Μόλις την περασμένη βδομάδα συζήτησε η Κυβερνητική Επιτροπή, μεταξύ άλλων, το πρόβλημα της ανεργίας. Φυσικά δεν πήρε κανένα μέτρο, παρ' όλο που η κυβέρνηση γνώριζε προφανώς τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, που δημοσιοποιήθηκαν προχτές, τα οποία επιβεβαιώνουν ότι η χώρα μας έχει ξεπεράσει για πρώτη φορά το μέσο κοινοτικό όρο και ότι κάθε οικογένεια βιώνει τις δραματικές επιπτώσεις του προβλήματος. Η κυβέρνηση προτίμησε να καταφύγει σε διάφορες αστείες δικαιολογίες, με κυρίαρχη την παρουσία των αλλοδαπών εργατών! Κάκιστες υπηρεσίες προσφέρουν και εκείνα τα ΜΜΕ, που, αναδεικνύοντας την αλματώδη άνοδο της ανεργίας, αφήνουν να αιωρείται ότι η αιτία είναι οι οικονομικοί μετανάστες. Ο μεγάλος ένοχος και η βασική αιτία του προβλήματος της ανεργίας, που είναι σύμφυτο με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, είναι η νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική, αλλά και η πολιτική της ΕΕ (το περιβόητο Σύμφωνο για την Απασχόληση) και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΔΝΤ, ΟΟΣΑ κ.ά.).

Το χειρότερο είναι, όμως, ότι η "λύση" που επιχειρείται στο πρόβλημα της ανεργίας επιφυλάσσει ακόμα χειρότερες μέρες για τους εργαζόμενους και τους ανέργους, αφού στο όνομα της αντιμετώπισής της, καταργούν κεκτημένα (8ωρο, συλλογικές συμβάσεις κλπ). Ταυτόχρονα, παραδίνουν την εργατική δύναμη στο κεφάλαιο, το οποίο νόμιμα πλέον θα μπορεί να την "απασχολεί" σύμφωνα με τις ανάγκες του και με βάση την αρχή "όποτε θέλει και όσο θέλει".

Το πρόβλημα της ανεργίας θα αντιμετωπιστεί πραγματικά μόνο όταν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, στο πλαίσιο του παλλαϊκού μετώπου, καταφέρουν να επιβάλουν συσχετισμούς πολιτικών δυνάμεων που θα οδηγήσουν τελικά και στην ανατροπή του συστήματος που γεννά την ανεργία.

Και προσθέτει: "Στην πρόσφατη απόφαση του ΚΥΣΕΑ για την αγορά των 58 F-16 υπάρχουν τρεις όροι, σε μια μικρή υποπαράγραφο (!) (δε δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα), που αν δεν υλοποιηθούν, η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να προχωρήσει στην υπογραφή του συμβολαίου (και να δώσει την προκαταβολή) όσο και αν την πιέζουν οι Αμερικανοί". Ποιοι είναι οι τρεις όροι; "Πρώτον, η παράδοση των αεροσκαφών να γίνει σε 24 μήνες από την υπογραφή του συμβολαίου, δεύτερον, η κατασκευάστρια εταιρία θα πρέπει να μην εγείρει πρόσθετες οικονομικές απαιτήσεις, τρίτον, και σημαντικότερο, τα αεροσκάφη να παραδοθούν με τον πλήρη εξοπλισμό τους". Στον τελευταίο όρο υπάρχει το πρόβλημα, γιατί, όπως γράφει η "ενημερωμένη" εφημερίδα "οι Αμερικανοί αρνούνται να μας χορηγήσουν μαζί με τα αεροσκάφη και τους πυραύλους αέρος αέρος (μεγάλου βεληνεκούς) AGM - 130, οι οποίοι μπορούν να καταρρίπτουν στόχους χωρίς ο πιλότος να έχει οπτική επαφή με το εχθρικό αεροσκάφος".

Είναι ολοφάνερο ότι παίζονται χοντρά παιχνίδια γύρω από την υπόθεση της νέας αγοράς του αιώνα, η οποία, όμως, σε κάθε περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στις αμυντικές ανάγκες της χώρας, αλλά του ΝΑΤΟ και, βέβαια, στα θησαυροφυλάκια των μεγάλων εταιριών όπλων και των "μεσαζόντων" τους.

Κι ενώ ανακοινώνονταν τα δραματικά αυτά στοιχεία, ο κ. Π. Φλιν, Κοινοτικός επίτροπος και υπεύθυνος για θέματα Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, που βρίσκεται τις μέρες αυτές στην Ελλάδα, δήλωνε "απόλυτα ικανοποιημένος"(!) από την επίσκεψή του σ' ένα Κέντρο Προώθησης της Απασχόλησης.

Προφανώς, τον κ. Φλιν - όπως και την κυβέρνηση, άλλωστε - δεν τον ενδιαφέρει η αντιμετώπιση της ανεργίας, αλλά η προώθηση των λογικών της "απασχολησιμότητας", της "ευλυγισίας" κλπ. Η προετοιμασία, με άλλα λόγια, του εργατικού δυναμικού, ώστε να ανταποκρίνεται, αμέσως και δίχως δεύτερη κουβέντα, στις όποιες απαιτήσεις της "αγοράς", στους σχεδιασμούς και επιδιώξεις των εργοδοτών. Σήμερα άνεργος, αύριο δουλιά, αλλά τρεις ώρες τη μέρα, την άλλη βδομάδα δουλιά, αλλά σε άλλη ειδικότητα, μετά και πάλι άνεργος και πάει λέγοντας...

Αυτά θέλει να προωθήσει η κυβέρνηση, μέσα από τα Κέντρα Προώθησης της Απασχόλησης και ξοδεύει δισεκατομμύρια δραχμές, για τη συγκρότηση και τη λειτουργία τους. Και γι' αυτά, πήρε τα συγχαρητήρια του Κοινοτικού επιτρόπου.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν, επίσης και τα επιμέρους στοιχεία, για την ανεργία, που παρουσίασε η ΕΣΥΕ. Σύμφωνα με αυτά, έχουμε μια σημαντική μείωση των απασχολουμένων στον πρωτογενή (αγροτικό) τομέα, όπου το 19,8% του 1997, έγινε 17,8% το 1998, ενώ στο δευτερογενή και τριτογενή τομέα έχουμε ελαφρά αύξηση και αύξηση αντίστοιχα. Μπορούμε να συμπεράνουμε, δηλαδή, ότι η σοβαρή μείωση της απασχόλησης στον αγροτικό τομέα αποτελεί την κύρια πηγή αύξησης της ανεργίας.

Και να σκεφθείτε, ότι τα σχέδια και οι επιδιώξεις, τόσο της ΕΕ όσο και των κυβερνώντων, θέλουν να φθάσουν την απασχόληση στον αγροτικό τομέα, σε μονοψήφιο ποσοστό.

Μπορεί τα στοιχεία, να αφορούν το δεύτερο τρίμηνο του 1998. Μπορεί η τωρινή κατάσταση, να είναι αρκετά χειρότερη. Μπορεί κι αυτά, να μην απηχούν πλήρως την τότε πραγματικότητα. Η σημασία τους, όμως, δε μειώνεται στο παραμικρό. Για τα σχετικά με την ανεργία στοιχεία μιλάμε, που δημοσιοποίησε προχτές η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΣΥΕ).

Αναμφισβήτητα, πλέον, η ανεργία στη χώρα μας έχει προσλάβει εκρηκτικές διαστάσεις, ενώ γρήγοροι είναι και οι ρυθμοί αύξησής της. Από 9,6%, που ήταν το δεύτερο τρίμηνο του 1997, έφθασε στο 11% περίπου το αντίστοιχο διάστημα του 1998, ενώ οι ειδικοί εκτιμούν, ότι το ποσοστό της επίσημης ανεργίας, μέσα στο 1998, κινήθηκε ανάμεσα στο 11,2 και 11,4%. Ποσοστό, που μεταφράζεται σε 500.000 περίπου άνεργους.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, ένας στους 9 οικονομικά ενεργούς πολίτες της χώρας ήταν άνεργος. Κι αν σ' αυτούς προσθέσουμε, όσους υποαπασχολούνται ή δεν καταγράφηκαν ή, τέλος πάντων, βασανίζονται από την πολύμορφη "κρυφή ανεργία", τότε το ποσοστό αυτό γίνεται πολύ μεγαλύτερο.

Εχει κανείς και την παραμικρή αμφιβολία, ότι οι ευθύνες, για το τεράστιο και εκρηκτικό αυτό πρόβλημα, βαραίνουν την κυβέρνηση και την πολιτική της; Εχουν αυταπάτες, πάντως, όσοι πιστεύουν, ότι μπορεί να αυξάνονται - και, μάλιστα, με γρήγορους ρυθμούς - τα κέρδη της οικονομικής ολιγαρχίας και γενικότερα, να βαδίζει η χώρα στο δήθεν μονόδρομο της ΟΝΕ και της "ελεύθερης αγοράς" και, ταυτόχρονα, να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της ανεργίας.