Παπαγεωργίου Βασίλης

Η παράφραση των στίχων του γνωστού τραγουδιού θα ταίριαζε ως «ύμνος» για τη λεγόμενη Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη, μια ...ευθύνη που διαφημίστηκε προχτές κατά τη διάρκεια της παρουσίασης προγράμματος του Ιδρύματος Ι. Λάτση και της Γιούρομπανκ. Μια «ευθύνη» ύψους 60 εκατομμυρίων ευρώ, για την οποία ο υπουργός Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλος, ευχαρίστησε θερμά τις εταιρείες για τη γενναιόδωρη προσφορά τους.

Προσφορά - εισβολή στον κρίσιμο τομέα της Πολιτικής Προστασίας, με την κυβέρνηση να υλοποιεί την πολιτική της ΕΕ για σταδιακή απόσυρση του κράτους από τομείς άσκησης πολιτικής με κρίσιμο κοινωνικό χαρακτήρα και παράδοσή τους στο κεφάλαιο. Τομέας όπου οι εταιρείες θα ενσωματώσουν στις δραστηριότητές τους τις περιβαλλοντικές και άλλες «ανησυχίες» τους.

«Δε συζητώ με όχλο...». Αυτή ήταν η απάντηση του λιμενάρχη Χίου σε όσους μαζεύτηκαν προχτές βράδυ έξω από το λιμεναρχείο, εκφράζοντας τη συμπαράστασή τους και την αλληλεγγύη τους, στους - για τρίτη μέρα - εγκλωβισμένους μετανάστες, στο γνωστό κατάλυμα, υπό κλιματολογικές συνθήκες που επέτειναν τα βάρη του εγκλεισμού. Φυσικά, η πολιτεία είχε κάνει το καθήκον της στους παραβάτες. Είχαν όλοι πρωτοκολληθεί...

Η αστυνομία δε διέθετε την απαραίτητη δύναμη, οι αρχές του τόπου στα Ψαρά, τα ΜΜΕ στον κόσμο τους, αν πέθαινε και κανένας δε βαριέσαι... Παράπλευρες απώλειες κατά την εξουσία. Αν είναι βέβαια να προστατέψουν τα συμφέροντα των εφοπλιστών, τότε να και σύσσωμες οι δυνάμεις, να και οι ράμπο στην πρώτη γραμμή σαν αστακοί να αντιμετωπίσουν... τον εχθρό λαό, ως σύγχρονοι πραιτοριανοί.

Η κινητοποίηση, βέβαια, έφερε αποτέλεσμα. Σε περίπου δύο ώρες οι άνθρωποι μεταφέρθηκαν στον καταυλισμό του Μερσινιδιού, μετά από την πολιτική πίεση που ασκήθηκε από τους συγκεντρωμένους - όχλο - και απέμεινε η φράση του λιμενάρχη μετέωρη, να προσδιορίζει όχι μόνο τη νοοτροπία του ίδιου, μα και της κυβέρνησης που εκπροσωπεί, της κοινωνίας που σηματοδοτεί και την εικόνα της σύγχρονης Ευρώπης των 27 που βλέπει παντού εχθρούς και λαθραίους.

Σαν κοινοί εκβιαστές, οι ιθύνοντες της ΕΕ έπεσαν πάνω στον ιρλανδικό λαό και τον απειλούν για το ΟΧΙ που τόλμησε στο δημοψήφισμα απορρίπτοντας την Ευρωσυνθήκη. Ζητούν εξηγήσεις και ευθέως απειλούν δίνοντας μάλιστα διορία τεσσάρων μηνών μέχρι το επόμενο Συμβούλιο Κορυφής, τον Οκτώβρη, για να ξαναψηφίσει και να ...εγκρίνει την Ευρωσυνθήκη που απέρριψε παρά τις αφόρητες πιέσεις που του ασκήθηκαν μέχρι το δημοψήφισμα. Αυτή είναι η πεμπτουσία της δημοκρατίας της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δηλαδή, οι λαοί είναι ελεύθεροι να ψηφίζουν δημοκρατικά αρκεί να εγκρίνουν τις αντιλαϊκές αντιδραστικές Ευρωσυνθήκες και όποια άλλα αντιλαϊκά και ρατσιστικά μέτρα υπαγορεύουν οι πολυεθνικές. Να δέχονται αδιαμαρτύρητα, π.χ., να δουλεύουν ήλιο με ήλιο, την απλήρωτη δουλειά, το πετσόκομμα των κοινωνικοασφαλιστικών τους δικαιωμάτων, να γίνονται κρέας για τα κανόνια του Ευρωστρατού, να φυλακίζονται για ενάμιση χρόνο οι οικονομικοί μετανάστες, κλπ. Ας χαίρονται, λοιπόν, τη δημοκρατία τους οι ευρωλάγνοι ντόπιοι και ξένοι. Οσο για τους λαούς, σιγά σιγά αρχίζουν να τους μαθαίνουν. Και είναι σίγουρο πως όλο και περισσότεροι θα δίνουν την απάντηση που ταιριάζει στους εκβιαστές των πολυεθνικών και στο πολιτικό τους προσωπικό.

Το μέγα σκάνδαλο των ημερών με τη SIEMENS, δυστυχώς απλώνεται και στο εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας με ευθύνη των κυβερνήσεων. Χαρακτηριστικά, τα δύο τελευταία χρόνια, ο 13ος και ο 14ος Πανελλήνιος Φοιτητικός Διαγωνισμός είχε ΜΕΓΑ ΧΟΡΗΓΟ τη SIEMENS! Ο διαγωνισμός τελούσε υπό την αιγίδα του υπουργείου Παιδείας, ελληνικών πανεπιστημίων, της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς και, φέτος, με την υπογραφή του Ελληνα Ευρωπαϊκού Επιτρόπου, Σταύρου Δήμα. Ολα αυτά δείχνουν ότι το σκάνδαλο δεν αφορά μόνον χρηματοδοτήσεις κομμάτων, όπως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αλλά και γενικότερα την αντιλαϊκή τους πολιτική που ρίχνει βορά στις επιχειρήσεις και ανυποψίαστους μαθητές, προκειμένου, εκτός των άλλων, να διαμορφώνουν και κοινωνικό προφίλ οι ιδιωτικές επιχειρήσεις.