Στη λίστα των τραγουδιών που απαγορεύεται να «παίζονται» από το ραδιοφωνικό σταθμό, ο οποίος λειτουργεί στην αμερικάνικη βάση της Σούδας, περιλαμβάνονται και το «imagine», («Φαντάσου»), του Τζον Λένον και το «What a wonderfoul world» («Τι υπέροχος κόσμος») του Λούις Αρμστρονγκ. Θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς ότι είναι, μάλλον, υπερβολικό και ανόητο οι Αμερικανοί ν' απαγορεύουν στους στρατιώτες τους ν' ακούν «αθώα», εν πολλοίς, τραγούδια, τα οποία απλώς υμνούν την ομορφιά της ζωής σε έναν ειρηνικό κόσμο. Πλην όμως, οι ιμπεριαλιστές ξέρουν γιατί το κάνουν. Κι αυτή η απαγόρευση εντάσσεται στην «πλύση εγκεφάλου» που κάνουν στους στρατιώτες, για τη μετατροπή τους σε «πολεμικές μηχανές», χωρίς ανθρώπινα αισθήματα. Ετσι δημιουργούνται τα «στρατιωτικά κτήνη» που σκοτώνουν, βασανίζουν, βιάζουν αθώους ανθρώπους, παλιότερα στο Βιετνάμ και την Κορέα, τώρα στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, αύριο όπου αλλού τους στείλουν...

Διάφορες γελοίες και ηλίθιες απόψεις βλέπουν τις μέρες αυτές τη δημοσιότητα. Κάποιοι, για παράδειγμα, έχοντας ως δεδομένο(;!) τη μέχρι τώρα συνεργασία του ΚΚΕ με τη ΝΔ ή - τουλάχιστον - την ανοχή του πρώτου προς την κυβέρνηση, αναρωτιούνται εάν η τακτική αυτή έφτασε στο τέλος της, με την πολιτική επιστράτευση των ναυτεργατών και όσα έγιναν τις τελευταίες μέρες. Κάποιοι άλλοι προχωρούν ακόμη παραπέρα και αναζητούν τις επιπτώσεις των τελευταίων εξελίξεων στη μέχρι τώρα συνεργασία(;!) των δυο κομμάτων στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του ερχομένου Οκτώβρη. Κάποιοι άλλοι θεωρούν ότι η ολόπλευρη συμπαράσταση του ΚΚΕ στους ναυτεργάτες υποκρύπτει τη σκοπιμότητα της δημιουργίας κοινωνικής και πολιτικής έντασης, ώστε να αποκομίσει πολιτικά κέρδη και να αποκρούσει την πλαγιοκόπηση του ανερχόμενου Καρατζαφέρη...

Την ίδια στιγμή, το σύνολο των χτεσινών εφημερίδων «θάβει» την ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, σχετικά με την απεργία των ναυτεργατών (δημοσιεύτηκε στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη»), είτε μη βάζοντας ούτε λέξη, είτε δημοσιεύοντας ελάχιστα και επιλεκτικά σημεία της. Δε μας παραξενεύει το γεγονός, βέβαια. Η αποσιώπηση των θέσεων του ΚΚΕ αποτελεί την άλλη όψη του νομίσματος της πολύμορφης διαστρέβλωσης της πολιτικής και της δράσης του.

Ογδόντα επτά και πλέον χρόνια ζωής και δράσης έχει κλείσει το ΚΚΕ. Ογδόντα επτά χρόνια ηρωικής πορείας, πάντα στο πλευρό της εργατικής τάξης και του λαού, αδιάρρηκτα δεμένης με τους καημούς και τα βάσανά του, τα όνειρα και τις ελπίδες του. Δεν υπάρχει μικρός ή μεγάλος αγώνας των εργαζομένων στη χώρα μας, από το 1918 μέχρι και σήμερα, όπου οι κομμουνιστές δεν έδωσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν, ακόμη και την ίδια τη ζωή τους. Δεν υπάρχει λαϊκή κατάκτηση, που δεν κρύβει μέσα της την αναντικατάστατη, ανιδιοτελή, επίμονη και βασανιστική προσφορά των κομμουνιστών. Να ενώσουν και να οργανώσουν τους εργάτες και τα λαϊκά στρώματα, να τους εμψυχώσουν και να τους απελευθερώσουν από τις κάθε λογής προλήψεις, αυταπάτες και ψευδαισθήσεις, να τους αποκαλύψουν τον μόνο δρόμο, που μπορεί να βελτιώσει τη ζωή τους, τον δρόμο του ενωμένου αγώνα και της ταξικής πάλης.

Προφανώς, όλ' αυτά δεν είναι άγνωστα σε όλους όσοι τις μέρες αυτές και με αφορμή τη στάση των κομμουνιστών στην απεργία των ναυτεργατών, γράφουν και λένε διάφορες ανοησίες, με τη μορφή δήθεν περισπούδαστων πολιτικών αναλύσεων. Παρ' όλ' αυτά συνεχίζουν και επιμένουν, μην υπολογίζοντας ούτε καν τον δημόσιο διασυρμό τους...