Σαν τα... κοκόρια τσακώνονται, χρόνια τώρα, τα δυο μεγαλύτερα αλβανικά κόμματα, το Σοσιαλιστικό του Φ. Νάνο και το Δημοκρατικό του Σ. Μπερίσα. Ω του θαύματος, όμως, συμφώνησαν και ψήφισαν από κοινού τον Αλφρεντ Μοϊσίου ως Πρόεδρο της χώρας, σε μια σπάνια στιγμή... εθνικής ομοψυχίας. Ποιος είναι ο Μοϊσίου; Ο νέος Πρόεδρος της Αλβανίας είναι απόστρατος στρατηγός. Ηταν υπουργός Αμυνας τα κρίσιμα χρόνια 1991 - '92, υφυπουργός Αμυνας από το 1994 έως το 1997, ενώ μέχρι σήμερα ήταν πρόεδρος της Αλβανικής Ατλαντικής Ενωσης, μιας οργάνωσης που επεξεργάζεται τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ. Σαφής ήταν και η πρώτη δήλωση του νέου Προέδρου: «Συμφώνησα να είμαι υποψήφιος για την προεδρία, ύστερα από πρόταση της πλειοψηφίας και της αντιπολίτευσης, προκειμένου να συμβάλλω στον ευρω-ατλαντικό προσανατολισμό της Αλβανίας» δήλωσε ο Αλ. Μοϊσίου.

Οπως καταλαβαίνετε, όταν μιλά το «μεγάλο αφεντικό», ακόμη και οι... κοκορομαχίες μπαίνουν στην άκρη...

Τώρα, πλέον, καμιά αμφιβολία δεν μπορεί να υπάρχει. Η χώρα κινείται στην τροχιά της ανάπτυξης και, μάλιστα, με πρωτόγνωρους ρυθμούς. Ισως, βέβαια, αναρωτηθείτε σε ποια ανάπτυξη αναφερόμαστε. Πράγματι, αυτό είναι ένα κρίσιμο ερώτημα. Για να προσεγγίσετε την απάντηση, σας δίνουμε τα παρακάτω στοιχεία από την τρέχουσα ειδησεογραφία.

Τις μέρες αυτές, η κυβέρνηση ξεπουλά το 49% του καζίνο της Πάρνηθας, έναντι 100 περίπου εκατομμυρίων ευρώ (γύρω στα 35 δισ. δρχ.). Μαζί του, βέβαια, πουλάει και το ξενοδοχείο, άλλες εγκαταστάσεις, ακόμη κι ένα σημαντικό κομμάτι του ομώνυμου εθνικού δρυμού, το οποίο ανήκει στην ιδιοκτησία του καζίνο. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα σχέδια του επίδοξου αγοραστή και την άδεια του νέου ιδιωτικοποιημένου καζίνο, θα γίνουν επενδύσεις ύψους 18 δισ. δραχμών, από το οποίο τα 2/3 θα επιβαρύνουν το δημόσιο και το νέο καζίνο θα διαθέτει -ανάμεσα σε πολλά άλλα - 130 τραπέζια (ρουλέτες, μπλακ τζακ κλπ) έναντι των 43 σήμερα και 1.500 μηχανήματα (κουλοχέρηδες) έναντι των 440 σήμερα. Με άλλα λόγια, δηλαδή, θα έχουμε έναν τουλάχιστον τριπλασιασμό της σχετικής δραστηριότητας. Το γεγονός αυτό αποτελεί και το πρώτο, αδιαμφισβήτητο στοιχείο... ανάπτυξης.

Το δεύτερο αναφέρεται στην αδιαμφισβήτητη... ευεργετική επίδραση, που θα έχει το νέο, πολύ μεγαλύτερο καζίνο στο χώρο της πρωτεύουσας. Αλλωστε, στις μέρες μας, είναι αδιανόητη η ύπαρξη μιας σύγχρονης και προσανατολισμένης στην... ανάπτυξη μεγαλούπολης, χωρίς την ύπαρξη και λειτουργία του αντίστοιχου «ναού της τύχης και του τζόγου».

Το τρίτο στοιχείο - ίσως και το σπουδαιότερο - αφορά τα κέρδη του νέου ιδιοκτήτη. Η ακριβής πρόβλεψη των τελευταίων, βέβαια, είναι αδύνατη. Οταν, όμως, τα κέρδη του - κατά κοινή ομολογία - εγκαταλειμμένου, μέχρι σήμερα, καζίνο ξεπερνούν τα 13 δισ. δραχμές ετησίως, μπορούμε με αρκετή σιγουριά να υποθέσουμε ότι τα κέρδη της αναβαθμισμένης επιχείρησης θα είναι αρκετές φορές περισσότερα. Με άλλα λόγια, δηλαδή, τα όποια χρήματα δώσουν οι επίδοξοι αγοραστές στο δημόσιο, θα τα βγάλουν μέσα σε ελάχιστα χρόνια.