ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι διαφορές...

Γρηγοριάδης Κώστας

Αρθρο του Γ. Χαρίση, μέλους της Γραμματείας της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΑΠ) και αναπληρωτή γραμματέα του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ, για το συνδικαλιστικό κίνημα, φιλοξένησε η χτεσινή «Αυγή», με αφορμή τη 2η Συνδιάσκεψη της ΑΠ. Στο άρθρο, λοιπόν, και στο πλαίσιο ενός απολογισμού της πορείας του συνδικαλιστικού κινήματος, χρεώνονται «τεράστιες ευθύνες στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό και τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ», επειδή δεν αντιστάθηκαν στις «νεοφιλελεύθερες πολιτικές της τελευταίας 15ετίας» και, αντίθετα, «συναίνεσαν στην επιβολή τους». Χρεώνονται, επίσης, τεράστιες ευθύνες στον «κομματικό συνδικαλισμό, που εκφράζεται κύρια από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ», για «ανθενωτική πολιτική» και αδυνάτισμα του ταξικού - αγωνιστικού ρεύματος..! Δεν αναφέρεται η παραμικρή εκτίμηση, όμως, για την πορεία και τη δράση της ΑΠ και, ιδιαίτερα, πώς τοποθετήθηκε έναντι της προαναφερόμενης τακτικής των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ «στην επιβολή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών», έναντι των λογικών του «κοινωνικού διαλόγου» και της καλλιεργούμενης «κοινωνικής συναίνεσης», κλπ.

Κατανοητοί είναι, βέβαια, οι λόγοι της μη αναφοράς. Οχι μόνο γιατί είναι σε όλους γνωστή η ένοχη πορεία συναίνεσης της ΑΠ, όλ' αυτά τα χρόνια, αλλά και γιατί η «ταξική - αγωνιστική αυτονομία», την οποία έχει κάνει σήμερα σημαία, έχει τόσες διαφορές από τη μέχρι τώρα τακτική της, όσο η λεγόμενη νεοφιλελεύθερη από τη ρεφορμιστική διαχείριση του σύγχρονου καπιταλισμού.

Φοβούνται τη φωνή του ΚΚΕ

Το ότι η φωνή του ΚΚΕ, ενοχλεί τους «γαλαζοπράσινους» καρεκλοκένταυρους της ΠΑΣΕΓΕΣ, είναι γνωστό από παλιά. Το ότι τη φοβούνται όμως τόσο πολύ, ώστε να αποφεύγουν με κάθε τρόπο ακόμη και να την ακούσουν, είναι ένα στοιχείο που προέκυψε πρόσφατα.

Προχτές ξεκίνησε η διημερίδα της ΠΑΣΕΓΕΣ με θέμα: «Αξονες - Προτεραιότητες στον αγροτικό χώρο για τη Δ' Προγραμματική Περίοδο», στην οποία από πλευράς κομμάτων κλήθηκαν να παραστούν και να μιλήσουν μόνον εκπρόσωποι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Φυσικό είναι οι «γαλαζοπράσινοι επιχειρηματίες» να μην ήθελαν σε καμία περίπτωση να τους χαλάσει τη «σούπα», που ετοιμάζουν να «ταΐσουν» τους Ελληνες αγρότες, κάποιος εκπρόσωπος του ΚΚΕ. Στο χέρι τους είναι επίσης να... μαγειρεύουν ό,τι θέλουν παρέα με τους πολιτικούς «προϊσταμένους» τους. Ας γνωρίζουν, όμως, ότι την ώρα του... σερβιρίσματος το ΚΚΕ θα είναι εκεί, όπως ήταν πάντα, για να τους χαλά τις... δεξιώσεις.

Οι ... στρογγυλοποιήσεις

«Ο κόσμος το 'χει τούμπανο και αυτοί κρυφό καμάρι». Ετσι μπορεί να σχολιαστεί η άποψη του προέδρου της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) ότι «η ΕΣΕΕ δεν αποδέχεται τις απόψεις που εκφράζονται από ορισμένους ότι επέρχεται κύμα στρογγυλοποιήσεων προς τα πάνω». Απόψεις, που συμμερίζονται και εκφράζουν αυτές τις μέρες πολλοί εκπρόσωποι του εμπορίου, αλλά και συνδικαλιστικές οργανώσεις του χώρου, ακόμη και η κυβέρνηση, που καλεί τους επιχειρηματίες να μην ακολουθήσουν αυτήν την τακτική.

Μόνον η ΕΣΕΕ βλέπει διαφορετικά τα πράγματα, αν και η δήλωση του προέδρου της μάλλον στα φιλοκυβερνητικά αντανακλαστικά του μπορεί να χρεωθεί και σε μιαν αδέξια προσπάθεια να μην ...τρομάξουν οι καταναλωτές. Οι τελευταίοι, όμως, έχουν «τα κουκιά» τους μετρημένα δυο και τρεις φορές και δεν περιμένουν τις δηλώσεις του ενός και του άλλου για να καταλάβουν τι συμβαίνει. Κι όσοι δεν το κατάλαβαν ακόμη, θα το καταλάβουν όταν θ' αρχίσουν να ψωνίζουν.

Εξάλλου, ο ίδιος ο Δ. Αρμενάκης αναφέρει στη δήλωσή του ότι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις του εμπορίου «είναι από δύσκολο έως αδύνατον να μετακυλήσουν στην κατανάλωση την επιπλέον επιβάρυνση του ΦΠΑ, τουλάχιστον το προσεχές διάστημα».

Συνεργάτης του Κούγια!

Ξαφνιάστηκαν και απορούν πολλοί, που, ανάμεσα στους συνηγόρους υπεράσπισης των κατηγορουμένων για το δυστύχημα των Τεμπών, είναι και ο Π. Σκοτινιώτης, πρώην στέλεχος του ΚΚΕ, στη συνέχεια στέλεχος του ΣΥΝ και εσχάτως θαυμαστής και συνοδοιπόρος του Γιωργάκη Παπανδρέου. Αλλά, προς τι το ξάφνιασμα και η απορία; Δικηγόρος είναι, του προτάθηκε να αναλάβει μια «σημαντική υπόθεση», που, εκτός των άλλων, είναι και «συμφέρουσα δουλιά» και δέχτηκε. Τι έπρεπε να κάνει; Να πει όχι;; Και πώς θα ζήσει, κλέφτης θα γίνει; Αλλωστε, δε λένε - κι, εν πολλοίς, έχουν δίκιο - ότι «κάθε κατηγορούμενος δικαιούται υπεράσπισης»;

Οσο για κείνους - μεταξύ των οποίων και κάποιοι από τους γονείς των 21 αδικοσκοτωμένων μαθητών - που παραξενεύονται, βλέποντας, στη δίκη που γίνεται αυτές τις μέρες στο Βόλο, έναν πάλαι ποτέ «αριστερό με ευαισθησίες και οράματα» να συνεργάζεται με τον Κούγια, θα έπρεπε να γνωρίζουν πως όποιος πάρει την απόφαση «να φύγει γι' αλλού», φροντίζει να ξεχάσει το παρελθόν του και ν' αφήσει κατά μέρος τις παλιές ηθικές αναστολές και δεσμεύσεις...

Τα πετσοκομμένα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΥΤΟ! Με το σταγονόμετρο και σε καμία περίπτωση από τους πρώτους μήνες του έτους θα διατίθενται στα υπουργεία τα κονδύλια, τα οποία δικαιούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς του υπουργείου Οικονομίας.

Αν - λέει - διατίθενται τα κεφάλαια νωρίς, καλομαθαίνουν τα υπουργεία και στη συνέχεια υπάρχουν αιτήματα για ...πρόσθετες παροχές, με συνέπεια να επιβαρύνεται ο προϋπολογισμός.

Προφανώς, η μεθόδευση είναι αρκούντως ενδεικτική της λογικής δραστικών περικοπών, που ήδη έχει μπει σε εφαρμογή.

Το κύριο πρόβλημα είναι, όμως, ότι η λογική αυτή θεωρεί τουλάχιστον επαρκείς τους προϋπολογισμούς των υπουργείων και, βέβαια, ιδιαίτερα αυτούς που αφορούν στις - έτσι κι αλλιώς πετσοκομμένες και ισχνές - κοινωνικές παροχές. Μάλλον θα βρεθούν σε δύσκολη θέση στο άμεσο μέλλον οι υπουργοί και, κυρίως, οι φερόμενοι ως «πετυχημένοι»...

Το «πετυχημένοι» εντός εισαγωγικών για ευνόητους φυσικά λόγους. Το ότι η κυβέρνηση θεωρεί ότι «πάει καλά» ουδεμία σχέση έχει με την πραγματική κατάσταση, ακόμη και σε τομείς για τους οποίους κάποιοι «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης κατασκευάζουν «εικονικές πραγματικότητες».

ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΟ πακέτο των μετοχών του ΟΠΑΠ σε ιδιώτες πλέον, οπότε και ...τυπικά ο εν λόγω οργανισμός φεύγει από τον έλεγχο του δημοσίου.

Κάτι μας λέει ότι στο μέλλον θα απασχολήσει περισσότερο το όλο θέμα μια και ο εν λόγω οργανισμός (εμπορευόμενος την ανασφάλεια του μέσου Ελληνα) έχει σίγουρα και μεγάλα κέρδη και, μάλιστα, χωρίς πολλά έξοδα.

Αυτό σημαίνει φυσικά ότι πολλοί θα είναι αυτοί που θα θέλουν να εμπλακούν και όσο περισσότεροι θα συνωστίζονται τόσο θα ζορίζουν τα πράγματα και οι κόντρες θα μαίνονται, με τις γνωστές «παρενέργειες» στην πολιτική ζωή.

Γρηγοριάδης Κώστας

Βεβαίως, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, ζούμε σε εποχές διαφάνειας, όμως η εν λόγω αξία είναι παρατηρημένο ότι έχει μια τάση να υποχωρεί και να χάνεται όταν ...είναι πολλά τα λεφτά.

Ολομέτωπος αγώνας

Τα νέα φορομπηχτικά μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ αποτελούν μια ακόμα έκφραση της επίθεσης του κεφαλαίου στα λαϊκά εισοδήματα. Δεν είναι η αρχή, αλλά η συνέχεια της αντεργατικής και αντιλαϊκής πολιτικής που εφάρμοσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η σημερινή της ΝΔ, αφού προηγήθηκαν ο αναπτυξιακός νόμος που επιδοτεί ασύστολα τις επιχειρήσεις και ο φορολογικός που μειώνει δραστικά τη φορολογία των κερδών. Το συνεχές στραγγάλισμα των λαϊκών εισοδημάτων οδηγεί σε μια ζωή ακόμα πιο εξαθλιωμένη για τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους, που βλέπουν να στερούνται όλο και περισσότερα βασικά μέσα επιβίωσης.

Οταν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ έθεσε τα αιτήματα για 1.200 ευρώ κατώτερο μισθό, 48 ευρώ κατώτερο μεροκάματο, 960 ευρώ κατώτερη σύνταξη, οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, της συναίνεσης και της υποταγής τα χαρακτήρισαν, περίπου, ουτοπικά. Γιατί πάντα λογαριάζουν με κριτήριο πόσα θέλει και μπορεί να δώσει το κεφάλαιο. Ομως, για τους εργαζόμενους τα αιτήματα του ΠΑΜΕ δεν αποτελούν μια ακόμα εναλλακτική λύση, αλλά τη μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει σήμερα μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις για μια αξιοπρεπή διαβίωση.

Τα νέα ληστρικά μέτρα της κυβέρνησης αποτελούν μέρος μιας γενικότερης επίθεσης που έχει εξαπολύσει το μεγάλο κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις ενάντια στο σύνολο των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Η ιδιωτικοποίηση τομέων κοινωνικού χαρακτήρα επιταχύνεται. Ασφάλιση, Παιδεία, Υγεία και Πρόνοια μετατρέπονται σε αντικείμενα εμπορικής εκμετάλλευσης που φέρνουν όλο και περισσότερα κέρδη στο κεφάλαιο. Αλλά και αναγκάζουν τους εργαζόμενους να βάλουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, προκειμένου να εξασφαλίσουν στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά. Την ίδια στιγμή η μόνιμη και σταθερή εργασία έχει αντικατασταθεί από τις ευέλικτες μορφές απασχόλησης, οι εργαζόμενοι γίνονται λάστιχο στα χέρια του εργοδότη χωρίς να ξέρουν πότε και για πόσες ώρες θα δουλέψουν. Η ανεργία φουντώνει, μαζί και η υποαπασχόληση.

Μοναδική απάντηση στην ολομέτωπη επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου μπορεί και πρέπει να αποτελέσει το διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, που απαντά στο σύνολο των πραγματικών και σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Πλάι στο αίτημα για αύξηση των μισθών και των συντάξεων μπαίνει το αίτημα για αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης για όλους, για αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, για μόνιμη και σταθερή εργασία, για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο.

Η αντιστροφή της κατάστασης υπέρ των εργαζομένων προϋποθέτει το σπάσιμο του κλίματος μοιρολατρίας που συστηματικά καλλιεργούν οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες και τη συσπείρωση όλο και περισσότερων εργαζομένων στο διεκδικητικό πλαίσιο του ΠΑΜΕ, στη γραμμή του ταξικού αγώνα. Ενός αγώνα ανυποχώρητου, που περνά από την άμυνα στην αντεπίθεση, την κοινή πάλη με τ' άλλα λαϊκά στρώματα, με στόχο τη ρήξη και την ανατροπή με το σύνολο της αντεργατικής πολιτικής και των φορέων της που γεννούν και θρέφουν τα προβλήματα των εργαζομένων.