Εξίσου σαφείς ήταν και οι ...παραινέσεις του προέδρου της Κομισιόν: «Οι πανηγυρισμοί δεν πρέπει να οδηγήσουν σε αυταρέσκεια. Η Ελλάδα, η Ισπανία και η Πορτογαλία, καθώς και η υπόλοιπη Ευρώπη, αντιμετωπίζουν νέες προκλήσεις. Οφείλουν συνεχώς να προσαρμόζονται και να προβαίνουν σε μεταρρυθμίσεις, ώστε να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις που επιβάλλει ο 21ος αιώνας και να αποκομίσουν πλήρως τα οφέλη της παγκοσμιοποίησης». Με άλλα λόγια, ολοταχώς στις «απελευθερώσεις», στις αλλεπάλληλες αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις, στο Ασφαλιστικό, στην Παιδεία, στην Υγεία και όλα όσα εξασφαλίζουν πολύ μεγαλύτερα κέρδη στις πολυεθνικές, ώστε να «προσαρμοστούμε» στις απαιτήσεις του σύγχρονου καπιταλισμού και του εντεινόμενου συνεχώς επιχειρηματικού ανταγωνισμού...
Τώρα καταλάβαμε για ποιο λόγο οι κυβερνώντες μιλάνε συχνά πυκνά και, μάλιστα, με μπόλικο θαυμασμό για το «Ιρλανδικό μοντέλο ανάπτυξης». Σύμφωνα, με τα στοιχεία πρόσφατης πανευρωπαϊκής μελέτης, που πραγματοποίησε η επίσημη στατιστική υπηρεσία της ευρωένωσης (Γιουροστάτ), το ποσοστό των Ιρλανδών που βρίσκονται στο όριο της φτώχειας έχει ισοφαρίσει το εγχώριο ρεκόρ. Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ιρλανδία, περισσότεροι από δύο στους δέκα και συγκεκριμένα το 21% των αντίστοιχων πληθυσμών είναι και επίσημα φτωχοί.
Οτι η ΕΥΠ είναι μια υπηρεσία που δουλεύει, «εν κρυπτώ και παραβύστω», για την εξυπηρέτηση των φανερών και των κρυφών αντιλαϊκών σχεδίων του αστικού κράτους, είναι γνωστό. Οπως γνωστό είναι ότι οι πράκτορές της δε νοιάζονται τόσο για την υπεράσπιση των «εθνικών συμφερόντων», όπως ισχυρίζονται οι εκάστοτε κυβερνώντες, όσο για το πώς θα γίνουν πιο αποτελεσματικοί οι κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί που δρουν σε βάρος του λαού. Είναι, επομένως, φυσιολογικό οι κυβερνήσεις να ενδιαφέρονται για την προστασία αυτών των πρακτόρων και σ' αυτή τη λογική κινείται και το σχετικό σχέδιο νόμου που προωθείται.
Ομως, ο σφοδρός δικομματικός ανταγωνισμός που εκδηλώνεται για ζητήματα που δε σχετίζονται με την ουσία της εφαρμοζόμενης πολιτικής, μπαίνει και στα «χωράφια» της ΕΥΠ. Ετσι, την ώρα που η κυβέρνηση πάει να νομοθετήσει την απαγόρευση της δημοσίευσης ονομάτων κι άλλων στοιχείων πρακτόρων, ο Γ. Σούρλας, αντιπρόεδρος της Βουλής και στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, βγάζει στη δημοσιότητα «φωτογραφικά» στοιχεία υπαλλήλων της ΕΥΠ, τους οποίους αποκαλεί πράκτορες, καταγγέλλοντας ότι ενεργοποιούνται στα όργανα του ΠΑΣΟΚ στη Μαγνησία. Απαντώντας σ' αυτές τις καταγγελίες ο συντονιστής Μαγνησίας του ΠΑΣΟΚ, κάνει λόγο για πράκτορες της ΕΥΠ που μετείχαν στο συνέδριο της ΝΔ.
Μπορεί κάποιοι να εκπλήσσονται από τις επίσημες και δημόσιες καταγγελίες για πράκτορες μυστικών υπηρεσιών που αναλαμβάνουν ρόλο κομματικού καθοδηγητή στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ, αλλά εμείς δεν παραξενευόμαστε, γνωρίζοντας το ρόλο και της ΕΥΠ και των κυβερνητικών κομμάτων που λειτουργούν στο πλαίσιο του καπιταλιστικού συστήματος...
Ενώ είναι γνωστό ότι το λεκανοπέδιο Αττικής ασφυκτιά, αφού ανά κάτοικο αναλογεί μόλις 2,5 τετραγωνικά μέτρα πρασίνου, η Εκκλησία, διά του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, δε σταματά να πιέζει για την τσιμεντοποίηση κι άλλων ελεύθερων χώρων, προκειμένου να «στεγάσει» μεγαλεπήβολα οικήματα ή ακόμη και να τους ...εμπορευτεί σαν να είναι κάποιος μεγαλοεργολάβος!
Ετσι ζητά: Τον αποχαρακτηρισμό του Δάσους στον Καρέα, για να χτιστεί μεγαλοπρεπές συνοδικό μέγαρο. Να περιέλθει στα χέρια του το γήπεδο του Παναθηναϊκού στη λεωφόρο Αλεξάνδρας για να χτιστεί η νέα Μητρόπολη. Να επιτραπεί να χτιστεί πελώριο ξενοδοχείο σε έκταση στο Κολωνάκι...
Οσον αφορά τους κατοίκους της πολύπαθης Αθήνας; Προφανώς καλύτερες συνθήκες γι' αυτούς επιφυλάσσει για τη ...«Δευτέρα Παρουσία», δηλαδή όταν αναπαυτούν μια ώρα αρχύτερα εν ...«τόπω χλοερώ»!
ΥΓ: Ισως η Εκκλησία «ζήλεψε» από την πολιτική του υπουργείου Οικονομίας, που επέβαλε 70% αύξηση των αντικειμενικών αξιών στο Ελληνικό, με προφανή στόχο να εισπράξει περισσότερα από την οικοπεδοποίηση του πρώην αεροδρομίου, που δρομολόγησε η κυβέρνηση Σημίτη και εφαρμόζει πιστά η κυβέρνηση Καραμανλή...
Πολλά ερωτηματικά, βλέπετε, μας έχουν προκύψει τον τελευταίο καιρό στην πολιτική σκήνη, με πρώτη την υπόθεση των ανακρίσεων πακιστανών από ...αγνώστους, ενώ απορίες υπάρχουν και για την υπόθεση Μαξίμ Ζιλίν και για την ιστορία αυτή την εταιρίας που ...πουλάει υπηρεσίες του ΟΤΕ με παραπλήσιο νούμερο.
Επίσης, αρκετά ακούγονται και για τις εισαγγελικές παρεμβάσεις σε αυτές τις ιστορίες, με τα σενάρια περί ενόχλησης της κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Δημόσιας Τάξης.
Αυτό που σίγουρα δεν έχουν κατανοήσει οι κυβερνώντες είναι το εξής απλό: Οτι τα πολιτικά ερωτήματα (γιατί τέτοια είναι) χρειάζονται πολιτικές απαντήσεις. Από αυτές που ακόμη και οι καλύτεροι εισαγγελείς δεν έχουν τη δυνατότητα να δώσουν.
Κι όσο αυτές οι πολιτικές απαντήσεις δεν υπάρχουν, τότε δικαιούμαστε να μιλάμε για σκοτάδι. Ιδίως μάλιστα όταν η ανυπαρξία απαντήσεων αφορά ατομικά και δημοκρατικά δικαιώματα όπου το φως πρέπει να πέφτει άπλετο.
Φυσικά κατανοούμε και τους σημερινούς κυβερνώντες αλλά και τους χτεσινούς, όταν κάνουν ό,τι μπορούν για να αποφύγουν να συζητούνται θέματα όπως η δραστηριότητα ευρωπαϊκών και αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στην Ελλάδα υπό τη σκέπη του «αντιτρομοκρατικού» δόγματος. Είναι υπέρ της επιλογής αυτής...
Και είναι υπέρ - δυστυχώς - όχι επειδή δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς, ούτε γιατί προστατεύουν τα «εθνικά συμφέροντα». Εχουν διαλέξει πλευρά με σαφήνεια κι έχουν πάει με όσους υπονομεύουν το μέλλον των λαών, και του ελληνικού συμπεριλαμβανομένου.
Αλλωστε αμφότεροι απέδειξαν πως είναι και είναι υπέρ των τακτικών που θέλουν αστυνομικούς να παρακολουθούν δραστηριότητες συνδικαλιστικών οργανώσεων και μαζικών φορέων. Δυστυχώς θα έχουμε πολλά τέτοια παραδείγματα και στο μέλλον...