Βέβαια, ο «ζήλος» της Αστυνομίας έχει πολλές εκφράσεις. Πάλι χτες το μεσημέρι, ώρα 12 μ., έξω από την Εφορία του Ν. Ηρακλείου, ένα περιπολικό και μια κλούβα (με αριθμό ΥΜ 8108) την «είχαν πέσει» σε δυο νεαρούς και ένα νεαρό ταξιτζή. Τους έκαναν ελέγχους, πασπατεύοντάς τους στη μέση του δρόμου, και τους ρωτούσαν αν «έχουν πάνω τους τίποτε παράπονο» ή «αν είναι χρήστες».

Τέτοιοι έλεγχοι οδηγούν σε εξανδραποδισμό και η ανοχή τους οδηγεί στον εθισμό της βαρβαρότητας. Πρόκειται για μια επικίνδυνη πλευρά, καθώς αποτελεί εκδήλωση εκφασισμού της καθημερινότητας.

«Ηρθαν οι κύριοι, ας καθίσουν, κάποιοι νόμισαν ότι θα προσφέρουν κάποιες ψήφους. Δεν ξέρω αν θα τις προσφέρουν ή θα διώξουν. Γιατί φοβάμαι μήπως χάσουμε κιόλας. Με ειλικρίνεια σας λέω ότι φοβάμαι την αριστερή μας πτέρυγα».

Τάδε έφη Γρηγόρης Σολωμός, πρώην υφυπουργός Υγείας του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος, από τη μία δηλώνει ότι ανησυχεί κι από την άλλη συμπληρώνει: «Είμαστε σε μια προεκλογική περίοδο και αυτή τη στιγμή δεν επιτρέπονται διασπάσεις γιατί δίνουμε μια μάχη. Και τη μάχη θα τη δώσουμε μέχρι τελευταία στιγμή, ενωμένοι, ανεξαρτήτως εάν διαφωνούμε με κάποιες εντάξεις».

Να μας συμπαθά ο κύριος Σολωμός, αλλά αν αυτό δεν είναι τουλάχιστον άκρατος καιροσκοπισμός, τι είναι; Αν αυτό δεν είναι πρόκληση, όχι μόνο για τα χτεσινά θύματα του νεοφιλελευθερισμού, αλλά και για τα πολύ περισσότερα που θα υπάρχουν μετά τις 7 Μάρτη, τι είναι;

Και το πώς θα διαχειριστεί το ΠΑΣΟΚ το όποιο πρόβλημά του, είναι δικό του θέμα. Σ' ότι αφορά όμως στα λαϊκά στρώματα, που παραμένουν εγκλωβισμένα σ' αυτό, ας μας επιτραπεί να πούμε κάτι, ακόμα πιο δυνατά: Φύγετε τώρα! Εγκαταλείψτε τους! Δε σας εμπαίζουν απλώς. Σας δηλώνουν ευθέως ότι θέλουν την ψήφο σας για να σας σφάξουν. Τώρα είναι η ώρα του απεγκλωβισμού. Κι αφήστε τον όποιο Σολωμό να κάνει παρέα με τον Μάνο, τον Ανδρουλάκη, την Δαμανάκη, τον Ανδριανόπουλο και τον Μίλερ. Αύριο θα είναι πολύ αργά.

Ο Κ. Καραμανλής είχε προτείνει, εδώ και καιρό, να πραγματοποιηθούν τέσσερις τηλεοπτικές «μονομαχίες», τρεις μεταξύ των δύο «μονομάχων» και μία με όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Ο Γ. Παπανδρέου στην αρχή δεν έδωσε απάντηση στην πρόκληση. Μετά, όμως, αποφάσισε να κάνει ρελάνς και, μάλιστα, να βγει κι από πάνω. Γι' αυτό και προτείνει την πραγματοποίηση τεσσάρων θεματικών τηλεοπτικών «μονομαχιών», όλες μεταξύ των δύο κι άλλη μία μεταξύ των επικεφαλής των δύο ψηφοδελτίων επικρατείας.

Οπως καταλαβαίνετε, η δημοκρατία και η ισότιμη συμμετοχή των κομμάτων στην προεκλογική διαπάλη έχουν ...διαφορετική αξία για τους εκπροσώπους του δικομματισμού. Για τον Κ. Καραμανλή βρίσκεται μερικές γραμμούλες πάνω από το μηδέν. Για τον Γ. Παπανδρέου βρίσκεται ακριβώς στο μηδέν... Για το ...νέο ύφος και ήθος τους, δε συζητάμε, αυτά βρίσκονται υπό του μηδενός...