ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 13 Απρίλη 1995
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Η ΚΑΠ, ιστορικά

Τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή το ξεσήκωμα των αγροτών, τα περισσότερα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ειδικότερα τα τηλεοπτικά κανάλια, ασχολούνται με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της Ευρωπαϊκής Ενωσης και με τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ.

Εμφανίζονται, λοιπόν, στις εφημερίδες, στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις διάφορες αναλύσεις, τοποθετήσεις και συζητήσεις για τα δύο αυτά μεγάλα θέματα, οι οποίες, όμως είναι ήκιστα διαφωτιστικές για τον απλό πολίτη.

Διότι, οι περισσότερες - αν όχι όλες - περιορίζονται σε μια συνθηματολογία (με κομματικές ρίζες) και σε μια επιδερμική αναφορά του αντιδραστικού χαρακτήρα τους.

Επειδή, κανείς από όσους επιχειρούν αυτές τις ημέρες να φωτίσουν το λαό για την ΚΑΠ και για την ΓΚΑΤΤ δεν είναι ειδικός, - νομιμοποιείται και η στήλη να ασχοληθεί με τα θέματα αυτά, δηλώνοντας από την αρχή ότι ο συντάκτης της δεν ανήκει στους πάσης φύσεως επαίοντες...

Θα ασχοληθεί, λοιπόν, η στήλη σήμερα με την Κοινή Αγροτική Πολιτική, - πρώτα της ΕΟΚ και τώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης - θέτοντας εκ προοιμίου το ερώτημα:

Τι είναι στην ουσία της η ΚΑΠ; - δηλαδή, ποια είναι η πολιτική και ιστορική οντότητά της;

Η ΕΟΚ των "6" (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο), αλλά και η ΕΟΚ των "9" και των "10", υπήρξε ουσιαστικά:

  • Μια τελωνειακή ένωση. Και
  • Μια Κοινή Αγροτική Πολιτική.

Και επειδή η τελωνειακή ένωση έδινε υπέρμετρες προνομίες στο βιομηχανικό κοινοτικό βορρά (και ειδικά στη Γερμανία), έπρεπε οι προνομίες αυτές να αντισταθμιστούν, στο μέτρο του δυνατού, με παροχή προνομίων στον αγροτικό κοινοτικό νότο (και ειδικά στη Γαλλία).

Ετσι, η Κοινή Αγροτική Πολιτική, μέχρι και την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ, πολιτικά και ιστορικά υπήρξε ο συμβιβασμός, η παραχώρηση της βιομηχανικής Γερμανίας προς τη Γαλλία, για να αποδεχτεί η δεύτερη το εμποροβιομηχανικό προβάδισμα της πρώτης μέσα στην Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά.

Είναι το αντάλλαγμα που έδωσε ο κοινοτικός βορράς (δηλαδή, η Γερμανία) προς τον κοινοτικό νότο (Γαλλία και νότια Ιταλία), προκειμένου να συναινέσει ο τελευταίος στο άνοιγμα των συνόρων με το βιομηχανικό γίγαντα του βορρά. Ετσι, ο κύριος αιμοδότης της ΚΑΠ (μέσω, κυρίως, του Γεωργικού Ταμείου) ήταν η Γερμανία. Και κύριος αιμολήπτης η Γαλλία.

Η κατάσταση αυτή άρχισε να αλλάζει από την εποχή που εντάχθηκαν στην ΕΟΚ και οι αγροτικές χώρες της Ιβηρικής, - η Ισπανία και η Πορτογαλία.

Διότι, πλέον, όχι μόνο ο κοινοτικός βορράς (και ειδικά η Γερμανία) ήταν υποχρεωμένος να καταβάλλει περισσότερους πόρους για τη στήριξη της ΚΑΠ, αλλά και η Γαλλία εισέπραττε συνεχώς όλο και λιγότερα από το Γεωργικό Ταμείο, αφού τεράστιοι πόροι του έφευγαν για τα εκατομμύρια των Ισπανών και Πορτογάλων αγροτών.

Κι αυτοί οι τεράστιοι πόροι, κατά 80% πήγαιναν για εγγυήσεις και μόνο κατά 20% για αναδιαρθρώσεις και υποδομές στη γεωργία...

Αδίστακτος και ιμπεριαλιστικός ο βιομηχανικός κοινοτικός βορράς (δηλαδή, η Γερμανία), από τα τέλη της δεκαετίας του '80 έθετε πιεστικά ζήτημα αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής - με τη σύμφωνη, μάλιστα, γνώμη της Γαλλίας, για την οποία, πια, η ΚΑΠ δεν ήταν αγελάδα για συνεχές άρμεγμα.

Στα πλαίσια αυτής της αναθεώρησης ενισχύθηκε ο γερμανογαλλικός άξονας, περιορίστηκαν οι επιδοτήσεις σταδιακά, μπήκαν ποσοστώσεις, επιβλήθηκαν τα λεγόμενα μέτρα συνυπευθυνότητας και άρχισαν οι πιέσεις επί των τιμών.

Το κυριότερο, όμως, ήταν, ότι ο γερμανογαλλικός άξονας, στο πνεύμα αυτό της αντιαγροτικής πολιτικής του, παρέσυρε την Ευρωπαϊκή Ενωση στην υπογραφή της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ, η οποία δίνει τη χαριστική βολή στην ΚΑΠ.

Αλλά, γι' αυτό, αύριο.

Η ΚΑΠ, ιστορικά

Τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή το ξεσήκωμα των αγροτών, τα περισσότερα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ειδικότερα τα τηλεοπτικά κανάλια, ασχολούνται με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της Ευρωπαϊκής Ενωσης και με τη Συμφωνία της ΓΚΑΤΤ.

Εμφανίζονται, λοιπόν, στις εφημερίδες, στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις διάφορες αναλύσεις, τοποθετήσεις και συζητήσεις για τα δύο αυτά μεγάλα θέματα, οι οποίες, όμως είναι ήκιστα διαφωτιστικές για τον απλό πολίτη.

Διότι, οι περισσότερες - αν όχι όλες - περιορίζονται σε μια συνθηματολογία (με κομματικές ρίζες) και σε μια επιδερμική αναφορά του αντιδραστικού χαρακτήρα τους.

Επειδή, κανείς από όσους επιχειρούν αυτές τις ημέρες να φωτίσουν το λαό για την ΚΑΠ και για την ΓΚΑΤΤ δεν είναι ειδικός, - νομιμοποιείται και η στήλη να ασχοληθεί με τα θέματα αυτά, δηλώνοντας από την αρχή ότι ο συντάκτης της δεν ανήκει στους πάσης φύσεως επαίοντες...

Θα ασχοληθεί, λοιπόν, η στήλη σήμερα με την Κοινή Αγροτική Πολιτική, - πρώτα της ΕΟΚ και τώρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης - θέτοντας εκ προοιμίου το ερώτημα:

Τι είναι στην ουσία της η ΚΑΠ; - δηλαδή, ποια είναι η πολιτική και ιστορική οντότητά της;

Η ΕΟΚ των "6" (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο), αλλά και η ΕΟΚ των "9" και των "10", υπήρξε ουσιαστικά:

  • Μια τελωνειακή ένωση. Και
  • Μια Κοινή Αγροτική Πολιτική.

Και επειδή η τελωνειακή ένωση έδινε υπέρμετρες προνομίες στο βιομηχανικό κοινοτικό βορρά (και ειδικά στη Γερμανία), έπρεπε οι προνομίες αυτές να αντισταθμιστούν, στο μέτρο του δυνατού, με παροχή προνομίων στον αγροτικό κοινοτικό νότο (και ειδικά στη Γαλλία).

Ετσι, η Κοινή Αγροτική Πολιτική, μέχρι και την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ, πολιτικά και ιστορικά υπήρξε ο συμβιβασμός, η παραχώρηση της βιομηχανικής Γερμανίας προς τη Γαλλία, για να αποδεχτεί η δεύτερη το εμποροβιομηχανικό προβάδισμα της πρώτης μέσα στην Κοινή Ευρωπαϊκή Αγορά.

Είναι το αντάλλαγμα που έδωσε ο κοινοτικός βορράς (δηλαδή, η Γερμανία) προς τον κοινοτικό νότο (Γαλλία και νότια Ιταλία), προκειμένου να συναινέσει ο τελευταίος στο άνοιγμα των συνόρων με το βιομηχανικό γίγαντα του βορρά. Ετσι, ο κύριος αιμοδότης της ΚΑΠ (μέσω, κυρίως, του Γεωργικού Ταμείου) ήταν η Γερμανία. Και κύριος αιμολήπτης η Γαλλία.

Η κατάσταση αυτή άρχισε να αλλάζει από την εποχή που εντάχθηκαν στην ΕΟΚ και οι αγροτικές χώρες της Ιβηρικής, - η Ισπανία και η Πορτογαλία.

Διότι, πλέον, όχι μόνο ο κοινοτικός βορράς (και ειδικά η Γερμανία) ήταν υποχρεωμένος να καταβάλλει περισσότερους πόρους για τη στήριξη της ΚΑΠ, αλλά και η Γαλλία εισέπραττε συνεχώς όλο και λιγότερα από το Γεωργικό Ταμείο, αφού τεράστιοι πόροι του έφευγαν για τα εκατομμύρια των Ισπανών και Πορτογάλων αγροτών.

Κι αυτοί οι τεράστιοι πόροι, κατά 80% πήγαιναν για εγγυήσεις και μόνο κατά 20% για αναδιαρθρώσεις και υποδομές στη γεωργία...

Αδίστακτος και ιμπεριαλιστικός ο βιομηχανικός κοινοτικός βορράς (δηλαδή, η Γερμανία), από τα τέλη της δεκαετίας του '80 έθετε πιεστικά ζήτημα αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής - με τη σύμφωνη, μάλιστα, γνώμη της Γαλλίας, για την οποία, πια, η ΚΑΠ δεν ήταν αγελάδα για συνεχές άρμεγμα.

Στα πλαίσια αυτής της αναθεώρησης ενισχύθηκε ο γερμανογαλλικός άξονας, περιορίστηκαν οι επιδοτήσεις σταδιακά, μπήκαν ποσοστώσεις, επιβλήθηκαν τα λεγόμενα μέτρα συνυπευθυνότητας και άρχισαν οι πιέσεις επί των τιμών.

Το κυριότερο, όμως, ήταν, ότι ο γερμανογαλλικός άξονας, στο πνεύμα αυτό της αντιαγροτικής πολιτικής του, παρέσυρε την Ευρωπαϊκή Ενωση στην υπογραφή της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ, η οποία δίνει τη χαριστική βολή στην ΚΑΠ.

Αλλά, γι' αυτό, αύριο.

Ευσεβείς πόθοι

Με αφορμή τις φορολογικές "ελαφρύνσεις" που εξάγγειλε η κυβέρνηση για τους αγρότες, φιλοκυβερνητική εφημερίδα έγραφε χτες ότι δημιουργούνται πλέον... "σχέσεις στοργής" μεταξύ της Εκάλης και των ανθρώπων της υπαίθρου! Βέβαια, είναι φανερό ότι πολύ θα ήθελε η κυβέρνηση ένα τέτοιο "ειδύλλιο", αλλά για να αναπτυχθεί μία σχέση δεν αρκεί να θέλει μόνον ο ένας. Πρέπει να θέλουν οπωσδήποτε και οι δύο πλευρές. Και στην προκειμένη περίπτωση η "άλτερα παρς", δηλαδή οι αγρότες, που κινδυνεύουν να αφανιστούν από την αγροτική "πολιτική" της κυβέρνησης, όχι μόνον δεν επιθυμούν να κάνουν κολεγιά μαζί της, αλλά δε θέλουν ούτε καν να την ξέρουν!

"Εξουσιοδοτήστε με"!

Τώρα μπορούν να εφησυχάζουν και να κοιμούνται ήσυχοι οι αγρότες οι συνταξιούχοι και οι επαγγελματοβιοτέχνες. Ο Μ. Εβερτ ανέθεσε την υπεράσπιση των συμφερόντων τους στη Γραμματεία Πολιτικής Υποστήριξης της ΝΔ, η οποία έχει συσταθεί για να παρέχει νομική προστασία στα διωκόμενα "δικά μας παιδιά" (!). Επειδή λοιπόν τα πήγε πολύ καλά η γραμματεία και "όλα τα παιδιά" σχεδόν επέστρεψαν στις δουλιές τους στο Δημόσιο, ο πρόεδρος της ΝΔ θεώρησε καλό να της αναθέσει την προστασία όλων των διωκόμενων κοινωνικών ομάδων (!). "Η δίωξη κοινωνικών ομάδων και η αντιπαράθεση κοινωνικών ομάδων, τις οποίες τις δημιουργεί η κυβέρνηση, προκειμένου να αποφύγει τις ευθύνες της. Και η νέα αποστολή της Γραμματείας είναι ακριβώς αυτή", είπε ο Μ. Εβερτ, ο οποίος όταν κατέβαιναν οι απολυμένοι της ΔΕΗ στους δρόμους, δήλωνε ότι η"μάχη" θα δοθεί, μόνο, στη Βουλή.

Ποιος είναι ο πραγματικός στόχος του Μ. Εβερτ; Να μην κατεβαίνουν οι ομάδες στο πεζοδρόμιο, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους αλλά να τα αναθέτουν στους εκάστοτε επίδοξους "σωτήρες".

Ελα, όμως, που δεν υπάρχει εμπιστοσύνη.

Ηξεις αφήξεις

"Ηξεις αφήξεις" μπορεί να χαρακτηριστεί η στάση που κράτησε ο υπουργός Βιομηχανίας Κ. Σημίτης,σχετικά με τη φημολογούμενη μείωση των τιμών των καυσίμων για τους αγρότες. Σε σχετική ερώτηση, για το φτηνότερο πετρέλαιο στους αγρότες, περιορίστηκε να δηλώσει προχτές ότι "για το συγκεκριμένο θέμα θα υπάρξουν κυβερνητικές συσκέψεις, στις οποίες η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Βιομηχανίας θα διατυπώσει τη γνώμη της".Δεν παρέλειψε βεβαίως να παραπέμψει στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, λέγοντας ότι αυτό είναι "κατ' εξοχήν αρμόδιο" για το θέμα της μείωσης των τιμών των καυσίμων. Εμείς, είπε, θα εκφράσουμε τη θέση μας επί του θέματος αυτού στις κυβερνητικές συσκέψεις που θα γίνουν. Για την ιστορία, παλαιότερα ο Κ. Σημίτης ήταν αρνητικός στο ενδεχόμενο μείωσης των τιμών των καυσίμων για τους αγρότες.

Νέα πρόκληση

Προχτές ο αρμόδιος για τις Εξωτερικές Υποθέσεις Κοινοτικός επίτροπος Βαν ντε Μπρουκ, αναφερόμενος στη γενοκτονία των Κούρδων, είπε επί λέξει, εκπροσωπώντας την ΕΕ: "Δεν μπορούμε να πούμε ότι έχουμε παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, γιατί οι τουρκικές αρχές μας διαβεβαιώνουν ότι δε χτυπούν αμάχους"!!

Χτες ο Ελληνας κυβερνητικός εκπρόσωπος κλήθηκε από το "Ρ" να σχολιάσει το "ευρωπαϊκό ιδεώδες" που εκπορεύεται από τις δηλώσεις του "εταίρου και φίλου" και να αποδοκιμάσει τις παραπάνω επαίσχυντες δηλώσεις. Αλλά ο κ. εκπρόσωπος, που δε φείδεται να ομιλεί κατά καιρούς για το μεγαλείο του "ευρωπαϊκού πολιτισμού", απάντησε: "Η ελληνική κυβέρνηση για να κάνει επίσημη δήλωση... πρέπει να ενημερωθεί επισήμως"...

Επισήμως, λοιπόν, για μια οφθαλμοφανώς προγραμματισμένη, καλά σχεδιασμένη και απροκάλυπτη στήριξη, εκ μέρους της ΕΕ, της γενοκτονίας ενός λαού. Πάντως, μη καταδικάζοντας η κυβέρνηση την ευρω-ενωσιακή αθλιότητα, δεν έκανε και τίποτα πρωτότυπο. Ενέργησε, όπως ακριβώς αρμόζει στο "δυτικοευρωπαϊκό πολιτισμό", που εξυμνεί η κυβέρνηση στο όνομα της ευρω-υποτέλειας. Το επόμενο βήμα θα 'ναι να ζητούν ονομαστικούς καταλόγους των Κούρδων θυμάτων, ώστε να πάρουν μετά θέση.

Πιέσεις για τα στρατηγεία

Επείγονται οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και πιέζουν την ελληνική κυβέρνηση ν' αποδεχτεί - χωρίς όρους, μάλιστα - τη λειτουργία των ΝΑΤΟικών στρατηγείων στη Λάρισα. Δεν είναι μόνον η γνωστή επιστολή Κλίντον προς τον Ελληνα πρωθυπουργό - την οποία μετέφερε ο Ρ. Χόλμπρουκ, υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ - με την οποία απαιτεί "διευθέτηση" των ελληνοτουρκικών διαφορών, στις οποίες περιλαμβάνει και τη λειτουργία των στρατηγείων. Προχτές έφτασε - αιφνιδιαστικά και "μυστικά" - στη Λάρισα, προερχόμενος από την Τουρκία, ο διοικητής της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ, προκειμένου να πείσει για τη σύντομη λειτουργία των στρατηγείων. Ο στρατηγός Μάικλ Ο' Ράιαν, συναντήθηκε με τον αρχηγό του ΑΤΑ, αντιπτέραρχο Ευάγ. Παπασταματίου. Οι πιέσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ δεν αποσκοπούν στην αποκλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο - όπως διατείνεται ο Κλίντον - αλλά αποκλειστικά στην πλήρη ιμπεριαλιστική κυριαρχία στην περιοχή. Η ελληνική κυβέρνηση έχει χρέος ν' απορρίψει αυτές τις πιέσεις και ν' αρνηθεί την εγκατάσταση των ΝΑΤΟικών στρατηγείων, που θα υπονομεύσει ακόμα περισσότερο την εθνική κυριαρχία κι ανεξαρτησία της Ελλάδας, κι όχι να εκλιπαρεί το ΝΑΤΟ, να "πείσει" την Τουρκία για να δεχτεί τη λειτουργία των στρατηγείων στη χώρας μας.

Ευσεβείς πόθοι

Με αφορμή τις φορολογικές "ελαφρύνσεις" που εξάγγειλε η κυβέρνηση για τους αγρότες, φιλοκυβερνητική εφημερίδα έγραφε χτες ότι δημιουργούνται πλέον... "σχέσεις στοργής" μεταξύ της Εκάλης και των ανθρώπων της υπαίθρου! Βέβαια, είναι φανερό ότι πολύ θα ήθελε η κυβέρνηση ένα τέτοιο "ειδύλλιο", αλλά για να αναπτυχθεί μία σχέση δεν αρκεί να θέλει μόνον ο ένας. Πρέπει να θέλουν οπωσδήποτε και οι δύο πλευρές. Και στην προκειμένη περίπτωση η "άλτερα παρς", δηλαδή οι αγρότες, που κινδυνεύουν να αφανιστούν από την αγροτική "πολιτική" της κυβέρνησης, όχι μόνον δεν επιθυμούν να κάνουν κολεγιά μαζί της, αλλά δε θέλουν ούτε καν να την ξέρουν!

Φάιναλ φόρ(τωμα)!

Στη Σαραγόσα

ο "Πειραιάς"

με νύχια

θα παλέψει

να είν' αυτός

ο νικητής

στου τελικού

τη στέψη.

Αλλά κι εδώ

θα έχουμε

"μάχη" δύο μεγάλων,

συνταξιούχοι

- μισθωτοί,

εν είδει αντιπάλων,

διεκδικούν

το... κύπελλο

στο φόρτωμα,

στον ζάλον!

Και, επειδή ισάξιοι

είναι κι οι δυο

στα βάρη,

δεν ξέρω ποιος

το έπαθλο, εντέλει,

θα το πάρει!

Ο οίστρος

Πιέσεις για τα στρατηγεία

Επείγονται οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και πιέζουν την ελληνική κυβέρνηση ν' αποδεχτεί - χωρίς όρους, μάλιστα - τη λειτουργία των ΝΑΤΟικών στρατηγείων στη Λάρισα. Δεν είναι μόνον η γνωστή επιστολή Κλίντον προς τον Ελληνα πρωθυπουργό - την οποία μετέφερε ο Ρ. Χόλμπρουκ, υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ - με την οποία απαιτεί "διευθέτηση" των ελληνοτουρκικών διαφορών, στις οποίες περιλαμβάνει και τη λειτουργία των στρατηγείων. Προχτές έφτασε - αιφνιδιαστικά και "μυστικά" - στη Λάρισα, προερχόμενος από την Τουρκία, ο διοικητής της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ, προκειμένου να πείσει για τη σύντομη λειτουργία των στρατηγείων. Ο στρατηγός Μάικλ Ο' Ράιαν, συναντήθηκε με τον αρχηγό του ΑΤΑ, αντιπτέραρχο Ευάγ. Παπασταματίου. Οι πιέσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ δεν αποσκοπούν στην αποκλιμάκωση της έντασης στο Αιγαίο - όπως διατείνεται ο Κλίντον - αλλά αποκλειστικά στην πλήρη ιμπεριαλιστική κυριαρχία στην περιοχή. Η ελληνική κυβέρνηση έχει χρέος ν' απορρίψει αυτές τις πιέσεις και ν' αρνηθεί την εγκατάσταση των ΝΑΤΟικών στρατηγείων, που θα υπονομεύσει ακόμα περισσότερο την εθνική κυριαρχία κι ανεξαρτησία της Ελλάδας, κι όχι να εκλιπαρεί το ΝΑΤΟ, να "πείσει" την Τουρκία για να δεχτεί τη λειτουργία των στρατηγείων στη χώρας μας.

Φάιναλ φόρ(τωμα)!

Στη Σαραγόσα

ο "Πειραιάς"

με νύχια

θα παλέψει

να είν' αυτός

ο νικητής

στου τελικού

τη στέψη.

Αλλά κι εδώ

θα έχουμε

"μάχη" δύο μεγάλων,

συνταξιούχοι

- μισθωτοί,

εν είδει αντιπάλων,

διεκδικούν

το... κύπελλο

στο φόρτωμα,

στον ζάλον!

Και, επειδή ισάξιοι

είναι κι οι δυο

στα βάρη,

δεν ξέρω ποιος

το έπαθλο, εντέλει,

θα το πάρει!

Ο οίστρος

"Εσωτερική" αλήθεια

Αξίζει να καταγραφεί η απάντηση που έδωσε ο πρόεδρος της ΝΔ Μ. Εβερτ στις επικρίσεις κομματικών στελεχών του, για τη στάση που κράτησε απέναντι στους αγρότες, στη χτεσινή συνεδρίαση της ΚΕ της ΝΔ.

Εμείς, φέρεται να δήλωσε ο Μ. Εβερτ, ποτέ δεν υποκινήσαμε τους αγρότες. Δεν είμαστε, ούτε πίσω, ούτε μπροστά, είμαστε δίπλα τους. Πάντως, δε θα μπορούσαμε να τους αφήσουμε έτσι, γιατί θα διαμορφωνόταν μια ανεξέλεγκτη κατάσταση".

Ειλικρινής για τις επιδιώξεις του, οι οποίες δεν ήταν άλλες από τη χειραγώγηση και τον έλεγχο των αγροτικών κινητοποιήσεων, ο πρόεδρος της ΝΔ, αλλά μόνο προς τα μέσα. Δεν τολμάει να τα πει ευθέως στους αγρότες, στους οποίους εμφανίζεται με γενναιόδωρες εξαγγελίες για "βελτίωση του αγροτικού εισοδήματος"...

Μηδέν!

Το επιβεβαίωσε στο "Ρ" υψηλόβαθμο κυβερνητικό στέλεχος. "Οι εκταμιεύσεις των κοινοτικών κονδυλίων για τη βιομηχανία το 1994 και 1995 είναι μηδέν"!! Να, λοιπόν, πώς εννοούν την ανάπτυξη οι κυβερνώντες. Μπορεί να εξαγγέλλουν ανά μήνα τα μεγάλα έργα, που, στο φινάλε και πέρα από το σκανδαλώδη χαρακτήρα τους, δεν αποτελούν παρά μέσο ακόμα μεγαλύτερης πρόσδεσης της Ελλάδας στο ρόλο του διαμετακομιστή των ξένων προϊόντων, αλλά όταν πρόκειται για την παραγωγική βάση της χώρας, ΜΗΔΕΝ. Ούτε φράγκο δε διεκδίκησαν επί ενάμιση χρόνο οι μεγαλοβιομήχανοι και το πολιτικό τους προσωπικό. Το οποίο, κατά τα άλλα, με επικεφαλής τον Κ. Σημίτη διατείνεται για τα "εκσυγχρονιστικά" του οράματα... Οράματα... στρογγυλά. Οπως το μηδέν.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ