ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 6 Σεπτέμβρη 2000
Σελ. /36
Περί διαλόγου

«Διάλογος χωρίς κοινούς στόχους, με διαφορετικούς ιδεολογικούς και πολιτικούς προσανατολισμούς και με σύγχυση στόχων και μέσων είναι διάλογος κουφών». Αυτά είπε προχτές, στη Θεσσαλονίκη, η Ελληνίδα επίτροπος Αννα Διαμαντοπούλου, μιλώντας στο επίσημο δείπνο του Συνδέσμου Βιομηχανιών Β. Ελλάδας.

Κατά τη συλλογιστική αυτή, λοιπόν, το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα έχει δύο επιλογές: `Η να έχει ταξική, διεκδικητική πολιτική υπεράσπισης των συμφερόντων της εργατικής τάξης, οπότε είναι «κουφό» και ακατάλληλο για τον κυβερνητικό «κοινωνικό διάλογο», ή να αποδέχεται τους στόχους και τις επιδιώξεις της άρχουσας τάξης, οπότε συγκαταλέγεται στους «μη κουφούς» διαπραγματευτές και είναι ευπρόσδεκτο να πει τη γνώμη του για το πώς θα δεθούν οι αλυσίδες πιο σφιχτά στο λαιμό των εργαζομένων.

Και μεις, βέβαια, δεν είχαμε την παραμικρή αμφιβολία για το πώς εννοεί η κυβέρνηση το διαβόητο «κοινωνικό διάλογο». Σημειώνουμε, όμως, την αποκαλυπτική ομολογία, για τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και όσους άλλους υπεραμύνονται με πάθος τη συμμετοχή σ' αυτόν, με το επιχείρημα πως αποτελεί ένα μέσο προβολής και προάσπισης των εργατικών δικαιωμάτων.

«Μαύρη λίστα»;

Νέα μεθόδευση, αποδεικτική του αντιδημοκρατικού κυβερνητικού κατήφορου, παρακολούθησε προχτές το πανελλήνιο, αφού όταν τα ΜΜΕ της ολιγαρχίας και της «διαπλοκής» λιβανίζουν τον κ. Σημίτη ολημερίς, δεν υπάρχει χώρος για άλλες φωνές που «χαλάνε τη σούπα». Ετσι, στη συνέντευξη Τύπου του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη είδαμε το φαινόμενο να αρνείται(!) ο κ. Σημίτης, διά του εκπροσώπου του Δ. Ρέππα, να δώσει το λόγο σε δημοσιογράφους μεγάλων και ιστορικών εφημερίδων, που ασκούν κριτική στην κυβερνητική πολιτική.

Φυσικά, ο «Ριζοσπάστης» δε θα μπορούσε να λείπει από τη «μαύρη λίστα» του ιδιότυπου μακαρθισμού, που επιβεβαιώνει ότι ο κατήφορος του «εκσυγχρονισμού» δεν έχει πάτο...

Η διαπλοκή...

Γρηγοριάδης Κώστας

Καλά κρατεί η φιλολογία περί των «διαπλεκομένων» και για να έχετε μια εικόνα της σχετικής φαγωμάρας, αλλά και της έντασης, που έχει προσλάβει, σας μεταφέρουμε επιγραμματικά ορισμένες εικόνες από τις χτεσινές εφημερίδες. Η «Καθημερινή» είχε πρωτοσέλιδη φωτογραφία, όπου εικονίζεται ο Σ. Κόκκαλης, να χαιρετά - σε μια χαρακτηριστική στάση - τον πρώην υπουργό Μεταφορών, Τ. Μαντέλη και τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Αν. Λοβέρδο, σημειώνοντας στη λεζάντα: «Και στον πλέον ανίδεο αν είχε τεθεί το ερώτημα ποιον θεωρεί προϊστάμενο και ποιον υφιστάμενο, πολύ δύσκολα θα έκανε λάθος...». «Η Χώρα» είχε κάνει πρωτοσέλιδο θέμα της, τη συνέντευξη της Ντ. Μπακογιάννη στην ιντερνετική πρεμιέρα της δημοσιογραφικής πύλης του Σ. Κόκκαλη και υπογραμμίζει: «Κύκλοι της Ρηγίλλης υποστήριζαν, ότι η συνέντευξη της κ. Μπακογιάννη γεννά το ερώτημα αν η οικογένεια Μητσοτάκη, που έχει πληγεί από τη διαπλοκή, αναθεωρεί τώρα τη στάση της κι έρχεται σε αντίθεση με τον αγώνα της ΝΔ κατά των διαπλεκομένων...».

... της διαπλοκής...

Ο «Αδέσμευτος Τύπος», με τη σειρά του, σημείωνε στη στήλη «Με το θάρρος της γνώμης»: «Κυβέρνηση και ΝΔ δεν τολμούν να αναφέρουν το όνομα του Χρήστου Λαμπράκη, δυσκολεύονται να προφέρουν και τη λέξη Μπόμπολας, ενώ η ΝΔ περιγράφει χωρίς να ονοματίζει τον Κόκκαλη. Αφού δεν μπορούν στα δύσκολα ας αρχίσουν από τα εύκολα για να στείλουν ένα μήνυμα ότι παρεμβαίνουν, όταν χρειαστεί, υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.

Κατά την άποψή μας, ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ, κ. Μπατατούδης, έχει διαγράψει μία επιχειρηματική τροχιά που επιβάλλει την παρέμβαση της κυβέρνησης και των κομμάτων, ίσως και της Δικαιοσύνης. Χαριστικές συμβάσεις με πρωτοβουλία κυβερνητικών στελεχών, μετοχές-"φούσκες" που κατέστρεψαν οικογένειες, πολυιδιοκτησία επαγγελματικών ποδοσφαιρικών ομάδων, ανακοίνωση ψηφιακών φιλοδοξιών που παραμένουν στο χώρο της φαντασίας, συνδυασμός εργολαβικής δραστηριότητας με ιδιοκτησία ΜΜΕ. Τι παραπάνω πρέπει να κάνει ένας επιχειρηματίας για να παρέμβει η κυβέρνηση, να τον βάλουν στη θέση του τα κόμματα της αντιπολίτευσης, να ασχοληθεί μαζί του η Δικαιοσύνη;».

... ω διαπλοκή

Αν νομίζετε, πάντως, ότι το θέμα υπάρχει μόνο στις «αντιπολιτευόμενες» εφημερίδες, κάνετε λάθος. Με υπογραφή Γ. Β. η «Ελευθεροτυπία» έγραφε: «Βγάζει γλώσσα και προκαλεί, αντί να το βουλώνει, ο θρασύτερος των "διαπλεκομένων", - και πώς τάχα να μην είναι; Οταν δέχεται στο σπίτι του τον ανίδεο περί τη "διαπλοκή" πρωθυπουργό μας Κ. Σημίτη. Οταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κ. Καραμανλής συντρώγει μαζί του, παρότι τον ξεφώνισε κατά την εκλογή του στην ηγεσία της ΝΔ σαν... "Ντόλι" και όταν κοτζάμ Θ. Πάγκαλος, ως υπουργός Εξωτερικών, παρανομεί απροκάλυπτα για να τον διορίσει διοικητή του Αγίου Ορους... Στόχο τον πρόεδρο του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλο, που πρωτοστατεί (και άγια πράττει) κατά της "διαπλοκής", έχει στο κυριακάτικο άρθρο του ο εκδότης του "Βήματος" περιώνυμος Σταύρος Ψυχάρης.

Και γράφει (προειδοποιητική βολή;): "Και με την ευκαιρία: μια και τόση συζήτηση γίνεται περί διαπλεκομένων κτλ., κτλ., γιατί δεν ανατρέχομε στα ισχύοντα στις προηγμένες χώρες της Ευρώπης; Πώς αντιμετωπίζουν το πρόβλημα εκεί; Ας αντιγράψουμε το δικό τους θεσμικό πλαίσιο. Βέβαια στην περίπτωση αυτή ένας πολιτικός δε θα μπορούσε να είναι... δικηγόρος επιχειρηματιών (σ.σ. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος είναι δικηγόρος του Τεγόπουλου). Εκτός αν θεσπιστεί εξαίρεση ότι ένας "μεγάλος" πολιτικός μπορεί να είναι δικηγόρος μεγάλων συμφερόντων (αρκεί δημοσίως να τα καταγγέλλει!!!)"

Αλλά αν ίσχυαν κι εδώ τα της Ευρώπης, ως προς την πολιτική διαφθορά, πού θα 'τρεχε να κρυφτεί ο Σταυράκης; Καλόγερος στο Αγιον Ορος;».

Κι έπεται συνέχεια...

Οι εξοπλισμοί

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΥΤΕ Σ' ΕΝΑ, ούτε σε δύο, αλλά σε τέσσερα και παραπάνω τρισεκατομμύρια δραχμές θα φτάσει το νέο εξοπλιστικό πρόγραμμα της χώρας, το οποίο θα ανακοινώσει σήμερα - είμαστε σίγουροι περιχαρής - ο υπουργός Αμυνας Ακης Τσοχατζόπουλος.

Μπορεί η Ελλάδα να είναι στις τελευταίες θέσεις των διεθνών καταλόγων στις δαπάνες για την παιδεία. Μπορεί απλά και μόνο η είδηση για την πρόσληψη 3.500 νοσηλευτών, και υγειονομικών γενικότερα, να γίνεται μεγάλο θέμα στις εφημερίδες κι ας είναι οι κενές θέσεις πέντε φορές περισσότερες. Μπορεί, τέλος πάντων, να υπάρχουν πολλά ακόμη παρόμοια παραδείγματα, αλλά η... άμυνα της χώρας δεν έχει έλλειψη χρημάτων.

Κι όταν λέμε η... άμυνα της χώρας, μην πάει ο νους σας στις συνθήκες ζωής και εκπαίδευσης των στρατευμένων. Οχι, βέβαια... Τα χρήματα πρέπει να πιάνουν τόπο και όχι να σκορπίζονται σε δευτερεύουσες και τριτεύουσες ανάγκες. Πρώτα και κύρια πρέπει να εξυπηρετούν τους μεγάλους και γενικότερους στόχους και οράματα, για την ενίσχυση της διεθνούς θέσης της χώρας και, ιδιαίτερα, για την ενίσχυση της θέσης της στα Βαλκάνια.

Και για να είμαστε απολύτως σίγουροι γι' αυτό, δεν ξοδεύουμε ούτε δραχμή χωρίς να ρωτάμε το ΝΑΤΟ και να εξασφαλίζουμε την έγκρισή του. Οπως και να το κάνουμε, οι ΝΑΤΟικοί έχουν μια εξειδίκευση στα ζητήματα του πολέμου και, επομένως, καλύτερους συμβούλους δε θα μπορούσαμε να βρούμε.

Υπάρχουν βέβαια και μερικοί που ισχυρίζονται ότι οι εξοπλισμοί, που γίνονται, δεν εξυπηρετούν τα εθνικά συμφέροντα και ανάγκες, αλλά αυτά του ΝΑΤΟ και της νέας τάξης. Οπως καταλαβαίνετε, όμως, όλ' αυτά είναι παντελώς ανακρίβειες, αν όχι και συκοφαντίες.

Μα, είναι δυνατό, να μη μας συμβουλεύει και καθοδηγεί σωστά το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοί μας..;

Γρηγοριάδης Κώστας

Πάντως, το πρόσωπο του Ακη Τσοχατζόπουλου θα λάμπει από χαρά και περηφάνια σήμερα. Εδώ που τα λέμε, με το δίκιο του ο άνθρωπος...

Ξέρεις τι είναι να χειρίζεσαι τέσσερα τρισεκατομμύρια δραχμές; Εδώ, άλλοι χειρίζονται μερικές δεκάδες εκατομμύρια και είναι πανευτυχείς... Οχι να έχεις τρισεκατομμύρια...

Ασε το άλλο. Σύμφωνα, με όσα μαθαίνουμε, θα ανακοινώσει ταυτόχρονα και σχέδιο συμμετοχής των επιχειρήσεων της Βόρειας Ελλάδας στα προγράμματα εξοπλισμού της χώρας.

Ε, μόνον ο Κ. Σημίτης και ο Γ. Παπαντωνίου θα εξαγγέλλουν πολιτικές και προγράμματα ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρήσεων και της ολιγαρχίας. Υπάρχει και ο Ακης...

Η επίθεση πρέπει να αποκρουστεί

Καμιά υποχώρηση ή μεταστροφή δεν έκανε η κυβέρνηση, με τις προχτεσινές ανακοινώσεις του υπουργού Εργασίας Τ. Γιαννίτση, στις θέσεις της για τις εργασιακές σχέσεις. Δεν είναι μεταστροφή το 11ωρο στη θέση του 10ωρου. Δεν είναι υποχώρηση η ανατροπή του 2% του ορίου απολύσεων για επιχειρήσεις μέχρι 250 άτομα, που απασχολούν σήμερα περισσότερο από το 20% των εργαζομένων! Δεν είναι υποχώρηση ή μεταστροφή η ανατροπή της ελάχιστης ημερήσιας απασχόλησης των 4 ωρών, έτσι ώστε ο εργοδότης να μπορεί να εξαναγκάσει τον εργαζόμενο σε εργασία ακόμη και μιας μόνο ώρας σε μια μέρα! Δεν είναι υποχώρηση η μείωση της υπερεργασίας σε ένα περιβάλλον «ελαστικού» ωραρίου που την καταργεί εκ των πραγμάτων.

Αντίθετα πρόκειται για ένταση της επίθεσης σε συνδυασμό με μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού μέσω της... αριθμολογίας. «Τόσες ώρες λιγότερες, τόσες περισσότερες» και πάει λέγοντας. Αφού λοιπόν η κυβέρνηση οξύνει την επίθεσή της, η εργατική τάξη δεν μπορεί να απαντήσει παρά μόνο με όξυνση της αντεπίθεσής της.

Οι συμβιβασμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, συνεχίζουν το έργο τους της συνειδητής παραπλάνησης. Για τα μάτια και κυρίως τα αυτιά του κόσμου, επιδίδονται σε φραστικούς ελιγμούς. Τη μια μέρα η κυβέρνηση δεν έχει... «θέσεις», οπότε διακόπτεται ο «διάλογος». Την άλλη, έχει θέσεις αλλά δεν είναι πολύ «καλές». Μετά από λίγο οι θέσεις της κυβέρνησης είναι κάπως «καλύτερες», οπότε μπορεί να γίνει ο «διάλογος». Μέσα, έξω και ο καιρός να περνά με τους εργαζόμενους στη «γωνία» και την κυβέρνηση να προωθεί τα σχέδιά της επικαλούμενη την «κοινωνία»!

Το 1997 η ηγεσία της ΓΣΕΕ προχώρησε στη στήριξη του «κοινωνικού διαλόγου» της απάτης και των αντεργατικών ρυθμίσεων που ακολούθησαν, χωρίς ελιγμούς αψηφώντας και εσωτερικές συγκρούσεις. Σήμερα όμως το σκηνικό είναι διαφορετικό, τα περιθώρια των υποταγμένων ηγεσιών περιορισμένα. Κι αυτό, γιατί οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα έκαναν ένα πολύ σημαντικό βήμα σε σχέση με το 1997, με τη δημιουργία του ΠΑΜΕ και τη δράση του. Επίσης, η εμπειρία του προηγούμενου «κοινωνικού διαλόγου» έδωσε μαθήματα στους εργαζόμενους για το σκοπό του και τον τρόπο που η κυβέρνηση αξιοποιεί την ψευδεπίγραφη διαδικασία. Οι ίδιες αυτές οι παρατάξεις θυσίασαν την όποια αξιοπιστία τους για να στηρίξουν την κυβέρνηση, τόσο κατά τη διάρκεια του προηγούμενου «διαλόγου», όσο και κατά τη διάρκεια υλοποίησης των μέτρων που εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια.

Σήμερα λοιπόν, η ανάγκη δημιουργίας άλλοθι είναι ακόμη μεγαλύτερη για τις παρατάξεις της πλειοψηφίας. Πολύ περισσότερο, η ίδια η κυβέρνηση κοπιάζει για την επιβίωση των αναχωμάτων της μέσα στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, καθώς τα σχέδια που προωθεί θα είναι για μια ακόμη φορά δυσβάσταχτα για τους εργαζόμενους. Ολα αυτά καμιά σχέση δεν έχουν με τον αγώνα που έχουν μπροστά τους οι εργαζόμενοι. Τα μέτρα είναι συγκεκριμένα και ο χαρακτήρας τους δεδομένος. Οι ψευτοελιγμοί των παρατάξεων που απαρτίζουν την πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, δεν μπορούν να σταθούν πια. Ούτε τα «σενάρια» που κυκλοφορούν, για συνέχιση της καθυστέρησης με κινήσεις εντυπωσιασμού, μπορούν να παραπλανήσουν τους εργαζόμενους.


Γιώργος ΦΛΩΡΑΤΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ