ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 23 Σεπτέμβρη 2005
Σελ. /32
Δε θα σταματήσουν

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν έχει πάτο η αισχροκέρδεια, που συνοδεύει το ανελέητο κυνήγι του κέρδους. Αυτό απέδειξαν με τον πλέον επίσημο τρόπο για μια ακόμη φορά τα αποτελέσματα ελέγχων της Νομαρχίας της Αθήνας σε μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ - μερικές απ' αυτές ισχυρίζονται ότι το μέγεθός τους αποτελεί ...«εγγύηση» - σύμφωνα με τα οποία σε δεκάδες προϊόντα επιβάλλεται η ...ταχύτερη αύξηση τιμής: Αυτή που διαπιστώνεται ανάμεσα στο ράφι και στο ταμείο! Δηλαδή, η τιμή των προϊόντων στο ράφι είναι χαμηλότερη από αυτή που «χτυπάει» η ταμειακή μηχανή μέχρι και 25%. Ομως, τόσο η δημοσιοποίηση των ονομάτων των επιχειρήσεων, όσο και η παραπομπή στον εισαγγελέα είναι φανερό ότι δε θα σταματήσει, τόσο αυτή, όσο και όλες τις άλλες μορφές - νόμιμες και παράνομες - της συστηματικής καταλήστευσης των λαϊκών εισοδημάτων. Με κάτι τέτοιες «κορόνες» και λεονταρισμούς δεν ιδρώνει το αυτί των μεγαλοεπιχειρηματιών. Πόσο μάλλον, όταν τέτοιες πρακτικές είναι συνυφασμένες με την πολιτική του «ανταγωνισμού» και της «ελεύθερης αγοράς», την πολιτική της ενίσχυσης με κάθε τρόπο των μονοπωλίων και της αύξησης των κερδών τους.

Κι αν αναρωτιέστε, πώς γίνεται και πραγματοποιούνται τέτοιοι έλεγχοι, πάρτε υπόψη σας τα εξής: Πρώτον, γίνονται για να ριχτεί στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Δεύτερον, έχουμε ουσιαστικά μπει στην προεκλογική περίοδο των νομαρχιακών εκλογών του 2006...

Επεσε το ... ταβάνι

Με γέλια αντιμετωπίστηκε το ...απρόοπτο που συνέβη χτες κατά τη πανηγυρική συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου για τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις. Ηταν λίγο μετά την ομιλία του υπουργού Ανάπτυξης που είχε πει τα μύρια όσα για την ...απλόχερη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, προηγούμενη, τωρινή και μελλοντική. Είχαν μιλήσει και οι πλέον αρμόδιοι γενικοί γραμματείς και άλλα στελέχη, οπότε ήρθε η σειρά του υφυπουργού Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου να απευθύνει ένα μικρό, τυπικό χαιρετισμό. Και πάνω που έλεγε ο υφυπουργός, αναφερόμενος στα μέτρα της κυβέρνησης, «είμαι πεπεισμένος ότι θα λειτουργ...», τότε ακριβώς βρήκε την ώρα να γκρεμιστεί το μισό τμήμα της επιγραφής που είχε αναρτηθεί πίσω απο την ηγεσία του υπουργείου, στο οποίο αναγραφόταν «Υπουργείο Ανάπτυξης - Εθνικό Συμβούλιο Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων», χωρίς ευτυχώς να χτυπήσει κανείς.

«Δεν μας πτοούν αυτά», έσπευσε να πει ετοιμόλογος ο Γ. Παπαθανασίου, αλλά η ...ζημιά είχε γίνει. Κι όπως είπε αυθόρμητα ένας συνάδελφος δημοσιογράφος, «θα πέσει το ταβάνι να μας πλακώσει με αυτά που λένε»..!

Θαυμάστε τον..!

Ανακηρύττει «ευεργέτη» της Νάουσας τον Λαναρά που ο λαός της πόλης έχει χαρακτηρίσει νεκροθάφτη της εργατικής τάξης. Ορκίζεται πίστη στην ανταγωνιστικότητα, συμφωνεί και προωθεί τις ελαστικές μορφές εργασίας. Μέσα από συσκέψεις, προσπαθεί να οδηγήσει τους εργαζόμενους σε υποταγή στα σχέδια της εργοδοσίας για απολύσεις.

Δηλώνει συμπαράσταση στον αγώνα των εργαζομένων στις επιχειρήσεις του Λαναρά και στους εκατοντάδες απολυμένους που άφησε πίσω του ο ...«ευεργέτης». Και, ταυτόχρονα, διεκδικεί προγράμματα μερικής δουλιάς, μερικού μεροκάματου και μερικής ασφάλισης, για να απορροφηθούν οι αναπόφευκτοι κραδασμοί, εξαιτίας της πολιτικής που υπηρετεί.

Την επόμενη στιγμή, βάζει τους απολυμένους της ΤΡΙΚΟΛΑΝ να υπογράψουν «σύμβαση εργασίας δούλου» για την 18μηνη μερική απασχόλησή τους, στο πλαίσιο της υλοποίησης σχετικών κυβερνητικών δεσμεύσεων για 20 από αυτούς. Ετσι, διατηρεί το δικαίωμα να διακόψει τη σύμβαση σε περίπτωση που δεν ενισχυθεί ο προϋπολογισμός του Δήμου, με τη σχετική χρηματοδότηση και ο απολυμένος να μην πληρωθεί για τη δουλιά που παρείχε και φυσικά να μην πάρει καμία αποζημίωση.

Ο δήμαρχος Νάουσας υπηρετεί πιστά το ρόλο της Αυτοδιοίκησης όπως τον έχουν διαμορφώσει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ως μηχανισμό του κράτους για την προώθηση της κυρίαρχης πολιτικής.

Κατευθυνόμενη... «συμμετοχικότητα»

Η «συμμετοχικότητα», που έχει καταντήσει πλέον σλόγκαν για το ΠΑΣΟΚ και «κοτσάρεται» σε κάθε τι που λένε, πήρε και πάλι τη μορφή... ερωτηματολογίου, τούτη τη φορά, για την κατάσταση στην Εκπαίδευση. Τα μέλη του Κινήματος, λοιπόν, καλούνται να συμβάλλουν στην καταγραφή των ελλείψεων στα σχολεία ή, πιο σωστά, των ελλείψεων, που το ΠΑΣΟΚ θεωρεί ως τέτοιες και μετά να πουν τη γνώμη τους, για τον τρόπο αντιμετώπισής τους, «συμμετέχοντας» στη χειραγώγησή τους...

Για παράδειγμα, σημειώνει το ερωτηματολόγιο: «Αν η υλικοτεχνική υποδομή δεν ήταν αρμοδιότητα του υπουργείου Παιδείας, αλλά άλλων φορέων, η κατάσταση θα ήταν καλύτερη»; Για να ακολουθήσει η ερώτηση «ποιος θα έπρεπε να έχει την ευθύνη» και οι δυνατές απαντήσεις: η περιφέρεια, η νομαρχία, ο δήμος, το σχολικό συμβούλιο, ο σύλλογος γονέων. Με άλλα λόγια, τους φορείς που περιλαμβάνει η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για «αποκέντρωση» του εκπαιδευτικού συστήματος.

Βέβαια, δεν υπάρχει ερώτηση, αν συμφωνούν με την «αποκέντρωση» των οικονομικών βαρών της Παιδείας. Ούτε, σχετικά με την κατάργηση του δημόσιου χαρακτήρα της Εκπαίδευσης και τι σημαίνει η συμμετοχή των επιχειρήσεων στη χρηματοδότησή της. Μιλάμε, δηλαδή, για κατευθυνόμενες ερωταπαντήσεις, σχετικά μ' ένα προαναγγελθέν αποτέλεσμα... Ετσι, για να ξεκαθαρίζεται και το «συμμετοχικό» της υπόθεσης.


Τα θρησκευτικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΝΑ εξετάσεις το ζήτημα, καταλήγεις στο ίδιο συμπέρασμα: Το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, που θέλει να εντάξει στην ανώτατη εκπαίδευση τις τέσσερις Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, είναι σκοταδιστικό κι ένα μεγάλο βήμα οπισθοδρόμησης.

Πρώτα και κύρια, γιατί το θρησκευτικό δόγμα και η λογική τού «πίστευε και μη ερεύνα» βρίσκονται σε ευθεία αντίθεση με την ουσία της επιστήμης, την επιστημονική έρευνα και την αναζήτηση της επιστημονικής αλήθειας.

Γιατί, είτε οι επιστήμονες θα μοχθούν και θα ξημεροβραδιάζονται στα ινστιτούτα και τα εργαστήρια, για να βρουν απαντήσεις σε όλα όσα ερωτήματα και προβλήματα βάζει μπροστά στους ανθρώπους η σύγχρονη πραγματικότητα, είτε θα προσεύχονται νυχθημερόν, καρτερώντας τη θεία φώτιση...

Δεύτερον, γιατί το νομοσχέδιο έρχεται να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την υπάρχουσα - δυστυχώς - μέχρι σήμερα, άκρως αναχρονιστική και πολύμορφα επιζήμια «σύζευξη» του ελληνικού κράτους με την Εκκλησία, αντί να γίνουν βήματα προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Τρίτον, επειδή το νομοσχέδιο ισοδυναμεί ουσιαστικά με την αυτόματη ίδρυση τεσσάρων νέων Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΑΕΙ) και, μάλιστα, με κρατική χρηματοδότηση. Ιδρυση, η οποία έχει ολοφάνερα ρουσφετολογικό και ευκαιριακό χαρακτήρα και καμία χρησιμότητα. Και μόνο το γεγονός αυτό, συνεπάγεται μια παραπέρα υποβάθμιση της ήδη βασανισμένης και πολύπαθης Ανώτατης Εκπαίδευσης.

Τέταρτον, γιατί η κυβέρνηση προχωρά στο άκρως αναχρονιστικό αυτό βήμα, παρά την κατηγορηματική και απολύτως στοιχειοθετημένη αντίθεση, τόσο των πρυτάνεων όλων των πανεπιστημίων της χώρας, όσο και των καθηγητών των υπαρχόντων σήμερα Θεολογικών Σχολών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.

Πέμπτον, γιατί το νομοσχέδιο καθιερώνει ένα διαφορετικού τύπου ΑΕΙ, τόσο στη διοίκηση, όσο και στην εισαγωγή, αφού αυτή θα γίνεται και με «προφορική συνέντευξη του υποψηφίου» και με «συνεκτίμηση συστατικής επιστολής του επισκόπου του τόπου κατοικίας».

Γρηγοριάδης Κώστας

Εκτον και τελευταίο, γιατί αρκετά έχει βασανιστεί η χώρα από τη μέχρι σήμερα ανάμειξη της εκκλησιαστικής ηγεσίας στα πολιτικά πράγματα (ταυτότητες, Μακεδονικό, κλπ.). Οι ορθόδοξοι «αγιατολάχ» και, μάλιστα, με... πανεπιστημιακό πτυχίο, έλειπαν...

Συνεπής σε αντιλαϊκή κατεύθυνση

Αν μη τι άλλο, θα πρέπει να καταλογίσουμε στο ΠΑΣΟΚ «συνέπεια» ως προς τις θέσεις του για την Τοπική Αυτοδιοίκηση (ΤΑ). Ως κυβέρνηση δρομολόγησε μια σειρά από νομοθετήματα και πρακτικές - όπως αυτές εκπορεύονταν από τις αντίστοιχες πολιτικές που χαράσσονται στις Βρυξέλλες - προκειμένου οι φορείς της Αυτοδιοίκησης να λειτουργήσουν αποκλειστικά και μόνο προς όφελος του συστήματος, ως συστατικό στοιχείο του αστικού κράτους. Ως αντιπολίτευση συνεχίζει να υπερασπίζεται αυτό το στόχο, με περισσότερο προωθημένες απόψεις που επιβάλλει η συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Το στίγμα αυτών των απόψεων έδωσε με σαφήνεια ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Γ. Παπανδρέου, και προχτές, ενόψει των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά ότι η Αυτοδιοίκηση είναι φορέας υλοποίησης αντιλαϊκών επιλογών, για τις οποίες μάλιστα οι δημότες θα πρέπει να πληρώνουν αδρά. Κεντρικό σύνθημα της πολιτικής που υπερασπίζεται το ΠΑΣΟΚ - χωρίς να διαφέρει καθόλου στο βασικό στόχο με τη ΝΔ - είναι η δημιουργία νέων μηχανισμών στην Αυτοδιοίκηση, οι οποίοι θα ασκούν πολιτικές που μέχρι τώρα ή πρόσφατα ασκούσε το κράτος, αλλά και άλλες που εξυπηρετούν τη δράση του κεφαλαίου, με τον δημότη να επωμίζεται το κόστος. Σύμφωνα με τον Γ. Παπανδρέου, τομείς που θα πρέπει να περάσουν στην ΤΑ είναι «η παιδεία, η κοινωνική πολιτική, η παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, η προστασία της εργασίας, του πολιτισμού, του τουρισμού, της υλοποίησης της τοπικής περιφερειακής ανάπτυξης»! Η συγκεκριμένη επιλογή αποτελεί και κατεύθυνση της ΕΕ προς τα κράτη - μέλη της, προκειμένου από τη μια μεριά να περιοριστούν οι κρατικές κοινωνικές δαπάνες (που μετακυλίονται στους δημότες) και από την άλλη να κατευθύνονται οι αντιδράσεις για μια σειρά αντιλαϊκές πολιτικές κυρίως στους φορείς της Αυτοδιοίκησης, ώστε να φτάνουν αποδυναμωμένες στο κράτος. Δηλαδή, οι μηχανισμοί Αυτοδιοίκησης καλούνται να λειτουργήσουν από τη μια ως βασικοί μοχλοί εφαρμογής μιας πολιτικής ενάντια στο λαό και από την άλλη ως... απορροφητήρας αντιδράσεων.

Για το σκοπό αυτό, προτείνει το ΠΑΣΟΚ «ισχυρότερους», μεγαλύτερους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης - συγκεκριμένα προτείνεται η μείωση των δήμων με εθελοντικές καταρχήν συνενώσεις και η θεσμοθέτηση δεύτερου βαθμού Αυτοδιοίκησης σε επίπεδο Περιφέρειας - ώστε να συγκεντρωθεί ακόμα περισσότερο η εξουσία και να ενισχυθεί το καπιταλιστικό κράτος. Αλλωστε, ήδη από το 1998, με τη θεσμοθέτηση του «Καποδίστρια» αυτό επιχειρούνταν. Ως αποτελεσματική διοίκηση εννοούν το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ, αλλά και ο ΣΥΝ, ανάμεσα σε άλλα, την επιβολή φορολογίας από τους δήμους στους δημότες. Και σε αυτό ομονοούν και οι δυνάμεις των παραπάνω κομμάτων στα όργανα της Αυτοδιοίκησης (ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ), στο όνομα μάλιστα της δήθεν αυτονόμησης του θεσμού από το κράτος! Οπως ομονοούν στη συνεργασία με το ιδιωτικό κεφάλαιο, στο ξεπούλημα της δημοτικής περιουσίας, στην παράδοση υπηρεσιών ή αρμοδιοτήτων της σε ανώνυμες εταιρίες και τόσα άλλα...

Είναι προφανές ότι αυτή η πολιτική μόνο σε όφελος του λαού δεν είναι. Και πρέπει γι' αυτό αποφασιστικά να καταδικαστεί. Και να ενισχυθούν οι δυνάμεις εκείνες που θέλουν τη συνολική ανατροπή και αλλαγή της κατάστασης, όχι μόνο στην Αυτοδιοίκηση αλλά συνολικά του κοινωνικοπολιτικού συστήματος. Μόνο έτσι και μέσα από αυτή τη διαδικασία θα μπορέσουν να δημιουργηθούν νέοι θεσμοί λαογέννητοι, που θα μπουν στην υπηρεσία πραγματικά των λαϊκών συμφερόντων.


Χριστίνα ΔΙΑΜΑΝΤΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ