Είναι φανερό ότι για κάποιους η «συνήθεια» 27 χρόνων έχει γίνει «δευτέρα φύσις» και προσπαθούν να αποτρέψουν, όσο μπορούν, τη μαζική συμμετοχή του λαού και της νεολαίας στη μεγάλη αντιιμπεριαλιστική επέτειο. Και αν φέτος δεν υπάρχει επίσκεψη του πλανητάρχη, ας μην ανησυχούν. Υπάρχει ο λαός της Παλαιστίνης που αντιστέκεται, ο αγώνας του ελληνικού λαού ενάντια στους εγκληματίες του ΝΑΤΟ, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, που δεν αφήνει τίποτα όρθιο στις εργασιακές σχέσεις, στο ασφαλιστικό, στην υγεία, στην παιδεία, στα λαϊκά δικαιώματα. Ας μην ανησυχούν, λοιπόν, ούτε φέτος ο γιορτασμός του Πολυτεχνείου θα γίνει «μουσειακή επέτειος» ούτε παιχνίδι μεταξύ αστυνομικών-κουκουλοφόρων για τα κανάλια.
Ο χαρακτηρισμός, με τον οποίο ο κ. Λαλιώτης «στόλισε» όσους ονομάζουν «αιώνια» την Ιόνια Οδό (πρόκειται για το δυτικό οδικό άξονα, που θα συνδέσει την Καλαμάτα με τα Γιάννινα) δε μας αφορά. Πρέπει να σημειώσουμε όμως, ότι η... απλή αριθμητική δε συνηγορεί υπέρ του υπουργού. Οταν 95 χιλιόμετρα του άξονα Κορίνθου - Τρίπολης - Καλαμάτας (προχτές ο υπουργός εγκαινίασε την παράκαμψη της αρκαδικής πρωτεύουσας) χρειάστηκαν 16 ολόκληρα χρόνια, χώρια πόσα χρόνια μελετούσαν και σχεδίαζαν το έργο, γιατί η Ιονία Οδός, με πολλαπλάσιο μήκος, να μη χρειαστεί έναν ολόκληρο αιώνα; Εδώ, τόσα χρόνια έχουν περάσει από την εξαγγελία του έργου και ακόμη δεν έχει γίνει το παραμικρό...
Τουλάχιστον ατυχές το «επιχείρημα» που επικαλέστηκε χτες ο Κ. Σημίτης, για να υποστηρίξει ότι όλα πάνε καλά στις συνομιλίες για το Κυπριακό. «Η άρνηση του κ. Ντενκτάς να συνεχίσει όπως διεφάνη μετά το πέρας των συνομιλιών, δείχνει ότι αισθάνονται πως οι συνομιλίες αυτές πορεύονται σε μια κατεύθυνση που δεν τους εξυπηρετεί», είπε περιχαρής ο πρωθυπουργός. Αλλά για δεκαετίες τώρα οι πάντες γνωρίζουν τη διαπραγματευτική τακτική που ακολουθεί ο Ντενκτάς και η Αγκυρα, φυσικά στο έδαφος της υποστήριξης από τις ΗΠΑ, χωρίς βέβαια, αντίθετα, όλα αυτά, τα 25 χρόνια να βγαίνει «χαμένος». Από την άλλη, δεν μπορεί να μην προκαλεί ανησυχία το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει φτάσει στο σημείο να συζητά την «ιδέα» της συνομοσπονδίας και παράλληλα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο. Γι' αυτά τα ζητήματα μάταια περιμένει ξεκάθαρες απαντήσεις ο ελληνικός λαός. Τα προπαγανδιστικά κολπάκια και οι αντιπερισπασμοί μόνο την οργή προκαλούν.
Associated Press |
Η γνώμη μας είναι, πάντως, ότι - από την πλευρά του Οδ. Κυριακόπουλου - δεν το θεωρούμε και «πολύ καλή επένδυση»! Γιατί, να δώσεις λεφτά προκειμένου να στηρίξεις βουλευτές, που θα στηρίξουν με τη σειρά τους τις θέσεις σου, το καταλαβαίνουμε. Αλλά να το κάνεις αυτό, όταν έτσι κι αλλιώς θα τις στηρίξουν, αφού αυτό πρεσβεύει η πολιτική των κομμάτων τους, τότε μάλλον πρόκειται για πεταμένα λεφτά.
Κρίμα, είναι και πρόεδρος των βιομηχάνων. Εκτός και τα λεφτά δεν πήγαιναν για τη στήριξη των θέσεων των βιομηχάνων συνολικά, αλλά κάποιων ιδιαίτερων αιτημάτων και στόχων. Ε, κάθε άνθρωπος έχει και τις προσωπικές του βλέψεις...
ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ εκδικητικοί άνθρωποι, εκεί στο Τριμελές Συμβούλιο Εφετών! Ζήτησε ο καημένος ο εισαγγελέας Δέτσης να απαλλαγεί (να αυτοεξαιρεθεί για την ακρίβεια) από τη δίκη Κατριβάνου - Γιαννόπουλου και δεν του το επέτρεψαν! Μάλλον στο μάτι τον έχουν βάλει!
Αλήθεια, βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα κολλάνε στους εισαγγελείς; Γιατί σε αυτή την περίπτωση δικαιολογείται πλήρως μια τέτοια απόφαση. Αλλωστε όπου νά 'ναι οι αντίδικοι θα αρχίσουν να πετάνε πράγματα ο ένας στον άλλο οπότε μέχρι και κράνος θα χρειαστεί κανείς για να μείνει σε αυτή την έδρα.
ΩΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ σημασίας κρίνουν ορισμένοι τη στάση του Συνασπισμού να μη συνεργαστεί όπως λέει με το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες δημοτικές εκλογές. Ομως υπάρχουν δυο ερωτήματα: Κατ' αρχήν τα στελέχη του, το ξέρουν; Διότι είναι σύνηθες το φαινόμενο να μη συνεργάζεται ο ΣΥΝ επισήμως αλλά να συνεργάζονται αυτοί που τον συναποτελούν.
Το δεύτερο ερώτημα είναι πιο δύσκολο. Πώς θα συνδυάσουν την ποικιλότροπη συνεργασία και σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ, σε τόσους και τόσους άλλους τομείς, με το ενδεχόμενο μη συνεργασίας στο Δήμο της Αθήνας;Ο τόσος μαζικός παραλογισμός σε πονηρεύει και αναγκαστικά σε οδηγεί έξω από τα όρια του συγκεκριμένου αγώνα και ίσως έξω εντελώς από τα όρια του ποδοσφαίρου. Τα γεγονότα, έτσι όπως εκτυλίχτηκαν, δεν υπάρχει τρόπος να δικαιολογηθούν ούτε από τον φανατισμό, ούτε από τους λεγόμενους οργανωμένους φιλάθλους, ούτε από τίποτα άλλο, που έστω συνέβη στον αγωνιστικό χώρο και να έδινε αφορμή - έναυσμα.
Για παράδειγμα ποιος φίλαθλος ή οπαδός βρίζει και προκαλεί την ώρα που τιμάται με ενός λεπτού σιγή νεκρός παράγοντας της ομάδας του; Τέτοια στάση ίσως ερμηνεύεται, δε δικαιολογείται, από τους αντιπάλους. Ποιος φανατικός οπαδός ανοίγει το κεφάλι «με άγνωστο αντικείμενο» παίκτη της ομάδας του, έστω κατά λάθος, όμως εντελώς στα καλά καθούμενα; Ποιος πετάει καρέκλα σε παράγοντα της δικής του ομάδας την ώρα που απεγνωσμένα προσπαθεί να τους ηρεμήσει, έστω για να μην τιμωρηθεί το γήπεδό τους;
Σκοπιμότητες, γεννήματα ξεχωριστών συμφερόντων από τους χώρους του κεφαλαίου και της πολιτικής εξουσίας δε διστάζουν να λύνουν τις διαφορές τους, προκαλώντας παράλογη, ανεξέλεγκτη βία σε μαζικό χώρο με απρόβλεπτες συνέπειες. Δηλαδή, η αδυσώπητη σύγκρουση ελέγχου μεριδίων της αγοράς και της πολιτικής εξουσίας μεταφέρεται με τον πιο ωμό, αδίστακτο τρόπο και στο γήπεδο.
Λίγο να σηκώσουν το κεφάλι, θα ανακαλύψουν πως αυτοί που τους στερούν την αληθινή ζωή είναι οι ίδιοι εκείνοι που τους βάζουν άμεσα ή έμμεσα να παίξουν το ρόλο του χούλιγκαν, για να γίνουν ισχυρότεροι και να πνίγουν ακόμα περισσότερες πλευρές της ζωής μας...