"Η σταθεροποίηση αποτέλεσε και αποτελεί την καθοριστική αναπτυξιακή πολιτική". Το είπε χτες στην ομιλία του, στα όργανα του ΠΑΣΟΚ, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, για να επιβεβαιώσει, φαίνεται, το απόφθεγμα του αείμνηστου Τσαρούχη ότι στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις...

Πάντως, δε θα ήταν άσχημα να θυμόταν, τόσο αυτός, όσο και οι εν τω ΠΑΣΟΚ συνάδελφοί του - και όχι μόνο - πως σε όλα τα συγγράμματα της πολιτικής οικονομίας αναφέρεται ότι η πολιτική περιορισμού των δημοσίων δαπανών και το "πάγωμα" των μισθών μπορεί να λειτουργεί θετικά στη μείωση του πληθωρισμού - σ' ένα βαθμό πάντα και για ένα χρονικό διάστημα - αλλά, ταυτόχρονα, λειτουργεί ανασταλτικά και στην αγορά, αφού μειώνεται η ζήτηση, άρα, μια σειρά εμπορικές επιχειρήσεις κλείνουν, ενώ στη βιομηχανία αυξάνονται τα αποθέματα, περιορίζεται η παραγωγή, άρα, αυξάνεται η ανεργία.Σε πείσμα της κοινής αυτής λογικής, ο Γ. Παπαντωνίου ισχυρίζεται ότι η σταθεροποιητική πολιτική (η λιτότητα, δηλαδή) είναι αναπτυξιακή... Οι κάθε είδους απολογητές έχουν έρθει σε τόσο δύσκολη θέση να υπερασπιστούν μια "παραλογή" πολιτική, ώστε αναζητούν πλέον τα επιχειρήματα στη σφαίρα του παραλόγου.