Δυο εξηγήσεις μόνο μπορεί να έχει το φαινόμενο. 'Η αποτελεί τη συνέπεια μιας ανεξήγητης μαζικής παράκρουσης ή γίνεται συνειδητά και για λόγους που μπορούμε ίσως να υποθέσουμε, αλλά δε γνωρίζουμε. Αναφερόμαστε στο γεγονός, πως μια σειρά εφημερίδες επιμένουν, μέρες τώρα, να προσδίδουν στην προχτεσινή εκδήλωση στο «ΠΑΡΚ», που οργάνωσε το ΚΚΕ, το χαρακτήρα συνεδρίασης της Κεντρικής του Επιτροπής, με την παρουσία εκπροσώπων του ΔΗΚΚΙ, της Κομμουνιστικής Ανανέωσης και πολλών ακόμη παραγόντων, με τους οποίους το Κόμμα συνεργάστηκε στις πρόσφατες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Μάλιστα, η χτεσινή «Ελευθεροτυπία» σημειώνει, ότι «ήταν η πρώτη φορά που το ΚΚΕ διοργάνωσε συζήτηση της Κεντρικής του Επιτροπής ανοιχτή στα ΜΜΕ, και μάλιστα όχι στον Περισσό, αλλά σε αίθουσα κεντρικού ξενοδοχείου».

Και λέμε, ότι μόνο μία από τις δύο προαναφερόμενες εξηγήσεις μπορεί να ισχύουν, γιατί και μόνο, τα όσα γράφει μέρες τώρα ο «Ριζοσπάστης» είναι υπεραρκετά για να καταλάβει ο καθένας -πόσο μάλλον ένας δημοσιογράφος - ότι επρόκειτο για εκδήλωση, η οποία οργανώνονταν από την ΚΕ του ΚΚΕ και όχι για συνεδρίαση της τελευταίας.

Ξεκάθαρη ήταν η τοποθέτηση της Αλέκας Παπαρήγα στην προχτεσινή εκδήλωση του ΚΚΕ στο «Παρκ», στα ζητήματα της πολιτικής συμμαχιών του Κόμματος, τόσο γενικά όσο και σχετικά με το ΣΥΝ. Αλλωστε, γνωρίζει πολύ καλά ο Μ. Γλέζος, αφού του έγινε καθαρό και στη συνάντηση που είχε με την ηγεσία του Κόμματος, πολύ πριν τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, ότι η πολιτική αυτή δεν μπορεί να συμπορευτεί με την κινούμενη στα πλαίσια των «ευρω-μονόδρομων» πολιτική του ΣΥΝ. Η πολιτική συμμαχιών του ΚΚΕ στρέφεται ενάντια στις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και δεν έχει στόχο τις όποιες αυταπάτες ...εξανθρωπισμού τους. Εχει σαφέστατο αντιδικομματικό χαρακτήρα, τόσο ενάντια στο ΠΑΣΟΚ όσο και στη ΝΔ και δεν πατά σε δυο βάρκες. Το ΚΚΕ παλεύει για την οικοδόμηση ενός κοινωνικο-πολιτικού Λαϊκού Μετώπου αντίστασης και εξουσίας, για μια ριζική αλλαγή πορείας της χώρας και όχι για ένα διαφορετικό μείγμα της ίδιας στην ουσία με σήμερα πολιτικής διαχείρισης.

Δεν καταλαβαίνουμε, επομένως, τι διαψεύδει και για ποιο λόγο, με τις χτεσινές του δηλώσεις ο Μ. Γλέζος, όταν λέει, ότι δε ζήτησε «οι διασπασμένες δυνάμεις της Αριστεράς να ενωθούν σ' ένα ενιαίο κόμμα, αλλά τη συσπείρωσή τους, τη συμπόρευσή τους, τη συνεργασία τους...». Πολύ περισσότερο, όταν μεταχειρίζεται βαριές κουβέντες για την ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, περί «ψέματος με κοντά ποδάρια»...

Εμείς δε θα του απαντήσουμε «ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται», κάτι που μάλλον ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωσή του. Θα προτιμήσουμε την κριτική τοποθέτηση στα άλλα λεγόμενά του...

Γιατί, εκτός και πέρα από τις σοβαρές πολιτικές διαφορές μεταξύ των δυο κομμάτων, που κάνουν έτσι κι αλλιώς ανέφικτη αντικειμενικά τη μεταξύ τους πολιτική συνεργασία, ο Μ. Γλέζος δε θέλει να καταλάβει και ορισμένα ζητήματα φερεγγυότητας, που έβαλε επιπλέον στην τοποθέτησή της η Αλέκα Παπαρήγα, προχτές, πάλι από θέσεις αρχών. Εκτός και αν αρνείται, ότι τόσο η ΕΔΑ όσο και ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου (στα πρώτα του βήματα) ξεκίνησαν ως συνασπισμοί κομμάτων και στην πορεία ορισμένοι ήθελαν, σώνει και καλά, να τους μετατρέψουν σε ενιαίο κόμμα, επιζητώντας ουσιαστικά τη διάλυση του ΚΚΕ.

Πιστεύουμε, ότι όλα τα παραπάνω είναι πλήρως κατανοητά στον Μ. Γλέζο. Και, πέρα απ' αυτά, γνωρίζει εξίσου καλά, ότι μια πολιτική συνεργασία προϋποθέτει πρωτίστως την πολιτική συμφωνία κοινής δράσης μεταξύ των συνεργαζομένων, αλλά και τη μεταξύ τους εμπιστοσύνη, που οικοδομείται στους κοινούς αγώνες, και τον αλληλοσεβασμό της ιδεολογικής και οργανωτικής αυτονομίας τους.