Την ίδια ώρα, κρατάνε «ζεστά τα κάρβουνα» σε ολόκληρη τη γύρω περιοχή. Για παράδειγμα, προκαλούν καθημερινή πλέον αιματοχυσία του παλαιστινιακού λαού. Είδηση πλέον είναι, αν κάποια μέρα ΔΕΝ υπάρχει νεκρός Παλαιστίνιος. Προκαλούν, επίσης, το Ιράν, τη Συρία, τη Λιβύη, αλλά μέχρι και τη χτεσινή σύμμαχο Σαουδική Αραβία.

Μόλις προχτές, με αφορμή κατάληψη από ισπανικά πλοία στην Αραβική Θάλασσα φορτηγού πλοίου, που μετέφερε νόμιμα οπλισμό στην Υεμένη, πριν ακόμα διασταυρώσουν την ταυτότητα του πλοίου, έσπευσαν οι Αμερικανοβρετανοί επίσημοι, απ' όπου και αν βρίσκονταν, να καταγγείλουν για παράνομο λαθρεμπόριο τη ΛΔ Κορέας. Παρέλασαν με απειλές οι Ντ. Ράμσφελντ, η Κοντολίζα Ράις, ο Ρ. Αρμιτάζ, αλλά και ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, για να καταπιούν τα λεγόμενά τους, όταν ο Αμερικανός αντιπρόεδρος αναγκάστηκε σε ελάχιστο χρόνο να πει πως δεν υπάρχει τίποτα επιλήψιμο στην υπόθεση... Το περιστατικό αποκαλύπτει πως «γυρεύουν καυγά» οπωσδήποτε και ίσως οπουδήποτε... Μόλις προχτές, επίσης, για να τρομάξουν ολόκληρο τον πλανήτη, οι ΗΠΑ ξαναδημοσίευσαν την Εκθεση, σχετικά με την ετοιμότητα χρήσης των πυρηνικών όπλων.

Ολα τα άλλα μόνον αυταπάτες ταΐζουν. Οι όποιες αντιρρήσεις τμήματος του δυτικοευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού για τον πόλεμο στο Ιράκ δεν είναι, γιατί τους έπιασε ο πόνος για τους λαούς της περιοχής, αλλά γιατί θέλουν αυτοί να έχουν, αν μπορούν, τον πρώτο λόγο στην υποταγή και την εκμετάλλευσή τους. Το ίδιο ισχύει για το σύνολο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που αφορούν κάθε γωνιά στον πλανήτη.

Η όποια «επένδυση», στον ένα ή τον άλλο ιμπεριαλισμό, στη μία ή την άλλη μερίδα του κεφαλαίου, στον ένα ή τον άλλο εκπρόσωπό τους, φέρνει μαζί και τη δυνατότητα του πολέμου. Μοναδική σίγουρη «τοποθέτηση», είναι ο αγώνας ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, που διαμορφώνει τους συσχετισμούς για την οριστική ανατροπή του.