ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η «φάκα» της ΚΑΠ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα τρία εναλλακτικά σενάρια που προτείνει η Κομισιόν, για την αναθεώρηση της ΚΑΠ για το 2013-2020 στο μόνο που αποσκοπούν είναι η δραστική μείωση των αγροτικών ενισχύσεων και στο άμεσο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Αποσκοπούν επίσης στην πλήρη κυριαρχία των μεγάλων καπιταλιστικών αγροτικών εκμεταλλεύσεων και την πλήρη εξυπηρέτηση των συμφερόντων των μονοπωλίων. Η ΕΕ διαχωρίζει τους αγρότες σε «ενεργούς» που θα επιδοτούνται και σε «ανενεργούς» που δε θα επιδοτούνται. Ουσιαστικά όμως σε αυτό το διαχωρισμό έχει προηγηθεί η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με το «Μητρώο Αγροτών», που σημαίνει πως για τους 273.000 περίπου «μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες» στη χώρα μας θα κοπούν και οι όποιες κοινοτικές επιδοτήσεις - ψίχουλα που έπαιρναν, αυξάνοντας τη φτώχεια και εξαθλίωση. Ηδη με τον έλεγχο υγείας της νέας ΚΑΠ, που ψήφισε η ΝΔ και εφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ, κόπηκαν από φέτος οι επιδοτήσεις σε όσους έπαιρναν κάτω από 200 ευρώ. Η συνέχεια θα είναι χειρότερη. Οι αποδεσμευμένες στρεμματικές ενισχύσεις θα μειωθούν ακόμα περισσότερο, αλλά θα εξακολουθούν να δίνονται ανεξάρτητα από το αν καλλιεργείται ή όχι το χωράφι. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί κίνητρο για παραγωγή αγροτικών προϊόντων για κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού. Παράλληλα καθιερώνεται η λεγόμενη «πράσινη ενίσχυση» για όσους εντάσσονται σε διάφορα προγράμματα, όπως: Μόνιμα βοσκοτόπια, πράσινη κάλυψη, αμειψισπορά και οικολογική αγρανάπαυση. Ολα τούτα όμως αποτελούν στην πράξη κίνητρα μη παραγωγής. Και, βεβαίως, αποσκοπούν στη στήριξη των επιχειρηματιών και μεγαλοαγροτών που έχουν συγκεντρωμένη μεγάλη ιδιοκτησία γης και παραγωγής. Με λίγα λόγια, οι επιδοτήσεις, που τόσα χρόνια προπαγανδίζονται ως το «μάννα εξ ουρανού» για τους αγρότες, αποδεικνύεται στην πράξη πως έγιναν ο νεκροθάφτης της φτωχής αγροτιάς και αποτέλεσαν το «τυρί στη φάκα», προκειμένου να βγουν από την παραγωγή οι φτωχοί αγρότες και σήμερα να θεωρούνται «ανενεργοί» ή «μη κατά κύριο επάγγελμα» αγρότες. Είναι εμφανές ότι για τη φτωχομεσαία αγροτιά δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια ανοχής και αποδοχής αυτής της αντιαγροτικής πολιτικής.

Οι φούσκες περί συνοχής...

Τα παραμύθια περί «αλληλεγγύης» και δήθεν ενίσχυσης της «κοινωνικής συνοχής» της ΕΕ εξακολουθεί να πουλάει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τον Μ. Χρυσοχοΐδη να εκπροσωπεί την κυβέρνηση στην άτυπη συνάντηση των αρμόδιων υπουργών για την «πολιτική συνοχής της ΕΕ» και να υποστηρίζει ότι «πρέπει να βρούμε τη σωστή ισορροπία μεταξύ της αποτελεσματικής αντιμετώπισης των αναδυόμενων προκλήσεων στη διεθνή παγκοσμιοποιημένη οικονομία και της αντιμετώπισης των εσωτερικών αδυναμιών μας, ώστε να αυξήσουμε την ανταγωνιστικότητά μας στο ευρύτερο πλαίσιο μιας βιώσιμης αναπτυξιακής πορείας».

Ποιο θα είναι το ευρύτερο πλαίσιο, μέσα στο οποίο θα αντιμετωπιστούν οι εσωτερικές ...«μας» αδυναμίες, ώστε να αντισταθμιστούν τα οφέλη που κάποιοι αποκομίζουν από την «πρόκληση της παγκοσμιοποίησης», ο υπουργός δεν το λέει. Λέει όμως ότι σε αντίθετη περίπτωση, «σύντομα θα κληθούμε να διαχειριστούμε τις διαρκώς επιδεινούμενες περιφερειακές ανισότητες».

Ο κύριος υπουργός δεν άργησε απλά, αλλά δείχνει να μην καταλαβαίνει κιόλας. Αυτός και η κυβέρνησή του φαίνεται πως κρίνουν ότι μέχρι σήμερα όλα ήταν ωραία και καλά και ο κίνδυνος για τις περιφερειακές ανισότητες είναι μια υπόθεση του αύριο και μεθαύριο.

... δεν κρύβουν τις ταξικές αντιθέσεις

Εντάξει, να συμφωνήσουμε ότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τα περί ανισόμετρης ανάπτυξης, που δεν αντιμετωπίζονται με μια συγκόλληση κρατών τύπου ΕΕ. Να συμφωνήσουμε ακόμα ότι δε βλέπουν πως στην εικοσαετία της ΕΕ αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των περιθωριοποιημένων ομάδων, ούτε αντιλήφθηκαν ότι οι ρυθμοί εξάπλωσης της φτώχειας πήραν διαστάσεις επιδημίας τα χρόνια του ευρώ. Οτι η Ελλάδα, συγκριτικά, είναι σε χειρότερη θέση απ' ό,τι πριν από 20 χρόνια, δεν το βλέπουν; `Η δε βλέπουν ότι η Ηπειρος που πριν την ΕΕ ήταν από τις φτωχότερες περιοχές της Ενωσης, εξακολουθεί και σήμερα να φιγουράρει στην ίδια ακριβώς θέση;

Στην πραγματικότητα, όλες αυτές οι «φούσκες», περί δήθεν κοινωνικής συνοχής, προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση, για να συσκοτίσουν τις υπαρκτές ταξικές αντιθέσεις όχι μόνο μεταξύ των χωρών της ΕΕ, αλλά ακόμα και μεταξύ περιοχών μέσα στην ίδια χώρα. Αντιθέσεις που γεννά η ίδια η πολιτική της ΕΕ, ενώ τα «ξεροκόμματα» που προορίζονται για τις πιο φτωχές περιοχές από την «πολιτική συνοχής», όχι μόνο δεν αποσκοπούν στο να τις εξαλείψουν και να λύσουν τα προβλήματα, αλλά, αντίθετα είναι το άλλοθι για τη διαιώνισή τους.

Ας αφήσουν, λοιπόν, την κοροϊδία για τη συνοχή που θα κερδίσουμε μέσα στην ΕΕ, ή μέσω της ΕΕ. Ειδικά σε μια περίοδο που η πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ τσακίζει τα κόκαλα των εργαζομένων, παρόμοιες τοποθετήσεις μοιάζουν να είναι πρόκληση και προκαλούν οργή.

Προπαγάνδα από τη ΝΕΤ

«Οικονομική κρίση και πολιτικό σύστημα» ήταν το θέμα χτεσινής συζήτησης στη ΝΕΤ στην εκπομπή «Πολιτική Επικαιρότητα».Υπήρχαν εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ. μέχρι και της νεοσύστατης «Δημοκρατικής Συμμαχίας». Δε χρειάζεται να υποθέσουμε, είμαστε σίγουροι, για τη συνειδητή επιλογή να μην κληθεί το ΚΚΕ, έτσι που να ακούγεται και να διαμορφώνει συνείδηση μόνο η άποψη των εκπροσώπων του κεφαλαίου.

Κοροϊδία και με την ορολογία...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ Η ...ΟΡΟΛΟΓΙΑ συνεχίζει να κρατά τα σκήπτρα της πολιτικής επικαιρότητας, όπως τουλάχιστον θέλει να την διαμορφώσει η κυβέρνηση.

Ετσι, μετά το κομβικό ερώτημα του αν η εκδίωξη συμβασιούχων αποτελεί απόλυση, περνάμε στο αν οι μετατάξεις υπαλλήλων στο δημόσιο αποτελούν πρόσληψη.

Αυτό ισχυρίζεται το υπουργείο Οικονομικών ότι διαπραγματεύεται με τους εκπροσώπους της ΕΕ και του ΔΝΤ, δηλώνοντας φυσικά ότι πρόκειται για «σκληρό παζάρι».

Οπως καταλαβαίνετε, οι απλές εξηγήσεις του είδους «όταν κάποιος χάνει τη δουλειά του είναι απολυμένος» ή «όταν με το μισθό μας μπορούμε να αγοράσουμε λιγότερα πράγματα, τότε αυτό είναι μείωση» δε χωρούν στις περισπούδαστες συζητήσεις τους.

Εκεί οι όροι έχουν ...βαθύτερη σημασία εξ ου και μας προκύπτουν ανακοινώσεις όπως αυτές που λένε ότι δε θα μειώσουμε αποδοχές, απλά θα αυξήσουμε τους έμμεσους φόρους.

Ολα μαζί αυτά όμως λέγονται κοροϊδία κι ο κόσμος το καταλαβαίνει. Οπως επίσης ξέρει ότι οι αποφάσεις έχουν ληφθεί εδώ και πολύ καιρό και απλά ψάχνουν τον πιο πρόσφορο τρόπο να τις πλασάρουν.

ΕΝΤΑΞΕΙ, ΤΟ ΠΙΑΣΑΜΕ το υπονοούμενο της ονομασίας του νέου σχηματισμού (διότι κόμμα δεν είναι, όπως πληροφορηθήκαμε) της Ντόρας Μπακογιάννη.

Οταν σε καιρούς που αναζητούνται συναινετικά σχήματα για να περάσουν αντιλαϊκές πολιτικές και φτιάχνεις κάτι που έχει στον τίτλο του τον όρο «συμμαχία» δε θέλει και πολύ μυαλό.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνο που μπορεί να φτιάχτηκε σχετικά γρήγορα το σχήμα, να έχει και μπόλικη οικονομική στήριξη, όπως γράφεται, πλην όμως δε θα αποφύγει τον ανταγωνισμό, στον οποίο άλλωστε πιστεύει πολύ.

Η πολιτική τους είναι ο ένοχος

Σε εμπροσθοφυλακή της προπαγάνδας, για να προχωρήσουν οι προαποφασισμένες ανατροπές στο δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, αναγορεύει η κυβέρνηση το αισχρό επιχείρημα ότι δεν μπορεί οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα να δουλεύουν για να συντηρούν τον δημόσιο. Η θέση αυτή, την οποία επανέλαβε την Κυριακή σε συνέντευξή του ο υφυπουργός Οικονομικών, ταυτίζεται στην ουσία και στη στόχευση με την προκλητική δήλωση του προέδρου του ΣΕΒ, ότι πρέπει να γίνουν μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο, επειδή δεν είναι δίκαιο, εξαιτίας της κρίσης, να απολύονται εργαζόμενοι μόνο από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ο τρόπος με τον οποίο το κεφάλαιο και τα κόμματά του επιχειρούν να νομιμοποιήσουν τη βάρβαρη πολιτική τους, προκαλεί ρίγος και απαιτεί ενιαία απάντηση από τους εργαζόμενους και το λαό.

Πού στοχεύουν; Πρώτον, να δημιουργήσουν τεχνητά διαχωριστικά τείχη ανάμεσα στους εργαζόμενους και να στρέψουν τους εργατοϋπάλληλους του ιδιωτικού τομέα ενάντια στους συναδέλφους τους δημόσιους υπάλληλους. Μ' αυτόν τον τρόπο, προσπαθούν να κρύψουν ότι η πολιτική τους είναι ο πραγματικός αντίπαλος της εργατικής τάξης, ανεξάρτητα από ειδικότητα, τομέα και σχέση εργασίας και να αποτρέψουν έτσι να εκφραστεί ενιαία η αντίδραση και αντίσταση των εργαζομένων στην ενιαία στρατηγική τους. Δεύτερον, προσπαθούν να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι οι ανατροπές στο Δημόσιο θα είναι προς όφελος των άλλων εργαζομένων, αφού, όπως λένε, θα απαλλαγούν από υπερβολικά κόστη που σήμερα εμφανίζονται να προκύπτουν από τη λειτουργία του Δημοσίου.

Λένε ψέματα. Ας σκεφτούν οι εργαζόμενοι: Τι όφελος μπορεί να έχουν σήμερα τα λαϊκά στρώματα αν γίνουν μαζικές απολύσεις και περικοπές, για παράδειγμα, στα νοσοκομεία, συνολικά στις δομές Υγείας και Πρόνοιας; Οι παρεχόμενες υπηρεσίες θα υποβαθμιστούν ακόμα περισσότερο. Η ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση του τομέα Υγείας θα βαθύνει και μαζί ο αποκλεισμός των φτωχών λαϊκών νοικοκυριών από στοιχειώδεις παροχές. Το ίδιο ισχύει και για άλλες υπηρεσίες, όπως για παράδειγμα οι συγκοινωνίες. Η περικοπή κονδυλίων και προσωπικού γίνεται για να βοηθηθεί η ολοκληρωτική τους ιδιωτικοποίηση και είναι βέβαιο ότι θα στοιχίσει στο λαό σε ποιότητα υπηρεσιών, κόστος και ασφάλεια. Ιδια είναι η πραγματικότητα στον τομέα της Ενέργειας και σε άλλους στρατηγικούς τομείς της παραγωγής, όπου το κράτος διατηρεί κατά ένα μέρος τη συμμετοχή του.

Οι κυβερνήσεις του δικομματισμού χρησιμοποίησαν διαχρονικά το κράτος, για να υπηρετήσουν τα γενικότερα συμφέροντα της ντόπιας αστικής τάξης. Παράλληλα, για δεκαετίες ολόκληρες, αξιοποιούσαν το Δημόσιο σαν μηχανισμό εξαγοράς λαϊκών συνειδήσεων, για να ισχυροποιήσουν την εξουσία του κεφαλαίου. Σήμερα, τα δεδομένα άλλαξαν και το κεφάλαιο ζητάει επιπλέον ζωτικό χώρο, ακόμα φτηνότερη εργατική δύναμη, περισσότερο ζεστό χρήμα από τον κρατικό προϋπολογισμό, για να αυξήσει την απόδοση των επενδύσεών του. Γι' αυτό φουντώνει τώρα η συζήτηση για παραπέρα συρρίκνωση του Δημοσίου, με άλλοθι τις παθογένειες που τα αστικά κόμματα εξέθρεψαν συνειδητά όλα αυτά τα χρόνια. Οι εργαζόμενοι, όχι μόνο δεν πρέπει να αποδεχτούν τις διλημματικές αθλιότητες, αλλά πρέπει να βγουν και ένα βήμα μπροστά. Να αποτρέψουν σε ενιαίο μέτωπο τις απολύσεις και τις άλλες αντιλαϊκές ανατροπές, παλεύοντας για ένα Δημόσιο όπου κουμάντο θα κάνει ο λαός και όχι οι καπιταλιστές, Δημόσιο, κράτος των εργαζομένων, καταργώντας την εξουσία των μονοπωλίων γιατί μόνο τότε θα είναι σε όφελός τους.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ