ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

H ΕΣΠΛΑΝΑΔΑ έγινε ... WATER PLAZA

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι γνωστά σε όλους τα σχέδια εκποίησης των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και ακινήτων στο μεγάλο κεφάλαιο, μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων. Και δεν αφορούν μόνο στην κυβέρνηση της ΝΔ, αλλά και στην προηγούμενη. Αλλωστε, από τότε έχουν εκπονηθεί τα σχέδια αυτά και οι νυν κυβερνώντες συνεχίζουν την ίδια πολιτική των προηγούμενων.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν ήδη προχωρήσει στην παραχώρηση Ολυμπιακών εκτάσεων σε επιχειρηματικούς ομίλους και εταιρίες. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της περιβόητης WATER PLAZA στο Φαληρικό Δέλτα.

Ο χώρος προοριζόταν - όπως είχε ανακοινώσει από το 2001 ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης - για τη δημιουργία μιας τεράστιας πλατείας (σ.σ. ΕΣΠΛΑΝΑΔΑ την είχε πει), η οποία θα αποτελούσε το χώρο πρόσβασης των κατοίκων του Λεκανοπεδίου στη θάλασσα. Σήμερα, ο συγκεκριμένος χώρος - φιλέτο έχει παραχωρηθεί σε εταιρίες - χορηγούς των Ολυμπιακών Αγώνων (ΑΛΦΑ, Κόκα Κόλα, Χιουντάι, ΟΤΕ, Cosmote) όπου και διοργανώνουν διάφορες εκδηλώσεις για το κοινό, προβάλλοντας τα προϊόντα τους και κάνοντας «χρυσές δουλιές, αφού χιλιάδες κόσμου επισκέπτονται καθημερινά την περιοχή.

Ο Νόντας

Καθημερινά παρελαύνουν μπροστά μας. Μετάλλια, «ντόπες», μεγάλα έργα και ιδέες, αλλά και χιλιάδες χαμογελαστοί εθελοντές. Στα πλαίσια του «εθνικού στόχου» μπαίνει και η καλή εικόνα της χώρας στους τουρίστες.

Ετσι, λοιπόν, την Κυριακή το απόγευμα ο άστεγος και ρακένδυτος Νόντας χαλούσε έξω από το ΣΕΦ την εικόνα της μεγάλης γιορτής των χορηγών. Γι' αυτό και δυο «χαμογελαστοί» εθελοντές τον απείλησαν και τον έδιωξαν.

Τυπικό δείγμα μιας κοινωνίας που ό,τι «αποβάλλει» σαν περιθωριακό και άχρηστο, ξέρει πολύ καλά να το «σκεπάζει» με μεταξωτά σεντόνια.

Αποστομωτική απάντηση

«Εάν δεν ήμουν στην ομάδα του ποδοσφαίρου, θα ήμουν με τους αντάρτες και θα σκότωνα Αμερικανούς στρατιώτες. Δηλαδή, αν κάποιος εισέβαλε στις ΗΠΑ και ο αμερικανικός λαός αντιστεκόταν, θα ήταν τρομοκράτης; Ο Πρόεδρος Μπους πώς θα αντικρίσει το Θεό του μετά από τόσα εγκλήματα, όταν έχει σφαγιάσει τόσους αθώους;». Αυτά δήλωσε σε αμερικανικό αθλητικό περιοδικό ο Αχμάντ Μανατζίντ, Ιρακινός από τη Φαλούτζα και μέλος της εθνικής ποδοσφαιρικής ομάδας του Ιράκ, που αγωνίζεται στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Κι όχι μόνον αυτό. Τόσο αυτός, όσο και ο μέσος της ομάδας, Σαλίχ Σαντίρ, εξέφρασαν και, μάλιστα, εκ μέρους όλων των συμπαικτών τους, την αγανάκτηση που νιώθουν από τη χρησιμοποίηση της επιτυχίας της ομάδας τους σε σποτάκι για την προεκλογική εκστρατεία του Τζορτζ Μπους. «Ως ομάδα δε θέλουμε να μας χρησιμοποιούν κατ' αυτόν τον τρόπο. Επιθυμούμε την άμεση αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη χώρα μας», δήλωσε ο Σαντίρ. Και ο προπονητής της ομάδας, Αντνάν Χαμάντ, αφού διευκρίνισε ότι κανένας Ιρακινός δεν έχει πρόβλημα με τον αμερικανικό λαό, τόνισε: «Εχουμε, όμως, πρόβλημα με τον αμερικανικό στρατό και την αμερικανική ηγεσία και το τι κάνουν στη χώρα μας. Καταστρέφουν τα πάντα».

Η άποψη του Προέδρου...

Για την ιστορία, αξίζει να αναφέρουμε ότι το επίμαχο προεκλογικό σποτάκι, που... εμπνεύστηκαν τα επιτελεία του Τζ. Μπους και «παίζεται» από τα αμερικανικά τηλεοπτικά ΜΜΕ, αναφέρει τα εξής: «Η ελευθερία εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο. Σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες συμμετέχουν δύο ακόμη ελεύθερα έθνη, ενώ έχουν μειωθεί κατά δύο τα τρομοκρατικά καθεστώτα». Κι ενώ, στις οθόνες κυματίζουν οι σημαίες του Αφγανιστάν και του Ιράκ, καταλήγει: «Με σθένος, αποφασιστικότητα και κουράγιο, η δημοκρατία θα θριαμβεύσει επί της τρομοκρατίας και η ελπίδα θα νικήσει το μίσος».

Το σποτάκι «εκφράζει την άποψη του Αμερικανού προέδρου, καθώς και το γεγονός ότι τόσα εκατομμύρια άνθρωποι είναι πλέον ελεύθεροι» ψέλλισε εκπρόσωπος της αμερικανικής Προεδρίας, επιχειρώντας να απαντήσει στις οργισμένες δηλώσεις των Ιρακινών ποδοσφαιριστών. Είναι ολοφάνερο, όμως, ότι η άποψη αυτή είναι ριζικά διαφορετική απ' αυτή του ιρακινού λαού, που δε βλέπει στον αμερικανικό στρατό κατοχής ούτε το σωτήρα του, ούτε τον απελευθερωτή του...

Τα ... ντοπαρισμένα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΑΣ ΛΥΣΟΥΜΕ εμείς, λοιπόν, την απορία σε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, που συνεχίζουν να τσακώνονται για το ...ποιος είναι πιο μπλεγμένος στην υπόθεση του «ντόπινγκ» στον ελληνικό αθλητισμό: Είναι και οι δυο εξίσου μπλεγμένοι και, μάλιστα, όσο δεν παίρνει άλλο.

Ισως γι' αυτούς να έχει κάποια σημασία το ...με ποιο από τα δυο κόμματα ήταν πιο «φίλος» ο Τζέκος και οι εταιρίες του, όμως, δεν έχει καμιά αξία για την ουσία του προβλήματος. Με τα μεγάλα συμφέροντα, που κρύβονται πίσω από τους ανταγωνισμούς που οδηγούν στο «ντόπινγκ», είναι και οι δυο φιλικά προσκείμενοι.

Και πάνω απ' όλα και οι δυο εκπροσωπούν, προωθούν και εφαρμόζουν, με όλες τους τις δυνάμεις, την πολιτική, που αποτελεί το θερμοκήπιο της καλλιέργειας και αναπαραγωγής των σχετικών φαινομένων.

Το μόνο, ίσως, πρόβλημα είναι το γεγονός πως μοιάζουν και τα δυο κόμματα πολύ ...ορεξάτα για να κοντραριστούν επί του θέματος. Σχεδόν ντοπαρισμένα. Ισως γιατί γνωρίζουν ότι στην πραγματικότητα μια τέτοια αντιπαράθεση είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να ...κουκουλωθεί το πράγμα.

Ε, ΟΧΙ ΚΑΙ «Σημιτικοί» με «Τσοχατζοπουλικούς» στο ΠΑΣΟΚ, κ. Πάγκαλε! Τσάμπα προσπαθεί, δηλαδή, ο Ευάγγελος Βενιζέλος να παίξει το ρόλο του «αντίπαλου δέους» στον Γιώργο Παπανδρέου; Καθόλου δεν τον υπολογίζετε τον άνθρωπο;

Οσο για τη θεσμοθέτηση των τάσεων, που ζητά ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, μάλλον πρέπει να του θυμίσουμε ότι το ΠΑΣΟΚ ...ανέκαθεν είχε πολλές τάσεις, έστω και άτυπα. Αλλά πάντα μια πολιτική.

ΤΕΛΙΚΑ, ΜΕΧΡΙ και ο ...υπουργός Τουρισμού, Δημήτρης Αβραμόπουλος, κατάλαβε ότι δεν πήγαν καλά τα πράγματα στον τομέα του και η κίνηση είναι πεσμένη, παρά την Ολυμπιάδα! Οπως είπε, τα αποτελέσματα δεν ήταν τα προσδοκώμενα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλλωστε, γενικότερα, τίποτε δεν πήγε σύμφωνα με τα ...προσδοκώμενα με την υπόθεση των Ολυμπιακών Αγώνων, συνολικά. Οικονομική αναβάθμιση και πρόοδο είχαν υποσχεθεί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στον κόσμο και τώρα πρέπει να βρουν τρόπο να εξωραΐσουν τη «μαύρη τρύπα», που θα παρουσιάσουν ως αποτέλεσμα.

Κέρδη - αναβολικά

Ο πρωταθλητισμός των αναβολικών έχει τις ρίζες του στα πρώτα κιόλας βήματα του αθλητή. Εκεί, όπου, λόγω της έλλειψης χώρων μαζικού αθλητισμού και της ανύπαρκτης φυσικής αγωγής στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, την ικανοποίηση της ανάγκης για άσκηση, αναλαμβάνει με το αζημίωτο το ιδιωτικό κεφάλαιο. Στον οικογενειακό προϋπολογισμό εγγράφεται κατά κανόνα και το μηνιαίο κονδύλι για το γυμναστήριο, το κολυμβητήριο ή την ακαδημία ποδοσφαίρου και μπάσκετ. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, η άθληση ταυτίζεται με το χρήμα και το κέρδος κάποιου ιδιώτη, που έχει επενδύσει στον αθλητισμό, κατά τον ίδιο τρόπο που κάποιος άλλος έχει επενδύσει στην παραπαιδεία, στις ξένες γλώσσες, καλύπτοντας την εκούσια απουσία της κρατικής μέριμνας.

Η διαλογή των αθλητών γίνεται με τα ίδια κριτήρια του κέρδους. Στην πλειοψηφία τους, οι νεαροί αθλητές αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα γήπεδα, όταν οι σχολικές ή άλλες υποχρεώσεις βαρύνουν τόσο το ημερήσιο πρόγραμμα, ώστε ο ελεύθερος χρόνος να συρρικνώνεται δραματικά. Οι λίγοι, που θα συνεχίσουν, θα ταυτίσουν τον αθλητισμό με το βιοπορισμό, αποτελώντας, στην ουσία, την επένδυση του ιδιώτη για το μέλλον. Είναι το σημείο, όπου, συνήθως, νέοι, ικανοί στον αθλητισμό, λόγω σωματικών ή άλλων προσόντων, μεταγράφονται σε μεγαλύτερους αθλητικούς συλλόγους, προκειμένου να συνεχίσουν με προϋποθέσεις αυτό που ξεκίνησε σαν χόμπι και σαν ανάγκη για άσκηση.

Τα χρόνια της αθωότητας παίρνουν τέλος. Ο αθλητής ανήκει πλέον στο φυτώριο των πρωταθλητών του συλλόγου, που λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και σαν τέτοιος αναζητεί το κέρδος. Λεφτά, όμως, αφήνουν μόνον η πρωτιά και τα ρεκόρ, τα οποία αποτελούν και τον «κράχτη» των συλλόγων στην ανταγωνιστική αγορά της παροχής αθλητικών υπηρεσιών. Η συνείδηση «επαγγελματία», που αποκτά ο αθλητής, οδηγεί στην αναζήτηση της επίδοσης, που θα τον φέρει σ' ένα μεγαλύτερο και καλύτερο σύλλογο, θα του εξασφαλίσει υψηλότερες αποδοχές. Αντίστοιχα, ο σύλλογος, αντιμετωπίζοντας τον αθλητή σαν εμπόρευμα προς πώληση ή διαφήμιση, επιζητεί τη βελτίωσή του, προκειμένου να πιάσει καλύτερη τιμή στην αγορά.

Στο παιχνίδι έχουν ήδη μπει οι πολυεθνικές - σπόνσορες, που ανεβάζουν το κασέ της δικής τους επένδυσης σε διαφήμιση, ανάλογα με το επίπεδο του ανταγωνισμού. Αν, για παράδειγμα, στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου χορηγός της φανέλας είναι μια τοπική βιοτεχνία, στους Ολυμπιακούς είναι τα μεγαθήρια των πολυεθνικών. Το μέγεθος της αγοράς, στο οποίο απευθύνονται μέσω του αθλητισμού οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, διαμορφώνει τόσο το εύρος της επένδυσης, όσο και το μερίδιο του αθλητή από τα κέρδη. Σ' ένα τέτοιο επίπεδο, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και η πρωτιά κρίνεται στις λεπτομέρειες.

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη σκληρή δουλιά και τις ικανότητες ενός πρωταθλητή, που συμμετέχει σε υψηλού επιπέδου διοργανώσεις. Στον επαγγελματικό αθλητισμό όμως, αυτά τα προσόντα αποδεικνύονται ανεπαρκή. Η πρωτιά και τα ρεκόρ κρίνουν το κέρδος και ο επενδυτής δεν είναι σε καμιά περίπτωση διατεθειμένος να ρισκάρει τα κεφάλαιά του. Τα αναβολικά έρχονται σαν μια «φυσική» σχεδόν εξέλιξη. Τα δέκατα του δευτερολέπτου στο νήμα μπορούν να κρίνουν κέρδη ή ζημιά δισεκατομμυρίων για τις πολυεθνικές και τη βιομηχανία του αθλητισμού.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ