Με μια καταγραφή της άποψής του... "καθάρισε" ο υπουργός Εργασίας, Ε. Γιαννόπουλος, στο θέμα του βοηθήματος ντροπής που έδωσε η κυβέρνηση στους συνταξιούχους. Βγήκε στις κάμερες των καναλιών αμέσως μετά τις γελοίες εξαγγελίες του πρωθυπουργού, απαρίθμησε τους υπουργούς που στήριξαν την απόφαση για τις συντάξεις και φρόντισε να "διευκρινίσει" ότι ο ίδιος δε συμφωνεί, αλλά ελπίζει ότι στο μέλλον η ζωή θα τον δικαιώσει!

Καλοστημένη η παράσταση, η οποία, εξάλλου, βόλευε και τον Κ. Σημίτη, γιατί το "ενδιαφέρον" των ΜΜΕ θα το "έκλεβε" η "διαφωνία" Γιαννόπουλου, αλλά κανέναν δεν πείθει.

Αλήθεια, πιστεύει ο "κοινωνικά ευαίσθητος" υπουργός Εργασίας ότι με αυτό τον τρόπο αποποιείται των ευθυνών που έχει απέναντι στους απόμαχους της δουλιάς που αγωνίζονται με την ψυχή στο στόμα να επιβιώσουν;

Αν πραγματικά δεν ήθελε να είναι συνυπεύθυνος και συνένοχος σε τέτοια αντιλαϊκά μέτρα - και όχι μόνο για τους συνταξιούχους - δε θα κατείχε τη θέση του υπέρμαχου και υπερασπιστή της κυβέρνησης Σημίτη και της πολιτικής του.

Αλλά είναι καιρός και οι τελευταίοι αφελείς να αντιληφθούν τον αληθινό ρόλο του.

Αξίζει να καταγραφεί η χείρα βοηθείας που έδωσαν τα δύο ηγετικά στελέχη της ΝΔ, ο Γ. Σουφλιά και ο Στ. Μάνος, στην κυβέρνηση, προκειμένου να "αντισταθεί" στις πιέσεις των συνταξιούχων για επανασύνδεση των κατώτατων συντάξεων με το μισθό και το μεροκάματο.

Είπε ο Γ. Σουφλιάς: "Πιστεύω ότι ορθώς δε συνδέθηκε η κατώτατη σύνταξη με τα ημερομίσθια του ανειδίκευτου εργάτη. Η σύνδεση με τα είκοσι ημερομίσθια δημιουργεί τεράστιες παρενέργειες (!). Και πάνω απ' όλα, οδηγεί σε διαφυγή εσόδων από το ΙΚΑ, διότι όταν ο άλλος εξασφαλίζει τη χαμηλότερη σύνταξη των είκοσι ημερομισθίων, τότε γίνονται πολλές συμφωνίες μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων και δε δίδονται οι εισφορές στο ΙΚΑ" (!!).

Ο Στ. Μάνος, πριν τις κυβερνητικές εξαγγελίες: "Οποιαδήποτε αυθαίρετη δέσμευση σε ό,τι αφορά τις συντάξεις, δέσμευση του είδους τόσα ημερομίσθια, δεν πρέπει να γίνει, διότι υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα γενικότερα με το θέμα των συντάξεων".

Τους παραδίδουμε στην περιφρόνηση των συνταξιούχων.

Αν δεν ήταν

ο Βαγγέλης

να πατήσει

έναν καυγά,

δεν θα είχαμε

"αυξήσεις"

στις συντάξεις

...τρία αυγά!

Αν δεν ήταν

και ο Γιάννος

το "οκέι" του

να πει,

δεν θα δείχναν

πως δεν έχουν

ούτε τσίπα

ούτε ντροπή!

Αν δεν έβγαινε

εντέλει

κι ο Σημίτης

"ανοιχτά",

δεν θα φώναζε

ο κόσμος

"πήραμ' αύξηση

σκατ..."!

Ο οίστρος

Ως "τσέχικο θαύμα" παρουσιαζόταν μέχρι προχτές, από τους διάφορους σχολιαστές, η πορεία της Τσεχίας. Ηταν, σύμφωνα με τον Τύπο των καπιταλιστικών χωρών, το παράδειγμα προς μίμηση, για όλες τις "μετακομμουνιστικές" κοινωνίες των πρώην σοσιαλιστικών χωρών. Η καπιταλιστική παλινόρθωση προχωρούσε γοργά και ουσιαστικά ανεμπόδιστα. Οι κεφαλαιοκράτες της Δύσης - ιδιαίτερα οι Γερμανοί - έκαναν τη βόλτα τους κι αν έβρισκαν τίποτε του γούστου τους το αγόραζαν (τρόπος του λέγειν, δηλαδή). Ο πρωθυπουργός ήταν ένας τεχνοκράτης, θαυμαστής της Θάτσερ και ιδιαίτερα ρεαλιστής... Οι επερχόμενες εκλογές δεν παρουσίαζαν το παραμικρό πρόβλημα, για τους αναλυτές. Το βεβαίωναν, άλλωστε, και οι δημοσκοπήσεις.

Ελα, όμως, που όλοι τους και όλες έπεσαν έξω! Το κόμμα του ...ρεαλιστή πρωθυπουργού αποδοκιμάστηκε. Και το σπουδαιότερο, η κοινοβουλευτική δύναμη του Κομμουνιστικού Κόμματος Τσεχίας - Μοραβίας υπερδιπλασιάστηκε, ενώ κάποιοι ...ανανεωτές της Αριστεράς, που αποπειράθηκαν να διαλύσουν και το ΚΚ, δεν κατάφεραν να εκπροσωπηθούν στο Κοινοβούλιο.

Οχι, δεν έχουμε αυταπάτες για τις από δω και πέρα εξελίξεις στην Τσεχία. Οι μεγάλες δυσκολίες και τα τεράστια προβλήματα παραμένουν. Δυναμώνει, όμως, και μάλιστα αποφασιστικά και η αντίσταση του τσέχικου λαού και αυτό είναι το πλέον ελπιδοφόρο.

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι μέχρι πρόσφατα η "Καθημερινή", και μάλιστα ο ίδιος ο διευθυντής της, δε μας είχαν συνηθίσει σε χονδροειδείς, κακότεχνες και λίγο - πολύ χυδαίες διαστρεβλώσεις της πολιτικής του ΚΚΕ. Φαίνεται, όμως, ότι κάτι έχει αλλάξει. Η αρχή της αλλαγής διαφάνηκε λίγο πριν το 15ο Συνέδριο. Και χτες ήρθε η επιβεβαίωσή της.

Σ' ένα μακροσκελέστατο σχόλιο του Α. Κ. υποστηρίζεται - με γελοία, όσο και παντελώς λαϊκίστικα... επιχειρήματα - ότι η αντίληψη του ΚΚΕ είναι βαθιά θρησκευτική, δογματική, κλπ., σε αντίθεση με αυτή του "ξεχασμένου" Μαρξ, που είχε την "τρελή" ιδέα να ανατρέψει τα πράγματα και να κάνει το αντικείμενο της ιστορίας (και της πολιτικής), το λαό, αυτεξούσιο και αυτόνομο και αυτοαναφερόμενο πολιτικό υποκείμενο".

Ας μας επιτρέψει, πάντως, ο Α. Κ. ορισμένες επισημάνσεις:

α. Κατανοούμε την έντονη ενόχλησή του, αφού το ΚΚΕ πάντα είχε και με το τελευταίο Συνέδριό του ξαναχάραξε ακριβώς μια πολιτική ανατροπής του σημερινού κατεστημένου. Μια ανατροπή που προϋποθέτει την ανάδειξη της ελληνικής εργατικής τάξης σε υποκείμενο των εξελίξεων. Ακριβώς, δηλαδή, την καθόλου τρελή ιδέα του Μαρξ.

β. Επειδή καθόλου δεν είναι ξεχασμένος ο τελευταίος - τουλάχιστον για μας - θυμούμαστε πολύ καλά, ότι παρόμοιες, φτηνές διαστρεβλώσεις της μαρξιστικής θεωρίας (π.χ. η δήθεν αντίθεση πολιτικής πρωτοπορίας και τάξης ή κόμματος και μάζας) έχουν κάνει την εμφάνισή τους από τις αρχές του αιώνα κι έχουν απαντηθεί αποτελεσματικότατα και αποστομωτικά, επίσης από τότε.

Αυτά τα λίγα, για την ώρα.

Μπήκαμε στο καλοκαίρι και σε δύο βδομάδες αρχίζει ο αλωνισμός των σιτηρών, ενώ άλλα ανοιξιάτικα φρούτα ήδη πωλούνται στην αγορά. Ομως οι εταίροι της ΕΕ κωλυσιεργούν να αποφασίσουν το πακέτο των αγροτικών τιμών και τα συμπληρωματικά μέτρα για τα αγροτικά προϊόντα. Ετσι, οι αγρότες μένουν έρμαια στις ορέξεις των επιτήδειων εμπορομεσαζόντων. Βεβαίως, δεν έχουν να περιμένουν κάτι καλύτερο και στα πλαίσια των αποφάσεων για τις αγροτικές τιμές, αφού είναι δεδομένες οι αρνητικές προτάσεις της Επιτροπής, όπως δεδομένο είναι ότι, στο τέλος, και οι αποφάσεις του Συμβουλίου Υπουργών δε θα διαφέρουν, ουσιαστικά. Παρ' όλα αυτά, πάντως, αξίζει να υπογραμμιστεί, πέραν των αναμενόμενων αρνητικών εξελίξεων, ο εμπαιγμός των αγροτών από τις επιμέρους κυβερνήσεις των κρατών της ΕΕ, που αδιαφορούν να ανακοινώσουν έγκαιρα τα ...προαποφασισμένα!