Εντάξει, να συμφωνήσουμε ότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τα περί ανισόμετρης ανάπτυξης, που δεν αντιμετωπίζονται με μια συγκόλληση κρατών τύπου ΕΕ. Να συμφωνήσουμε ακόμα ότι δε βλέπουν πως στην εικοσαετία της ΕΕ αυξάνεται συνεχώς ο αριθμός των περιθωριοποιημένων ομάδων, ούτε αντιλήφθηκαν ότι οι ρυθμοί εξάπλωσης της φτώχειας πήραν διαστάσεις επιδημίας τα χρόνια του ευρώ. Οτι η Ελλάδα, συγκριτικά, είναι σε χειρότερη θέση απ' ό,τι πριν από 20 χρόνια, δεν το βλέπουν; `Η δε βλέπουν ότι η Ηπειρος που πριν την ΕΕ ήταν από τις φτωχότερες περιοχές της Ενωσης, εξακολουθεί και σήμερα να φιγουράρει στην ίδια ακριβώς θέση;

Στην πραγματικότητα, όλες αυτές οι «φούσκες», περί δήθεν κοινωνικής συνοχής, προορίζονται για εσωτερική κατανάλωση, για να συσκοτίσουν τις υπαρκτές ταξικές αντιθέσεις όχι μόνο μεταξύ των χωρών της ΕΕ, αλλά ακόμα και μεταξύ περιοχών μέσα στην ίδια χώρα. Αντιθέσεις που γεννά η ίδια η πολιτική της ΕΕ, ενώ τα «ξεροκόμματα» που προορίζονται για τις πιο φτωχές περιοχές από την «πολιτική συνοχής», όχι μόνο δεν αποσκοπούν στο να τις εξαλείψουν και να λύσουν τα προβλήματα, αλλά, αντίθετα είναι το άλλοθι για τη διαιώνισή τους.

Ας αφήσουν, λοιπόν, την κοροϊδία για τη συνοχή που θα κερδίσουμε μέσα στην ΕΕ, ή μέσω της ΕΕ. Ειδικά σε μια περίοδο που η πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ τσακίζει τα κόκαλα των εργαζομένων, παρόμοιες τοποθετήσεις μοιάζουν να είναι πρόκληση και προκαλούν οργή.