Δε θέλει καμιά απολύτως παρέμβαση της κυβέρνησης στις διαπραγματεύσεις για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, δήλωσε προχτές ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Καλά, και το πρόγραμμα "σύγκλισης", και η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης, και οι γνωστές "ευχές" να ισχύσει για όλους τους μισθωτούς τι είναι; Δεν είναι παρέμβαση;

Εκτός και αν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ εννοεί άλλο πράγμα, μια και στο κείμενο καταγγελίας της Σύμβασης υπάρχουν και θεσμικά αιτήματα, που αφορούν κατ' εξοχήν νομοθετικές ρυθμίσεις και επομένως την κυβέρνηση, όπως π. χ. το 35ωρο...

Τα τελευταία χρόνια πολλοί ήταν εκείνοι που θέλησαν να "περάσουν" την ιδέα ότι έχουν ξεμπερδέψει με την πραγματική Αριστερά και τα οράματά της, αλλά αν κρίνουμε από τον τρόπο που οι "νέοι" κυβερνώντες επιχειρούν να παραπλανήσουν, να σπείρουν ψευδαισθήσεις στους εργαζόμενους, μάλλον ούτε οι ίδιοι δεν το 'χουν πιστέψει.

Ολα αυτά έρχονται στο μυαλό, όταν ακούει κανείς τον νέο πρωθυπουργό να αναφέρει ότι η κυβέρνησή του θα επιχειρήσει να καλύψει τον πολιτικό χώρο της Κεντροαριστεράς... Τώρα, το τι σχέσεις έχουν τα οράματα και οι αναφορές του Κ. Σημίτη με την πραγματική Αριστερά ως ιδεολογική και πολιτική πράξη είναι σε όλους γνωστό. Είναι γνωστό ότι ο Κ. Σημίτης εμπνέεται από ακραίες μορφές βίαιης ανακατανομής των εισοδημάτων υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου, είναι υπέρμαχος της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης, από τους πιο ένθερμους οπαδούς των ιδιωτικοποιήσεων και των "δυνάμεων της αγοράς". Οτι υπάρχουν, πάντως, ακόμα πολιτικοί που επιδιώκουν να εμφανίσουν τις αντιλαϊκές επιλογές τους με αριστερό ή και κεντροαριστερό... σελοφάν, σημαίνει τουλάχιστον δύο πράγματα: Πρώτον, ότι η όποια δεξιά πολιτική συνεχίζει να είναι αποκρουστική και δεύτερον πως ό,τι αριστερό εξακολουθεί να συγκινεί, αφού η Αριστερά παραμένει ο κατ' εξοχήν χώρος των μεγάλων κοινωνικών οραμάτων και της ελπίδας. Ο χώρος του μέλλοντος.

"Ο Γιώργος εκφράζει τη συνέχεια και εγώ την ανανέωση"! Ετσι εξέλαβε ο νέος υφυπουργός Οικονομικών Γ. Δρυς την τοποθέτηση του ίδιου και του Γιώργου Ανωμερίτη (ο Γιώργος της φράσης) στη θέση των δύο υφυπουργών Οικονομικών. Εμείς, δεν έχουμε πρόβλημα, μπορούμε να συμφωνήσουμε, αφού και οι δύο εκφράζουν τη συνέχεια του "έργου" των προκατόχων τους, στην εφαρμογή της συγκεκριμένης αντιλαϊκής οικονομικής πολιτικής στην "εκσυγχρονιστική" της διάσταση, κατά τα πρότυπα του εμπνευστή πρωθυπουργού τους...

Με την πρωθυπουργοποίηση του Κ. Σημίτη "η εξέλιξη του ΠΑΣΟΚ σε σοσιαλδημοκρατική, κεντροαριστερή κατεύθυνση θέτει στον ΣΥΝ τη μεγάλη πρόκληση να προχωρήσει πια σε βάθος το εγχείρημα της οικοδόμησης μιας δυναμικής, κοινωνικής Αριστεράς της εποχής μας... Η πρόσφατη εξέλιξη στο ΠΑΣΟΚ, δημιουργεί μια σοβαρή και όμορφη πρόκληση για την Αριστερά, για να εμβαθύνουμε στο μεγάλο εγχείρημα που έχει αρχίσει εδώ και χρόνια".

Αυτά δήλωσε στην "Αυγή της Κυριακής" ο Αλέκος Αλαβάνος. Ο ίδιος που προ μηνών δήλωνε πως η σύμπραξη ΠΑΣΟΚ - "ΣΥΝ" "είναι σαν να συζητούν μισοδιαλυμένες οικογένειες αν θα κάνουν μαζί διακοπές το καλοκαίρι". Αραγε τι άλλαξε με την εκλογή του Κ. Σημίτη ώστε οι "διακοπές" να αποτελούν σήμερα"σοβαρή και όμορφη πρόκληση"; Αποκαταστάθηκε η "ενότητα των οικογενειών" ή απλά σκέφτονται να κάνουν "χειμερινές διακοπές";

Ολα αυτά όμως έχουν και μια ακόμα πλευρά, ειδικά σε ό,τι αφορά στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Είκοσι ένα χρόνια με τον Α. Παπανδρέου εμπορεύονταν την ιδιοκτησία της "Αριστεράς" και της "μεγάλης δημοκρατικής παράταξης". Τώρα πανηγυρίζουν γιατί με τον Κ. Σημίτη κατέκτησαν επιτέλους το χώρο της "κεντροαριστεράς".

Δηλαδή, με τη δική τους ορολογία, ομολογούν αυτό που οι εργαζόμενοι γνώρισαν στο πετσί τους με την αντιλαϊκή πολιτική των ΠΑΣΟΚικών κυβερνήσεων: Οτι, δηλαδή, δεν είχαν τόσα χρόνια καμιά απολύτως σχέση με την Αριστερά...

"Κεντροαριστερή κυβέρνηση χωρίς κεντροαριστερούς, είναι σαν σκορδαλιά χωρίς σκόρδο", δήλωσε ο Λ. Βερυβάκης εκφράζοντας τη δυσφορία όσων δεν υπουργοποιήθηκαν. Ο τέως υπουργός θα έπρεπε να γνωρίζει ότι οι ξένοι "μάγειροι" προτιμούν τα φαγητά τους ελαφρά. Οταν όμως χρειαστεί μπορούν σταδιακά να προσθέτουν δόσεις "κεντροαριστερών"... "σκόρδων" για να γίνεται η πολιτική τους πιο εύπεπτη. Και τέτοια "σκόρδα" υπάρχουν αρκετά: από τον Λ. Βερυβάκη μέχρι την Μ. Δαμανάκη, τον Μ. Ανδρουλάκη, τον Γρ. Γιάνναρο και... πάει λέγοντας.

Πολλές φορές στο παρελθόν ο Ε. Γιαννόπουλος είχε "καταχεριάσει" διάφορους υπουργούς ως "άεργους" και ως "ανεπάγγελτους"... Χτες, μιλώντας κατά την τελετή παράδοσης στο υπουργείο Εργασίας, "πέταξε" διάφορα περί των συμβουλών του - παλιότερα - στον Στ. Τζουμάκα να πάρει το πτυχίο του, να κοιτάξει και την καριέρα του κλπ.... Τι να ήθελε να πει;