Λεπτομέρειες της τρέχουσας επικαιρότητας, που έχουν, όμως, τη δική τους σημασία. Από τη μία οι διάφοροι... καλοπροαίρετοι "πολιτικοί αναλυτές" άρχισαν πάλι - έστω και δειλά, αφού το εκλογικό αποτέλεσμα είναι νωπό - να μιλάνε για τη δήθεν απομόνωση του ΚΚΕ, λόγω της πολιτικής του που δεν του επέτρεψε να συγκεντρώσει μεγαλύτερο ποσοστό. Από την άλλη, τόσο ο ΣΥΝ όσο και το ΔΗΚΚΙ κόπτονται να καθίσουν όσο γίνεται πιο μακριά από τα έδρανα του ΠΑΣΟΚ και όσο το δυνατόν κοντύτερα στα έδρανα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ.

Ο λόγος είναι, βέβαια, προφανής. Θέλοντας να εμφανιστούν σαν αριστερά κόμματα, είναι πολύ φυσικό να επιθυμούν να κάθονται δίπλα στο αυθεντικό αριστερό κόμμα του Κοινοβουλίου και μακριά από το ΠΑΣΟΚ και την κεντροαριστερά που ευαγγελίζεται. Φυσικά το τι πολιτική θα ακολουθήσουν είναι μία άλλη ιστορία και θα το δείξει η πράξη. Το ότι όμως κόπτονται να καθίσουν δίπλα στο ΚΚΕ, έστω και για λόγους "σημειολογίας" δείχνει με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο, ότι μόνο απομονωμένο δεν είναι το ΚΚΕ και η πολιτική του. Οσο για τους άλλους, τα ράσα δεν κάνουν τον παπά...