Επιτάχυνση των αντιασφαλιστικών ανατροπών και παραπέρα σφοδρή επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, μεταξύ άλλων με νέα μέτρα ενίσχυσης της «ευελιξίας», μείωση του λεγόμενου «κόστους εργασίας», διευκόλυνση των απολύσεων, πάμφθηνο εργατικό δυναμικό από τη «δεξαμενή» των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων και παραπέρα χτύπημα των δικαιωμάτων των εργαζόμενων γυναικών προβλέπει μεταξύ άλλων η έκθεση της λεγόμενης «Επιτροπής Πισσαρίδη», που έδωσε αργά το βράδυ της Δευτέρας στη δημοσιότητα η κυβέρνηση.

Στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος, ο «οδικός χάρτης», για να φορτωθεί και η νέα καπιταλιστική κρίση στο λαό και να ανοίξουν νέα πεδία κερδοφορίας για επιχειρηματικούς ομίλους και «επενδυτές» στους τομείς που ιεραρχεί το κεφάλαιο, περιλαμβάνει συνέχιση και γενίκευση της φοροληστείας στο λαό για τη διασφάλιση νέων φοροαπαλλαγών και προνομίων στο κεφάλαιο, «πογκρόμ» πλειστηριασμών και εκβιασμών για τη λαϊκή κατοικία, αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες, αστικό κράτος ακόμα «φιλικότερο» στο κεφάλαιο και πιο εχθρικό στις εργατικές - λαϊκές ανάγκες.

Η έκθεση της επιτροπής, με βάση τη στρατηγική του κεφαλαίου στην οποία συντάσσονται όλα τα αστικά κόμματα, αποτελεί παράλληλα και τη βάση για τη διαμόρφωση του σχεδίου που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση το φθινόπωρο στην Κομισιόν για να εκταμιευτούν πόροι από το περιβόητο «Ταμείο Ανάκαμψης». Επιβεβαιώνεται ξανά έτσι πως οι εργαζόμενοι, ο λαός όχι μόνο δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τον πακτωλό δισ. που αναμένουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, αλλά αντίθετα πως θα κληθούν να τα «πληρώσουν» μέχρι το τελευταίο σεντ με νέες αναδιαρθρώσεις και σκληρά μέτρα, ένταση της εκμετάλλευσης. Ελπίδα υπάρχει όχι στα σχέδια του κεφαλαίου, των κυβερνήσεων και των κομμάτων του, αλλά στην πάλη εργαζομένων, επαγγελματιών, αγροτών, με προμετωπίδα τις δικές τους ανάγκες.

Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να δημιουργήσει κάλπικες προσδοκίες, το σχέδιο της Επιτροπής προβλέπει τη συνέχιση και ένταση της φοροληστείας για το λαό, που θα συνεχίσει να σηκώνει πάνω από το 95% των φορολογικών βαρών, ανάμεσα στα άλλα και με την παραπέρα «διεύρυνση» της φορολογικής βάσης, ώστε επιχειρηματικοί όμιλοι και «εξωστρεφείς» επιχειρήσεις να απολαύσουν και νέες προκλητικές φοροαπαλλαγές κάθε είδους.

Οπως χαρακτηριστικά σημειώνεται, «με δεδομένο το ύψος του δημόσιου χρέους και της ανάγκης περαιτέρω κάλυψης άλλων δαπανών από τη Γενική Κυβέρνηση (όπως αυξημένες δαπάνες Υγείας), το περιθώριο μείωσης των φορολογικών εσόδων ως ποσοστό του ΑΕΠ κατά την επόμενη πενταετία είναι υπαρκτό αλλά σχετικά μικρό. Αντίθετα, υπάρχει σημαντικό περιθώριο και ανάγκη για αλλαγή της δομής των φόρων, ώστε να μειωθούν οι στρεβλώσεις και τα αντικίνητρα στην εξωστρεφή επιχειρηματικότητα», φορτώνοντας δηλαδή και νέα βάρη στο λαό. Βασικοί στόχοι της φορολογικής πολιτικής τίθενται «η μείωση του βάρους που επιβάλλουν συνδυαστικά το φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα στην εργασία» και «η υποστήριξη των παραγωγικών επενδύσεων και των επιχειρήσεων κατά τη μεγέθυνσή τους».

Στο πλαίσιο αυτό, ανάμεσα στα άλλα τα μέτρα που προτείνονται αφορούν:

-- Την παραπέρα αύξηση του λεγόμενου «συντελεστή απόσβεσης» για νέες επενδύσεις, που οδηγεί σε ταχύτερες και μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές προς τους επιχειρηματικούς ομίλους. Ουσιαστικά, το κράτος μέσω των υπεραποσβέσεων έρχεται να επιδοτήσει τις επενδύσεις, χώρια βέβαια τα άμεσα χρηματοδοτικά πακέτα που προβλέπονται στους «αναπτυξιακούς» νόμους.

-- Στην ίδια κατεύθυνση προβλέπονται ακόμη η «άρση αντικινήτρων για τη μεγέθυνση εταιρειών εντός της χώρας», όπως και το «σταθερό φορολογικό πλαίσιο για τις επιχειρήσεις» με δεκαετή «ρήτρα μη επιδείνωσης του φορολογικού πλαισίου για νέες επενδύσεις», η «μείωση της φορολόγησης των ενεργειακών προϊόντων για τη βιομηχανία», η επιβολή «πράσινων» φόρων που θα φορτωθούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στις πλάτες του λαού.

-- Φορολογικά «κίνητρα» προβλέπονται και για «αύξηση μακροχρόνιας αποταμίευσης στην κατεύθυνση ανάπτυξης της εσωτερικής κεφαλαιαγοράς», καταπώς έχει προτείνει σε σχετικά πρόσφατη έκθεση το ΙΟΒΕ, σαν να μη φτάνει το τζογάρισμα των συντάξεων.

-- Προβλέπονται ακόμη «εξορθολογισμός, συγχώνευση και απλούστευση όλων των φόρων για την ακίνητη περιουσία και σταδιακή μεταφορά πόρων σε τοπικό επίπεδο, σε αναλογία με αρμοδιότητες», ανάμεσα στα άλλα και του ΕΝΦΙΑ που τάχα θα καταργούσε η κυβέρνηση, με παραπέρα μείωση φόρων για τη μεγάλη ακίνητη περιουσία και ενίσχυση του ρόλου της Τοπικής Διοίκησης ως άλλου ενός μηχανισμού φορομπηξίας.

Σε ό,τι αφορά το τραπεζικό σύστημα και τη μείωση των λεγόμενων «κόκκινων» δανείων, με γνώμονα την πρόσβαση των επιχειρηματικών ομίλων σε φτηνότερο δανεισμό, η έκθεση προδιαγράφει το πογκρόμ των πλειστηριασμών και εκβιασμών στα λαϊκά σπίτια, σε αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες, με βάση και την πρόσφατη κατάργηση της όποιας τυπικής προστασίας είχε απομείνει στη λαϊκή στέγη, στα βήματα των όσων έχουν νομοθετήσει διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ.

Σημειώνει χαρακτηριστικά πως «το βασικό πρόβλημα με τις τράπεζες, και πηγή πολλών άλλων δυσχερειών (δυσκολία στον δανεισμό προς νέες επιχειρήσεις, αργή ψηφιοποίηση, δανεισμός σε επιχειρήσεις - "ζόμπι") είναι τα προβληματικά δάνεια» και τονίζει πως «μια πρώτη στρατηγική είναι να επιλυθεί το πρόβλημα σταδιακά (...) Η στρατηγική αυτή περιορίζει τις άμεσες ανάγκες για νέα κεφάλαια, αλλά παρατείνει τα υπάρχοντα προβλήματα.

Μια δεύτερη στρατηγική, την οποία θεωρούμε καλύτερη, είναι να λυθεί το πρόβλημα πιο άμεσα, είτε μέσω της δημιουργίας "κακής τράπεζας" (bad bank) και τη μεταφορά του συνόλου των προβληματικών δανείων σε αυτή, είτε μέσω άμεσων μαζικών τιτλοποιήσεων ή και πωλήσεων προβληματικών δανείων στην αγορά από κάθε τράπεζα χωριστά. Και στις δυο περιπτώσεις ενδέχεται να προκύψουν κεφαλαιακές ανάγκες», με το «ραβασάκι» να καταλήγει και πάλι στο λαό.

Στην ίδια κατεύθυνση είναι και οι παρεμβάσεις στον πτωχευτικό κώδικα, που βρίσκονται ήδη στα σκαριά κι έρχονται να σφίξουν κι άλλο τη «θηλιά» σε χρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά, αυτοαπασχολούμενους και επαγγελματίες, αλλά και να διευκολύνουν παραπέρα την αναδιάρθρωση επιχειρήσεων, «απαλλαγμένων» από τις όποιες υποχρεώσεις απέναντι στους εργαζόμενους, μπροστά και στο ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης που επιταχύνει τις εξελίξεις αυτές, όπως και τη συγκέντρωση σε μια σειρά από κλάδους.

Οπως σημειώνεται: «Το πτωχευτικό δίκαιο για τις επιχειρήσεις θα πρέπει να αλλάξει ώστε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες που απαιτούνται για να εκκαθαριστεί μια επιχείρηση ή να συμφωνηθεί και να επικυρωθεί ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης μεταξύ των μετόχων και των πιστωτών. Η μεταρρύθμιση του πτωχευτικού δικαίου που προετοιμάζεται κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλαγές απαιτούνται και στο πτωχευτικό δίκαιο για τα νοικοκυριά».

Μάλιστα προδιαγράφεται ότι «οι πρόσφατες εξελίξεις με την πανδημία είναι πιθανό να απαιτήσουν περαιτέρω παρεμβάσεις στο πτωχευτικό δίκαιο, ώστε οι διαδικασίες αναδιάρθρωσης να γίνουν πιο απλές και προσβάσιμες για τις ΜμΕ, για πολλές από τις οποίες τα χρέη θα γίνουν δυσβάστακτα» και σημειώνεται πως «θα ήταν χρήσιμη η δημιουργία ειδικών δικαστηρίων με εξειδίκευση σε θέματα οικονομικού περιεχομένου, όπως αυτά που αφορούν την πτώχευση, ώστε οι αποφάσεις να λαμβάνονται πιο γρήγορα και αποτελεσματικά».

Τη δική τους ξεχωριστή θέση στο κυβερνητικό σχέδιο έχουν και οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις σε όλο το φάσμα του κρατικού μηχανισμού ώστε αυτός να γίνει ακόμη πιο αποτελεσματικός για τα «θέλω» του κεφαλαίου και αντίστοιχα ακόμη πιο εχθρικός απέναντι στις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Στην κατεύθυνση αυτή προτείνονται νέες αντιδραστικές αλλαγές:

-- Στη Δικαιοσύνη με λειτουργία εξειδικευμένων τμημάτων στα δικαστήρια για υποθέσεις «σημαντικού οικονομικού ενδιαφέροντος» με ανώτατο όριο 12 μηνών έως την απόφαση, προκειμένου να επιταχυνθούν «επενδύσεις» όπως και στήσιμο κάθε λογής εξωδικαστικών μηχανισμών, αλλά και «κωδικοποίηση και απλοποίηση» της νομοθεσίας ώστε επιχειρηματικοί όμιλοι και «επενδυτές» να μη δίνουν τον παραμικρό «λογαριασμό».

-- Στην Εκπαίδευση, στην κατεύθυνση της ακόμα στενότερης σύνδεσης, από την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση έως τα πανεπιστήμια και την Ερευνα, με τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων (βλέπε αναλυτικότερα σελ. 9).

-- Στην Υγεία, όπου με μπούσουλα «την ενίσχυση των αναπτυξιακών προοπτικών του εγχώριου κλάδου της Υγείας», των κερδών των ιδιωτικών ομίλων και τις «εξοικονομήσεις κόστους και αποσυμφόρηση των μονάδων Υγείας», γίνεται λόγος για «ριζική αναδιάρθρωση» στην κατεύθυνση της παραπέρα ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης, μεταξύ άλλων με «αύξηση αυτονομίας και αξιολόγηση νοσοκομείων και άλλων μονάδων Υγείας», «εξορθολογισμό της δημόσιας δαπάνης προμηθειών φαρμάκων και υλικών», «φορολογικές ελαφρύνσεις προς τις επιχειρήσεις για επενδύσεις στην Ερευνα και Ανάπτυξη».

Το σχέδιο της επιτροπής διατρέχουν από την αρχή έως το τέλος όλοι οι «στρατηγικοί στόχοι» της αστικής τάξης, ενώ για το άνοιγμα των νέων πεδίων κερδοφορίας για το κεφάλαιο τίθενται ως στόχοι:

-- Κίνητρα για συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών, με στόχο τη μεγέθυνση της μέσης ελληνικής επιχείρησης και τη διαμόρφωση οικονομιών κλίμακας, καθώς - όπως επισημαίνεται - το μικρό μέγεθος των ελληνικών επιχειρήσεων λειτουργεί ανασταλτικά στην παραγωγικότητα και στις εξαγωγές. Πρόκειται για πάγια κατεύθυνση που θέτει ο ΣΕΒ για το ξεπάστρεμα των αυτοαπασχολούμενων, ενώ αντίστοιχες διατυπώσεις υπάρχουν στις εκθέσεις ενισχυμένης εποπτείας των «θεσμών» για την ελληνική οικονομία.

-- Ανοδος των επενδύσεων και των εξαγωγών ως ποσοστού του ΑΕΠ, που επίσης αποτελεί ζήτημα αιχμής για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Η εξέλιξη αυτή ισοδυναμεί με μπαράζ αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων, με άξονα την απόκτηση «ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων».

-- «Υποστήριξη εμβληματικών δράσεων πράσινης ανάπτυξης με έμφαση σε στροφή σε ΑΠΕ, άμβλυνση κόστους μετάβασης κατά τη διαδικασία απολιγνιτοποίησης»: Μέτρα που διευκολύνουν τις μπίζνες στη λεγόμενη πράσινη Ενέργεια, φέρνοντας ταυτόχρονα ανεργία στους εργαζόμενους του κλάδου, αυξήσεις στο ρεύμα για τις λαϊκές οικογένειες και ενεργειακή φτώχεια.

-- Τέλος, προβλέπεται «ανάπτυξη υποδομών μέσω δημόσιων επενδύσεων και κινητοποίησης ιδιωτικών» για τις «προτεραιότητες» της αστικής τάξης σε τομείς όπως «πράσινη ανάπτυξη», «διαχείριση αποβλήτων», «μεταφορές ώστε να ισχυροποιηθούν τα ελληνικά λιμάνια ως πηγή εισόδου εμπορευμάτων στην Ευρώπη και για να διευκολυνθούν οι εξαγωγές αγαθών από τη χώρα» και «αναβάθμιση υποδομών για τον εισερχόμενο τουρισμό».