Η ελπίδα που εξέφρασε ο ευρωβουλευτής και πρώην υπουργός Εθνικής Οικονομίας Τ. Χριστοδούλου "να πετύχει ο Σημίτης, διότι είναι καλό για τη χώρα", ασφαλώς δεν ξαφνιάζει, επειδή ο συγκεκριμένος πολιτικός ανήκει στη ΝΔ. Ο Τ. Χριστοδούλου απλά επιχειρεί να εκφράσει τα γενικότερα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας, τα οποία επιβάλλουν να πετύχει ο Κ. Σημίτης στην αποστολή που του έχει ανατεθεί. Στην πραγματικότητα, αυτή είναι και η "κρυφή" επιθυμία συνολικά της ηγεσίας της ΝΔ, αλλά δεν το ομολογεί, γιατί προφανώς θα υπονόμευε σοβαρά έναν από τους κυριότερους λόγους ύπαρξής της. Αυτό ομολογεί, έμμεσα πλην σαφώς, ο ευρωβουλευτής, ο οποίος στη συνέντευξή του στην "ΚΕ", δήλωσε ότι με την κεντροδεξιά πολιτική που εφαρμόζουν στην Ευρώπη "αριστερογενή" κόμματα "δημιουργείται πρόβλημα και στα κεντροδεξιά κόμματα που βλέπουν ότι την πολιτική τους την υφαρπάζει κάποιος άλλος ο οποίος επαγγέλλεται ότι μπορεί κιόλας να την εφαρμόσει".

Γεγονός πάντως είναι ένα: Κανείς στη ΝΔ δεν πιστεύει ότι το κόμμα τους μπορεί να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές. Ποιος μίλησε για ηττοπάθεια; Απλά για αποδοχή της βούλησης των μεγάλων αφεντικών πρόκειται.

Αν δεν ακούτε τις τελευταίες βδομάδες τα γνωστά σλόγκαν του Μ. Εβερτ, ότι "η κυβέρνηση θα καταφύγει σε πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο" και ότι "η καλύτερη υπηρεσία που έχει να προσφέρει αυτή η κυβέρνηση είναι να προχωρήσει σε εκλογές", ασφαλώς δεν πρέπει να ξαφνιάζεστε.

Απλούστατα, ο πρόεδρος της ΝΔ δεν μπορεί να ζητά πρόωρες εκλογές, τις οποίες όλοι, ακόμα και μέσα στο κόμμα του, πιστεύουν ότι θα τις χάσει και, πάντως, δεν υπάρχει κανένας που να δηλώνει δημόσια ότι θα τις κερδίσει.

Προφανώς αυτό το έχει αποδεχτεί και ο Μ. Εβερτ, ο οποίος πάνω απ' όλα γνωρίζει πολύ καλά τις προθέσεις των οικονομικά ισχυρών παραγόντων και έχει σταματήσει να ζητά πρόωρες εκλογές, γιατί, στην πραγματικότητα, δεν τις θέλει. Ομως, από την άλλη, δεν μπορεί να το ομολογήσει.

Ετσι, εκών άκων, θα οδηγηθεί στις κάλπες και από κει και πέρα... "ο Θεός βοηθός"!

Μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια, λέει μια δική μας παροιμία, αλλά προφανώς, οι αρμόδιοι των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών δεν τη γνωρίζουν ή και αν τη γνωρίζουν, φαίνεται πως δε σέβονται καθόλου την παράδοση...

Πώς αλλιώς, να εξηγήσει κανείς το προχτεσινό δημοσίευμα της αγγλικής εφημερίδας "Σάντεϊ Τάιμς", που έκανε ήδη το γύρο του κόσμου; Σύμφωνα με αυτό, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες διείσδυσαν στα συστήματα πληροφορικής του Ευρωκοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και υπέκλεπταν πληροφορίες, ακόμη και για τους φακέλους υγείας των στελεχών της Κομισιόν. Ορισμένοι ευρωβουλευτές, σημειώνει το δημοσίευμα, υποψιάστηκαν ότι κάτι "τρέχει", όταν διαπίστωσαν, ότι οι Αμερικάνοι διαπραγματευτές γνώριζαν εκ των προτέρων τις απόρρητες, υποτίθεται, προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής - στη διάρκεια των περσινών διαπραγματεύσεων για την ΓΚΑΤΤ - πριν αυτές κατατεθούν στο τραπέζι των συζητήσεων.

Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, σημειώνει η εφημερίδα, η αμερικάνικη "διείσδυση" έγινε δυνατή, επειδή οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ χρησιμοποίησαν τους Αμερικάνους τεχνικούς, που "έστησαν" το σύστημα της ΕΕ. Οχι, απ' ό,τι μάθαμε, κανείς δε διανοήθηκε - μετά απ' όλ' αυτά - να αμφισβητήσει τη συμφωνία, για τη νέα ΓΚΑΤΤ... Αλλωστε, στα ζητήματα αυτά ισχύει ο κανόνας, που λέει: μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου...

Το διαβάσαμε σε χτεσινή απογευματινή εφημερίδα και το μεταφέρουμε αυτούσιο, γιατί αποτελεί μια χαρακτηριστική απόδειξη των "αξιών" και των "ιδανικών", στις οποίες πιστεύουν οι πολυεθνικές, όπως και των μεθόδων που χρησιμοποιούν:

"Ο Αργεντινός, Σαντιάγο Πινέτα, ο άνθρωπος που τόλμησε το 1994 να αποκαλύψει ένα σκάνδαλο διαφθοράς αξίας 250 εκατομμυρίων δολαρίων, στο οποίο ενεπλάκησαν η κρατική τράπεζα Νασιόν και η πολυεθνική ΙΒΜ, έχει έκτοτε πέσει θύμα τεσσάρων επιθέσεων. Τώρα, ο ηλικιωμένος δημοσιογράφος νοσηλεύεται με βαριές κακώσεις, που του προκάλεσαν δύο άνδρες και δύο γυναίκες, που αφού τον ξυλοκόπησαν άγρια, του χάραξαν με μαχαίρι στο στήθος τα αρχικά ΙΒΜ! Ο Πινέτα κατήγγειλε τις μυστικές υπηρεσίες της Αργεντινής για τις επιθέσεις εναντίον του και ζήτησε πολιτικό άσυλο στο Μεξικό, "γιατί το νομικό σύστημα της χώρας μου, δε μου παρέχει καμιά εγγύηση"".

"Ο καπιταλισμός δεν κέρδισε μετάλλια", είναι ο τίτλος άρθρου του χτεσινού φύλλου της παρισινής εφημερίδας "Λε Μοντ", που αναδημοσίευσε και η αμερικανική εφημερίδα "Νιου Γιορκ Τάιμς". Αντικείμενό του - τι άλλο; - το επίπεδο οργάνωσης των Ολυμπιακών αγώνων της Ατλάντα, η άμετρη εμπορευματοποίηση και το "ζύγισμα" των πάντων, με το βάρος των δολαρίων.

Η Ευρώπη, που πάντα πίστευε ότι η Αμερική θα κέρδιζε το χρυσό μετάλλιο της οργάνωσης, απογοητεύτηκε μπροστά στο χάος της Ατλάντα, επισημαίνεται στο άρθρο, όπου καυτηριάζεται, επίσης, η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, για την άρνησή της, το 1990, να αναλάβει η Αθήνα ή το Παρίσι τη χρυσή Ολυμπιάδα, προτιμώντας το "κέρδος και την αποδοτικότητα από την ιστορία και την παράδοση".

Αντίθετα, σημειώνει ο αρθρογράφος, η Ατλάντα διδάσκει ότι οι Ολυμπιακοί αγώνες είναι πολύ σοβαρό γεγονός, για να επαφίεται στα χέρια ερασιτεχνών του ιδιωτικού τομέα, που τελικά, όπως φαίνεται, δε θα καταφέρουν να αποκομίσουν ούτε κέρδος...