Εμφανίζονται, λοιπόν, στις εφημερίδες, στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις διάφορες αναλύσεις, τοποθετήσεις και συζητήσεις για τα δύο αυτά μεγάλα θέματα, οι οποίες, όμως είναι ήκιστα διαφωτιστικές για τον απλό πολίτη.

Διότι, οι περισσότερες - αν όχι όλες - περιορίζονται σε μια συνθηματολογία (με κομματικές ρίζες) και σε μια επιδερμική αναφορά του αντιδραστικού χαρακτήρα τους.

Επειδή, κανείς από όσους επιχειρούν αυτές τις ημέρες να φωτίσουν το λαό για την ΚΑΠ και για την ΓΚΑΤΤ δεν είναι ειδικός, - νομιμοποιείται και η στήλη να ασχοληθεί με τα θέματα αυτά, δηλώνοντας από την αρχή ότι ο συντάκτης της δεν ανήκει στους πάσης φύσεως επαίοντες...

Τι είναι στην ουσία της η ΚΑΠ; - δηλαδή, ποια είναι η πολιτική και ιστορική οντότητά της;

Η ΕΟΚ των "6" (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ολλανδία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο), αλλά και η ΕΟΚ των "9" και των "10", υπήρξε ουσιαστικά:

• Μια τελωνειακή ένωση. Και
• Μια Κοινή Αγροτική Πολιτική.

Και επειδή η τελωνειακή ένωση έδινε υπέρμετρες προνομίες στο βιομηχανικό κοινοτικό βορρά (και ειδικά στη Γερμανία), έπρεπε οι προνομίες αυτές να αντισταθμιστούν, στο μέτρο του δυνατού, με παροχή προνομίων στον αγροτικό κοινοτικό νότο (και ειδικά στη Γαλλία).

Είναι το αντάλλαγμα που έδωσε ο κοινοτικός βορράς (δηλαδή, η Γερμανία) προς τον κοινοτικό νότο (Γαλλία και νότια Ιταλία), προκειμένου να συναινέσει ο τελευταίος στο άνοιγμα των συνόρων με το βιομηχανικό γίγαντα του βορρά. Ετσι, ο κύριος αιμοδότης της ΚΑΠ (μέσω, κυρίως, του Γεωργικού Ταμείου) ήταν η Γερμανία. Και κύριος αιμολήπτης η Γαλλία.

Διότι, πλέον, όχι μόνο ο κοινοτικός βορράς (και ειδικά η Γερμανία) ήταν υποχρεωμένος να καταβάλλει περισσότερους πόρους για τη στήριξη της ΚΑΠ, αλλά και η Γαλλία εισέπραττε συνεχώς όλο και λιγότερα από το Γεωργικό Ταμείο, αφού τεράστιοι πόροι του έφευγαν για τα εκατομμύρια των Ισπανών και Πορτογάλων αγροτών.

Κι αυτοί οι τεράστιοι πόροι, κατά 80% πήγαιναν για εγγυήσεις και μόνο κατά 20% για αναδιαρθρώσεις και υποδομές στη γεωργία...

Στα πλαίσια αυτής της αναθεώρησης ενισχύθηκε ο γερμανογαλλικός άξονας, περιορίστηκαν οι επιδοτήσεις σταδιακά, μπήκαν ποσοστώσεις, επιβλήθηκαν τα λεγόμενα μέτρα συνυπευθυνότητας και άρχισαν οι πιέσεις επί των τιμών.

Το κυριότερο, όμως, ήταν, ότι ο γερμανογαλλικός άξονας, στο πνεύμα αυτό της αντιαγροτικής πολιτικής του, παρέσυρε την Ευρωπαϊκή Ενωση στην υπογραφή της Συμφωνίας της ΓΚΑΤΤ, η οποία δίνει τη χαριστική βολή στην ΚΑΠ.

Αλλά, γι' αυτό, αύριο.