Προφανώς, διαβάσατε τις προάλλες την είδηση, σύμφωνα με την οποία τρεις αστυνομικοί της ΠΓΔΜ δολοφονήθηκαν από ένοπλους «αυτονομιστές». Επίσης, δύο ακόμη αστυνομικοί τραυματιστήκανε σε άλλες συγκρούσεις, ενώ άλλοι ένοπλοι απήγαγαν 100 πολίτες, οι οποίοι αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι. Ποιοι είναι αυτοί οι ένοπλοι; Ανδρες του «Αλβανικού Εθνικού Στρατου» σύμφωνα με ανακοίνωση του ίδιου, που ανέλαβε και την ευθύνη των ένοπλων αυτών επιχειρήσεων.

Μα, δεν αφοπλίστηκαν οι Αλβανοί «αυτονομιστές», ίσως αναρωτηθείτε. Δεν πήγαν εκεί ΝΑΤΟικές δυνάμεις - μαζί και ελληνικές - και τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία έστελναν εικόνες με σωρούς συγκεντρωμένων όπλων, δίπλα στα οποία καμάρωναν οι ΝΑΤΟικοί αρμόδιοι και αξιωματικοί; Προφανώς, όλα ήταν μια «φαρσοκωμωδία», όπως καταγγέλλει τώρα, ακόμη και ο υπουργός Εσωτερικών της ΠΓΔΜ. Ολα, εκτός της αποστολής και παραμονής ΝΑΤΟικων στρατευμάτων στην ΠΓΔΜ, θα σημειώναμε εμείς. Δηλαδή, της μετατροπής της γειτονικής χώρας σ' ένα ακόμη ΝΑΤΟικό προτεκτοράτο στα Βαλκάνια.

Περισσότερο κι από καθαρές ήταν οι δηλώσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, προχτές, μετά τη συνάντησή της, με τον Κ. Λαλιώτη. Γεγονός, το οποίο αντανακλάστηκε και στα χτεσινά δημοσιεύματα των εφημερίδων. «Παπαρήγα: Δεν υπάρχει βάση συνεργασίας, αλλά χρήσιμη η συνάντηση με Λαλιώτη. -- ΚΚΕ: Ούτε με ΠΑΣΟΚ ούτε με ΝΔ.» ήταν ο τίτλος του σχετικού ρεπορτάζ της «Ελευθεροτυπίας». «Τα είπαν αλλά... τυπικά» των «Νέων». «Η κυρία Αλέκα Παπαρήγα τόνισε ότι το κόμμα της αντιπαλεύει την πολιτική τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ - "Εθιμοτυπική" χαρακτήρισε το ΚΚΕ τη συνάντηση με τον κ. Λαλιώτη» του «Βήματος». «Κατέγραψαν τις διαφορές» ο τίτλος στο «Εθνος». Υπάρχουν, βέβαια και μερικοί, που επιμένουν να κάνουν τις επιθυμίες τους πραγματικότητα. «ΠΑΣΟΚ - ΚΚΕ διαφωνούν σε πολλά, αλλά δεν κόβουν τις γέφυρες...» είχε τίτλο η «Καθημερινή» και η «Αυγή» «1 ώρα και 20 λεπτά η εθιμοτυπική συνάντηση!».

Κάποιοι άλλοι προχθές μέτραγαν τις λέξεις, τώρα, μετράνε τα λεπτά...

Η «αντιτρομοκρατική σταυροφορία» βόλευε εξαιρετικά τις κυβερνήσεις της «συμμαχίας» να «προελαύνουν» σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, επιταχύνοντας την υλοποίηση των νεοφιλελεύθερων μέτρων. Η κυβέρνηση των εκσυγχρονιστών δεν αποτέλεσε βέβαια την εξαίρεση. Κάθε άλλο. Γι' αυτό και όλες οι δυνάμεις του συστήματος την επομένη της πτώσης της Καμπούλ σήμαναν συναγερμό: «Στη χώρα μας τα γνωστά προβλήματα επανακάμπτουν στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας», διαπιστώνει στο προχτεσινό άρθρο της η «Καθημερινή» και προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια αμφιβολιών προσθέτει: «Ο νέος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών καλείται να προωθήσει με αποφασιστικότητα το πρόγραμμα των διαρθρωτικών αλλαγών, γιατί έτσι έχει ελπίδα να δημιουργήσει δυναμική». Και καταλήγει: «Σε κάθε περίπτωση, η επιστροφή της προσοχής στην εσωτερική ημερήσια διάταξη έχει πολιτικές επιπτώσεις. Οσο αμβλύνεται η διεθνής κρίση (σ.σ. εννοεί τον πόλεμο), τόσο η κοινή γνώμη κρίνει την κυβέρνηση με πιο αυστηρά κριτήρια και εκείνη είναι υποχρεωμένη να κινηθεί με τη δέουσα ταχύτητα και αποφασιστικότητα». Περιττό, ίσως, αλλά «όχι και να ξεχνιόμαστε».