Εμφανής ήταν η αμηχανία του Κ. Καραμανλή όταν κλήθηκε τις προάλλες απο ραδιοφωνικό σταθμό, να δώσει μια εξήγηση για το γεγονός ότι το κόμμα του δεν καρπώθηκε το μεγάλο τμήμα της δυσαρέσκειας των λαϊκών στρωμάτων. "Οι ερμηνείες - είπε - είναι πασιφανείς και δε χρειάζεται να πούμε μεγάλη λεπτομέρεια(!). Το βέβαιο πάντως είναι ότι αποδοκιμάστηκε έντονα η κυβέρνηση Σημίτη...".

Φυσικά και αποδοκιμάστηκε η κυβέρνηση Σημίτη, αλλά ο πρόεδρος της ΝΔ "ξεχνάει" ότι ταυτόχρονα αποδοκιμάστηκε και η πολιτική που η ηγεσία της ΝΔ ενθαρρύνει και στηρίζει. Και με δεδομένο ότι θα συνεχίσει με "μεγαλύτερη ορμή" να ασκεί την ίδια αντιπολιτευτική τακτική, είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα να εκφράσουν ούτε στις βουλευτικές εκλογές τη "δυσαρέσκειά τους" με ψήφο στη ΝΔ. Ακριβώς, γιατί όλο και περισσότερο αντιλαμβάνονται ότι μετράει υπέρ της κοινής αντιλαϊκής πολιτικής ΠΑΣΟΚ - ΝΔ. Ολο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η διέξοδος βρίσκεται στον απεγκλωβισμό τους από την ομηρία των δύο μεγάλων κομμάτων και βέβαια στην ενίσχυση της λαϊκής συσπείρωσης και του ΚΚΕ.

Ανεξάρτητα από το αν θα έχει αποτελέσματα ή όχι η εισαγγελική έρευνα που διατάχθηκε για τον "όμορφο κόσμο" της Σοφοκλέους, όλοι, ακόμα και μη τζογάροντες στο "ναό του καπιταλισμού", μπορούν να καταλάβουν ότι και "χειραγώγηση μετοχών" γίνεται από τους επιτήδειους, και παραπλανητικές φήμες και "πληροφορίες" διοχετεύονται, με σκοπό την εξαπάτηση του "επενδυτικού κοινού". Ταυτόχρονα, φαίνεται ότι ο έλεγχος των αρμοδίων οργάνων τουλάχιστον είναι "ελαστικός", προφανώς για να μην επηρεαστεί αρνητικά το "επενδυτικό κλίμα". Το θέμα είναι βέβαια πολύ σοβαρό και ήδη οι πρώτες αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν επιβεβαιώνουν ότι πολύ "σάπιο" υπάρχει στο βασίλειο της Σοφοκλέους. Η ΝΔ έσπευσε να πλειοδοτήσει για ιδεολογικούς και ψηφοθηρικούς λόγους υποστηρίζοντας ότι "δεν είναι δυνατόν ο βασικός θεσμός της ελεύθερης οικονομίας να ελέγχεται από τους εισαγγελείς"!, ενώ ο Γ. Παπαντωνίου με καθυστέρηση και αφού οι εξελίξεις είχαν δρομολογηθεί χαρακτήρισε"καλοδεχούμενη" την εισαγγελική έρευνα.

Το ΚΚΕ έγκαιρα είχε προειδοποιήσει τους μικροεπενδυτές, τα συνήθη θύματα δηλαδή του ναού του τζόγου, για τους κινδύνους που διατρέχουν, πέρα από πρόσκαιρα και συγκυριακά "κέρδη".

Μόνο όσοι θέλουν να εφησυχάζουν στην αγκαλιά της "νέας τάξης" των δολοφόνων αρέσκονται να υποστηρίζουν ότι ο πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας τελείωσε με το σταμάτημα των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών. Αντίθετα, ο πόλεμος συνεχίζεται όχι μόνο με στρατιωτικά μέσα (ΝΑΤΟικός στρατός κατοχής), αλλά κυρίως μέσω ενός αποτρόπαιου οικονομικού πολέμου και ξεδιάντροπων εκβιασμών εκ μέρους των ηγετών του συνδικάτου του εγκλήματος. Αν χρειαζόταν κάποια απόδειξη, αυτή την έδωσαν οι δηλώσεις που έκαναν μέσα στην ίδια μέρα (προχτές) οι Κλίντον, Μπλερ, Ζοσπέν, Σρέντερ, θέτοντας ευθέως προς το γιουγκοσλαβικό λαό ωμά το δίλημμα: "Η με τη δημοκρατία μας και τα δολάρια της "βοήθειάς" μας ή με τον Μιλόσεβιτς".

Από τη Σλοβενία ο Μπ. Κλίντον είπε: "Επιθυμούμε μια Σερβία μέρος της νέας Ευρώπης, αλλά η Σερβία θα πρέπει να απορρίψει το δολοφονικό ρόλο του κ. Μιλόσεβιτς και να επιλέξει το μονοπάτι που επέλεξε και η Σλοβενία".

Και το δικαίωμα των λαών, να επιλέγουν το δρόμο, που θέλουν να ακολουθήσουν; Αυτά είναι ψιλά γράμματα, για τη "νέα τάξη πραγμάτων".

Το φαινόμενο έχει αγγίξει τα όρια του γελοίου. Μιλάμε για το μετεκλογικό φαινόμενο της περιφοράς από εφημερίδα σε εφημερίδα και από τηλεόραση σε τηλεόραση των αυτοαναγορευόμενων σε αριστερούς του ΠΑΣΟΚ και της προσπάθειάς τους, να πείσουν, περί του πόσο "αριστεροί" είναι. Ενας εξ αυτών, ο κ. Τσοχατζόπουλος, έσπευσε με συνέντευξή του στα "ΝΕΑ" να ταχθεί υπέρ των "αλλαγών σε πολιτικές και πρόσωπα" ώστε να δοθεί από το κόμμα του η αίσθηση πως το ΠΑΣΟΚ, πλέον, θέτει "πρώτα το λαό"...

Στην ίδια, όμως, συνέντευξη, που υποτίθεται ότι δόθηκε για να εξηγήσει ο υπουργός τα αίτια της εκλογικής ήττας και να προτείνει, μάλιστα, τις απαραίτητες πολιτικές ώστε να "αντιστραφεί" το αποτέλεσμα, ο κ. Τσοχατζόπουλος δήλωσε - μεταξύ άλλων - και το εξής: "Στην υπόθεση του Κοσσόβου μπορέσαμε με τη θέση μας αποκλειστικά υπέρ της πολιτικής λύσης, να δικαιώσουμε την ευαισθησία του ελληνικού λαού κατά του πολέμου"!!!

Αφού, κύριε υπουργέ, "δικαιώσατε" τον ελληνικό λαό με την πολιτική σας στο θέμα του πολέμου (σ.σ.: λες και τους ζήτησε ο ελληνικός λαός να υπογράψουν τους βομβαρδισμούς!), τότε προς τι το "μαύρο" του ελληνικού λαού την προπερασμένη Κυριακή;

Ο γνωστός μπάτλερ των αμερικανικών συμφερόντων Τ. Μπλερ, μιλώντας στο Κοινοβούλιο της χώρας του είπε: "Απευθύνομαι στο σερβικό λαό: Ο κόσμος δεν μπορεί να σας βοηθήσει να ανοικοδομήσετε τη χώρα σας όσο είναι ο Μιλόσεβιτς στην εξουσία. Και ούτε θα καταλάβει, ο κόσμος, όσο αποκαλύπτονται σε όλο τους το εύρος οι φρικαλεότητες αυτές, ότι εσείς εθελοτυφλείτε μπροστά στην αλήθεια και προσποιείστε ότι δε σας αφορούν".

Ο πρωθυπουργός της Γαλλίας δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι κατά την άποψή του "τόσο η Σερβία όσο και η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας πρέπει να ξαναβρούν την κοινότητα των κανονικών εθνών και είναι σαφές ότι αυτό με τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δεν μπορεί να γίνει". Περισσότερο"ευαίσθητος" ο Γερμανός καγκελάριος Γκ. Σρέντερ: "Μια ανθρωπιστική βοήθεια ναι, αλλά μια πραγματική συμμετοχή στην ανοικοδόμηση δεν είναι δυνατή όσο ο Γιουγκοσλάβος Πρόεδρος Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς βρίσκεται στην εξουσία. Ομως δεν μπορούμε να αφήσουμε τους ανθρώπους να πεθάνουν από την πείνα επειδή εξέλεξαν λάθος Πρόεδρο".

Κι όμως από αυτούς τους ηγέτες των "ισχυρών" κρατών, που έχουν συγκροτήσει το ιμπεριαλιστικό διευθυντήριο των G8, περιμένουν οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δικαιοσύνη στη "διευθέτηση" των προβλημάτων της περιοχής.

Σύσκεψη διοργάνωνε χτες το υπουργείο Εξωτερικών, με αποκλειστικό θέμα την τρομοκρατία και, ιδιαίτερα, τις πιέσεις, που ασκούν τον τελευταίο καιρό οι ΗΠΑ, σχετικά με το θέμα αυτό. Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, η εξέταση της διαπλοκής του συγκεκριμένου θέματος με την εξωτερική πολιτική και οι φιλοδοξίες της ηγεσίας του υπουργείου, να "αδρανοποιηθούν οι αμερικανικές πιέσεις" σε σύντομο χρονικό διάστημα, οδηγούσαν σε μια και μόνο κατάληξη: την προσφορά πρακτικών και αδιαμφισβήτητων αποδείξεων στις ΗΠΑ, πως η Ελλάδα είναι και αποφασισμένη και θέλει να καταπολεμήσει αποτελεσματικά την τρομοκρατία.

Δε γνωρίζουμε, βέβαια, τι σημαίνει αυτό στην πράξη, αλλά μας θύμισε την πρόσφατη, σχετική συμφωνία Γ. Παπανδρέου - Μ. Ολμπράιτ, και αναρωτιόμαστε, τι άλλο έχει να προσφέρει η ελληνική πλευρά...

Εκτός και όλ' αυτά αφορούν κυρίως μια άλλη πλευρά, που - σύμφωνα με πληροφορίες - θίχτηκε στη σύσκεψη. Μιλάμε για την εκτίμηση ορισμένων συμμετεχόντων σ' αυτή, σύμφωνα με την οποία η ελληνική κοινή γνώμη παρουσιάζει σοβαρές τάσεις ανοχής έναντι της τρομοκρατίας και δεν είναι έτοιμη να δεχτεί τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων... Δηλαδή, με πόσο αυταρχισμό και αστυνομοκρατία και προς ποιες κατευθύνσεις θα ικανοποιηθούν οι ΗΠΑ;