ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Διλήμματα και «κρίσεις»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο λαός «κρίνει σωστά», με την προϋπόθεση βέβαια ότι τα αστικά κόμματα θα του θέσουν ευθέως τα απαραίτητα διλήμματα. Αυτή τη συμβουλή - παρακαταθήκη έδωσε χτες προς τους νεότερους ο Κ. Μητσοτάκης, φροντίζοντας μάλιστα να γίνει πιο συγκεκριμένος. Μιλώντας χτες σε παρουσίαση βιβλίου, είπε συγκεκριμένα: «Ο λαός θα κρίνει σωστά, αρκεί να υπάρξουν - και ασφαλώς υπάρχουν - κόμματα και πολιτικοί που θα του θέσουν ευθέως και εντίμως το σημερινό δίλημμα, που είναι μονοσήμαντο. Επιγραμματικά το συνόψισε ο Αλέκος Παπαδόπουλος: "Θέλουμε να μένουμε Ευρώπη ή να γίνουμε Ασία;"». Αυτή είναι σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό η αποτελεσματική - αλλά διόλου πρωτότυπη - μέθοδος για την «αναγέννηση» του αστικού πολιτικού συστήματος, δηλαδή τα εκβιαστικά διλήμματα και το πιστόλι διαρκώς στον κρόταφο του λαού. Για το ίδιο το δίλημμα όμως ο Κ. Μητσοτάκης ατύχησε, γιατί είναι καιρός τώρα που η «Ευρώπη», δηλαδή η ΕΕ, έχει θέσει ως στρατηγικό στόχο να γίνει «Ασία», ακριβώς για να γίνουν ανταγωνιστικά τα ευρωμονοπώλια. Στο λεγόμενο Σύμφωνο για το ευρώ (πρώην Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας), για παράδειγμα, αναφέρεται ρητά ότι «το κόστος εργασίας ανά μονάδα προϊόντος (ΚΕΑΜΠ)» πρέπει να συγκρίνεται με τους κυριότερους εμπορικούς εταίρους, δηλαδή με τις ΗΠΑ, την Κίνα κ.ο.κ. Εχουν πάρει δηλαδή τις αποφάσεις τους και πάνε φουλ για «κινεζοποίηση» των μισθών. Το σωστό δίλημμα, λοιπόν, που επανέρχεται ξανά και ξανά για το λαό είναι αν θα αφήσει την πλουτοκρατία να τον πτωχεύσει και εξαθλιώσει ή θα την ανατρέψει;

Θέλουν γονατισμένους εργάτες

Πιστός στο ρόλο του ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, ο οποίος, για μια ακόμη φορά, επιβεβαιώνει ποιου τα συμφέροντα υπηρετεί. Η ηγεσία της ΠΑΣΚΕ στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου (ΠΟΕΜ), με ανακοίνωσή της, καλεί την κυβέρνηση να παρέμβει στις τράπεζες προκειμένου να εκδοθούν σχετικές εγγυητικές επιστολές, έτσι ώστε η εταιρεία «Ελληνικά Σωληνουργεία ΑΕ» (συμφερόντων Εμφιετζόγλου) να πάρει «δουλειά» από «Αμερικανούς πελάτες».

Αναλυτικά αναφέρει: «Προϋπόθεση δυναμικής παρουσίας της εταιρείας στις ξένες αγορές είναι η έγκαιρη προμήθεια πρώτων υλών και η άμεση έκδοση εγγυητικών επιστολών τραπέζης (...) Επειδή έως σήμερα δεν υπάρχει σαφής ημερομηνία έκδοσης των εγγυητικών επιστολών αντιλαμβάνεσθε ότι οι πελάτες δεν θα περιμένουν και, ασφαλώς, εάν χαθεί η δουλειά με τους Αμερικανούς, διάρκειας 5 ετών, θα χαθούν αντί να αυξηθούν και οι υπάρχουσες θέσεις εργασίας».

Τι λένε επί της ουσίας οι της ΠΑΣΚΕ; Ο,τι λέγανε και στην περίπτωση της ΕΝΚΛΩ. Οι εργάτες να παρακαλούν την κυβέρνηση να δώσει χρήματα (είτε με απευθείας κρατική εγγύηση, είτε μέσω τραπεζικών εγγυητικών επιστολών) στο κεφάλαιο για να υπάρχει «ανάπτυξη» και να διατηρηθούν οι θέσεις «απασχόλησης». Θέλουν τους εργάτες γονατισμένους, να αναπτύσσουν «πάλη» η οποία καταλήγει στην ενίσχυση του κεφαλαίου. Κρύβουν πως τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών ποτέ δε θα ταυτιστούν με τα συμφέροντα των εργατών. Η ΕΝΚΛΩ, για παράδειγμα, γέμισε τα ταμεία της με ζεστό κρατικό χρήμα, κι όμως έκλεισε το ένα εργοστάσιο μετά το άλλο, στέλνοντας χιλιάδες κλωστοϋφαντουργούς στην ανεργία.

Οι εργάτες, όμως, κάθε μέρα αποκτούν όλο και περισσότερη εμπειρία. Οι ίδιοι, με τη δράση τους, μπορούν και πρέπει να γυρίσουν οριστικά την πλάτη στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.

Αντιπερισπασμοί ΠΑΣΚΕ

Να μπερδέψουν τους εργαζόμενους προσπαθούν οι ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ, προκειμένου να κουκουλώσουν τις ευθύνες τους για τη σημερινή δραματική επιδείνωση της ζωής των εργατικών και λαϊκών οικογενειών.

Τελευταία χρησιμοποιούν το εξής κόλπο: Δηλώνουν πως, δήθεν, διαφωνούν με την κυβέρνηση. Χτες η ΠΑΣΚΕ ΟΤΑ βγήκε να δηλώσει «πως πλέον καμιά πολιτική συνάφεια δεν έχουμε με τον πολιτικό χώρο του ΠΑΣΟΚ όπως αυτός εκφράζεται». Ανάλογη δήλωση είχε κάνει και η ΠΑΣΚΕ Σιδηροδρομικών στα τέλη του 2010. Πρώτα, όμως, είχε στηρίξει το πέρασμα του αντεργατικού - αντιλαϊκού νόμου για τον ΟΣΕ, ενώ, λίγους μήνες μετά τη δήθεν «διαφοροποίησή» της από την κυβέρνηση, υπέγραψε ΣΣΕ με τους όρους που προέβλεπε αυτός ο νόμος.

Οσο για την ΠΑΣΚΕ ΟΤΑ, αρκεί να αναφέρουμε τα όσα γράφει σχετικά, σε ανακοίνωση που έβγαλε, η Αχτίδα Κεντρικής και Τοπικής Διοίκησης της KΟ Αττικής του ΚΚΕ, μία μέρα πριν γίνει η δήλωση περί «μη πολιτικής συνάφειας». Στην ανακοίνωση τονίζεται ότι οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες «συνέδραμαν στο πέρασμα των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, δέχτηκαν να φύγουν βασικές κοινωνικές υποδομές από την ευθύνη του κράτους, να δομούνται με ευκαιριακά ευρωπαϊκά προγράμματα. Αποδέχτηκαν την αντιδραστική λογική της ανταπόδοσης που έφερε την εμπορευματοποίηση και την ιδιωτικοποίησή τους.

Είναι αυτές οι δυνάμεις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - οπορτουνιστές που στο επίπεδο της ΠΟΕ - ΟΤΑ σπάνε το μέτωπο των εργαζομένων διαχωρίζοντάς τους σε μόνιμους και συμβασιούχους, διευκολύνουν την επίθεση κυβέρνησης, ΝΔ ενάντια στον αγώνα των συμβασιούχων για μόνιμη δουλειά, προβάλλοντας παραπλανητικά τη θέση για τη μονιμοποίηση με βάση "την κάλυψη των πάγιων και διαρκών αναγκών"».

Δε θα χάσει η αγροτιά

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς θα έχουν προοπτική, όταν ο στόχος θα είναι η παραμονή της στα χωράφια και στην παραγωγή και η κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού με φτηνά και υγιεινά προϊόντα και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων και επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό, βέβαια, μπορεί να συμβεί μόνο με ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας. Αλλαγές που είναι ώριμες και αναγκαίες να γίνουν. Στην κατεύθυνση αυτή, το ΚΚΕ προτείνει έναν άλλο τρόπο παραγωγής, όπου θα κοινωνικοποιηθούν όλα τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα, της βιομηχανίας αγροτικών εφοδίων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, ενέργεια, μηχανήματα κ.ά.) και προϊόντων άμεσης κατανάλωσης και θα γίνει ένταξή τους στον κεντρικό σχεδιασμό. Θα υπάρξει κατάργηση της καπιταλιστικής αγροτικής εκμετάλλευσης. Θα κοινωνικοποιηθεί η γη και η καπιταλιστική παραγωγή που θα γίνει καθετοποιημένη. Δίπλα θα οργανωθεί ο παραγωγικός συνεταιρισμός των φτωχών αγροτών, με κοινές καλλιεργητικές φροντίδες και συλλογή, μειώνοντας έτσι το κόστος παραγωγής, αξιοποιώντας καλύτερα τις παραγωγικές δυνάμεις, στην προοπτική της πλήρους μηχανοποίησής της και άμεσης σύνδεσής της με τη μεταποίηση. Θα δημιουργηθεί κρατικός φορέας συγκέντρωσης και εμπορίου των αγροτικών προϊόντων. Αυτή η προοπτική, φυσικά, συγκρούεται με το σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα και τα κόμματα που το υπηρετούν. Οι μικρομεσαίοι αγρότες, όμως, δεν έχουν να χάσουν από την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής. Αλλά αυτή η βάρβαρη πολιτική ανατρέπεται μόνο αν επιτευχθεί η ανάπτυξη της λαϊκής συμμαχίας, ο κοινός αγώνας των μικρομεσαίων αγροτών με τους εργατοϋπάλληλους, μικροεπαγγελματίες, τα ριζοσπαστικά μέτωπα και οργανώσεις της νεολαίας και των γυναικών. Αν επιτευχθεί η οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου για τη λαϊκή εξουσία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Επικίνδυνα σχέδια στο Αιγαίο

Η πανηγυρική επιβεβαίωση των κατά καιρούς καταγγελιών του ΚΚΕ και των δημοσιευμάτων του «Ρ», για τα όσα έχουν δρομολογηθεί από τις κυβερνήσεις, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, σε σχέση με τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, ήρθε μέσα από τα αμερικανικά διπλωματικά κείμενα που διέρρευσαν στο διαδίκτυο. Οι τελευταίες αποκαλύψεις αφορούν δύο θεμελιώδη ζητήματα κυριαρχίας της χώρας και άσκησης των δικαιωμάτων που απορρέουν από τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.

1ον. Για το ζήτημα των ελληνικών χωρικών υδάτων, γίνονται αναφορές σε επιλεκτική επέκτασή τους - σε ανώδυνες για την Τουρκία περιοχές - πέρα από τα 6 ν. μίλια, πολύ κάτω από τα 12 ν. μίλια που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο. Σ' ένα τέτοιο πλαίσιο, η Αγκυρα φέρεται να έχει, ήδη, από το Σεπτέμβρη του 2009 συμφωνήσει με την κυβέρνηση της ΝΔ. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ακολούθως άρχισε να ανοίγει τη βεντάλια των διευθετήσεων. Στις 26 Οκτώβρη 2010, συνεδρίασε το τουρκικό υπουργικό συμβούλιο, με αντικείμενο τη δήθεν «επέκταση» των ελληνικών (!) χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, στα 7-8 ν. μίλια. Το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται με την Τουρκία τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα επιβεβαίωσε και ο υπουργός Εξωτερικών, Δ. Δρούτσας. Με δήλωσή του στις 4 Μάη 2011, υποστήριξε ότι προϋπόθεση για τις διερευνητικές επαφές σχετικά με την υφαλοκρηπίδα είναι να «κάνουμε χρήση του δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων». Με δεδομένο ότι σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση για την υφαλοκρηπίδα, υπονοείται ότι έχει επέλθει συμφωνία για τα χωρικά ύδατα, προφανώς κάτω από τα 12 ν. μίλια.

2ον. Η αποκάλυψη ύπαρξης μιας ελληνοτουρκικής άτυπης συμφωνίας, υπό αμερικανική εποπτεία, για τους κανόνες άσκησης κυριαρχίας στο Αιγαίο, ενός «κώδικα συμπεριφοράς» των μαχητικών αεροσκαφών, που αποτελεί τη βάση της «αποστρατιωτικοποίησης» και γενικότερα της εγκατάλειψης του δικαιώματος άμυνας της χώρας. Η εφαρμογή της αρχής της αμοιβαιότητας σημαίνει ότι ελληνικά μαχητικά δε θα πετάνε σε τμήμα της ελληνικής επικράτειας, με αντάλλαγμα να μην πετάνε και τα τουρκικά μαχητικά πάνω από ελληνικά νησιά! Η επιβεβαίωση έρχεται στις 12 Ιούνη 2009, όταν η Χίλαρι Κλίντον, με εμπιστευτικό τηλεγράφημα, ζητά από την ελληνική κυβέρνηση να μην τηρείται «αμυντική στάση», η οποία «μπορεί να εκληφθεί ως προκλητική και να αυξήσει την πιθανότητα ατυχήματος», ενώ ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα Ντ. Σπέκχαρντ, στις 17 Ιούλη 2009, προτείνει μια σειρά Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, όπως ο μη χαρακτηρισμός των τουρκικών μαχητικών ως «εχθρικών», και να αποφεύγουν τα ελληνικά μαχητικά πτήσεις στα «αποστρατιωτικοποιημένα» νησιά! Η συνέχεια αποτυπώνεται στις εντολές των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προς τους Ελληνες πιλότους, να μην εμπλέκονται σε εικονικές αερομαχίες.

Τα παραπάνω δίνουν το μέτρο των όσων γενικότερα συντελούνται αναφορικά με τα κυριαρχικά δικαιώματα και το δικαίωμα της χώρας στην άμυνα, σε μια περίοδο που πυκνώνουν οι κίνδυνοι στην περιοχή, εξαιτίας της έντασης της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας και των ανταγωνισμών. Ο λαός καλείται σε επαγρύπνηση. Η στρατηγική της πλουτοκρατίας αντανακλάται τόσο στην εσωτερική, όσο και στην εξωτερική πολιτική των κομμάτων της, καθιστώντας αναγκαίο το αντιπάλεμά της από τους εργαζόμενους και το λαό.

Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ