Το ΠΑΣΟΚ, αφού διέγνωσε τις ανάγκες της αγοράς και την «απουσία ρευστότητας» αποφάσισε να την ενισχύσει. Ετσι, με αστραπιαίες κινήσεις και την υπογραφή του Γ. Παπανδρέου αποφάσισε να εκδώσει πιστωτική κάρτα! Σε συνεργασία με το τραπεζικό κεφάλαιο και αναλαμβάνοντας το ρόλο υψηλόβαθμου πλασιέ πιστωτικών προϊόντων, απέστειλε 950.000 επιστολές στα μέλη και τους φίλους του, τις οποίες υπογράφει προσωπικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ καλώντας τους να ενταχθούν «εθελοντικά σε πρόγραμμα έκδοσης πιστωτικής κάρτας»...
Φαίνεται ότι μπροστά στην κούρσα της επανάκτησης της εξουσίας επιστρατεύει κάθε είδους κοροϊδία για να εξαπατήσει τα λαϊκά στρώματα. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, αντιλαμβανόμενη προφανώς ότι οι αυξήσεις που υπέγραψαν τα συνδικαλιστικά της στελέχη στη ΓΣΕΕ με το ΣΕΒ, με τις δικές της «ευλογίες», για αύξηση στο μεροκάματο των εργαζομένων ένα ευρώ τη μέρα δεν είναι ...ικανοποιητικές, αποφάσισε να ανακουφίσει με άλλον τρόπο τα λαϊκά νοικοκυριά! Η «πράσινη» πιστωτική κάρτα που θα λανσάρει λοιπόν το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζει ότι θα έχει το... «ανταγωνιστικότερο επιτόκιο στην αγορά»! Η συγκεκριμένη απόφαση του ΠΑΣΟΚ φανερώνει αφ' ενός τους δεσμούς «αίματος» με το μεγάλο κεφάλαιο - στην προκειμένη περίπτωση με το τραπεζικό - και αφ' ετέρου δείχνει ότι το πρόβλημά του δεν είναι να λύσει ζητήματα φτώχειας, αλλά να μετατρέψει τους εργαζόμενους, τους νέους, σε υποχείρια των τραπεζών. Τόσο «κοινωνική» πολιτική!!!
Πριν λίγους μήνες εγκαλούσε την κυβέρνηση ότι σπρώχνει τον ελληνικό λαό στο δανεισμό και κατέθετε το ένα σχέδιο νόμου μετά το άλλο, δήθεν για την «προστασία» των δανειοληπτών και των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Τώρα προσφέρει πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους «βορά» στις ορέξεις των τραπεζιτών. Την ίδια ώρα που η υπεύθυνη οικονομίας του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Λ. Κατσέλη, ισχυρίζεται ότι το κόμμα της «θα φορολογήσει τον πλούτο», το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει ρόλο μεσάζοντα για να σπρώξει ακόμα περισσότερους ανθρώπους στην «αγκαλιά» των τραπεζών και στην παραπέρα υπερχρέωσή τους.
Αυτή η απαράδεκτη απόφαση του ΠΑΣΟΚ σε συνδυασμό με την προτροπή του, μέσω της συγκεκριμένης επιστολής, προς τους ίδιους ανθρώπους να αποκτήσουν ηλεκτρονική διεύθυνση για να λαμβάνουν «ενημέρωση» από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποτελούν σύγχρονα μέσα χειραγώγησης που χρησιμοποιούν τα αστικά κόμματα. Βομβαρδίζοντας με δηλώσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ όσους δεχτούν την ενημέρωση που τους προσφέρει, θα επιχειρήσει να τους δώσει υποσχέσεις και κάλπικες δεσμεύσεις για την πράσινη διακυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να κρύψει τις πραγματικές προγραμματικές του θέσεις, για την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, την ιδιωτικοποίηση του Ασφαλιστικού, την αντιλαϊκή φορολογία, τις παροχές και τις ενισχύσεις που παρέχει αφειδώς στους πολυεθνικούς ομίλους. Γιατί τότε θα αποκαλυπτόταν η απόλυτη ταύτισή του με την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση και θα κατέρρεε το αποπροσανατολιστικό σύνθημά του περί του ότι δεν «είμαστε ίδιοι»...
Αυτές οι ενέργειες του ΠΑΣΟΚ δεν αποτελούν δικές του εμπνεύσεις. Πιστωτική κάρτα διαθέτει και το κόμμα «Νέων Εργατικών» στη Βρετανία, ενώ την καθημερινή ηλεκτρονική ενημέρωση την αξιοποίησε ο Ομπάμα στην προεκλογική του εκστρατεία. Στόχος των αστικών κομμάτων είναι να εξαγοράσουν, να εξαπατήσουν και να καθυποτάξουν τις λαϊκές συνειδήσεις με κάθε μέσο και τρόπο, ώστε να τις δέσουν πολιτικά. Αυτούς τους σχεδιασμούς τα λαϊκά στρώματα πρέπει να τους αποκαλύψουν και να τους απορρίψουν. Μακριά από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Είναι επικίνδυνοι για τα λαϊκά συμφέροντα.
Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
Παπαγαλάκια
Παπαγεωργίου Βασίλης
Εκτός από τις «πλάτες» του ΠΑΣΟΚ στην παράδοση δημόσιας περιουσίας του ομίλου της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» (ΟΑ) στους ιδιώτες, η κυβέρνηση έχει ισχυρούς συμμάχους και τα περισσότερα αστικά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας (ΜΜΕ), έντυπα και ηλεκτρονικά. Παπαγαλίζοντας την κυβερνητική αποπροσανατολιστική προπαγάνδα ότι «αποκρατικοποιεί ιδιαίτερα προβληματικές εταιρείες του Δημοσίου για να απαλλάξει τον Ελληνα φορολογούμενο από το βάρος ελλειμμάτων εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ», τα αστικά ΜΜΕ, όχι μόνον επαινούν την κυβέρνηση για τη ...φιλολαϊκή της πολιτική στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, αλλά την ενθαρρύνουν κιόλας να επιταχύνει την εφαρμογή της και σε άλλες επιχειρήσεις και οργανισμούς, εκτός του ομίλου ΟΑ, όπως είναι, για παράδειγμα, ο ΟΣΕ, οι αστικές συγκοινωνίες κλπ.
Ολοι γνωρίζουν, βέβαια, ότι οι «αποκρατικοποιήσεις» κάθε άλλο παρά φιλολαϊκή πολιτική είναι και ούτε, φυσικά, γίνονται για το καλό του ελληνικού λαού. Το γνωρίζουν πρώτα και κύρια οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, που βιώνουν στο πετσί τους τα αποτελέσματα των «αποκρατικοποιήσεων», που είναι οι απολύσεις και η επιδείνωση των εργασιακών τους σχέσεων. Αυτό το γνωρίζουν, βέβαια, και οι κυβερνώντες και οι μεγαλοεκδότες - μεγαλοκαναλάρχες. Αλλο αν το κοινό τους συμφέρον επιβάλλει την παραπλάνηση του ελληνικού λαού, ακριβώς για να εφαρμόζεται η αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική, με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις.
Για το θεαθήναι
Το χρυσό μετάλλιο της υποκρισίας διεκδικεί με αξιώσεις ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που γνωστοποίησε χτες την απόφαση της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας να μην παραστεί τη Δευτέρα στην παράδοση του χρυσού μεταλλίου της Βουλής στον πρόεδρο της Επιτροπής της ΕΕ, Μ. Μπαρόζο! Μια τέτοια πράξη θα μπορούσε σε συμβολικό επίπεδο κάτι να δηλώνει εάν και εφόσον προερχόταν από ένα κόμμα πολέμιο της ΕΕ, του ρόλου της, της ταξικής της υπέρ του κεφαλαίου φύσης. Αλλά από ένα κόμμα που πίνει νερό στο όνομά της, έχοντας κατά καιρούς συνταχθεί με κορυφαίες αντιλαϊκές - αντεργατικές της επιλογές, μια τέτοια κίνηση μοιάζει και είναι υποκριτική, για το θεαθήναι... Πολύ περισσότερο που σύμφωνα με τον επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Αλαβάνο, με την απόφαση αυτή διαμαρτύρονται «για την πλήρη ανικανότητα της Επιτροπής της ΕΕ να προβλέψει την κρίση, για τις έντονα αντικοινωνικές πολιτικές που ακολούθησε (...)», καλώντας την κυβέρνηση «αντί να προχωράει στις αποδόσεις βραβείων και μεταλλίων στον κ. Μπαρόζο, να επιλέξει μια άλλη προσωπικότητα για τη νέα προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής»! Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, η Κομισιόν ήταν ανίκανη να προβλέψει αυτό που και οι πρωτοετείς της πολιτικής οικονομίας γνωρίζουν, ότι δηλαδή οι κρίσεις στον καπιταλισμό έρχονται και παρέρχονται, αφού είναι σύμφυτες μ' αυτόν. Κατά τον ΣΥΡΙΖΑ, φταίει η Κομισιόν για τις πολιτικές που εφαρμόστηκαν και όχι συνολικά η ΕΕ. Ετσι εύλογα καταλήγει στην πρόταση πως ένας άλλος πρόεδρος, μια άλλη προσωπικότητα, θα διορθώσει τα κακώς κείμενα. Τόσοι και τόσοι πρόεδροι της Κομισιόν πριν τον Μπαρόζο διαψεύδουν τον ΣΥΡΙΖΑ και επιβεβαιώνουν πως δεν αρκεί να αλλάξει ο οδηγός του λεωφορείου, αλλά χρειάζεται αλλαγή πορείας. Κι αυτή μπορεί να την επιβάλλει ο λαός με τη στάση του, ανυπακοής κι απειθαρχίας στην ΕΕ, την πάλη του εναντίον της και την ψήφο του στις ευρωεκλογές.
Το αφεντικό είναι το κεφάλαιο
«Ενα από τα θεμέλια του δημοκρατικού πολιτεύματος, αυτό της διάκρισης των εξουσιών, πλήττεται βαριά», δήλωσε χτες ο Αλ. Αλαβάνος, εκφράζοντας τη βαθιά ανησυχία του ΣΥΡΙΖΑ, που, ως υπέρμαχος της αστικής δημοκρατίας, δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος μπροστά στο γεγονός ότι «ανώτατοι δικαστικοί κάνουν πολιτική» και «πολιτικά κόμματα καλούνται να παραστήσουν τους ανεπηρέαστους δικαστές». Δεν εγκαλούμε τον ΣΥΡΙΖΑ για την έγνοια του για την αστική δημοκρατία, άλλωστε δεν έκρυψε ποτέ ότι την έχει κορόνα στο κεφάλι του, μαζί με όλους τους θεσμούς της. Επισημαίνουμε, όμως, την υποκρισία του, γιατί γνωρίζει καλά πως στον καπιταλισμό η διάκριση των εξουσιών τυπικά, και όχι ουσιαστικά, υπάρχει και διακηρύσσεται. Ουσιαστικά, όλες οι εξουσίες έναν αφέντη υπηρετούν, το μεγάλο κεφάλαιο και τα συμφέροντά του. Με γνώμονα αυτά, νομοθετούνται το ένα μετά το άλλο τα αντιλαϊκά αντεργατικά μέτρα και μ' αυτά πάλι για γνώμονα η «ανεξάρτητη» δικαστική εξουσία, εφαρμόζοντας τους νόμους του δίκιου του κεφαλαίου, δηλαδή των αντιλαϊκών νομοθετημάτων, κηρύττει διαρκώς παράνομες και καταχρηστικές απεργιακές κινητοποιήσεις, δικάζει αγωνιστές, βγάζει φιρμάνια τύπου Σανιδά. Ετσι, που το 'να χέρι να νίβει το άλλο και τα δυο μαζί το πρόσωπο της πλουτοκρατίας.
Η μοιρασιά
«Είναι απορίας άξιον, όταν πρόκειται να μοιράσουν λεφτά από την Κεντρική Τηλεοπτική Διαχείριση, όπως αναφέρει το άρθρο 15 παράγραφος 10 του Καταστατικού να χρειάζεται ομοφωνία, προφανώς για να μην σφαχτούμε στη μοιρασιά, ...». Το απόσπασμα της δήλωσης αυτής ανήκει στον εκ των εμπνευστών της Σούπερ Λίγκα και μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ Ξάνθη, Χρ. Πανόπουλο. Δε νομίζουμε ότι χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό η ομολογία.
Υποκρισία για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης
Παπαγεωργίου Βασίλης
«ΧΕΙΡΑΓΩΓΕΙ» τη Δικαιοσύνη η κυβέρνηση, κατά το ΠΑΣΟΚ, την «απειλεί» η αξιωματική αντιπολίτευση, κατά τη Νέα Δημοκρατία! Και οι δύο μαζί τι της κάνουν, άραγε;
Στα σίγουρα, πάντως, δεν ενισχύουν το κύρος, την αξιοπιστία και την φερεγγυότητά της. Τουλάχιστον όχι όσον αφορά τα σκάνδαλα, που εσκεμμένα μονοπωλούν τον όποιο πολιτικό διάλογο.
Πάντως, όταν οι δικαστικοί λειτουργοί (και ιδίως οι ανώτατοι) δίνουν κατευθύνσεις ενάντια στους εργατικούς αγώνες, ή θωρακίζουν, νομικά, υπονόμευση εργασιακών δικαιωμάτων, εκεί κανείς τους δεν λέει κουβέντα.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, απλά η Δικαιοσύνη κάνει τη δουλειά της και επιτελεί το έργο της, οπότε κανείς δε δικαιούται να μιλάει.
Και φυσικά, μέσα στον όλο χαμό, κανείς δεν αναφέρεται στην ουσία: Στο ότι η Δικαιοσύνη δεν είναι θέμα χειρισμών, πρακτικών και κανονισμών, αλλά ...περιεχομένου.
Ετσι, όταν οι μηχανισμοί της Δικαιοσύνης κατά βάση καλούνται να εφαρμόσουν αντιλαϊκούς νόμους, τότε είναι ...μονόδρομος το αποτέλεσμα.
ΠΑΝΤΩΣ, με τη σκανδαλολογία των ημερών, είναι σίγουρο ότι θα εντρυφήσουμε στους νομικούς όρους. «Ηθική αυτουργία», «συναυτουργία», «ενεργητική δωροδοκία», «παθητική δωροδοκία», «απείθεια» και ...άλλα πολλά.
Μη χολοσκάτε πάντως, αν δεν τα πολυκαταλαβαίνετε. Δεν υπάρχει λόγος. Πάνω - κάτω, όλα σημαίνουν ...«μίζα», κι αυτήν τη λέξη την κατανοούμε όλοι.
Το πώς ακριβώς θα χαρακτηριστεί νομικά η «μίζα», εξαρτάται από το ...πώς οργανώθηκε το όλο πράγμα.
Το μόνο βέβαιο είναι πως πίσω από τις περίεργες λέξεις βρίσκεται παγίως κάποιος ιδιώτης ή πολυεθνική, που κέρδισε από το Δημόσιο πολλά και ποτέ δε βρίσκεται στη θέση του κατηγορουμένου.
Feeds
