Οι αγώνες της μικρομεσαίας αγροτιάς θα έχουν προοπτική, όταν ο στόχος θα είναι η παραμονή της στα χωράφια και στην παραγωγή και η κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού με φτηνά και υγιεινά προϊόντα και όχι τα κέρδη των μονοπωλίων και επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό, βέβαια, μπορεί να συμβεί μόνο με ριζικές αλλαγές σε επίπεδο εξουσίας και οικονομίας. Αλλαγές που είναι ώριμες και αναγκαίες να γίνουν. Στην κατεύθυνση αυτή, το ΚΚΕ προτείνει έναν άλλο τρόπο παραγωγής, όπου θα κοινωνικοποιηθούν όλα τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στον αγροτικό τομέα, της βιομηχανίας αγροτικών εφοδίων (λιπάσματα, φυτοφάρμακα, ζωοτροφές, ενέργεια, μηχανήματα κ.ά.) και προϊόντων άμεσης κατανάλωσης και θα γίνει ένταξή τους στον κεντρικό σχεδιασμό. Θα υπάρξει κατάργηση της καπιταλιστικής αγροτικής εκμετάλλευσης. Θα κοινωνικοποιηθεί η γη και η καπιταλιστική παραγωγή που θα γίνει καθετοποιημένη. Δίπλα θα οργανωθεί ο παραγωγικός συνεταιρισμός των φτωχών αγροτών, με κοινές καλλιεργητικές φροντίδες και συλλογή, μειώνοντας έτσι το κόστος παραγωγής, αξιοποιώντας καλύτερα τις παραγωγικές δυνάμεις, στην προοπτική της πλήρους μηχανοποίησής της και άμεσης σύνδεσής της με τη μεταποίηση. Θα δημιουργηθεί κρατικός φορέας συγκέντρωσης και εμπορίου των αγροτικών προϊόντων. Αυτή η προοπτική, φυσικά, συγκρούεται με το σημερινό εκμεταλλευτικό σύστημα και τα κόμματα που το υπηρετούν. Οι μικρομεσαίοι αγρότες, όμως, δεν έχουν να χάσουν από την ανατροπή αυτής της βάρβαρης πολιτικής. Αλλά αυτή η βάρβαρη πολιτική ανατρέπεται μόνο αν επιτευχθεί η ανάπτυξη της λαϊκής συμμαχίας, ο κοινός αγώνας των μικρομεσαίων αγροτών με τους εργατοϋπάλληλους, μικροεπαγγελματίες, τα ριζοσπαστικά μέτωπα και οργανώσεις της νεολαίας και των γυναικών. Αν επιτευχθεί η οικοδόμηση του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου για τη λαϊκή εξουσία.