπαγεωργίου Βασίλης |
Τη ...μεγάλη νίκη της ελληνικής διπλωματίας την έχουμε, ούτως ή άλλως, στο τσεπάκι, αφού είναι προαποφασισμένη πριν καν ξεκινήσουν από την Αθήνα ο Σημίτης και ο Παπανδρέου. Εκτός τρομερού απροόπτου, φυσικά.
Ομως, σκεφθείτε και το Ελσίνκι, τη Μαδρίτη και τα του Ευρωστρατού, όταν θα κάνουν τις σχετικές δηλώσεις. Βοηθάει στην κατανόηση του πράγματος.
ΦΥΣΙΚΑ, ΟΛΟΙ γνωρίζουμε ότι ουδέποτε λείπει ο ...Μάρτης από τη Σαρακοστή, οπότε δε θα μπορούσε να λείπει και ο Τόμας Γουέστον από την Κοπεγχάγη. Για όσους δεν έχετε συγκρατήσει το όνομα, είναι ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ...
Ως γνωστόν, οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδιαφέρονται για το καλό του πλανήτη, πόσο δε μάλλον για «γωνίτσες», που και κοντά στη Μέση Ανατολή είναι και «στρατηγικό σημείο» θεωρούνται.
Αλλωστε, δεν πήγε ...ακάλεστος ο άνθρωπος. Τις τελευταίες βδομάδες, ο Γιώργος Παπανδρέου επικαλέστηκε τουλάχιστον 50 φορές τον «αμερικανικό παράγοντα» και την περίφημη «επιρροή» του, καλώντας να την εξασκήσει για την επίλυση του Κυπριακού.
ΕΒΓΑΛΕ το «φιρμάνι» του το υπουργείο Εργασίας κι ανακοίνωσε, όπως κάθε χρόνο, την 21η Δεκεμβρίου ως μέρα υποχρεωτικής παροχής του λεγόμενου «δώρου» των Χριστουγέννων (αυτού ντε, που ολόκληρη η «γιορτινή» βιομηχανία, περιμένει να μας το πάρει!).
Αλήθεια, όμως, δεν μπήκαν στον κόπο να μας πουν τι «δώρο» θα πάρουν οι μερικώς απασχολούμενοι, οι «δανεικοί» εργαζόμενοι, οι εργαζόμενοι με «φασόν», οι μερικώς απασχολούμενοι του ευρύτερου Δημοσίου, οι «μαύροι» και ανασφάλιστοι και, γενικώς, όλες οι «σύγχρονες» μορφές που έχει θεσμοθετήσει ή συντηρεί.
Γρηγοριάδης Κώστας |
Την ίδια ώρα, κρατάνε «ζεστά τα κάρβουνα» σε ολόκληρη τη γύρω περιοχή. Για παράδειγμα, προκαλούν καθημερινή πλέον αιματοχυσία του παλαιστινιακού λαού. Είδηση πλέον είναι, αν κάποια μέρα ΔΕΝ υπάρχει νεκρός Παλαιστίνιος. Προκαλούν, επίσης, το Ιράν, τη Συρία, τη Λιβύη, αλλά μέχρι και τη χτεσινή σύμμαχο Σαουδική Αραβία.
Μόλις προχτές, με αφορμή κατάληψη από ισπανικά πλοία στην Αραβική Θάλασσα φορτηγού πλοίου, που μετέφερε νόμιμα οπλισμό στην Υεμένη, πριν ακόμα διασταυρώσουν την ταυτότητα του πλοίου, έσπευσαν οι Αμερικανοβρετανοί επίσημοι, απ' όπου και αν βρίσκονταν, να καταγγείλουν για παράνομο λαθρεμπόριο τη ΛΔ Κορέας. Παρέλασαν με απειλές οι Ντ. Ράμσφελντ, η Κοντολίζα Ράις, ο Ρ. Αρμιτάζ, αλλά και ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, για να καταπιούν τα λεγόμενά τους, όταν ο Αμερικανός αντιπρόεδρος αναγκάστηκε σε ελάχιστο χρόνο να πει πως δεν υπάρχει τίποτα επιλήψιμο στην υπόθεση... Το περιστατικό αποκαλύπτει πως «γυρεύουν καυγά» οπωσδήποτε και ίσως οπουδήποτε... Μόλις προχτές, επίσης, για να τρομάξουν ολόκληρο τον πλανήτη, οι ΗΠΑ ξαναδημοσίευσαν την Εκθεση, σχετικά με την ετοιμότητα χρήσης των πυρηνικών όπλων.
Ολα τα άλλα μόνον αυταπάτες ταΐζουν. Οι όποιες αντιρρήσεις τμήματος του δυτικοευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού για τον πόλεμο στο Ιράκ δεν είναι, γιατί τους έπιασε ο πόνος για τους λαούς της περιοχής, αλλά γιατί θέλουν αυτοί να έχουν, αν μπορούν, τον πρώτο λόγο στην υποταγή και την εκμετάλλευσή τους. Το ίδιο ισχύει για το σύνολο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που αφορούν κάθε γωνιά στον πλανήτη.
Η όποια «επένδυση», στον ένα ή τον άλλο ιμπεριαλισμό, στη μία ή την άλλη μερίδα του κεφαλαίου, στον ένα ή τον άλλο εκπρόσωπό τους, φέρνει μαζί και τη δυνατότητα του πολέμου. Μοναδική σίγουρη «τοποθέτηση», είναι ο αγώνας ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, που διαμορφώνει τους συσχετισμούς για την οριστική ανατροπή του.
