Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΠΑΣΟΚ εκφράζει την αντίθεσή του με τη μορφή πάλης της κατάληψης ή του αποκλεισμού. Είναι άλλωστε και ενδεικτικό της στάσης του απέναντι στους αγώνες γενικότερα. Ταυτόχρονα, πρόκειται για μια άποψη που ζυμώνεται καιρό τώρα, με πιο συχνή αφορμή τις καταλήψεις στο πλαίσιο μαθητικών ή φοιτητικών κινητοποιήσεων, στις οποίες αναφέρεται και η υπουργός Παιδείας, χαρακτηρίζοντάς τες παράνομες.
Εκεί, όμως, που πραγματικά δίνουν ρέστα τα «παπαγαλάκια» της πλουτοκρατίας είναι όταν οι ταξικές δυνάμεις προχωρούν στο συμβολικό αποκλεισμό υπουργείων κλπ, όπως προχτές στο υπουργείο Οικονομικών και λίγο καιρό πριν στο Χρηματιστήριο. Αντίστοιχο ήταν και το μένος τους απέναντι στα μπλόκα των αγροτών.
Χτυπούν μια μορφή πάλης γιατί θέλουν να χτυπήσουν την ίδια την ταξική πάλη. Αλλά πλανώνται πλάνην οικτράν αν νομίζουν ότι θα ξεμπερδέψουν με την εργατική τάξη, τους ταξικούς αγώνες, την ίδια την Ιστορία.
Τη Διακήρυξη της «συνάντησης στην Αθήνα» του «Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς» (ΚΕΑ), που πραγματοποιήθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, έδωσε προχτές στη δημοσιότητα ο Συνασπισμός. Ο τίτλος της: «Κρίση και Ευρωπαϊκός Νότος: Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς». Ποια είναι αυτή η απάντηση; Το ΚΕΑ ισχυρίζεται ότι μια στρατηγική εξόδου απ' την κρίση πρέπει καταρχήν να περιλαμβάνει «εκδημοκρατισμό της εξουσίας και της ιδιοκτησίας» (!). Ακόμα, «επανίδρυση της ΕΕ» ώστε να μην υπάρχουν «τα νεοφιλελεύθερα Προγράμματα Σταθερότητας, με βάση τα οποία εκβιάζονται όλα τα κράτη - μέλη» (σ.σ. από ποιον, άραγε;) και να υπάρχει «οικονομική δημοκρατία»..! Και στη συνέχεια παραθέτει «τέσσερις άμεσες διεκδικήσεις που αποτελούν μέρος της κοινής μας στρατηγικής». Το ΚΕΑ, λοιπόν, θα αγωνιστεί διεκδικώντας «υπεράσπιση της εργασίας, των μισθών και των συντάξεων, ως πρώτη προτεραιότητα όλων των ευρωπαϊκών θεσμών», «φορολόγηση όλων των χρηματοπιστωτικών κερδοσκοπικών συναλλαγών», «δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Δημόσιας Υπηρεσίας Αξιολόγησης, τα κράτη δεν μπορούν πλέον να είναι όμηροι των ιδιωτικών εταιρειών αξιολόγησης», «έκδοση ευρωομολόγων που θα επιτρέψει στα κράτη - μέλη να δανείζονται με λογικά επιτόκια».
Κι αφού ονομάζουν στα σοβαρά αυτές τις ασυναρτησίες και τις φαιδρότητες σαν τη μόνη στρατηγική διεξόδου απ' την κρίση, διαπιστώνουν συμπερασματικά: «Η Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να ενδιαφέρεται κυρίως για την αξιοπρεπή διαβίωση όσων διαμένουν στο έδαφός της και όχι για τις τράπεζες και το μεγάλο κεφάλαιο»... Αλλά τι σημαίνει, αλήθεια, εκδημοκρατισμός της εξουσίας και της ιδιοκτησίας; Μια φούσκα στο νερό. Η εξουσία και η ιδιοκτησία ή θα είναι λαϊκές ή πλουτοκρατικές. Που σημαίνει, με όλα τα παραπάνω, ότι τα Κόμματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης ενδιαφέρονται και το δείχνουν για τη μακροημέρευση της ΕΕ και συνολικά του συστήματος της εκμετάλλευσης.
Μία από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, η επονομαζόμενη ΚΟΕ, εξέδωσε χτες ανακοίνωση στην οποία αναφέρει: «Ο λαός με τη σημερινή μαζική και μαχητική στάση στέλνει μήνυμα στην κυβέρνηση: Θα μείνετε ή εσείς ή τα μέτρα»...
Η ΚΟΕ, ο «πόλος» του Αλαβάνου στον οποίο η ΚΟΕ συμμετέχει, ο ΣΥΝ, ο ΣΥΡΙΖΑ και όποιος άλλος στον οπορτουνίστικο χώρο, ή δεν άκουσαν το μήνυμα του λαού ή το ερμηνεύουν κάπως αυθαίρετα και κατά πώς τους βολεύει. Αλίμονο αν το εργατικό λαϊκό κίνημα διαπραγματευτεί σ' αυτήν τη βάση. Είναι χαμένο από χέρι. Δεν ξέρουμε ποιον βοηθά και ποιον συμφέρει μια τέτοια «υπεραπλούστευση» - σε σημείο παραμόρφωσης - του διεκδικητικού πλαισίου του κινήματος, πάντως σίγουρα δε συμφέρει το ίδιο το κίνημα. Που για να είναι αποτελεσματικό πρέπει να οξύνει την πάλη του έχοντας καθαρό ότι απέναντί του έχει μια τάξη, της οποίας τα συμφέροντα στη δοσμένη χρονική στιγμή διαχειρίζεται και προωθεί το ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να αντιπαλέψει και την κυβέρνηση ως πολιτική εκπρόσωπο της αντίπαλης τάξης και τα μέτρα, που, για να προωθήσουν δικά της συμφέροντα, τσακίζουν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Εχοντας συνείδηση ότι στο πλαίσιο της εξουσίας του κεφαλαίου κάθε κυβέρνηση, κι αυτή που θα διαδεχτεί την υπάρχουσα, τον ίδιο ρόλο θα παίξει, στην ίδια κατεύθυνση θα κινηθεί. Το δίλημμα «ή εσείς ή τα μέτρα» μπορεί να απασχολεί τον οπορτουνισμό, όχι όμως το εργατικό λαϊκό κίνημα.
«Σε ποια κυβέρνηση νομίζετε ότι είστε υφυπουργός;», είπε στον Φίλιππο Σαχινίδη και - όπως μάθαμε από τα τηλεοπτικά κανάλια - πολύ τον νευρίασε και τον εξόργισε...
Εμείς μιαν άλλη απορία έχουμε: Ο Χρήστος Παπουτσής ...σε ποια κυβέρνηση και σε ποιο κόμμα νομίζει ότι είναι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος;
Αν μας ρωτήσει, πάντως, θα του διευκρινίσουμε ότι η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι ...«στο ΠΑΣΟΚ»! Στο ΠΑΣΟΚ που κατέθεσε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, το οποίο και ο ίδιος ψήφισε.
Εκτός αν κατάφερε να το καταψηφίσει χωρίς να τον αντιληφθεί κανείς, πράγμα λιγάκι δύσκολο.
Εν κατακλείδι, τα κόλπα του ...«διχασμένου ΠΑΣΟΚ», που είναι και «καλό» και «κακό», τα ξέρουμε εδώ και πολλά, πολλά χρόνια.
Από τότε που η κυβέρνηση Σημίτη συμμετείχε στο βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας και ο τότε γραμματέας του ΠΑΣΟΚ «διαδήλωνε» στους δρόμους κατά του βομβαρδισμού. Κι από άλλους, παλιότερους καιρούς...
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ, τι να πει κανείς; Τρεις χιλιάδες διαδηλώνανε - είπε- και εκατόν πενήντα χιλιάδες αγόραζαν το cd της Τζούλιας Αλεξανδράτου...
Προφανώς, χάρηκε με το συμπέρασμα του, γιατί τέτοιου είδους «προσωπικότητες» ταιριάζουν «γάντι» με την αισθητική του εν λόγω κόμματος.
Ας χρησιμοποιήσουν όσο λαϊκισμό θέλουν, όσο φτηνός κι αν είναι. Δυστυχώς, όμως, γι' αυτούς, ο ρόλος τους και στην υπόθεση των αντιλαϊκών μέτρων έχει αποκαλυφθεί για τα καλά.
Βλέπετε, όταν το κεφάλαιο έχει μεγάλες και άμεσες απαιτήσεις, κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί και οι μάσκες πέφτουν...