- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Γρηγοριάδης Κώστας |
Και οι δύο, υποτίθεται πως λένε και κάνουν τα προαναφερόμενα, γιατί ενδιαφέρονται για την πορεία της οικονομίας και τα λαϊκά συμφέροντα. Στην πραγματικότητα παίζουν, για μια ακόμη φορά, δικομματικό θέατρο στις πλάτες των εργαζομένων. Τόσα χρόνια τώρα, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ εφάρμοζαν τις γνωστές αντιλαϊκές πολιτικές και μέτρα, τη μια για να μειωθεί ο πληθωρισμός, την άλλη για να μπει η χώρα στην ΟΝΕ, την παράλλη για το ευρώ και πάει λέγοντας. Τώρα, έρχεται η ΝΔ, για να συνεχίσει, σε μεγαλύτερη έκταση και ένταση, την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, λέγοντας ουσιαστικά πως «βρήκε άδεια ταμεία και καμένη γη». Και στο μεταξύ, οι λίγοι πλούσιοι, που όλ' αυτά τα χρόνια συσσώρευαν και άλλα πλούτη, θα συνεχίσουν να γίνονται ακόμη πλουσιότεροι...
Οπως γνωρίζει πολύ καλά η «Ημερησία», το ΚΚΕ ήταν το μόνο ελληνικό κόμμα, που θεώρησε απαράδεκτο το «σχέδιο Ανάν», από την πρώτη στιγμή και, βέβαια, τάχτηκε υπέρ του «Οχι» στο πρόσφατο δημοψήφισμα. Κάποιοι άλλοι, απλά και μόνον, έκαναν και κάνουν ασκήσεις υποκριτικής, μπροστά στο γεγονός, πως «Οχι» έλεγε και η μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης στη χώρα μας κι ακόμη περισσότερο, μετά το βροντερό 76% των Ελληνοκυπρίων.
Ας μην προσπαθεί, επομένως, να συσκοτίσει την πραγματικότητα, με φτηνιάρικες κακεντρέχειες, περί «εκλεκτικών συγγενειών», κλπ. Και στις πρόσφατες εξελίξεις, σχετικά με το Κυπριακό και το «σχέδιο Ανάν», οι θέσεις των ελληνικών κομμάτων δεν ήταν 2 με 2, αλλά 3 με 1. Το ποιες απ' αυτές αντανακλούσαν την τοποθέτηση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, ας το βρει μόνη της. Δεν είναι δύσκολο...
Το γεγονός πως η λογική του ευρωμονόδρομου φέρνει συχνά πυκνά τους κάθε λογής οπαδούς της μπροστά σε αντιφάσεις και αδιέξοδα το γνωρίζαμε. Αλλωστε, έχει συμβεί πάμπολλες φορές στην πράξη. Δε γνωρίζαμε, όμως, ότι προκαλεί και έντονη... ζαλάδα. Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, συμβαίνει κι αυτό.
«Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που καλλιεργεί έναν νέο εθνικισμό και συναντιέται σ' αυτό με ακραίες δυνάμεις και λαϊκισμούς», είπε προχτές ο Ν. Κωνσταντόπουλος, μιλώντας στην ΚΠΕ του ΣΥΝ, με θέμα την ίδρυση του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Και το... στοιχειοθέτησε: «Είναι το μόνο κόμμα που θέτει ως στόχο όχι την αλλαγή, αλλά τη διάλυση της Ε.Ε., το μόνο κόμμα που θέτει ως στόχο την αποδέσμευση της χώρας του από την Ε.Ε.». Εμείς, να προσθέσουμε άλλο ένα: Το ΚΚΕ εκτιμά ότι υπάρχει ακόμη η δυνατότητα ανατροπής του καπιταλισμού και περάσματος στο σοσιαλισμό σε μια χώρα ή ομάδα χωρών και παλεύει γι' αυτό, παίρνοντας υπόψη του τον συνεχώς ενισχυόμενο ρόλο του διεθνούς παράγοντα, ενώ ο ΣΥΝ θεωρεί την αντίληψη αυτή ξεπερασμένη (μαζί με το σοσιαλισμό...).
Προφανώς, το βασικό - αν όχι αποκλειστικό - κριτήριο του σύγχρονου προλεταριακού διεθνισμού για την ηγεσία του ΣΥΝ είναι η υποταγή στο δήθεν μονόδρομο της ΕΕ των πολυεθνικών και του κεφαλαίου.
Σε ό,τι αφορά στην «αλλαγή» της ΕΕ, που επιδιώκει ο ΣΥΝ και το υπό ίδρυση Αριστερό Ευρωπαϊκό Κόμμα, σας παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα της εισήγησης του Ν. Κωνσταντόπουλου:
«Η ηγεμονία των συντηρητικών νεοφιλελευθέρων ιδεών και δυνάμεων στην ΕΕ δεν είναι νομοτέλεια. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση μπορεί και πρέπει να αποκτήσει άλλα κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά. Χαρακτηριστικά που να ταιριάζουν πιο πολύ με την ευρωπαϊκή παράδοση. Που να ανταποκρίνονται πιο πολύ στους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς. Που να είναι αποδεκτά από τους ευρωπαϊκούς λαούς. Κι αυτό είναι το έργο που πρέπει να φέρει σε πέρας η ευρωπαϊκή αριστερά».
Με άλλα λόγια, «ναι» στην πολιτική ενοποίησης της ΕΕ και σε ό,τι αυτή συνεπάγεται. Καμιά αμφισβήτηση της εξουσίας και κυριαρχίας των πολυεθνικών και του κεφαλαίου. Αποκλειστικά και μόνο η πρόσδεση στη σύγχρονη πραγματικότητα κάποιων ...ανθρώπινων χαρακτηριστικών. Αυτή είναι η ...αλλαγή της ΕΕ, στην οποία στοχεύει ο ΣΥΝ και, μάλιστα, σε μια «ιστορική προοπτική και όχι βραχυπρόθεσμα». Αν κάνετε τον κόπο και διαβάσετε τα ντοκουμέντα της δυτικοευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, της δεκαετίας του 1950 και 1960, εύκολα θα διαπιστώσετε ότι οι τότε στόχοι της ήταν περισσότερο ριζοσπαστικοί...
Ποιοι είναι με τον Χριστόδουλο και ποιοι με τον Βαρθολομαίο, ποιοι με τον Φιλιππίδη και ποιοι εναντίον του, ποιοι έκαναν σκάνδαλα με συμβάσεις εξοπλισμών και ποιοι με το Γ` ΚΠΣ. Αυτό είναι το σκηνικό που επιδιώκεται να διαμορφωθεί.
Αυτά, την ώρα που οι συμβασιούχοι του Δημοσίου στέλνονται από τον Αννα στον Καϊάφα, τους υπόσχονται διορισμούς με το τσουβάλι και την ίδια ώρα ετοιμάζονται να τους κοροϊδέψουν.
Εν ολίγοις, μάλλον η όλη υπόθεση θυμίζει ...εκλογές. Εχει όλα τα στοιχεία: Ρουσφέτια, ψευτοδιλήμματα και πάνω από όλα «ατζέντα» μακριά από τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, το ...όραμα των Ολυμπιακών Αγώνων ολοένα και περισσότερο μετατρέπεται σε εφιάλτη. Οι εξαγγελίες μάς περιγράφουν μια Αθήνα, όπου δε θα μπορεί κανείς να κυκλοφορήσει, να παρκάρει, να περπατήσει, να ανασάνει και, γενικώς, να ...υπάρχει.
Κι από πάνω δε θα μπορεί να πάρει άδεια, αν η παρουσία του εκτιμάται ως απαραίτητη, είτε για τις ανάγκες του κρατικού μηχανισμού, είτε για τις ανάγκες του οποιουδήποτε εργοδότη. Είμαστε όλοι ...εθελοντές με το ζόρι.
ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ όλο χαμό, μας προέκυψε και ο Γιώργος Βουλγαράκης να ...απορεί πώς γίνεται και έχει πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις το πού θα γίνει ο τελικός του κυπέλλου Ελλάδας. Αν δεν ήταν «μέσα» στα ποδοσφαιρικά πράγματα, ίσως, του συγχωρούσαμε την άγνοια.
Ποιος δε γνωρίζει, όμως, ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και σε ό,τι το «συνοδεύει», κάνει κουμάντο το μεγάλο κεφάλαιο; Με άλλα λόγια, οι «προστατευόμενοι» του δικομματισμού και, επομένως, και της σημερινής κυβέρνησης; Ας μην παριστάνει τον απορούντα, λοιπόν.
- πρωτοστατεί στη λοιδορία της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος
- κάνει το κορόιδο για τις διώξεις κατά των κομμουνιστών και τα εκτός νόμου ΚΚ σε ευρωπαϊκές χώρες
- βάζει κάθε δυνατό εμπόδιο για τον αποκλεισμό ΚΚ από τις εκδηλώσεις της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας GUE/NGL
- μας έπρηξε με τις «παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στην Κούβα... προχτές ο κ. Κωνσταντόπουλος ξάφνου ανακάλυψε τον κομμουνισμό!
Κατ' αρχήν, το ΚΚΕ ουδέποτε κατηγοριοποίησε και αντιμετώπισε τα οιαδήποτε αριστερά ή άλλα κόμματα, ως «μεγάλα» ή «μικρά»: Μια και το κάνει, όμως, ο κ. Κωνσταντόπουλος, ας μας πει ο Συνασπισμός ποια από τα κόμματα που συμμετέχουν στο «Ευρωκόμμα» θεωρεί «μεγάλα» και ποια από τα Κομμουνιστικά Κόμματα της Ευρώπη ή τα άλλα Κόμματα της GUE/NGL που δε συμμετέχουν στο «Ευρωκόμμα» κατατάσσει στα «μικρά». Θα είχε ακόμη ενδιαφέρον να μάθουμε πού κατατάσσει και τον εαυτό του, ή, που κατατάσσει τον «ΣΥΡΙΖΑ», που επίσης δεν έχουμε ακούσει να συμμετέχει στο Ευρωκόμμα.
Οσον αφορά για τον ισχυρισμό πως το ΚΚΕ είναι «το μόνο κόμμα που θέτει ως στόχο την αποδέσμευση της χώρας του από την ΕΕ», θα περιοριστούμε μόνο σε κάτι πολύ πρόσφατο: Το «Αριστερό Κόμμα Σουηδίας» στο τελευταίο συνέδριό του όχι μόνο επιβεβαιώνει το στόχο της εξόδου από την ΕΕ, αλλά τονίζει πως «είναι αυταπάτη να πιστεύουμε ότι η ΕΕ μπορεί σε θεμελιακά ζητήματα να μεταρρυθμιστεί και να μετατραπεί σε μια διακρατική δημοκρατική συνεργασία» και κατά συνέπεια προϋπόθεση μιας διαφορετικής συνεργασίας είναι η διάλυση της ΕΕ!! Είναι ενδιαφέρον να μάθουμε αν ο κ. Κωνσταντόπουλος θεωρεί «μικρό» αυτό το κόμμα που μετέχει στη GUE/NGL, αλλά όχι στο «Ευρωκόμμα».
