ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 7 Φλεβάρη 2002
Σελ. /40
Οι Φαρισαίοι της διαπλοκής

Γρηγοριάδης Κώστας

Ειρωνικά χαμόγελα προκαλεί η επιχείρηση της κυβέρνησης να εμφανιστεί ως διώκτης της διαφθοράς και της διαπλοκής! Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που βρίσκεται στην κυβέρνηση τα οκτώ τελευταία χρόνια και έχει «ζυμωθεί» και «δικτυωθεί» όσο κανένας άλλος με τα λεγόμενα διαπλεκόμενα συμφέροντα, πάει πολύ να κραδαίνει τη ρομφαία του εξυγιαντή του δημόσιου βίου. Η κυβέρνηση Σημίτη όχι μόνο δε διαθέτει την πολιτική βούληση να αντιμετωπίσει τους μεγαλοεκδότες και μεγαλοκαναλάρχες (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο νόμος Βενιζέλου, του οποίου ούτε καν τα ημίμετρα εφαρμόστηκαν ουδέποτε), αλλά βρίσκεται σε μια διαρκή συναλλαγή μαζί τους εξασφαλίζοντας την πρωτοφανή υποστήριξή τους. Την ίδια στιγμή κανείς δεν πιστεύει τα παραμύθια για την πάταξη της διαφθοράς στο δημόσιο, αφού εκεί βρίσκεται το «άντρο» του ΠΑΣΟΚ με τους «ημέτερους» να αλωνίζουν από πάνω μέχρι κάτω. Αρκετά με την υποκρισία και τον φαρισαϊσμό τους. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να προκαλούν οργή και απέχθεια.

Υπάρχει απάντηση;

Για «απεργία με ερωτήματα», έκανε λόγο χτες η στήλη, σχετικά με τη σημερινή 24ωρη απεργία της ΕΣΗΕΑ, την οποία η ΠΟΕΣΥ την επεξέτεινε και σ' όλη την Ελλάδα. Κι έβαζε δυο ζητήματα: Το πρώτο, σχετικά με το γεγονός πως η «μοναχική» απεργία των δημοσιογράφων γίνεται ακριβώς τη στιγμή, που έχουν, ουσιαστικά, διαμορφωθεί οι προϋποθέσεις για αγωνιστικό πρόγραμμα συντονισμένης και κοινής δράσης όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ, με τις αντίστοιχες Ενώσεις και Σωματεία τους. Και δεύτερον, πως το σύνθημα - αίτημα της «ποιοτικής ενημέρωσης» - για το οποίο γίνεται η σημερινή απεργία - είναι τουλάχιστον ασαφές και θολό.

Χτες, λοιπόν, ο πρόεδρος του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ, Αρ. Μανωλάκος, έδωσε συνέντευξη Τύπου για το περιεχόμενο και τους στόχους της σημερινής απεργίας, την οποία και παρακολουθήσαμε. Κατόπιν, για να αποκλείσουμε την όποια περίπτωση λάθους, διαβάσαμε με προσοχή την ομιλία του. Ε, λοιπόν, καθόλου δε φωτιστήκαμε. Το μόνο συγκεκριμένο που βρήκαμε, σχετικά με τα προαναφερόμενα, ήταν μια πρόταση της ΕΣΗΕΑ για ένα πλαίσιο διαλόγου, σχετικά με την κατάσταση στο χώρο των ΜΜΕ.

Αναρωτιόμαστε, επομένως, γιατί δεν προχωρούσε στη δημοσιοποίηση της πρότασης αυτής το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και, ταυτόχρονα, να έριχνε το βάρος του στο αγωνιστικό ξεδίπλωμα των κοινών απεργιακών αγώνων, όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ, από την επόμενη βδομάδα, όπως προτάθηκε στις αντίστοιχες συσκέψεις. Υπάρχει κάποια ουσιαστική απάντηση;

Ολα καλά κι ωραία...

Να μιλάς για τη δημοκρατία στους χώρους δουλιάς και να καλείς ως ομιλητή στέλεχος επιχείρησης που απολύει χωρίς μέτρο και σταματημό και μάλιστα με μεθόδους ειδεχθείς, είναι κάτι παραπάνω από «χοντρό», υποκριτικό και προσβλητικό. Είναι όμως και αποκαλυπτικό για το τι εννοείς, πώς και πόσο το εννοείς και πού θέλεις να καταλήξεις.

Η δημοκρατία στο χώρο δουλιάς ήταν το αντικείμενο της χτεσινής ημερίδας της ΟΤΟΕ, με αρκετούς ομιλητές. Ενας από αυτούς και ο διευθυντής της εφημερίδας «ΝΕΑ», Π. Καψής. Ως τι; Ως διευθυντής εφημερίδας και βασικό στέλεχος του αντίστοιχου συγκροτήματος, προφανώς.

Ενα συγκρότημα το οποίο συνολικά έχει πραγματοποιήσει τους τελευταίους μήνες δεκάδες απολύσεις εργαζομένων όλων των ειδικοτήτων, σε όλες τις εταιρίες του. Επιπρόσθετα, επίσημα έχει διαπιστώσει και καταγγείλει η ίδια η ΕΣΗΕΑ, πως έγιναν και εκβιαστικές απολύσεις οι οποίες εμφανίστηκαν ως παραιτήσεις. Ακόμη περισσότερο, πληθαίνουν οι καταγγελίες για καθημερινά φαινόμενα απειλών για νέες απολύσεις.

Την ίδια ώρα, η ΓΣΕΕ συμπαρίσταται και χαιρετίζει τη σημερινή απεργία των δημοσιογράφων, αλλά συμμετέχοντας σε μια ημερίδα που φιλοξενεί στα γραφεία της, δίνει το λόγο και τιμά τον συγκεκριμένο ομιλητή. Που βεβαίως δεν έχει καμία σημασία πώς λέγεται. Σημασία έχει ο ρόλος του στη συγκεκριμένη επιχείρηση όπου εργάζεται σήμερα ως διευθυντής.

Τα περαιτέρω σχόλια δικά σας.

Το ... άνοιγμα

«Ο κ. Λαλιώτης έπεισε τον ΣΕΒ για τις καλές προθέσεις του - Ανοιγμα του ΠΑΣΟΚ και προς τους βιομηχάνους». Είναι ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος του «Βήματος» και - όπως καταλαβαίνετε - το... ενδιαφέρον του δε βρίσκεται στη συνάντηση Λαλιώτη-ΣΕΒ, ούτε αν έπεισε ο πρώτος τους βιομηχάνους ή όχι, αλλά σ' εκείνο το «Ανοιγμα... και...». Μέχρι χτες, δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ ήταν κόμμα του λαού. Τώρα κάνει άνοιγμα και στο ΣΕΒ...


Οι ευχαριστημένοι... .

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΝΑ, ΛΟΙΠΟΝ, που υπάρχουν και κάποιοι που είναι ευχαριστημένοι σ' αυτήν τη χώρα! Σύμφωνα με έρευνα της Ενωσης Ευρωπαϊκών Επιμελητηρίων, το «επενδυτικό κλίμα» στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται «ιδιαίτερα ευνοϊκό». Αρα, λοιπόν, οι «επενδυτές» έχουν κάθε λόγο να χαμογελούν.

Βεβαίως, στην κατηγορία αυτή την επενδυτών δε συμπεριλαμβάνονται οι συνταξιούχοι, γιατί πού να το πρωτοεπενδύσεις το ...περίπου 3,5% που έδωσε αύξηση ο Χριστοδουλάκης; Ούτε, βέβαια, και οι εργαζόμενοι της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, διότι δεν είναι καλοί επενδυτές οι άνεργοι, ως γνωστόν.

ΑΛΗΘΕΙΑ, δε μάθαμε, αν στη συζήτηση, που είχαν χτες στην Κυβερνητική Επιτροπή για τον παράνομο τζόγο ο Κώστας Σημίτης, ο Χριστοδουλάκης και ο Χρυσοχοΐδης, συζητήθηκε και το θέμα των ασφαλιστικών ταμείων.

`Η, μήπως, θεωρείτε πως τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν θέση σε μια συζήτηση για παράνομο τζόγο; Γιατί, από όσο γνωρίζουμε, η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια παίζει τα αποθεματικά τους στο Χρηματιστήριο και, μάλιστα, πριν μερικούς μήνες αύξησε και το σχετικό ποσοστό.

Οσο για το αν είναι παράνομος ή νόμιμος αυτός ο τζόγος, από όσο θυμόμαστε, η εν λόγω πρακτική δεν έχει τη νομιμοποίηση των ασφαλισμένων, αφού, ούτως ή άλλως, δεν μπορούν να αποφασίσουν για τη διαχείριση των εισφορών τους. Και, βέβαια, τα χρήματα που «ρισκάρονται» μόνο στην κυβέρνηση και το υπουργείο Οικονομίας δεν ανήκουν.

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ, και ο Κώστας Καραμανλής ενεπλάκη στην «περήφανη» εξωτερική πολιτική μας και επιχείρησε ανεπιτυχώς να μεταπείσει τον Βρετανό υπουργό Εξωτερικών, Τζακ Στρο, για το θέμα του ευρωστρατού και τη συμμετοχή της Τουρκίας!

Καλή είναι αυτή η εξέλιξη. Οσοι στηρίζουν την πολιτική «ουράς» στους Βρετανούς και τους Αμερικανούς που ακολουθείται, είναι σωστό να μοιράζονται και τους κόπους και τις ευθύνες. Δίκαια πράγματα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Ναύσταθμος στέλνει SOS

Οσο κι αν ξαφνιάζει η κατάσταση διάλυσης που επικρατεί στην επισκευαστική βάση του Ναύσταθμου Σαλαμίνας - ανάλογη είναι η εικόνα και στο δεύτερο Ναύσταθμο, αυτόν της Κρήτης - που στην ουσία είναι η καρδιά, ειδικά ο Ναύσταθμος της Σαλαμίνας, του Πολεμικού Ναυτικού, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Ηρθε η ώρα, η κυβερνητική πολιτική της συρρίκνωσης και στη συνέχεια της ιδιωτικοποίησης, που μεθοδευμένα και συστηματικά πλήττει δημόσιους οργανισμούς και κρατικές επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, να χτυπήσει και το Πολεμικό Ναυτικό, με δραματικές επιπτώσεις στην ίδια την επιχειρησιακή ετοιμότητα του Στόλου, τη δυνατότητα των πολεμικών πλοίων να είναι σε θέση, ανά πάσα στιγμή, να φέρουν σε πέρας την αποστολή τους.

Η συνταγή είναι απλή, γνωστή και δοκιμασμένη γενικότερα στον δημόσιο τομέα. Δε γίνονται νέες προσλήψεις προσωπικού και κόβονται τα κονδύλια που κάλυπταν τις έκτακτες ανάγκες. Ετσι ανοίγει διάπλατα η πόρτα του ξεπουλήματος. Το ένα μετά το άλλο τα συνεργεία κλείνουν και οι εργασίες επισκευής και συντήρησης των πολεμικών πλοίων ανατίθενται σε ιδιωτικές εταιρίες, σε εργολάβους, για τους οποίους όμως υπάρχουν χρήματα. Το αποτέλεσμα είναι, ούτε οι ανάγκες επισκευής και συντήρησης των πλοίων να καλύπτονται, αλλά και μεγαλύτερα κονδύλια να διατίθενται - φαίνεται πως για κάποιους το «λιγότερο κράτος» σημαίνει να διατίθενται περισσότερα κρατικά κονδύλια σε εργολάβους - και το δοκιμασμένο και έμπειρο εργατοτεχνικό προσωπικό, στο οποίο επί τόσα χρόνια στηριζόταν το Πολεμικό Ναυτικό, να χάνεται μαζί με την τεχνογνωσία που είχε αποκτήσει.

Δε θα πρέπει όμως να ξαφνιάζει αυτή η κατάσταση. Η πολιτική της εγκατάλειψης του δόγματος της εθνικής άμυνας, του δόγματος της υπεράσπισης των συνόρων και της αντικατάστασής τους από το ΝΑΤΟικό δόγμα περί διεθνούς «σταθερότητας» και «ασφάλειας», έχει άλλες ιεραρχήσεις και άλλους στόχους. Η συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ο καταμερισμός ρόλων που γίνεται στα πλαίσιά του έχει άλλες προτεραιότητες. Η δυνατότητα του Πολεμικού Ναυτικού να μπορεί αυτοδύναμα να καλύπτει ανά πάσα στιγμή τις ανάγκες του σε επισκευή και συντήρηση των πολεμικών του μονάδων, δεν αποτελεί πλέον όρο απαράβατο. Εξάλλου, μπορεί τα ελληνικά πολεμικά πλοία να επισκευάζονται και σε άλλες ΝΑΤΟικές χώρες ή ακόμα και να έρχονται στην Ελλάδα εταιρίες με συνεργεία από τις χώρες αυτές. Είναι η ίδια λογική που οδήγησε και στο ξεπούλημα των ναυπηγείων.

Ομως, αυτή η κατάσταση, παρ' όλο που δε θα πρέπει να ξαφνιάζει, αφού είναι προϊόν μιας συγκεκριμένης πολιτικής γνωστής εδώ και καιρό, πρέπει να προκαλεί αγανάκτηση, να αφυπνίζει και να εξεγείρει ενάντια στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, του ξεπουλήματος και της ισοπέδωσης των πάντων για να δυναμώνει το κεφάλαιο. Η ιδιωτικοποίηση λειτουργιών των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ενδεικτική. Υπάρχει όμως το έδαφος πάνω στο οποίο θα αντιμετωπιστεί και θα ανατραπεί. Είναι ο κοινός αγώνας, το ενιαίο μέτωπο του ελληνικού λαού. Το κλίμα που έχει δημιουργηθεί στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας απέναντι σ' αυτή την κατάσταση, η στάση των εργαζομένων αλλά και του στρατιωτικού προσωπικού δείχνουν πολλά.


Κυριάκος ΖΗΛΑΚΟΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ