Εκ μέρους του Ελληνικού Πολιτιστικού και Ορειβατικού Συλλόγου Φυλής χαιρετισμό απηύθυνε ο Μαξίμ Αμπντούλ Μαλάκ, μέλος του ΔΣ: «Οσοι είμαστε σήμερα εδώ, αλλά και εκατοντάδες άλλοι, δηλώνουμε ότι τα βουνά και τα δάση είναι λαϊκή περιουσία. Τώρα να πάρουν μέτρα πρόληψης και προστασίας. Να μη διανοηθούν μπίζνες στα καμένα. Να κριθούν αναδασωτέα άμεσα.

Οσοι είμαστε σήμερα εδώ, μοιραζόμαστε την ίδια οργή απέναντι σε αυτό το έγκλημα που εξελίσσεται στην Πάρνηθα, στην Αλεξανδρούπολη και τη Βοιωτία αυτές τις μέρες, στη Ρόδο και τα Δερβενοχώρια στην αρχή του καλοκαιριού, τόσα και τόσα άλλα μέρη που γίνονται στάχτη κάθε χρόνο. Μοιραζόμαστε τον ίδιο αγώνα να σώσουμε από τις φλόγες τούς κόπους μιας ζωής των συνανθρώπων μας, τις περιουσίες, τα σπίτια και τα ζώα μας.

Μοιραζόμαστε την ίδια αγωνία και οργή για την καταστροφή του φυσικού μας πλούτου, των βουνών και των δασών, που κάθε φορά βρίσκονται παρατημένα στην τύχη τους».

Οπως είπε ο Μ. Α. Μαλάκ, «με αφορμή το συλλαλητήριο ξεκίνησε μια σημαντική πρωτοβουλία από τρεις συλλόγους, τον ΣΕΟ Αθήνας, τον ΟΦΟΝ Νίκαιας και τον ΠΟΣ Πετρούπολης να καλέσουν και άλλους ορειβατικούς και πεζοπορικούς συλλόγους να συμμετάσχουν σήμερα. Η ανταπόκριση που βρήκε το κάλεσμα δείχνει τη διάθεση πολλών από εμάς να αγωνιστούμε για να υπερασπιστούμε τα βουνά και τα δάση, τον ίδιο τον άνθρωπο.

Οι περισσότεροι από εμάς που μεγαλώσαμε σε αυτήν την πόλη κάναμε τα πρώτα μας πεζοπορικά βήματα σε αυτό το βουνό, την Πάρνηθα. Δεν υπάρχει μέλος ορειβατικού συλλόγου στην Αττική που να μην έχει επισκεφτεί με τον σύλλογό του αυτό το βουνό. Που να μην έχει περπατήσει τα μονοπάτια του, να μην έχει θαυμάσει τον πλούτο της χλωρίδας και της πανίδας του, να μην έχει θαυμάσει τη θέα και τη δροσιά που προσφέρει.

Οπως καταλαβαίνετε, λοιπόν, η συναισθηματική μας φόρτιση είναι μεγάλη. Οπως μεγάλη είναι και η οργή μας, και η θέλησή μας να παλέψουμε ενάντια στην εγκληματική πολιτική τους, που έχει αφήσει τα βουνά και τα δάση απροστάτευτα.

Απαιτούμε τώρα να παρθούν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη και την προστασία. Συνεχίζουμε με κάθε τρόπο τον αγώνα για την προστασία του φυσικού μας πλούτου, της ζωής και όλων αυτών που είναι απαραίτητα για να μπορούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια. Καλή δύναμη, δεν σωπαίνουμε!».

Ο Στάθης Σταθουλόπουλος, πρόεδρος του Συνδικάτου Φαρμάκου Αττικής και μέλος του Συλλόγου Κατοίκων Ολυμπιακού Χωριού, αναφέρθηκε στις κυβερνητικές ευθύνες για τη μεγάλη καταστροφή, «τις οποίες προσπαθεί να κρύψει κάτω από το αφήγημα της κλιματικής αλλαγής και επιστρατεύοντας αστείες δικαιολογίες, επιρρίπτοντας ευθύνες σε άλλους, κρύβοντας ότι πριν την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου μαζικοί φορείς, σωματεία, συνδικαλιστές των πυροσβεστών είχαν καταθέσει προτάσεις για την ενίσχυση της δασοπυρόσβεσης με αναγκαία μέσα, αντιπυρικούς δρόμους».

Πρόσθεσε πως «είναι καθαρό ότι η κυβέρνηση είναι ικανότατη να υπηρετεί επιχειρηματικά συμφέροντα, να φέρνει κατακαλόκαιρο αντεργατικά νομοσχέδια, να αυξάνει τον χρόνο δουλειάς, να αυξάνει τα όρια σύνταξης, να ποινικοποιεί τη συνδικαλιστική δράση, να στέλνει τα ΜΑΤ στους πλειστηριασμούς και τόσα άλλα. Και από την άλλη θεωρεί ότι η δασοπυρόσβεση είναι κόστος, όπως η Υγεία με τις τεράστιες ελλείψεις υγειονομικών, είναι κόστος η αντισεισμική θωράκιση, η αντιπλημμυρική προστασία, με όλα τα αναγκαία έργα που απαιτούνται σήμερα».

Σε άλλο σημείο είπε ότι «η πυρκαγιά στην Πάρνηθα ανέδειξε επίσης το εφιαλτικό σενάριο ενός μεγάλου βιομηχανικού ατυχήματος», καθώς «γύρω από τον ορεινό όγκο υπάρχουν μεγάλες βιομηχανικές ζώνες, όπως του Θριασίου, των Ανω Λιοσίων, του Μενιδίου. Στον Ασπρόπυργο, κατά τη διάρκεια της πυρκαγιάς, κάηκαν εργοστάσια και αποθήκες.

Την ίδια στιγμή που κάτοικοι, πυροσβέστες, δυνάμεις από τα σωματεία έδιναν μάχη για να σωθούν τα σπίτια των λαϊκών οικογενειών, εργοδότες σε μεγάλες επιχειρήσεις υποχρέωναν τους εργαζόμενους να εργαστούν σε αυτές τις ακραίες συνθήκες. Μόνο κάτω από την αποφασιστική στάση των σωματείων, των κλαδικών συνδικάτων, αναγκάστηκαν να αφήσουν τους εργαζόμενους να αποχωρήσουν από τον χώρο δουλειάς».

Ο Δημήτρης Καραγκούνης, μέλος του ΔΣ της Πανελλήνιας Ενωσης Απόστρατων Πυροσβεστικού Σώματος, αναφέρθηκε στην προπαγάνδα της κυβέρνησης περί «πλήρους ετοιμότητας», «εκπόνησης δράσεων και σχεδίων» και «κοσμογονίας στην πολιτική προστασία» στην έναρξη της αντιπυρικής περιόδου, λέγοντας ότι «μόνο αγανάκτηση προκαλεί ο επικίνδυνος αποπροσανατολισμός που επιδιώκει η κυβέρνηση μπροστά σε αυτήν την τραγωδία, για να κρύψει την ευθύνη που έχει».

Αναφέρθηκε αναλυτικά στις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις και παρεμβάσεις των πυροσβεστών πολύ πριν την αντιπυρική περίοδο, για τις τεράστιες ελλείψεις, όπως οι 4.500 στο Πυροσβεστικό Σώμα, αλλά και εκείνες σε μηχανολογικό εξοπλισμό και ατομικά εφόδια.

«Οι πυροσβέστες αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμο υλικό και όχι ως εξειδικευμένοι επαγγελματίες και άνθρωποι. Η συνέπεια της εντατικοποίησης είναι να μετράμε περισσότερους από 60 πυροσβέστες που έχουν τραυματιστεί ή παρουσιάσει σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα», κατήγγειλε.

«Από το 1998, που η ευθύνη των δασικών πυρκαγιών πέρασε στην Πυροσβεστική, στη χώρα υιοθετήθηκε ένα μοντέλο δασοπυρόσβεσης που βασίστηκε κατεξοχήν στην καταστολή», συνέχισε ο συνδικαλιστής απόστρατος πυροσβέστης και πρόσθεσε:

«Οι Δασικές Υπηρεσίες εντάχθηκαν στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και παραμένουν επί χρόνια υποστελεχωμένες. Την τελευταία 20ετία το προσωπικό της Δασικής Υπηρεσίας μειώνεται κάθε χρόνο, με αποτέλεσμα σχεδόν σε όλα τα Δασαρχεία της χώρας να μην υπάρχουν δασεργάτες!

Το αποτέλεσμα είναι δάση χωρίς καθαρισμούς - αραιώσεις, δασικοί δρόμοι που είναι ασυντήρητοι ή δεν υπάρχουν, πυροσβεστικοί κρουνοί χωρίς νερό, ανύπαρκτες αντιπυρικές ζώνες. Αντί για μόνιμο εξοπλισμό υψηλών προδιαγραφών σε τεχνικά μέσα πυρόσβεσης, η κυβέρνηση επιλέγει να γεμίζει με πακτωλό χρημάτων από τις τσέπες τους λαού ιδιωτικές εταιρείες για την καταστολή των πυρκαγιών μέσω της ενοικίασης ελικοπτέρων, αεροσκαφών και άλλων μέσων, συνεχίζοντας την απαξίωση του γερασμένου εθνικού στόλου, για τα κέρδη των επιχειρήσεων».

«Ολα τα παραπάνω αποδεικνύουν και φέτος ότι η εγκληματική πολιτική του "κόστους - οφέλους" συνεχίζεται από κυβέρνηση σε κυβέρνηση», κατέληξε ο ομιλητής.

«Για άλλη μια χρόνια βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές που είχαμε το 2021 στη Βαρυμπόμπη, τώρα πάλι μια απ' τα ίδια, τα ξαναζούμε για άλλη μια φορά σε επανάληψη», είπε στην ομιλία του ο Πέτρος Καράμπελας, μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου ΕΒΕ Αχαρνών.

Οπως τόνισε, τα σωματεία στο Μενίδι «φέτος αλλά και διαχρονικά κρούουμε το καμπανάκι του κινδύνου τόσο για τον ορεινό όγκο της Πάρνηθας και του δρυμού όσο και για τους οικισμούς στους πρόποδες, καταθέτοντας συγκεκριμένα μέτρα προστασίας - πρόληψης για την περιοχή, για το τι πρέπει να γίνει. Αλλά για ακόμα μια φορά δεν γίνεται τίποτα.

Το "τρεχάτε ποδαράκια μου" και "πάμε κι όπου βγει" είναι το μόνο μέτρο που μας συστήνει όλες αυτές τις μέρες η κυβέρνηση. Το κράτος έχει προτεραιότητες που είναι μακριά και ενάντια στις ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας για προστασία του περιβάλλοντος, της ίδιας της ζωής μας.

Προτεραιότητα γι' αυτούς είναι τα όπλα για το ΝΑΤΟ, η στήριξη του μετώπου στην Ουκρανία, οι επενδύσεις στην "πράσινη ανάπτυξη" που μαυρίζει τη ζωή μας. Φτάνει πια, μέχρι εδώ! Είναι γελασμένοι αν νομίζουν ότι θα ανεχόμαστε να καιγόμαστε το καλοκαίρι, να πνιγόμαστε τον χειμώνα κι αυτοί να στέλνουν SMS, για να δικαιολογήσουν την εγκληματική πολιτική τους».

Τη δική του εμπειρία από τη μάχη με τις φωτιές μετέφερε από το βήμα της συγκέντρωσης ο Γιάννης Καρανικόλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Κλωστοϋφαντουργών - Ιματισμού - Δέρματος, καθώς όπως είπε ζει στο Μενίδι, ανάμεσα σε Αγ. Ιωάννη Ρώσο και Αγ. Παρασκευή, που δοκιμάστηκαν περισσότερο από την καταστροφική πυρκαγιά της Πάρνηθας και την επιλεκτική γύμνια του κρατικού μηχανισμού και των τοπικών διοικήσεων.

Μίλησε για την αλληλεγγύη μεταξύ των λαϊκών ανθρώπων, που έλαμψε για άλλη μια φορά: «Κόντρα στα μηνύματα 112 να εκκενώσουμε την περιοχή χωρίς κανέναν σχεδιασμό, με έναν και μοναδικό δρόμο διαφυγής, τόσο στενό που ίσα - ίσα επέτρεπε να κινηθούν τα πυροσβεστικά οχήματα, δώσαμε τη μάχη με τους πυροσβέστες και σώσαμε τα περισσότερα σπίτια με ό,τι μέσα διαθέταμε.

Είχαμε απώλειες, με ολοσχερή καταστροφή τουλάχιστον 20 σπιτιών και δεκάδων με σοβαρές ζημιές, αλλά η κατάσταση θα ήταν ακόμα χειρότερη αν ακολουθούσαμε τη λογική τού "τρεχάτε να σωθείτε", που δεν απέτρεψε όμως τους θανάτους δεκάδων συνανθρώπων μας από τις φετινές πυρκαγιές».