Προτείνουμε στον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει έπαρση της σημαίας στον Ελαιώνα, όταν το έργο τσιμεντοποίησης με την κατασκευή του γηπέδου του ΠΑΟ ολοκληρωθεί. Κάτι που επιδιώκει με φανατισμό ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Μπορούν επίσης να κάνουν έπαρση της «πράσινης σημαίας» στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων στην Κυψέλη, που ο ΣΥΝ στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας ψήφισε να μετατραπεί σε γκαράζ και τώρα κάνει πως δεν ξέρει. ΄Η ακόμα στο Λασίθι, στο Κάβο Σίδερο. Εκεί που ο εκπρόσωπος του ΣΥΝ στην Αυτοδιοίκηση συμφωνεί με «ήπιες» επενδύσεις και έχει καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση για το πώς πρέπει να γίνει η τσιμεντοποίηση...
Επίσης, ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε στο Θριάσιο και τα προβλήματα από «τις αλλεπάλληλες επεκτάσεις των βιομηχανιών» όπως είπε. Μάλλον στο Θριάσιο ο ΣΥΝ πρέπει να κάνει έπαρση όποιας σημαίας έχει και δεν έχει. Πριν λίγα χρόνια, εκεί, η δημοτική αρχή της Ελευσίνας, που έχει στηριχτεί από τον ΣΥΝ, κάλεσε από κοινού με την εταιρεία ΤΙΤΑΝ σε εγκαίνια έκθεσης ζωγραφικής σε πολιτιστικό κέντρο, που η ίδια δημοτική αρχή του ΣΥΝ το ονόμασε «Λεωνίδας Κανελλόπουλος» (πρώην πρόεδρος και ιδιοκτήτης της «ΤΙΤΑΝ ΑΕ»). Εκδήλωση που είχε διοργανωθεί μετά από ένα εργατικό ατύχημα στο τσιμεντάδικο με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δυο εργάτες.
Προνομιούχος είναι όποιος εργαζόμενος έχει μια σταθερή δουλειά και δεν αντιμετωπίζει άμεσα την απειλή της απόλυσης. Αρα αυτός πρέπει να πληρώσει για την αντιμετώπιση της κρίσης. Αυτή είναι η νέα διαχωριστική γραμμή που προβάλλει η κυβερνητική προπαγάνδα, στο πλαίσιο της τακτικής τού «διαίρει και βασίλευε», για να πειθαναγκάσει τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα να αποδεχτούν τη μείωση των αποδοχών τους, έκτακτες εισφορές για τη διάσωση των ασφαλιστικών ταμείων τους κ.ο.κ. «Θα συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι οι μισθωτοί του Δημοσίου έχουν την ασφάλεια της μονιμότητας, κάτι που δεν ισχύει για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου όταν ρωτήθηκε (από το «Βήμα της Κυριακής») για την εισοδηματική πολιτική του τρέχοντος έτος. Αν κάτι εντυπωσιάζει από το άθλιο αυτό εφεύρημα της κυβέρνησης, είναι ότι αξιοποιεί την κρίση για να κατεβάσει τον πήχη ακόμα πιο χαμηλά, σε σημείο που ακόμα και μια άθλια αμειβόμενη θέση εργασίας να φαντάζει ως σημαντικό προνόμιο και κατάκτηση. Φυσικά αυτός ο «κατήφορος» δεν έχει πιάσει πάτο, αφού μετά από τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, προνομιούχος μπορεί να είναι όποιος εργάζεται έστω και μερική απασχόληση...
Γιατροί και νοσοκομειακό προσωπικό προσλαμβάνονται, νοσοκομεία αναβαθμίζονται, οι προμήθειες νοικοκυρεύονται, η λειτουργία των ιδρυμάτων αλλάζει προς όφελος του πολίτη.
Αν τους ακούσεις, πιστεύεις ότι αν επισκεφθείς αύριο ένα δημόσιο νοσοκομείο θα... τρίβεις τα μάτια σου με αυτά που θα δεις και αυθόρμητα θα σου έρθει να χειροκροτήσεις...
Αυτά μέχρι να το επισκεφθείς, βέβαια. Γιατί αν χρειαστείς κάτι ...προσγειώνεσαι ανώμαλα στην πραγματικότητα.
Κι αυτή ακριβώς η πραγματικότητα είναι το... μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης. Δεν ταιριάζει με κανέναν τρόπο στις εξαγγελίες και τους κομπασμούς της!
ΑΥΞΗΘΗΚΑΝ ΑΛΜΑΤΩΔΩΣ οι ακάλυπτες επιταγές, σύμφωνα με τα στοιχεία των τραπεζών. Για να το πούμε καλύτερα, μάλλον οι καλυμμένες έχουν καταλήξει σπάνιο είδος. Μελάνι να έχουν, να... σφραγίζουν.
Διόλου περίεργο, όχι μόνο λόγω των προβλημάτων ρευστότητας, αλλά γιατί όλα όσα μας λένε και τα μέτρα που παίρνουν για την κρίση είναι από μόνα τους μια... ακάλυπτη επιταγή.
Ακάλυπτη φυσικά όσον αφορά τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους. Γιατί οι... μεγάλοι έλαβαν μια επιταγή 28 δισεκατομμυρίων (χώρια όσες είχαν λάβει πριν) απολύτως καλυμμένη με το υστέρημα του κοσμάκη.
Γιατί αυτοί βλέπετε... δε ρισκάρουν καθόλου. Δε «σπρώχνουν» μια επιταγή και βλέπουμε... Πατάνε στα σίγουρα.
Στα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων για παράδειγμα. 'Η στα κοινοτικά κονδύλια. Σίγουρα λεφτά, μια και προέρχονται από τις τσέπες των εργαζομένων...
Οι θεωρίες περί «ελεύθερης αγοράς» και του ρίσκου που μπορεί να σε οδηγήσει να «πιάσεις την καλή» και «να πλουτίσεις», δεν είναι γι' αυτούς. Μας τις αφήνουν για να έχουμε αυταπάτες να πορευόμαστε...