Είπε και άλλα ευτράπελα, όμως, ο κ. Παπαντωνίου. Οπως το εξής: "Αν δεν μπει η Ελλάδα στο κοινό νόμισμα - έστω και με τη δεύτερη προσπάθεια - θα μπούμε στο περιθώριο της Ευρώπης και θα υποθηκεύσουμε την εθνική μας ασφάλεια".

Και μπορεί στην οικονομία ο κύριος υπουργός να ...ανατρέπει τα βασικά οικονομικά δόγματα, στην ιστορία, όμως, παίρνει κάτω από τη βάση, μιας και αποδεικνύεται ανιστόρητος... Αν είχε λίγη γνώση της ευρωπαϊκής, τουλάχιστον, ιστορίας, θα ήξερε τα εξής: Πρώτον, ποτέ δεν είδαν και ούτε, βέβαια, σήμερα βλέπουν με συμπάθεια οι δυτικοευρωπαϊκές κυρίαρχες δυνάμεις τα ελληνικά δίκαια και στόχους, για εθνική ανεξαρτησία, κυριαρχία και ασφάλεια. Δεύτερον ότι σε περιόδους οικονομικής ανάπτυξης δημιουργήθηκαν και οι πιο ευνοϊκές προϋποθέσεις, για τη λύση των όποιων εθνικών θεμάτων. Αντίθετα, οι περίοδοι των οικονομικών κρίσεων και των παρατεταμένων πολιτικών λιτότητας - όπως η σημερινή - ευθύνονται για μύρια δεινά. Η οικονομική κρίση, π.χ., της δεκαετίας του 1930 εξέθρεψε το φασισμό και όπλισε το χέρι των πιο αντιδραστικών δυνάμεων, οι οποίες, στη συνέχεια, κήρυξαν τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο.