ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 22 Οχτώβρη 2002
Σελ. /40
Ο Παπούλιας έλειπε...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Μήπως είναι ο Παπούλιας εδώ;». Ηταν η πρώτη κουβέντα, που είπε ο Χαρίλαος Φλωράκης στους δημοσιογράφους, προχτές το πρωί, όταν προσερχόταν για να ψηφίσει και οι τελευταίοι τον περικύκλωσαν, ζητώντας του μια δήλωση. Και καθώς η απάντηση ήταν «όχι», ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ συνέχισε: «Είπα, αν ήταν, να τον περιποιηθώ. Γράφει στην "Ελευθεροτυπία" τη σημερινή ανακρίβειες, παλιανθρωπιές, ο κύριος Παπούλιας. Πράγματα που δεν είπα. Δε λέει ότι τα είπα, αλλά, όπως τα γράφει, φαίνεται ότι δήθεν τα είπα εγώ».

Τι έγραφε ο Φ. Παπούλιας στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»; Για τη δήθεν διαφορετική θέση του Χ. Φλωράκη, απ' αυτήν του ΠΓ και της ΚΕ του ΚΚΕ, σχετικά με την πολιτική των συμμαχιών του Κόμματος και ιδιαίτερα των συνεργασιών στο χώρο των ριζοσπαστικών και αριστερών δυνάμεων.

Ο Φ. Παπούλιας, όμως, δεν ήταν εκεί. Κι έτσι γλίτωσε την «περιποίηση» - προσωρινά τουλάχιστον.

Οι άλλοι ήταν ωσεί απόντες

Τις παραπάνω δηλώσεις του Χαρίλαου Φλωράκη, πάντως, τις κατέγραψαν μπόλικοι δημοσιογράφοι, τόσο από εφημερίδες, όσο και από ηλεκτρονικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Μέχρι αργά το βράδυ της Κυριακής, όμως, αρκετοί ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί αναπαρήγαγαν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, το προβοκατόρικο ρεπορτάζ του Φ. Παπούλια, χωρίς κανένας τους να κάνει την παραμικρή αναφορά στη σαφέστατη και κατηγορηματική διάψευση του Χ. Φλωράκη.

Και πέρα απ' αυτά, ούτε στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία» υπήρχε η παραμικρή επανόρθωση. Προφανώς, χάριν της ...ενημέρωσης! Εκτός και η απαράδεκτη αυτή στάση της Διεύθυνσης της «Ελευθεροτυπίας» οφείλεται σε άλλους λόγους και εντάσσεται στις συγκεκριμενοποιούμενες - απ' ό,τι μαθαίνουμε - πολιτικές και εκλογικές βλέψεις της...

Η μάχη των εντυπώσεων και...

Η πλαστή και εικονική πραγματικότητα των εντυπώσεων, με βασικό όχημα διάδοσης και μεταφοράς τους την κρατική και ιδιωτική τηλεόραση, αλλά και η πολύμορφη - συνήθως υπόγεια - δράση των κάθε λογής μηχανισμών, κυριάρχησαν στην προεκλογική περίοδο. Οπως - και ακόμη περισσότερο - ανάμεσα στον πρώτο και το δεύτερο γύρο. Και μπορεί οι εκλογές να τέλειωσαν, αλλά η μάχη των εντυπώσεων συνεχίζεται αμείωτη. Το σήμα, για τον τρίτο γύρο αυτής της μάχης, έδωσαν προσωπικά ο Κ. Σημίτης και ο Κ. Καραμανλής, με τις αντίστοιχες προχτεσινοβραδινές δηλώσεις νίκης και τις πανηγυριώτικες περατζάδες από τα αντίστοιχα εκλογικά κέντρα των εκλεκτών τους υποψηφίων.

Και τα λαϊκά προβλήματα; Αυτά, για την ώρα, περιμένουν να κατακάτσει ο κουρνιαχτός της εντυπωσιοθηρίας και της δικομματικής κοκορομαχίας. Αλλωστε, οι νέες τοπικές αρχές αναλαμβάνουν τα καθήκοντά τους, σε δυόμισι περίπου μήνες, από την 1η Γενάρη 2003. Και πολύ γρήγορα θα αποδειχθεί η ορθότητα της προχτεσινής εκτίμησης της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, η οποία σημείωσε: Ο λαός θα έχει να αντιμετωπίσει απέναντί του Τοπικές Αρχές, στην πλειοψηφία, είτε σε δήμους είτε σε νομαρχίες, που θα είναι στην καλύτερη περίπτωση αδιάφορες, κυρίως, όμως, θα είναι απέναντί του στα μεγάλα προβλήματα.

... η επόμενη μέρα

Τα παραπάνω δεν τα σημειώνουμε μόνον επειδή τα λαϊκά και κοινωνικά προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται και πολύ περισσότερο δε λύνονται με εντυπώσεις, υποσχέσεις, ρουσφέτια, εκβιασμούς και τις διάφορες παρόμοιες μεθόδους, που χρησιμοποιήθηκαν σε πρωτοφανή έκταση και ένταση στη διάρκεια της πρόσφατης εκλογικής μάχης. Πέρα απ' αυτό, τα σημειώνουμε, για τους εξής λόγους κυρίως:

Πρώτον, γιατί η κυβέρνηση θα συνεχίσει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική και, μάλιστα, με μεγαλύτερη ένταση. Το εκλογικό αποτέλεσμα - έλεγαν χτες κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ - αποτελεί εντολή για περισσότερη και εντατικότερη δουλιά από την κυβέρνηση. Και, βέβαια, σ' αυτή την «εντατικότερη δουλιά» συμπεριλαμβάνονται και όσες δημοτικές και νομαρχιακές αρχές εκλέχθηκαν με την υποστήριξη του κυβερνώντος κόμματος. Δεύτερον, γιατί και η ΝΔ κινείται στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση. Χαρακτηριστική ήταν η προχτεσινή δήλωση του Κ. Καραμανλή: «Η Νέα Δημοκρατία είναι δύναμη εμπιστοσύνης, δύναμη ευθύνης και σιγουριάς. Δύναμη, που εκφράζει τη βούληση μιας πλατιάς κοινωνικής πλειοψηφίας, που θέλει να προχωρήσουμε πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά», είπε ο αρχηγός της ΝΔ. Τρίτον, γιατί στην ίδια ρότα «σπρώχνουν» οι κυρίαρχοι οικονομικοί κύκλοι της χώρας, απαιτώντας την πολύ γρηγορότερη και σε μεγαλύτερη έκταση εφαρμογή των κάθε λογής διαρθρωτικών αλλαγών και «απελευθερώσεων». Και τέταρτον, γιατί συνεχίζεται η ύφεση της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας και το ενδεχόμενο νέου ή νέων πολέμων είναι πάντα μπροστά και ιδιαίτερα πιθανό.

Ευρώ με τη σέσουλα

ΕΞΑΚΟΣΙΕΣ τριάντα χιλιάδες ευρώ χάλασε η Φώφη Γεννηματά για τη διαφημιστική της καμπάνια, 750 χιλιάδες ευρώ η Ντόρα Μπακογιάννη, προκειμένου να καταλάβει το θώκο του δημάρχου. Εξακόσιες ενενήντα χιλιάδες ο Τζαννετάκος κι έχασε κι από πάνω. Ο πλέον χαμένος, πάντως, είναι ο Χρ. Παπουτσής κι ας ξόδεψε αρκετά πάνω από 1 εκατ. ευρώ...

Κι αυτά είναι τα φανερά! Φανταστείτε τις «υπόγειες» συμφωνίες προβολής, τη «μαύρη» διαφήμιση, τα έξοδα του Δημοσίου από οργανισμούς, που εμμέσως, πλαγίως, αλλά πολύμορφα και έντονα, βοήθησαν τους υποψήφιους του κυβερνώντος κόμματος. Μιλάμε για μπόλικο χρήμα και ανυπολόγιστο.

Οχι, τίποτε άλλο, μα οι ίδιοι που κατασπατάλησαν αυτά τα χρήματα σε τηλεοπτικά σποτάκια είναι αυτοί, που θα συμφωνήσουν και πάλι σήμερα στη Βουλή - όπως και στη συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού - στις γνωστές πολιτικές της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας.

Και η λιτότητα αυτή αφορά και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, να είστε βέβαιοι. Αυτή ντε, που, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Κώστα Σημίτη και του Κώστα Καραμανλή, ...κέρδισε από αυτές τις εκλογές.

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ με τον αρχηγό της ΣΙΑ, Τζορτζ Τένετ, έχει σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Κι όχι μόνον έχει συνάντηση, αλλά μας το ανακοινώνει κιόλας υπερήφανος και μας λέει πως θα συζητήσουν ...«θέματα δημοκρατίας»!

Να θεωρήσουμε ότι η εν λόγω «οργάνωση» έγινε και «δημοκρατικός θεσμός» πλέον ως ...πολέμιος της τρομοκρατίας; Γιατί, σύμφωνα με τη νεότερη ελληνική ιστορία, η ...δημοκρατική συνεισφορά της στην Ελλάδα κορυφώθηκε ...το 1967 και, συγκεκριμένα, στις 21 Απριλίου.

Δε νομίζουν, άραγε, οι κυβερνώντες ότι οφείλουν κάποιες εξηγήσεις, για τις επαφές τους με το πιο «μαύρο» κέντρο αποφάσεων που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον πλανήτη;

Κι ας μην κρυφτούν πίσω από ανακοινώσεις περί συναντήσεων «τεχνικού επιχειρησιακού» χαρακτήρα. Γιατί τότε θα πρέπει να μας εξηγήσουν ...τι επιχειρήσεις κάνουν παρέα.

Εκτός και αν το βασικό αντικείμενο της συνάντησης είναι η επικείμενη αναδιάρθρωση της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), οπότε κατανοούμε πλήρως τα περί «τεχνικού επιχειρησιακού» χαρακτήρα της...

Περί ΣΥΝεργασιών...

Απ' αφορμή τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, πολλοί ήταν αυτοί που απεφάνθησαν πως η πολιτική του ΚΚΕ το οδηγεί στην «απομόνωση» και την «περιχαράκωση», εν αντιθέσει με την «πολιτική συνεργασιών» του ΣΥΝ, την οποία αντιπαραθέτουν ως παράδειγμα προς μίμηση! Το θέμα, βέβαια, των συμμαχιών και συνεργασιών χωράει πολλή συζήτηση, έχει όμως αξία να επισημάνουμε κάποια κατ' αρχήν συμπεράσματα από τη μάχη των εκλογών.

Σωστά πράττουν όσοι εγκαλούν το ΚΚΕ, διαισθανόμενοι την εν δυνάμει επικινδυνότητα της πολιτικής του για τα δικά τους ταξικά συμφέροντα. Το ΚΚΕ θα μπορούσε κάλλιστα, ακυρώνοντας και την ίδια τη φυσιογνωμία του, να προσφύγει σε εκλογικές συμπράξεις για πρόσκαιρα εκλογικά οφέλη. Δεν το έκανε. Οι συνεργασίες που εκφράστηκαν στις τοπικές εκλογές είχαν ωριμάσει και δοκιμαστεί στο πεδίο των κοινωνικών αγώνων, η δυναμική τους αποτυπώθηκε στα εκλογικά ποσοστά και θα επιβεβαιωθεί ξανά και κυρίως στο κρίσιμο πεδίο των κοινωνικών αγώνων αύριο.

Το ίδιο το γεγονός της επίτευξής τους, στη βάση της αποδοχής της ανάγκης να χτυπηθεί ο νεοφιλελεύθερος δικομματισμός, είναι ένα κατ' αρχήν θετικότατο κρατούμενο. Οπως και το γεγονός ότι και στο χώρο της ΤΑ διαμορφώθηκε ένας πόλος, με ανώτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά, αντίστασης και διεκδίκησης. Ενας πόλος, που απαιτείται να διευρυνθεί με ένταση των προσπαθειών για συσπείρωση δυνάμεων.

Τι σχέση έχει αυτή η πολιτική συνεργασιών του ΚΚΕ με την πολιτική του Συνασπισμού; Την ίδια, που έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Δηλαδή, καμία. Το ΚΚΕ θέλει οι συνεργασίες του να ανοίγουν προοπτική και διέξοδο. Ο ΣΥΝ θέλει οι συνεργασίες να του αποφέρουν πρόσκαιρα εκλογικά οφέλη. Το ΚΚΕ θέλει οι συμμαχίες που διαμορφώνονται να οριοθετούνται σαφώς από το δικομματισμό και την πολιτική του. Ο ΣΥΝ με τις επιλογές του ενίσχυσε το δικομματισμό. Το ΚΚΕ θέλει και παλεύει για τον απεγκλωβισμό των λαϊκών στρωμάτων και τη χειραφέτησή τους. Ο ΣΥΝ λειτουργεί ως ανάχωμα συγκράτησης της λαϊκής δυσαρέσκειας.

Η πραγματική αριστερά, αδιαφορώντας για το όποιο κόστος ή το όποιο πρόσκαιρο όφελος, αρνείται να συμπράξει με το ΠΑΣΟΚ, να σπείρει αυταπάτες πως ένας δήμαρχος, όσο καλός κι αν είναι, μπορεί να φέρει την ...άνοιξη. Ο Συνασπισμός το δέχτηκε. Την πραγματική αριστερά, της σύγκρουσης με την πολιτική που θέλει την ΤΑ μακρύ χέρι της εκάστοτε κυβέρνησης, το ΠΑΣΟΚ ουδέποτε θα δεχόταν να την πριμοδοτήσει. Το Συνασπισμό τον πριμοδότησε και με το παραπάνω, γνωρίζοντας πως θα τον έχει στο πλευρό και όχι απέναντί του. Γι' αυτό το όποιο αποτέλεσμα των εκλογών, θετικό ή αρνητικό για το Συνασπισμό και το ΠΑΣΟΚ (και είναι μάλλον αρνητικό αυτή τη φορά), δεν μπορεί να χρεώνεται θετικά είτε αρνητικά στην αριστερά.

Κοντολογίς, αν κάποιοι λέγοντας ενότητα της αριστεράς εννοούν τη σύμπραξη με το ΠΑΣΟΚ ή έστω κάποιους μόνιμους γυρολόγους των «συνεργασιών», τότε το ΚΚΕ αυτήν την ενότητα, όχι μόνο δεν τη θέλει, αλλά θα την αντιπαλέψει αποφασιστικά. Ο δρόμος που έχει επιλέξει δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, πλην, όμως, είναι ο μοναδικός που εγγυάται εξελίξεις προς όφελος του λαού. Κι αυτόν το δρόμο το ΚΚΕ θα τον βαδίσει με επιτυχία μέχρι το τέρμα του.


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ