Προνομιούχος είναι όποιος εργαζόμενος έχει μια σταθερή δουλειά και δεν αντιμετωπίζει άμεσα την απειλή της απόλυσης. Αρα αυτός πρέπει να πληρώσει για την αντιμετώπιση της κρίσης. Αυτή είναι η νέα διαχωριστική γραμμή που προβάλλει η κυβερνητική προπαγάνδα, στο πλαίσιο της τακτικής τού «διαίρει και βασίλευε», για να πειθαναγκάσει τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα να αποδεχτούν τη μείωση των αποδοχών τους, έκτακτες εισφορές για τη διάσωση των ασφαλιστικών ταμείων τους κ.ο.κ. «Θα συνυπολογιστεί και το γεγονός ότι οι μισθωτοί του Δημοσίου έχουν την ασφάλεια της μονιμότητας, κάτι που δεν ισχύει για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Οικονομίας Γ. Παπαθανασίου όταν ρωτήθηκε (από το «Βήμα της Κυριακής») για την εισοδηματική πολιτική του τρέχοντος έτος. Αν κάτι εντυπωσιάζει από το άθλιο αυτό εφεύρημα της κυβέρνησης, είναι ότι αξιοποιεί την κρίση για να κατεβάσει τον πήχη ακόμα πιο χαμηλά, σε σημείο που ακόμα και μια άθλια αμειβόμενη θέση εργασίας να φαντάζει ως σημαντικό προνόμιο και κατάκτηση. Φυσικά αυτός ο «κατήφορος» δεν έχει πιάσει πάτο, αφού μετά από τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, προνομιούχος μπορεί να είναι όποιος εργάζεται έστω και μερική απασχόληση...