ετοιμάζει

και κοιτάξτε

τι αλλάζει:

το "ζωνάρι"

απ' τη μέση

στο... λαιμό

θα μας το δέσει

και... ανάποδα

το "φέσι"

της ΕΟΚ

θα μας φορέσει!

"Ελαφρύνσεις"

και το πλάνο,

να, τι θα 'ναι

κάτω πάνω:

Μετατρέπονται

τα βάρη

από τόνο

σε... καντάρι

και στις τσέπες

θα μπουκάρει,

... ελαφρά,

για να τα πάρει!

Ο οίστρος

Της το "φύλαγαν" της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ οι Θεσσαλοί αγρότες. Με την ψήφο τους την τιμώρησαν σκληρά, για όσα έχουν υποστεί από την πολιτική της, αλλά και όσα "τράβηξαν" από τους κυβερνώντες στη διάρκεια των μεγάλων αγροτικών κινητοποιήσεων.

Ο πρωθυπουργός και τα κυβερνητικά στελέχη είχαν τότε χαρακτηρίσει τους αγωνιζόμενους Θεσσαλούς αγρότες, με πολλά "κοσμητικά" επίθετα: Από "παρασυρμένους" και "υποκινούμενους", μέχρι "τρομοκράτες", "εκατομμυριούχους" και "γαϊδούρια". Και πήραν την απάντηση στην κάλπη.

Οσο δε κι αν δε φαίνεται καθαρά, οι Θεσσαλοί αγρότες δεν άφησαν ατιμώρητη και τη ΝΔ - η ηγεσία της οποίας την τελευταία και κρίσιμη ώρα των κινητοποιήσεων τους την "έφερε" - μειώνοντας αρκετά την εκλογική της δύναμη, σε σχέση με τις εθνικές εκλογές του 1996. Κι αυτή η μείωση αποτελεί, ούτως ή άλλως, μήνυμα ότι δεν πρέπει η ΝΔ να υπολογίζει πολύ στους αγρότες, για να πετύχει τον πολυπόθητο γι' αυτή στόχο αναρρίχησης στην κυβερνητική εξουσία, ώστε να διαχειρίζεται και να εφαρμόζει αυτή τις ίδιες αντιαγροτικές κατευθύνσεις και οδηγίες της ΕΕ.

Ουσιαστική και ξεκάθαρη η απάντηση της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σε όσα διάφορα λέγονται και γράφονται τις μέρες αυτές, περί συνεργασιών και της ενωτικής πολιτικής του Κόμματος γενικότερα, με αφορμή συνέντευξή της, που δημοσιεύεται στα χτεσινά "Νέα".

"Σκέφτεστε και στο μέλλον να διευρύνετε τους ορίζοντές σας με συνεργασίες με άλλα κόμματα, ρωτάει ο δημοσιογράφος και συμπληρώνει: Αλλωστε ο"δικομματισμός" δεν υποχώρησε πολύ...

Και η απάντηση της Αλέκας Παπαρήγα: "Υπάρχει πεδίο δόξης και για το ΚΚΕ και για κάθε κόμμα, ιδιαίτερα για όσα κατατάσονται, σύμφωνα με τις δικές τους διακηρύξεις στον αριστερό χώρο. Αυτό το πεδίο είναι τα κοινωνικά κινήματα, που παίζουν σημαντικό πολιτικό ρόλο, με την έννοια ότι αποτελούν το έδαφος των διεργασιών. Τα κινήματα κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, κατά των ιδιωτικοποιήσεων και της αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων, του ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών κλπ. Μεσα σ' αυτά τα μέτωπα κρίνεται το κάθε κόμμα και η πολιτική του κατεύθυνση. Τίποτε θετικό δεν μπορεί να προέλθει με το λαό στη γωνία, παρατηρητή των διαβουλεύσεων στην κορυφή, όταν μάλιστα κυριαρχεί η συναίνεση. Μέσα στο λαό οι κομμουνιστές επιδιώκουν να συναντηθούν με όποιον και όποια αγωνίζεται, όπου κι αν ανήκει πολιτικά. Κι εξάλλου εκεί δοκιμάζεται η δυνατότητα πολιτικών συμμαχιών. Το σημείο συνάντησης δεν μπορεί να είναι το ενδιαφέρον να ηττηθεί ο δικομματισμός, αλλά και η πολιτική κατεύθυνση που πρέπει να πάρουν τα πράγματα. Μην ξεχνάτε ότι σε μερικές χώρες της Ευρώπης τα μεγάλα κόμματα έγιναν μικρά, αλλά η νεοφιλελεύθερη πολιτική καλά κρατεί".

Γενετικά μεταλλαγμένα προϊόντα και ορμονούχα βοοειδή. Φυτοφάγα ζώα, που γίνονται βιαίως σαρκοφάγα. Κλωνισμός ζώων και, τώρα, δημιουργία ανθρώπινων κλώνων. Τα επιστημονικά εργαστήρια των μεγάλων πολυεθνικών εταιριών, σε όλο τον κόσμο, έχουν πάρει "φωτιά". Το ίδιο και η συντριπτική πλειοψηφία των πανεπιστημίων, που είναι άμεσα και πολύμορφα δεμένα με τις πολυεθνικές και δουλεύουν για λογαριασμό τους.

Κι όλ' αυτά, γιατί; Για την πρόοδο της επιστήμης, λένε ορισμένοι. Για τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων, υποστηρίζουν άλλοι. Η αλήθεια είναι πως υπάρχει μια δόση κι απ' αυτά στα προαναφερόμενα εγχειρήματα. Αλλωστε, όλοι γνωρίζουν πλέον πως το καλύτερο και περισσότερο πειστικό ψέμα είναι αυτό που περιτυλίγεται και με λίγο αλήθεια. Το γεγονός, όμως, αυτό δεν αλλάζει στο παραμικρό τον προσχηματικό χαρακτήρα των παραπάνω απαντήσεων. Ολα όσα πρωτοφανή βλέπουν τον τελευταίο καιρό τη δημοσιότητα γίνονται, πρώτα και κύρια, με πρώτιστο στόχο, την ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των κερδών, την ενίσχυση της θέσης και του ρόλου των αντίστοιχων πολυεθνικών στην παγκόσμια αγορά. Αυτοί οι στόχοι κυριαρχούν, αυτοί βάζουν και τη σφραγίδα στις όποιες... επιτεύξεις τους. Αντίθετα, φωνές άλλων επιστημόνων, που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και πολλές φορές αποδείχνουν με στοιχεία και μελέτες τους σοβαρούς κινδύνους, που συνεπάγονται τα "επιτεύγματα" των πολυεθνικών, για την ανθρώπινη υγεία, το περιβάλλον και το οικοσύστημα του πλανήτη μας, πνίγονται και δε φτάνουν ποτέ στην κοινή γνώμη.

Αυτή είναι η πραγματικότητα του σύγχρονου καπιταλισμού και της παγκοσμιοποίησης, όπως θέλουν ορισμένοι να τη λένε.

Ο εμπορικός πόλεμος Ευρώπης και Αμερικής κρύβεται πίσω από τις διοξίνες, λένε τώρα αρκετοί, αφήνοντας με τρόπο να εννοηθεί, πως είναι υπερβολικός ο θόρυβος που έχει ξεσηκωθεί. Και όχι μόνον υπερβολικός, αλλά και υποκινούμενος από τα αντικρουόμενα μεγάλα συμφέροντα. Ολοφάνερο είναι, βέβαια, πως το πρόβλημα των διοξινών, όπως και κάθε ανάλογο ζήτημα, ενσωματώθηκε αμέσως κι έγινε στοιχείο του μόνιμου και οξύτατου ανταγωνισμού ανάμεσα στις πολυεθνικές. Για παράδειγμα, χαμογελούν με ικανοποίηση, τις μέρες αυτές, οι αμερικανικές εταιρίες ζωοτροφών. Κι ας χρησιμοποιούν γενετικά μεταλλαγμένη σόγια ως πρώτη ύλη.

Το πρόβλημα, όμως, των διοξινών είναι υπαρκτό, πέρα για πέρα. Και το πιθανότερο είναι - αν όχι σίγουρο - πως δεν το γνωρίζουμε σε όλη του την έκταση και τις διάφορες πλευρές του. Αποτελεί, δε, μια από τις πολλές, πολύμορφες και αναπόφευκτες συνέπειες του σκληρού ανταγωνισμού και του κυνηγητού των κερδών, μεταξύ των πολυεθνικών, που ορισμένες φορές παίρνει ακόμη και τη μορφή του πολέμου.

Επομένως, ας μην προσπαθούν ορισμένοι να σκορπίσουν τη μελάνη της σύγχυσης και της θολούρας.