"Η σταθεροποίηση αποτέλεσε και αποτελεί την καθοριστική αναπτυξιακή πολιτική". Το είπε χτες στην ομιλία του, στα όργανα του ΠΑΣΟΚ, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, για να επιβεβαιώσει, φαίνεται, το απόφθεγμα του αείμνηστου Τσαρούχη ότι στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις...

Πάντως, δε θα ήταν άσχημα να θυμόταν, τόσο αυτός, όσο και οι εν τω ΠΑΣΟΚ συνάδελφοί του - και όχι μόνο - πως σε όλα τα συγγράμματα της πολιτικής οικονομίας αναφέρεται ότι η πολιτική περιορισμού των δημοσίων δαπανών και το "πάγωμα" των μισθών μπορεί να λειτουργεί θετικά στη μείωση του πληθωρισμού - σ' ένα βαθμό πάντα και για ένα χρονικό διάστημα - αλλά, ταυτόχρονα, λειτουργεί ανασταλτικά και στην αγορά, αφού μειώνεται η ζήτηση, άρα, μια σειρά εμπορικές επιχειρήσεις κλείνουν, ενώ στη βιομηχανία αυξάνονται τα αποθέματα, περιορίζεται η παραγωγή, άρα, αυξάνεται η ανεργία.Σε πείσμα της κοινής αυτής λογικής, ο Γ. Παπαντωνίου ισχυρίζεται ότι η σταθεροποιητική πολιτική (η λιτότητα, δηλαδή) είναι αναπτυξιακή... Οι κάθε είδους απολογητές έχουν έρθει σε τόσο δύσκολη θέση να υπερασπιστούν μια "παραλογή" πολιτική, ώστε αναζητούν πλέον τα επιχειρήματα στη σφαίρα του παραλόγου.

Από θέσεις υπερασπιστή αλλά και εξωραϊστή της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης και της ΟΝΕ, τοποθετείται για μια ακόμα φορά ο Συνασπισμός, με αφορμή τις χτεσινές δηλώσεις Σημίτη για την πορεία της εθνικής οικονομίας. Οπως επισημαίνεται σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου του κόμματος, "η κυβέρνηση για να δικαιολογήσει την πολιτική της προβάλλει τους στόχους και τα χρονοδιαγράμματα της Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης, ενώ την ίδια στιγμή με το νέο υπερεξοπλιστικό πρόγραμμα - μαμούθ, υπονομεύει οριστικά κάθε δυνατότητα της χώρας να συμμετάσχει στις διαδικασίες της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης". Παράλληλα, ο Συνασπισμός καλεί την κυβέρνηση να προχωρήσει στο δρόμο της προσέγγισης των κριτηρίων της ενοποίησης "οικοδομώντας συμμαχίες, αλλαγές και αναπροσαρμογές στο χρονοδιάγραμμα, όσο και στα κριτήρια της Συνθήκης του Μάαστριχτ". Αυτά, παρότι αναγνωρίζεται ότι τα βάρη από την όλη υπόθεση τελικά πέφτουν στις πλάτες των χαμηλόμισθων. Ο καθένας με τις προτεραιότητές του...

Μήπως πρέπει να το ξανασκεφθεί ο υπουργός Εξωτερικών, Θ. Πάγκαλος; Μήπως ο γνωστός "παρορμητισμός" του τον οδήγησε στη διαπίστωση πως βρισκόμαστε "μπροστά στην εφιαλτική επικυριαρχία των ΗΠΑ";

Μήπως ξέχασε πως, όταν είχε διατυπώσει την εκτίμηση πως η Γερμανία είναι ένας γίγαντας με μυαλό μικρού παιδιού, αναγκάστηκε να ζητάει επί πολύ καιρό συγνώμες, μέχρι να λύσει την παρεξήγηση; Το ίδιο, άραγε, σκοπεύει να κάνει και τώρα, αν τυχόν οι Αμερικανοί ζητήσουν εξηγήσεις; Και, τέλος πάντων, τι αξία έχουν αυτές οι διαπιστώσεις, όταν αυτός που τις κάνει είναι ο αρχιτέκτονας και ο κύριος εφαρμοστής μιας εξωτερικής πολιτικής, που σφραγίζεται πολύ έντονα από την υποτέλεια και τα ευχαριστήρια, προς τους ...εφιαλτικά επικυρίαρχους;

Το "ΒΗΜΑ" της Κυριακής φιλοξενούσε μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση. Την έκθεση του ΝΑΤΟ για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας και βέβαια τι όπλα χρειάζονται. Τα όσα οι ΝΑΤΟϊκοί περιγράφουν στο εν λόγω κείμενο αποτελούν ακτινογραφία του ελληνικού Στρατού Ξηράς, του Πολεμικού Ναυτικού και της Αεροπορίας. Το ότι οι Αμερικανο - νατοϊκοί γνωρίζουν χαρτί και καλαμάρι οτιδήποτε σχετίζεται με το στρατό της χώρας είναι γνωστό. Πασίγνωστο. Εκείνο που δεν έχει επαρκώς φωτιστεί είναι η ανείπωτη υποκρισία των εγχώριων κυβερνώντων. Εκείνων δηλαδή που κατά άλλα κόπτονται για την "αμυντική θωράκιση" του τόπου. "Φεσώνουν" μάλιστα με τρισεκατομμύρια τον ελληνικό λαό για την αγορά των όπλων που τους υπαγορεύει το ΝΑΤΟ και για να πέσει στα μαλακά η φοροεπιδρομή, κάνουν λόγο για επικείμενα "θερμά" επεισόδια με την Τουρκία. Την Τουρκία απέναντι στην οποία πρέπει να επιδείξουμε "ισχυρή δύναμη αποτροπής"...

Πρόκειται για την ίδια χώρα, την Τουρκία, η οποία στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, ενημερώνεται με το "νι" και με το "σίγμα", για την... ετοιμότητα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Και βέβαια, είναι και αυτή, με τη σειρά της, αποδέκτης αντίστοιχων εκθέσεων των ΝΑΤΟϊκών αξιωματούχων, για τους δικούς της τεράστιους εξοπλισμούς, τους οποίους μαθαίνουμε κι εμείς, πάλι στα πλαίσια του ΝΑΤΟ...

Και τρίβουν τα χέρια τους οι έμποροι των όπλων, οι μιζαδόροι και οι αεριτζήδες του πολέμου, κλπ. κλπ. Και οι δυο λαοί φορτώνονται όλο και μεγαλύτερα βάρη...

Πέρα απ' όλα τα παραπάνω, πάντως, πρέπει να σημειώσουμε την τουλάχιστον επιπόλαιη και ανεύθυνη συμπεριφορά ορισμένων δυνάμεων και κινήσεων (π.χ. της λεγόμενης "Επιτροπής Πολιτών", αλλά και της "Αυγής"). Επιπόλαια, γιατί την ίδια ώρα που αρνούνταν - με τον ένα ή άλλο τρόπο - τις προτάσεις για οργανωμένη, ουσιαστική και αποτελεσματική περιφρούρηση του χώρου του Πολυτεχνείου, καλούσαν τον κόσμο που συμμετείχε στην πορεία να επιστρέψει και πάλι στο χώρο του ιδρύματος το βράδυ της Κυριακής.

Και ανεύθυνη, διότι καμία, απολύτως, ευθύνη δεν παίρνανε για το ενδεχόμενο να διεισδύσουν - μαζί με τον ανυποψίαστο κόσμο - και προβοκάτορες, όπως και διάφοροι "γνωστοί - άγνωστοι", που και άλλες χρονιές έχουν επιχειρήσει την αμαύρωση του γιορτασμού. Και δεν έπαιρναν, βέβαια, καμία ευθύνη για το τι μπορούσε να επακολουθήσει...

Πάντως, σχετικά με το τελευταίο - τη μη ύπαρξη επεισοδίων δηλαδή - πρέπει να σημειωθούν τα εξής: Πρώτον, το οργανωμένο μαζικό κίνημα απέδειξε πως μπορεί να υπερασπισθεί και να περιφρουρήσει τις εκδηλώσεις του. Και θα μπορούσε να το κάνει ακόμη καλύτερα, εάν πιο έγκαιρα και με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα από τους φοιτητικούς, πανεπιστημιακούς και άλλους φορείς, είχαν γίνει δεκτές οι σχετικές προτάσεις των κομμουνιστών συνδικαλιστών. Δεύτερον, παντελώς αχρείαστη αποδείχθηκε η γιγαντιαία αυτή κινητοποίηση των 12.000 και κατ' άλλους 16.000 και πλέον αστυνομικών δυνάμεων. Στο μόνο, στο οποίο αντικειμενικά "βοήθησαν", ήταν στην ενίσχυση του κλίματος τρομοκρατίας και εκφοβισμού, που συστηματικά καλλιεργούσαν ορισμένα κέντρα τις προηγούμενες μέρες. Και βέβαια, δεν παρέλειψαν και το ρόλο για τον οποίον υπάρχουν ως δυνάμεις καταστολής, συλλαμβάνοντας μέλη και στελέχη της ΚΝΕ.

Αρκετά έως πολύ περισσότερο μαζική και μαχητική, από την αντίστοιχη περσινή, η συμμετοχή του λαού της πρωτεύουσας στην προχτεσινή πορεία, για την 23η επέτειο του Πολυτεχνείου. Ιδιαίτερα σημαντική και η συμμετοχή της νέας γενιάς. Σε πείσμα όλων όσοι θέλουν να σβήσουν από τις μνήμες τα μηνύματα του Πολυτεχνείου, τις αξίες και τα ιδανικά των "ελεύθερων αγωνιζόμενων φοιτητών, των ελεύθερων αγωνιζόμενων Ελλήνων". Σε πείσμα όλων όσοι οργάνωσαν και έστησαν την εκφοβιστική, τρομοκρατική επιχείρηση των προηγούμενων ημερών. Και χωρίς να γίνουν τα γνωστά σε όλους επεισόδια των τελευταίων χρόνων. Προς μεγάλη απογοήτευση αρκετών άλλων, που περιμένανε με αγωνία στα πανάκριβα νοικιασμένα μπαλκόνια, γύρω από το Πολυτεχνείο...