Τσιμουδιά δεν έβγαλε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ για το στρατιωτικό νόμο που επιβλήθηκε, έστω και για μια μέρα, στη Βόρεια Χαλκιδική. Μόλις όμως την περασμένη βδομάδα είχε επισκεφθεί το υπουργείο Ανάπτυξης και είχε ταχθεί με θέρμη υπέρ της "επένδυσης" από την καναδική πολυεθνική.

Το θέμα όμως είναι πολύ σοβαρότερο, γιατί είναι αδιανόητο και απαράδεκτο ο επικεφαλής της τριτοβάθμιας οργάνωσης των εργαζομένων να μην αντιδρά σε αυταρχικές μεθόδους, οι οποίες έχουν χρησιμοποιηθεί και στο παρελθόν και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα στραφούν και κατά άλλων εργαζομένων, όταν "ενοχλήσουν" την κυβέρνηση Σημίτη και τα αφεντικά της. Ας είναι βέβαιος ο Χρ. Πολυζωγόπουλος ότι στα μάτια των εργαζομένων η ανοχή του στις αντιδημοκρατικές εκτροπές χρεώνεται ως συνενοχή και συνυπευθυνότητα.

"Ασε καλύτερα μην πάρεις, το έχω για τους Αλβανούς"!

Την απάντηση αυτή έδωσε μπακάλης σε πελάτη που πήγε να αγοράσει τυρί από το μαγαζί του, σε κάποιο χωριό της Θήβας. Η πώληση τροφών για... σκύλους, Αλβανούς και λοιπούς "μη καθαρόαιμους" Βαλκάνιους μετανάστες αποκαλύπτει το μέγεθος του προβλήματος, που βιώνουν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, άνεργοι, από τις χώρες αυτές, πολλοί από τους οποίους δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίναι.

Η άρχουσα τάξη της χώρας και οι πολιτικοί της εκφραστές, οι "βοηθοί" στο χώρο των Μέσων Μαζικής χειραγώγησης, αποσιωπούν σκόπιμα ότι οι μετανάστες αποτελούν αντικείμενα υπερεκμετάλλευσης και μοχλό συμπίεσης των εργατικών δικαιωμάτων και μισθών. Αποσιωπούν σκόπιμα τα πολλά μικρά εγκλήματα που γίνονται κάθε μέρα σε βάρος τους, όπως αυτό του μπακάλη και άλλα πολύ χειρότερα. Και αναδείχνουν σκόπιμα εκείνα τα στοιχεία, που έχουν σχέση με το οργανωμένο έγκλημα, με προφανή επιδίωξη να στρέψουν την κοινή γνώμη, κατά των... ξυπόλυτων. Το διαίρει και βασίλευε και ο αποπροσανατολισμός, παλιά τους τέχνη κόσκινο, θα μπορούσε να πει κάποιος. Σωστά, αλλά και η βαριά, η απάνθρωπη εκμετάλλευση Ελλήνων και ξένων εργαζόμενων, ο βαθύτερος στόχος τους.

Πέρα από τη βαθύτερη ουσία (την υλοποίηση, δηλαδή, της πολιτικής του "λιγότερου κράτους" και "περισσότερης ιδιωτικής πρωτοβουλίας", που αξιώνουν οι Βρυξέλλες και οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου), υπάρχει και η διαδικασία με την οποία η κυβέρνηση πούλησε τις μετοχές της ΕΘνικής Τράπεζας. Η τιμή των 26.450 δραχμών, με την οποία συμφώνησε να πουλήσει τις μετοχές της Εθνικής στις τρεις ξένες εταιρίες, είναι μια τιμή... κοψοχρονιά. Πρόκειται για πραγματικό ξεπούλημα, αν παρθεί υπόψη ότι (πριν την κρίση δραχμής - επιτοκίων) η τιμή της μετοχής της Εθνικής είχε ξεπεράσει τις 35.000 δραχμές.

Είναι φανερό, λοιπόν, πως εκείνοι που "έπαιξαν" με τη δραχμή - το χορό έσυραν διάφορα χρηματιστηριακά μονοπώλια του εξωτερικού, μεταξύ των οποίων και η "Merrill Lynch" - βγήκαν πολλαπλά κερδισμένοι. Μόνο από τη διαφορά της τιμής της μετοχής της ΕΤΕ (πριν και μετά την κρίση), οι τρεις ξένες πολυεθνικές κερδίζουν πάνω από 10 δισ. δραχμές!

Μπαίνει έτσι ένα ακόμη ερώτημα: Γιατί βιάστηκε τόσο πολύ να ξεπουλήσει η κυβέρνηση τις μετοχές της Εθνικής και δεν περίμενε - αφού η ίδια λέει ότι γρήγορα θα ξεπεραστεί η επίθεση στη δραχμή - να τις πουλήσει, έστω, σε καλύτερη τιμή;

Αξιος... συνεχιστής της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η κυβέρνηση του "νέου" ΠΑΣΟΚ, του "εκσυγχρονιστή" Κ. Σημίτη. Τα παραδείγματα και οι αποδείξεις πάμπολλες. Η τελευταία αφορά στη σταδιακή ιδιωτικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε πουλήσει το 1992, 800.000 μετοχές της Εθνικής Τράπεζας κι ένα μεγάλο πακέτο μετοχών της Εμπορικής. Με την πώληση αυτή, το δημόσιο συνέχισε, μεν, να διατηρεί τον έλεγχο στην Εθνική Τράπεζα, όχι όμως και στην Εμπορική.

Τώρα, έρχεται η κυβέρνηση Σημίτη και "βγάζει στο σφυρί" 1,6 εκατομμύρια μετοχές (περίπου το 10% του μετοχικού κεφαλαίου) της Εθνικής Τράπεζας, συνεχίζοντας το έργο της ΝΔ και κάνοντας ένα ακόμη μεγάλο βήμα στην παράδοση και της πλειοψηφίας των μετοχών της Εθνικής Τράπεζας στη λεγόμενη ιδιωτική πρωτοβουλία.

Πώς να κάνει... αντιπολίτευση μετά ο Κ. Καραμανλής..;

Τραγικά, επίσης, είναι και τα συγκεκριμένα ανά χώρα στοιχεία. Στη Γαλλία το 9% του πληθυσμού είναι αναλφάβητοι, ενώ το 10% των νέων έχει δυσκολίες στη γραφή. Στη Γερμανία τρία εκατομμύρια άτομα συμπεριλαμβάνονται επίσης στην κατηγορία των αναλφάβητων. Ακόμη χειρότερη είναι η κατάσταση στην Αγγλία. Ενας στους πέντε ενήλικους βρίσκεται στα όρια του αναλφαβητισμού, ενώ το 22% των Βρετανών, ηλικίας από 16 έως 65 χρόνων, δεν μπορεί να διαβάσει εφημερίδα, να κατανοήσει έναν πίνακα δρομολογίων ή να συμπληρώσει ένα απλό έντυπο.

Κι όπως ο καθένας καταλαβαίνει, τα γενικά αυτά ποσοστά είναι πολύ υψηλότερα ανάμεσα στην εργατική τάξη και στις φτωχές κοινωνικές ομάδες.

Κάτι τέτοιες... επιδόσεις φαίνεται πως έχει ζηλέψει και ο υπουργός Παιδείας και γι' αυτό προωθεί, με ιδιαίτερη ζέση και πάθος, τη λεγόμενη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση...

Μπορεί στις αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες, η εκπαίδευση να είναι υποχρεωτική εδώ και δεκαετίες. Το γεγονός αυτό, όμως, καθόλου δε σημαίνει, πως οι κάτοικοι των χωρών αυτών είναι στοιχειωδώς, έστω, μορφωμένοι. Μια μεγάλη έρευνα του ΟΟΣΑ, που πραγματοποιήθηκε στις αναπτυγμένες χώρες, κυρίως της Ευρώπης και της Αμερικής (ανάμεσά τους οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γερμανία, το Βέλγιο, ο Καναδάς, η Σουηδία, η Γαλλία κλπ.) και συμπεριέλαβε 450.000 άτομα, απέδειξε πως το ένα τέταρτο του πληθυσμού αντιμετωπίζει σοβαρές δυσκολίες στην ανάγνωση και τη γραφή. "Τουλάχιστον το ένα τέταρτο του πληθυσμού των υπό εξέταση χωρών δε διαθέτουν το ελάχιστο απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων για να αντεπεξέλθουν στις σύνθετες απαιτήσεις της καθημερινής ζωής και εργασίας" υπογραμμίζουν οι συντάκτες της έκθεσης.

Αποκαλύπτεται έτσι, ότι το ένα τέταρτο τουλάχιστον του πληθυσμού των χωρών αυτών οδηγείται ουσιαστικά στην περιθωριοποίηση. Προς δόξα, βέβαια, της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας κάποιων τρίτων ή τετάρτων...