Μόλις την περασμένη βδομάδα συζήτησε η Κυβερνητική Επιτροπή, μεταξύ άλλων, το πρόβλημα της ανεργίας. Φυσικά δεν πήρε κανένα μέτρο, παρ' όλο που η κυβέρνηση γνώριζε προφανώς τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, που δημοσιοποιήθηκαν προχτές, τα οποία επιβεβαιώνουν ότι η χώρα μας έχει ξεπεράσει για πρώτη φορά το μέσο κοινοτικό όρο και ότι κάθε οικογένεια βιώνει τις δραματικές επιπτώσεις του προβλήματος. Η κυβέρνηση προτίμησε να καταφύγει σε διάφορες αστείες δικαιολογίες, με κυρίαρχη την παρουσία των αλλοδαπών εργατών! Κάκιστες υπηρεσίες προσφέρουν και εκείνα τα ΜΜΕ, που, αναδεικνύοντας την αλματώδη άνοδο της ανεργίας, αφήνουν να αιωρείται ότι η αιτία είναι οι οικονομικοί μετανάστες. Ο μεγάλος ένοχος και η βασική αιτία του προβλήματος της ανεργίας, που είναι σύμφυτο με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, είναι η νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική, αλλά και η πολιτική της ΕΕ (το περιβόητο Σύμφωνο για την Απασχόληση) και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΔΝΤ, ΟΟΣΑ κ.ά.).

Το χειρότερο είναι, όμως, ότι η "λύση" που επιχειρείται στο πρόβλημα της ανεργίας επιφυλάσσει ακόμα χειρότερες μέρες για τους εργαζόμενους και τους ανέργους, αφού στο όνομα της αντιμετώπισής της, καταργούν κεκτημένα (8ωρο, συλλογικές συμβάσεις κλπ). Ταυτόχρονα, παραδίνουν την εργατική δύναμη στο κεφάλαιο, το οποίο νόμιμα πλέον θα μπορεί να την "απασχολεί" σύμφωνα με τις ανάγκες του και με βάση την αρχή "όποτε θέλει και όσο θέλει".

Το πρόβλημα της ανεργίας θα αντιμετωπιστεί πραγματικά μόνο όταν οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, στο πλαίσιο του παλλαϊκού μετώπου, καταφέρουν να επιβάλουν συσχετισμούς πολιτικών δυνάμεων που θα οδηγήσουν τελικά και στην ανατροπή του συστήματος που γεννά την ανεργία.