Πέρα από τη βαθύτερη ουσία (την υλοποίηση, δηλαδή, της πολιτικής του "λιγότερου κράτους" και "περισσότερης ιδιωτικής πρωτοβουλίας", που αξιώνουν οι Βρυξέλλες και οι εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου), υπάρχει και η διαδικασία με την οποία η κυβέρνηση πούλησε τις μετοχές της ΕΘνικής Τράπεζας. Η τιμή των 26.450 δραχμών, με την οποία συμφώνησε να πουλήσει τις μετοχές της Εθνικής στις τρεις ξένες εταιρίες, είναι μια τιμή... κοψοχρονιά. Πρόκειται για πραγματικό ξεπούλημα, αν παρθεί υπόψη ότι (πριν την κρίση δραχμής - επιτοκίων) η τιμή της μετοχής της Εθνικής είχε ξεπεράσει τις 35.000 δραχμές.

Είναι φανερό, λοιπόν, πως εκείνοι που "έπαιξαν" με τη δραχμή - το χορό έσυραν διάφορα χρηματιστηριακά μονοπώλια του εξωτερικού, μεταξύ των οποίων και η "Merrill Lynch" - βγήκαν πολλαπλά κερδισμένοι. Μόνο από τη διαφορά της τιμής της μετοχής της ΕΤΕ (πριν και μετά την κρίση), οι τρεις ξένες πολυεθνικές κερδίζουν πάνω από 10 δισ. δραχμές!

Μπαίνει έτσι ένα ακόμη ερώτημα: Γιατί βιάστηκε τόσο πολύ να ξεπουλήσει η κυβέρνηση τις μετοχές της Εθνικής και δεν περίμενε - αφού η ίδια λέει ότι γρήγορα θα ξεπεραστεί η επίθεση στη δραχμή - να τις πουλήσει, έστω, σε καλύτερη τιμή;