Είναι αφελείς ορισμένοι κυβερνώντες, αν νομίζουν ότι έχουν την ευχέρεια των χειρισμών στην αντιμετώπιση των λαϊκών κινητοποιήσεων. Τα μεγάλα αφεντικά, που δε στενοχωριούνται ιδιαίτερα από την πολιτική φθορά και το κόστος ενός διαχειριστή των συμφερόντων τους, ζητούν άμεσα και χειροπιαστά αποτελέσματα.

Εκφραστής συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων η "Καθημερινή", τονίζει χτες στο κύριο άρθρο της: "Η κυβέρνηση του κ. Σημίτη έχει την ισχύν πρόσφατης λαϊκής εντολής. Εχει στη διάθεσή της τους αναγκαίους μηχανισμούς επιβολής της εννόμου τάξεως. Εχει κάνει, επίσης, τις επιλογές της οικονομικής της πολιτικής. Οφείλει να έχει την ευθύτητα να αποφασίσει, αν θα αντιμετωπίσει τους απεργούς με το διάλογο ή με κατασταλτικά μέτρα και να αναλάβει η ίδια την πολιτική ευθύνη της επιλογής της".

Οπότε, δε θα προκαλέσει καμία έκπληξη η ένταση του αυταρχισμού της κυβέρνησης απέναντι στους απεργούς.

Κακώς αποδόθηκαν στην κυβέρνηση όσα της αποδόθηκαν περί υποκίνησης των "αγανακτισμένων" τραμπούκων, που έδρασαν προχτές στην Κρήτη και πριν ένα μήνα στη Θεσσαλία, υποστήριξε ο Δ. Ρέππας. Κατηγόρησε, δε, τους δημοσιογράφους ότι "παρερμήνευσαν" τα όσα είπε περί "κοινωνικού αυτοματισμού", μιλώντας στην προχτεσινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών για τα διαδραματιζόμενα τις τελευταίες μέρες. Μάλιστα.

Οταν, όμως, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ρωτήθηκε από το "Ρ" αν οι υπουργοί της κυβέρνησης θα πράξουν και σ' αυτές τις περιπτώσεις, όπως πράττουν κατά των απεργών, αν θα καλέσουν, δηλαδή, τους εισαγγελείς να παρέμβουν κατά των αθλιοτήτων που συνέβησαν προχτές στην Κρήτη και αν θα υπάρξουν ευθύνες για τους κρατικούς λειτουργούς που... παρακολουθούσαν τη δράση των "αγανακτισμένων", να τι απάντησε, μεταξύ άλλων: "Εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να καλέσουμε τη Δικαιοσύνη να αναλάβει πρωτοβουλίες, γιατί πιστεύουμε ότι η Δικαιοσύνη έχει την ευαισθησία... για να αναλάβει αυτές τις πρωτοβουλίες...". Λαμπρά. Απ' ό,τι φαίνεται, η κυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο να παραγγέλνει διώξεις στους εισαγγελείς, παρά μόνον όταν οι "εγκληματίες" είναι οι ναυτικοί, οι αγρότες και οι εργάτες. Τώρα, όσοι μιλούν για υπόθαλψη... τραμπούκων, την παρερμηνεύουν.

Μέσα σ' αυτούς τους κυρίους υπήρχε και η υπογραφή του προέδρου της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, του κύριου Καψάλη, που ο εμπορικός κόσμος τού έχει αναθέσει, υποτίθεται, να εκπροσωπεί και να υποστηρίζει τα συμφέροντά του. Προφανέστατα, ο κύριος Καψάλης και οι παρακείμενοί του θεωρούν ότι τα συμφέροντα των εμπόρων και ιδιαίτερα της μεγάλης μάζας των μικρομεσαίων, που είναι και η συντριπτική πλειοψηφία, ταυτίζονται με αυτά των μεγαλοεπιχειρηματιών και των βιομηχάνων.

Βέβαια, το αν αυτό συμβαίνει ή όχι, το ξέρουν καλά οι μικρομεσαίοι καταστηματάρχες. Και θα δώσουν τη δική τους απάντηση, συμμετέχοντας στις πανελλαδικές κινητοποιήσεις που αποφάσισε η ΓΣΕΒΕΕ.

Θα ξαφνιαζόταν κανείς, αν επιχειρούσε να διαβάσει το χτεσινό κύριο άρθρο της "Εξουσίας". Η αλήθεια είναι πως η εν λόγω εφημερίδα, και μάλιστα από τη θέση του κύριου άρθρου της, κάθε άλλο παρά μας έχει συνηθίσει σε φιλολαϊκές θέσεις και προτάσεις. Και όμως, το χτεσινό άρθρο είχε τίτλο: "Ποιοτική εκπαίδευση μόνο με καλοπληρωμένους καθηγητές". Θέση, που είναι κατ' αρχήν σωστή και βρίσκεται σε θετική κατεύθυνση, αν και για να υπάρξει ποιοτική εκπαίδευση χρειάζονται και αρκετά άλλα πράγματα και γενικότερες ριζικές αλλαγές.

Ολ' αυτά, όμως, μόνο στην αρχή. Και τούτο γιατί, διαβάζοντας ολόκληρο το σημείωμα, σκόνταφτες και σε προτάσεις, όπως για την κατάργηση της επετηρίδας και την αντικατάστασή της μ' ένα σύστημα "προώθησης των αξιότερων".

Προφανώς, ήταν αδύνατο για την "Εξουσία" να παραμείνει μόνο στη στήριξη ενός δίκαιου αιτήματος. Επρεπε, ταυτόχρονα, και να το υπονομεύει...

Και μη νομίζετε, ότι μόνον τα φιλοκυβερνητικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή τέλος πάντων και αυτά, που κυνηγούν καθημερινά την εντυπωσιοθηρία, καλλιεργούν αυτό το κλίμα, για ευνόητους λόγους αντίστοιχα. Οχι. Το ίδιο κλίμα, δυστυχώς, καλλιεργούν και άλλες πλευρές. Παράδειγμα η χτεσινή "Αυγή", που στο πρωτοσέλιδο τίτλο της, μάλιστα, υπογραμμίζει: "Διχασμένη κυβέρνηση, κατακερματισμένη κοινωνία - Απεργιακό κύμα με συγκρούσεις μεταξύ κοινωνικών ομάδων". Ανάλογες, όμως, δηλώσεις έκανε και ο Ν. Κωνσταντόπουλος, τις οποίες και δημοσιεύει η χτεσινή και πάλι "Αυγή": "Η κυβέρνηση οδηγεί τα κοινωνικά προβλήματα σε έκρηξη και τις κοινωνικές ομάδες σε κοινωνικό εμφύλιο", τόνισε από την Κρήτη ο πρόεδρος του ΣΥΝ.

Τη στάση αυτή, λοιπόν, της ηγεσίας του ΣΥΝ, σε τι να τη χρεώσουμε; Σε... αφέλεια, στη γνωστή και από άλλες περιπτώσεις αλλεργία τους προς τους κοινωνικούς και μαζικούς αγώνες, σε κάτι άλλο..; Ας διαλέξουν...

Αρκετοί και από διάφορες μεριές επιχειρούν τις τελευταίες μέρες να δημιουργήσουν μια εικόνα "κοινωνικού εμφύλιου". Παίρνοντας αφορμή από τα επεισόδια που προκάλεσαν οι ελάχιστοι και υποκινούμενοι από τον κυβερνητικό μηχανισμό αγρότες στο Ηράκλειο της Κρήτης, μιλάνε για "συγκρούσεις μεταξύ κοινωνικών ομάδων" και καλλιεργούν ένα κλίμα έντασης και εμφύλιου σπαραγμού.

Η πραγματικότητα, βέβαια, είναι πολύ διαφορετική. Η συντριπτικά μεγάλη - τουλάχιστον - πλειοψηφία των εργαζόμενων βλέπει με συμπάθεια και κατανόηση το δίκαιο αγώνα των ναυτεργατών και βρίσκεται αλληλέγγυα μαζί τους, όπως αποδείχνει η πληθώρα των ανακοινώσεων και των ψηφισμάτων των μαζικών φορέων και κοινωνικών οργανώσεων. Οσον αφορά δε, τη θέση των αγροτών, την εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο το σχετικό ψήφισμα της Πανθεσσαλικής Συντονιστικής Επιτροπής, που τονίζει: "Σας διαβεβαιώνουμε με κατηγορηματικό τρόπο, ότι η μικρομεσαία αγροτιά της Θεσσαλίας είναι μαζί σας. Οσοι προσπαθούν να εμφανίσουν το αντίθετο, ακόμα και με στημένες "αντιδράσεις" δήθεν αγανακτισμένων αγροτών, είναι καθαρό ότι δεν εκφράζουν την αγροτιά... Συνεχίστε ακλόνητοι το δρόμο του αγώνα...".

Και όμως, αρκετά ΜΜΕ θέλουν σώνει και καλά, να κατασκευάσουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα. Προφανώς, όχι γιατί δεν ξέρουν την αλήθεια...

Στο δρόμο του αγώνα μπαίνουν δυναμικά από την ερχόμενη βδομάδα και οι επαγγελματίες, βιοτέχνες και οι έμποροι όλης της χώρας, αποφασισμένοι να αντισταθούν στις μεθοδεύσεις της κυβέρνησης και του ντόπιου και ξένου μονοπωλιακού κεφαλαίου να αφανίσει εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις μέχρι το τέλος της δεκαετίας. Πορεύονται κι αυτοί το δρόμο στον οποίο βρίσκονται όλα τα λαϊκά στρώματα, αγρότες, ναυτεργάτες, εργατοϋπάλληλοι, εκπαιδευτικοί, που θίγονται από την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, που, στο όνομα της "ανάπτυξης" και του "εκσυγχρονισμού", επιμένει να εξαθλιώνει το λαό, για να γεμίζει όλο και πιο απροκάλυπτα και ξεδιάντροπα τις τσέπες μιας χούφτας εκλεκτών. Αυτών, ακριβώς, που πριν από μερικές μέρες δε δίστασαν, να απαιτήσουν από την κυβέρνηση να κατεβάσει και τα ΜΑΤ στις κινητοποιήσεις των αγροτών, για να προασπίσει τα συμφέροντά τους!