Οι κάμερες «ζουμάρανε» για να δείξουν καλά πόσο έτρεμε το φοβισμένο πτηνό και έτσι να μεγαλυνθεί ακόμα περισσότερο η πράξη χάριτος και σωτηρίας του Αμερικανού Προέδρου. Το γεγονός έλαβε χώρα μπροστά σε έναν κύκλο ευσυγκίνητων κυριών και κυρίων, που φόραγαν τα «καλά τους» - και είχαν πάει και κομμωτήριο - για τα περί την τύχη της γαλοπούλας τεκταινόμενα.

Η σκηνή παίχτηκε σε όλο τον κόσμο (φευ!). Οποία συγκίνηση!

Φυσική και λογική συνέπεια του παραπάνω γεγονότος είναι τώρα να δούμε, μετά την ευτυχή γαλοπούλα, την πλανηταρχία να σώζει και κάποια απ' τα παιδιά που πεθαίνουν σ' όλο τον κόσμο, εξαιτίας της εφαρμοζόμενης πολιτικής της.

Αμ, δε!

Αντίθετα, παιδιά όπως της αγωνιζόμενης Παλαιστίνης, του δύστυχου λαού του Ιράκ, της «ανθρωπιστικά» ισοπεδωμένης Γιουγκοσλαβίας, του καμένου Αφγανιστάν, παιδιά των σκουπιδιών της Λατινικής Αμερικής, παιδιά της Ασίας που τα ρίχνουν στην πορνεία απ' τα 10 τους, παιδιά της Αφρικής που γεννιούνται με AIDS, όλα τα παιδιά που δυστυχούν και πεθαίνουν απ' την πείνα, παιδιά αντικείμενα εκμετάλλευσης απ' τα 7 τους χρόνια, παιδιά καταδικασμένα χωρίς σχολείο - γιατρό - γονείς, παιδιά που μεγαλώνουν μέσα σε μολυσμένα ποτάμια και κομμένα δάση, παιδιά ξυπόλυτα των φαναριών της ΕΕ, δεν τολμάει ούτε να τα αναφέρει, ούτε και να τα δείξει απ' τα πολυτελή studios του CNN.

Και ξέρετε γιατί; Γιατί αυτά τα παιδιά, εκτός του ότι είναι «έργο» και της «υπερδύναμης», είναι όλα εν δυνάμει πιθανοί αγωνιστές της ειρήνης και εχθροί της κεφαλαιοκρατικής δικαιοσύνης της εξαθλίωσης.

Χέρι - χέρι με τους μεγαλυτέρους τους. Τους γονείς τους, τους εργάτες και τους εργαζόμενους.

Βλέπετε, τα παιδιά του κόσμου, τα παιδιά μας, δεν είναι κότες.

Ούτε άσπρες γαλοπούλες.

Κι αν δεν ξέρουν, θα μάθουν γρήγορα να παίρνουν ό,τι τους ανήκει.

Θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό!