ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 20 Μάη 2000
Σελ. /56
Θανάσιμη συνύπαρξη

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τρία σχολικά συγκροτήματα απείλησε το μοιραίο «Φάντομ» στην «τρελή» πορεία θανάτου που στοίχισε τη ζωή σε δυο κοπέλες και στους δυο πιλότους, όπως διαπιστώνει, με τρόμο, κανείς μελετώντας τα ρεπορτάζ και τα σχεδιαγράμματα που φιλοξένησαν χτες όλες σχεδόν οι εφημερίδες! Ενα λύκειο, ένα ΙΕΚ και -περισσότερο- ένα δημοτικό σχολείο! Διαπιστώνει, όμως, με τον ίδιο τρόμο, και κάτι άλλο: Οτι ανάμεσα σ' αυτά τα σχολικά συγκροτήματα, μέσα σε μια κατοικημένη περιοχή, βρίσκονται και ΝΑΤΟικές δεξαμενές καυσίμων!

Το τι θα γινόταν, αν το μοιραίο αεροσκάφος έπεφτε πάνω στις δεξαμενές, ουδείς θέλει να το σκέφτεται και να το φαντάζεται.

Και φυσικά δε χρειάζεται να είναι κανείς ειδικός, για να καταλάβει ότι ο κίνδυνος που εγκυμονεί αυτή η θανάσιμη συνύπαρξη δεν εξέλειπε με το δραματικό επίλογο της προχτεσινής τραγωδίας. Αντίθετα, είναι και αυτό μια από τις τραγικές παραμέτρους της, που θα πρέπει να οδηγήσει στη λήψη μέτρων.

Να φύγουν

Ανάλογες εγκαταστάσεις, βέβαια, υπάρχουν και σ' άλλα σημεία της χώρας, πολλές φορές μέσα ή κοντά σε κατοικημένες περιοχές. Κι όταν σκεφτεί κανείς ότι σ' αυτές είναι αποθηκευμένα, συνήθως, επικίνδυνα υλικά, τότε γίνεται φανερό ότι οι κίνδυνοι είναι πολλοί και μεγάλοι. Είναι, π.χ., γνωστό ότι σε αμερικάνικες και ΝΑΤΟικές βάσεις υπάρχουν αποθηκευμένα πυρηνικά - υπάρχουν και στην αεροπορική βάση της Αγχιάλου, όπου χτες προσγειώθηκαν 12 μαχητικά αεροσκάφη της Τουρκίας, που συμμετέχουν στη ΝΑΤΟική άσκηση «Dynamic Mix 2000» - και σκέφτεται κανείς τι θα γίνει αν - ο μη γένοιτο - συμβεί κάποιο δυστύχημα σ' αυτές τις περιοχές. Βεβαίως, οι αρμόδιοι ισχυρίζονται ότι οι πυρηνικές εγκαταστάσεις είναι ασφαλείς, αλλά αν δεν είναι και τόσο; Και, τέλος πάντων, αφού στο παραμικρό δε χρησιμεύουν στη χώρα μας, γιατί να κοιμόμαστε «αγκαλιά» με τον πυρηνικό κίνδυνο;

Τρόμος πάνω από τα κεφάλια μας

Ισχυρίζονται, επίσης, οι αρμόδιοι του υπουργείου Εθνικής Αμυνας πως στο σχεδιασμό των εκπαιδευτικών ασκήσεων από την πολεμική αεροπορία - άραγε αποκλειστικά αυτή σχεδιάζει τις πτήσεις, ή «βάζουν το χεράκι τους» και οι ΝΑΤΟικοί; - αποκλείεται, κατά κανόνα, η διέλευση των μαχητικών αεροσκαφών πάνω από κατοικημένες περιοχές. Δε γνωρίζουμε πόσες και ποιες είναι οι εξαιρέσεις από τον κανόνα, αλλά είναι γεγονός ότι αρκετά αεροπορικά δυστυχήματα έχουν γίνει μέσα σε κατοικημένες περιοχές - το τελευταίο είναι αυτό στα Αντίκυρα - ενώ έχουμε υπόψη ότι σε αρκετές περιοχές της χώρας τα μαχητικά αεροσκάφη, στη διάρκεια των ασκήσεων, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, πετούν σε πολύ χαμηλό ύψος, πάνω από τα σπίτια. Π.χ. στη Λάρισα, όπου εκτός του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας, εδρεύουν και τα στρατηγεία του ΝΑΤΟ, οι πτήσεις πολεμικών αεροσκαφών πάνω από την πόλη είναι καθημερινό φαινόμενο και ιδιαίτερα στις βραδινές ώρες ο θόρυβος των μαχητικών είναι τόσο έντονος που προκαλεί τις αντιδράσεις των κατοίκων...

Αντιλαϊκή αποφασιστικότητα

Την αποφασιστικότητα της Κεντρικής Τράπεζας της Ευρώπης και του προέδρου της να στηρίξουν τη δραχμή, διαφήμιζε χτες από την πρώτη της σελίδα η πρωινή του συγκροτήματος Λαμπράκη.

Σιγά τα λάχανα, θα μπορούσε να αναφωνήσει κανείς, γνωρίζοντας ότι η πορεία της δραχμής είναι προδιαγεγραμμένη μέχρι τις 31 του Δεκέμβρη, ενώ το 2001 θα ολοκληρωθεί η διαδικασία της πλήρους κατάργησής της.

Το θέμα όμως δεν είναι τι διάλεξε το «ΒΗΜΑ» να βγάλει στην πρώτη σελίδα. Είναι ότι στη σελίδα αυτή απέφυγε έστω και να αναφερθεί στην ουσία των δηλώσεων Ντούιζεμπεργκ, ο οποίος χωρίς περιστροφές συνδέει την ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ με την επιβολή ακόμα πιο σφιχτής, για τα λαϊκά στρώματα, πολιτικής.

Η νοοτροπία των υποτελών

Για το «όραμα» των Γερμανών για τη μελλοντική ΕΕ, όπως εκφράστηκε προ μιας βδομάδας διά στόματος του υπουργού Εξωτερικών Γ. Φίσερ, κάτι θα έχετε ακουστά. «Μετεξέλιξη της Ευρώπης σε Ομοσπονδία εθνικών κρατών, με εκλεγμένο πρόεδρο, ευρωπαϊκό Σύνταγμα και κυρίως ένα "κέντρο βάρους", δηλαδή έναν πυρήνα κρατών που θα αναλάβουν την ολοκλήρωση της πολιτικής ενοποίησης». Ας σημειωθεί ότι αυτό το όραμα έσπευσε να χαιρετίσει με δήλωσή του ο πρόεδρος της Κομισιόν Ρ. Πρόντι, όπως και ο Γερμανός καγκελάριος. Επίσης, κάτι θα έχετε ακούσει ή διαβάσει για το όραμα του Γάλλου ομολόγου του, Ι. Βεντρίν, για μια Ευρώπη της «μεταβλητής γεωγραφίας», δηλαδή για μια ΕΕ που θα αποφασίζουν οι κάθε φορά συμμαχίες των ισχυρών εταίρων με βάση, εννοείται, τα γεωστρατηγικά και άλλα συμφέροντά τους.

Ολα αυτά δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια προετοιμασία των λαών, καθώς η Διακυβερνητική, η οποία ολοκληρώνεται μέχρι το τέλος του χρόνου, διαμορφώνει το νέο θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ και ειδικά τον τρόπο λήψης των αποφάσεων. Πώς είπατε; Δεν έχετε ακούσει τίποτα για τις θέσεις της κυβέρνησης; Δε χρειάζεται. Η κυβέρνηση Σημίτη, κατά πώς το συνηθίζει, θα περιμένει να δει πού θα «κάτσουν» τα πράγματα και θα πάει με τους νικητές. Ισχυριζόμενη, βέβαια, ότι έτσι θα ανήκει και η χώρα μας σε αυτούς. Καμία σημασία δεν έχει, αν στην πραγματικότητα, θα είναι στους μεγάλους χαμένους. Αυτή όμως είναι η νοοτροπία των υποτελών.

Ευχέλαιο

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΩΡΑ, ΓΙΑ την ιστορία με τις ταυτότητες πήγε χτες ο Καραμανλής στον Χριστόδουλο ή για να αποσπάσει κανένα ...αρχιεπισκοπικό ευχέλαιο για την παράταξή του, μπας και ηρεμήσουν λίγο;

Μάλλον για το δεύτερο θα πήγε. Και δεν έχει άδικο, εδώ που τα λέμε. Το τι απεργάζονται οι διάφοροι «παράγοντες» και «βαρόνοι» στη Νέα Δημοκρατία ...«ένας Θεός» το ξέρει μόνο και σίγουρα μόνο μ' ένα ...θαύμα μαζεύονται πλέον τα πράγματα σ' αυτό το κόμμα.

Τα κουτσομπολιά λένε ότι ο Χριστόδουλος ρώτησε για τη σύζυγο του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας! Φαίνεται ότι ακόμα και σε τέτοιες συναντήσεις υπάρχει λίγο «τακτ» και έτσι δε ρώτησε για τον ...Καρατζαφέρη.

ΜΑΚΡΟΒΙΟΤΕΡΟΙ όλων των Ευρωπαίων οι Ελληνες, σύμφωνα με έρευνα της Γιούροστατ, αρκεί, όμως, να ξεπεράσουν τα εξήντα πέντε! Ο μέσος Ευρωπαίος φτάνει τα 80 χρόνια ζωής, ενώ ο Ελληνας σχεδόν τα 82!

Θετικό το γεγονός, πλην, όμως, είμαστε βέβαιοι ότι δεν οφείλεται στο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας. Γιατί με τις συντάξεις που δίνονται στην Ελλάδα (μετά τα 65, φυσικά), μάλλον αντίθετο έπρεπε να είναι το αποτέλεσμα της έρευνας.

Ευελπιστούμε ο Παπαντωνίου να μη θέλει να ...συγκλίνουμε με την Ευρωπαϊκή Ενωση και σ' αυτόν το δείκτη και να αρχίσει να βάζει πρόστιμα σε όσους τολμήσουν να ξεπεράσουν το μέσο όρο ζωής.

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΦΠΑ μέσω του Ιντερνετ, του έλειπε του υπουργείου Οικονομικών, που εξέδωσε προχτές τέτοια απόφαση! Φαίνεται πως έχει λύσει όλα τα υπόλοιπα προβλήματά του, όπως η φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή των μεγαλοκαρχαριών και είπε να το ρίξει στις ...νέες τεχνολογίες!

Οχι, βέβαια, πως είναι να σου κάνει εντύπωση! Προκειμένου να τα κονομήσουν από τους μισθωτούς και τους μικροεπαγγελματίες, θα χρησιμοποιήσουν ...όλα τα μέσα. Μέχρι και τη ρομποτική τεχνολογία στις Εφορίες θα δούμε.

Εργοδοτική τρομοκρατία

Στις πολλές μορφές κοινωνικής τρομοκρατίας, που σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό εκφράζονται καθημερινά, η τρομοκρατία που ασκείται από τους εργοδότες στους χώρους δουλιάς έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Τόσο από την άποψη της έντασης και της διάρκειας, όσο και του σκοπού της. Αυτές τις μέρες, ο «Ρ» αποκάλυψε την επίθεση που δέχτηκε εργάτης της εταιρίας «ΙΜΑΣ ΑΕ» στο Βόλο, επειδή θέλησε να διατυπώσει το δικό του συνδικαλιστικό λόγο μέσα στο εργοστάσιο και κατέκρινε τη διεύθυνση αλλά και το Σωματείο Εργαζομένων για τη λειτουργία και τη δράση του. Αυτή η περίπτωση δεν είναι η μόνη. Οι εργοδότες χρησιμοποιούν κάθε πρόσφορο μέσο για να επιβάλλουν στους εργαζόμενους τις θέσεις τους. Η απειλή της απόλυσης είναι ίσως το βασικότερο «όπλο». Σε πολλές περιπτώσεις υπάρχει και η περιβόητη «μαύρη λίστα», που εμποδίζει την πρόσληψη του απολυμένου κάπου αλλού. Η παρουσία της Αστυνομίας - όπου δε μετέχει ενεργά για την «προστασία» του εργοδότη - έξω από τους χώρους δουλιάς κατά τη διάρκεια κινητοποιήσεων, συναντάται επίσης συχνά. Πολλοί ακόμη μηχανισμοί βρίσκονται στο πλευρό της εργοδοσίας, φανερά και προκλητικά.

Ηδημοκρατία στους χώρους δουλιάς δεν είναι, λοιπόν, μια «ντε φάκτο»... κατάκτηση, όπως ισχυρίζονται κυβερνητικά στελέχη, πολύ περισσότερο που οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί προσανατολίστηκαν τα τελευταία χρόνια - περισσότερο από πριν - στην κάλυψη της εργοδοτικής αυθαιρεσίας, είτε μέσω της ουσιαστικής διάλυσής τους, είτε μέσω της αποδυνάμωσής τους. Βεβαίως, η προσπάθεια των εργοδοτών να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους, να τους φοβίσουν για το παρόν και το μέλλον τους στη δουλιά, δεν είναι εκ των πραγμάτων πάντα επιτυχής. Πολλές φορές συναντά τη σθεναρή αντίδραση των εργαζομένων, «σπάει τα μούτρα» της στην αντίσταση ισχυρών ταξικών σωματείων και σε μια ενωτική αντεπίθεση.

Γι' αυτό και η ασυδοσία του εργοδότη «τρέφεται» από τη μη ενότητα των εργαζομένων και από την ύπαρξη εργατικών σωματείων που συμβαδίζουν με τις επιδιώξεις του, κόντρα στα συμφέροντα αυτών που εκπροσωπούν. Σωματείων που δεν αντικρούουν τις επιθέσεις και αντί να ακολουθήσουν το δρόμο της ταξικής αντιπαράθεσης, συναινούν και συνδιαλέγονται με τους εργοδότες, υποτάσσονται και απεμπολούν δικαιώματα και κατακτήσεις. Αυτή, εξάλλου, είναι και η πραγματικότητα που αντιστρατεύεται το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, το οποίο δουλεύει σκληρά για την αναζωογόνηση του συνδικαλιστικού κινήματος.

Είναι ξεκάθαρο, ότι οι εργοδότες δεν είναι λόγω φύσης «κακοί». Τα ταξικά τους συμφέροντα υπερασπίζουν, τα κέρδη τους προσπαθούν να αυξήσουν και, μάλιστα, όσο πιο μεγάλο το κεφάλαιο, τόσο πιο αδίστακτα πράττει, υπακούοντας στην ταξική του συνείδηση. Αντίστοιχα, οι προσπάθειες εκφοβισμού και καθυπόταξης των εργαζομένων δε γίνονται για την ικανοποίηση ενός αισθήματος κυριάρχησης. Οι εργοδότες «πατάνε» πάνω σε μια έντονη ανασφάλεια, που έχει γεννήσει στους εργαζόμενους η ασκούμενη πολιτική της κυβέρνησης και στόχο έχουν να ενισχύσουν την εφαρμογή αυτής της πολιτικής, που περιλαμβάνει σημαντικά μέτρα αφαίρεσης των εργατικών δικαιωμάτων. Οι εργοδότες είναι οι «πρωτοπόροι» της αντεργατικής επίθεσης, που έτσι κι αλλιώς για την εξυπηρέτησή τους εξαπολύθηκε. Ετσι, καταστρατηγούν το ωράριο εργασίας, υπονομεύουν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, διογκώνουν τη «μαύρη εργασία», καθορίζουν αυθαίρετα μέρες εργασίας, κλέβουν ένσημα, αδικούν και εκμεταλλεύονται σταθερά, πορευόμενοι στο δρόμο που έχει ανοιχτεί για την «ευελιξία», την «απασχολησιμότητα» και την ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ