Ακόμα δεν τελείωσε η φετινή - και χειρότερη των τελευταίων ετών - τουριστική χρονιά και οι επικεφαλής του ΕΟΤ άρχισαν κιόλας να μιλάνε για περισσότερους τουρίστες του χρόνου.

Δηλαδή, του χρόνου τι θα αλλάξει; Μήπως θα εγκαταλειφθούν τα προγράμματα "σύγκλισης" στην Ευρώπη, ώστε να αυξηθούν τα εισοδήματα των Ευρωπαίων επίδοξων επισκεπτών της χώρας μας; Μήπως του χρόνου θ' αλλάξει ο προσανατολισμός της τουριστικής πολιτικής; Η μήπως θα παρέμβουν οι κυβερνώντες για να ελέγξουν την ασύδοτη δράση των τουρ οπερέιτορς και των εδώ πρακτόρων τους;

Δεν είμαστε εμείς που θα προβάλουμε απαισιόδοξες εκτιμήσεις, αλλά καλό είναι κάποιοι καρεκλοκένταυροι, που ακόμα δε φαίνεται να έχουν καταλάβει ποιο είναι το πρόβλημα του ελληνικού τουρισμού, να εμφανίζονται περισσότερο προσγειωμένοι...

Στον ...κρατικοδίαιτο ελληνικό καπιταλισμό οφείλεται η εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με τα όσα έγραφε τις προάλλες ο δημοσιογράφος Γ. Κύρτσος. Καταλαβαίνουμε, βέβαια, το άγχος και το δικό του και της παράταξής του (της ΝΔ), επειδή η άρχουσα τάξη, αλλά και ο διεθνής παράγοντας "ποντάρουν" στη φάση αυτή στο ΠΑΣΟΚ, αλλά πώς να το κάνουμε, η διαστροφή εννοιών είναι γενικά κακό πράγμα. Και αυτό γιατί σε όλες τις χώρες με τις οποίες συγκρίνει και τη δική μας ο κ. Κύρτσος κρατικομονοπωλιακό καπιταλισμό έχουν. Με άλλα λόγια, δηλαδή, έχουν κι αυτές κρατικοδίαιτους - με τον έναν ή άλλον τρόπο και στον έναν ή άλλο βαθμό - κεφαλαιοκράτες και, πάντως, σε όλες τους συναντούμε τους ισχυρούς του χρήματος να αξιοποιούν και να εκμεταλλεύονται πολύμορφα τους κάθε φορά πολιτικούς τους "υπηρέτες" και την πολιτική εξουσία, που διαθέτουν - όπως και το κράτος - για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους και, πάνω απ' όλα, για την υπεράσπιση και τη διαιώνιση της κυριαρχίας τους.

Η μήπως νομίζει ο κ. Κύρτσος ότι μεγαθήρια και ...εκλεκτοί εκπρόσωποι του παγκόσμιου κεφαλαίου, σαν την "Τζένεραλ Μότορς" για παράδειγμα, δεν είναι κρατικοδίαιτοι; Μόνο μια ματιά να ρίξει στον προϋπολογισμό του υπουργείου Αμυνας των ΗΠΑ και θα του φύγει κάθε απορία... Για να μην του συστήσουμε να κοιτάξει τους προϋπολογισμούς άμυνας της Ελλάδας και αρκετών δεκάδων ακόμη χωρών και τον κουράσουμε...

Πρώτη απάτη

και φενάκη

η τιμή

για το βαμβάκι,

είπε τόσα

πως θα δώσει,

τώρ' αρνείται,

να πληρώσει,

κι όμως κραύγαζε

για "ήθος"

μέχρι να κλαπεί

η ψήφος!

Πρώτη απάτη

και κομπίνα

και μετά,

σε κάνα μήνα,

ίδιο "φέσι"

ως τη μέση

και σε άλλους

θα φορέσει,

μ' άλλα λόγια

είπα, ξείπα

κι "ήθος"

που δεν έχει

τσίπα!

Ο οίστρος

Επαφές για την... προώθηση και την αναβάθμιση της οικονομικής συνεργασίας της Ελλάδας και των Ηνωμένων Πολιτειών, φιλοδοξεί να έχει ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας Ν. Ζαχαριάδης, ο οποίος αυτές τις μέρες βρίσκεται στην Ουάσιγκτον, για να παρακολουθήσει την ετήσια συνάντηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Διεθνούς Τράπεζας.

Σε συνέντευξη Τύπου, λοιπόν, σχετικά με το πού αποβλέπουν οι επαφές, που θα έχει με Αμερικανούς επιχειρηματίες, έκανε λόγο για προσπάθειες... προσέλκυσης επενδύσεων και για την από κοινού ανάληψη επιχειρηματικών πρωτοβουλιών!

"Παλιά μου τέχνη κόσκινο", με λίγα λόγια. Διότι, χρόνια τώρα, τέτοιου είδους τακτική ακολουθούν οι εκάστοτε κυβερνήσεις της χώρας με τους υπερατλαντικούς "φίλους" τους, αλλά παραγωγικές και ωφέλιμες για την οικονομία και τους εργαζόμενους επενδύσεις ουδέποτε κατάφεραν να προσελκύσουν. Εκείνο που κατάφεραν να κάνουν, είναι να δέσουν "χειροπόδαρα" την Ελλάδα στο αμερικανικό κεφάλαιο και σε οικονομικό και σε εθνικό, ακόμη και σε κοινωνικοπολιτιστικό επίπεδο...

Η μεγάλη απώλεια ψήφων, που είχε το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές της 22 Σεπτέμβρη, προκαλεί πρόσθετες δυσκολίες στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης Σημίτη, στην κατάρτιση του κρατικού προϋπολογισμού για το 1997. Η "νέα" κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εμμένει δογματικά στη συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής. Δε θέλει όμως να το πει δημόσια, το "μας ψηφίσατε, θα πληρώσετε" - κάτι που θα έλεγε αν οι απώλειες στο εκλογικό ποσοστό για το ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν τόσο μεγάλες - και γι' αυτό προσπαθεί να κρύψει την αλήθεια για τα νέα μέτρα σκληρότερης λιτότητας που ετοιμάζει με τον προϋπολογισμό του 1997. Ετσι, ενώ ετοιμάζει νέα φορολογικά βάρη για τα πλατιά λαϊκά στρώματα, προσπαθεί να το αποκρύψει, με δηλώσεις υπουργών και άλλων κυβερνητικών στελεχών που δημόσια λένε πως "δε θα επιβληθούν νέοι φόροι". Ενώ σχεδιάζει και για το 1997 αυξήσεις μισθών και συντάξεων πολύ κάτω από τον πληθωρισμό, τα κυβερνητικά στελέχη υποστηρίζουν πως "θα προστατευθούν τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων". Ενώ, ετοιμάζουν νέο σφαγιασμό των δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα, βαφτίζουν τα μέτρα που ετοιμάζουν σαν μέτρα για την "περιστολή της σπατάλης του δημοσίου".

Αν υπάρχει μια ελπίδα να μπει φραγμός στη νέα επέλαση στα λαϊκά εισοδήματα που ετοιμάζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τη βαφτίζει νοικοκύρεμα της οικονομίας, αυτή βρίσκεται στη συσπείρωση των εργαζομένων με τα άλλα πλατιά λαϊκά στρώματα, ώστε να αποκρούσουν με αγώνες την επιβολή αυτής της πολιτικής.

Κατά περίεργο τρόπο - ως κυβερνητικότεροι της κυβέρνησης - αντιλήφθηκαν ορισμένες φιλοκυβερνητικές εφημερίδες τις προεκλογικές υποσχέσεις του πρωθυπουργού, για στήριξη της ελάχιστης περυσινής τιμής βαμβακιού, όπως και της αντίστοιχης προκαταβολής.

Ετσι, η χτεσινή "Ελευθεροτυπία" αποφαίνεται, ότι "υλοποιείται η προεκλογική υπόσχεση του πρωθυπουργού για τιμή βαμβακιού στις 220 δραχμές, με προκαταβολή... δάνειο 40 δραχμές κατά κιλό στον παραγωγό"! Κατά τα άλλα, αποφεύγουν να εξηγήσουν στους αναγνώστες τους, πως το ζήτημα για τους βαμβακοπαραγωγούς δεν είναι, απλώς, να πάρουν 220 δραχμές το κιλό στο βαμβάκι, αλλά να εξασφαλίσουν, τουλάχιστον, την ελάχιστη περυσινή τιμή (συν τον πληθωρισμό εννοείται), όπως το υποσχέθηκε άλλωστε ο Κ. Σημίτης, προεκλογικά. Δηλαδή, να πάρουν 260 - 270 δραχμές συν 8,5%. Τα υπόλοιπα είναι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε... Σχετικά δε, με τα περιβόητα δάνεια, ο καθένας καταλαβαίνει ότι αποτελούν μια παντελώς ανεπιτυχή κυβερνητική απόπειρα, να χρυσωθεί το πικρό χάπι, που καλούνται να καταπιούν οι βαμβακοπαραγωγοί.

Δεν τα ήξερε ή δεν μπορούσε, άραγε, να τα καταλάβει αυτά το αρμόδιο επιτελείο της "Ελευθεροτυπίας"..;