Στους Ολυμπιακούς της Ρώμης το 1960, ο 18χρονος τότε Μοχάμεντ Αλι στέφθηκε χρυσός Ολυμπιονίκης της πυγμαχίας, στην κατηγορία των ελαφρών βαρών. Περήφανος τότε ο νεαρός, επέστρεψε στη γενέτειρά του στο Λούισβιλ του Κεντάκι όπου του "πάγωσαν το γέλιο" όταν εκδιώχθηκε από ένα εστιατόριο που ήταν προορισμένο για λευκούς και τον καταδίωξε μια ομάδα ρατσιστών. Τότε πέταξε το χρυσό μετάλλιο στον ποταμό Οχάιο.

Τώρα βαριά άρρωστο, τον έβαλαν να ανάψει την ολυμπιακή φλόγα και στο ημίχρονο του τελικού αγώνα μπάσκετ ο Χ. Α. Σάμαρανκ αυτοπροσώπως του απένειμε άλλο χρυσό σε αντικατάσταση του πεταμένου... Δικαίωμά τους να δίνουν συγχωροχάρτι στον εαυτό τους, δικαίωμά τους να καταπίνουν αμάσητο ό,τι εξυπηρετεί τις εντυπώσεις και το θέαμα, πιστεύοντας ότι ξαναγράφουν τα γεγονότα. Τα πραγματικά, όμως, γεγονότα γράφουν την ιστορία και είναι ταυτόχρονα και ο καθρέφτης του συστήματός τους.